2 Reyes 6 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

2 Reyes 6:1-33

El milagro del hacha

1Un día, los miembros de la comunidad de los profetas le dijeron a Eliseo:

―Como puedes ver, el lugar donde ahora vivimos contigo nos resulta pequeño. 2Es mejor que vayamos al Jordán. Allí podremos conseguir madera y construir6:2 podremos conseguir madera y construir. Lit. cada uno tomará una viga y construirá. un albergue.

―Bien, id —respondió Eliseo.

3Pero uno de ellos le pidió:

―Acompaña, por favor, a tus siervos.

Eliseo consintió 4en acompañarlos, y cuando llegaron al Jordán empezaron a cortar árboles. 5De pronto, al cortar un tronco, a uno de los profetas se le zafó el hacha y se le cayó al río.

―¡Ay, maestro! —gritó—. ¡Esa hacha no era mía!

6―¿Dónde cayó? —preguntó el hombre de Dios.

Cuando se le indicó el lugar, Eliseo cortó un palo y, echándolo allí, hizo que el hacha saliera a flote.

7―Sácala —ordenó Eliseo.

Así que el hombre extendió el brazo y la sacó.

Eliseo captura una tropa siria

8El rey de Siria, que estaba en guerra con Israel, deliberó con sus ministros y les dijo: «Vamos a acampar en tal lugar». 9Pero el hombre de Dios le envió este mensaje al rey de Israel: «Procura no pasar por tal sitio, pues los sirios te han tendido allí una emboscada».6:9 te han tendido allí una emboscada. Alt. piensan acampar allí. 10Así que el rey de Israel envió a reconocer el lugar que el hombre de Dios le había indicado. Y en varias otras ocasiones Eliseo le avisó al rey, de modo que este tomó precauciones. 11El rey de Siria, enfurecido por lo que estaba pasando, llamó a sus ministros y les preguntó:

―¿Queréis decirme quién está informando al rey de Israel?

12―Nadie, mi señor y rey —respondió uno de ellos—. El responsable es Eliseo, el profeta que está en Israel. Es él quien le comunica todo al rey de Israel, incluso lo que tú dices en el interior de tu alcoba.

13―Pues entonces averiguad dónde está —ordenó el rey—, para que mande a capturarlo.

Cuando le informaron de que Eliseo estaba en Dotán, 14el rey envió allí un destacamento grande, con caballos y carros de combate. Llegaron de noche y cercaron la ciudad. 15Por la mañana, cuando el criado del hombre de Dios se levantó para salir, vio que un ejército con caballos y carros de combate rodeaba la ciudad.

―¡Ay, mi señor! —exclamó el criado—. ¿Qué vamos a hacer?

16―No tengas miedo —respondió Eliseo—. Los que están con nosotros son más que los que están con ellos.

17Entonces Eliseo oró: «Señor, ábrele a Guiezi los ojos para que vea». El Señor así lo hizo, y el criado vio que la colina estaba llena de caballos y de carros de fuego alrededor de Eliseo. 18Como ya los sirios se acercaban a él, Eliseo volvió a orar: «Señor, castiga a esta gente con ceguera». Y él hizo lo que le pidió Eliseo.

19Luego Eliseo les dijo: «Esta no es la ciudad adonde ibais; habéis tomado un camino equivocado. Seguidme, que yo os llevaré adonde está el hombre que buscáis». Pero los llevó a Samaria. 20Después de entrar en la ciudad, Eliseo dijo: «Señor, ábreles los ojos, para que vean». El Señor así lo hizo, y ellos se dieron cuenta de que estaban dentro de Samaria. 21Cuando el rey de Israel los vio, le preguntó a Eliseo:

―¿Los mato, mi señor? ¿Los mato?

22―No, no los mates —contestó Eliseo—. ¿Acaso los has capturado con tu espada y tu arco, para que los mates? Mejor sírveles comida y agua para que coman y beban, y que luego vuelvan a su rey.

23Así que el rey de Israel les dio un tremendo banquete. Cuando terminaron de comer, los despidió, y ellos regresaron a su rey. Y las bandas de sirios no volvieron a invadir el territorio israelita.

Hambre en Samaria

24Algún tiempo después, Ben Adad, rey de Siria, movilizó todo su ejército para ir a Samaria y sitiarla. 25El sitio duró tanto tiempo que provocó un hambre terrible en la ciudad, hasta tal punto que una cabeza de asno llegó a costar ochenta monedas de plata,6:25 ochenta monedas de plata. Lit. ochenta [siclos] de plata. y un poco de algarroba,6:25 un poco de algarroba. Lit. un cuarto de cab de estiércol de paloma (es decir, aprox. un tercio de litro de cierta legumbre no comestible). cinco.

26Un día, mientras el rey recorría la muralla, una mujer le gritó:

―¡Sálvanos, oh mi señor el rey!

27―Si el Señor no te salva —respondió el rey—, ¿de dónde voy a sacar yo comida para salvarte? ¿Del granero? ¿Del lagar? 28¿Qué te pasa?

Ella se quejó:

―Esta mujer me propuso que le entregara a mi hijo para que nos lo comiéramos hoy, y que mañana nos comeríamos el de ella. 29Pues bien, cocinamos a mi hijo y nos lo comimos, pero, al día siguiente, cuando le pedí que entregara a su hijo para que nos lo comiéramos, resulta que ya lo había escondido.

30Al oír la queja de la mujer, el rey se rasgó las vestiduras. Luego reanudó su recorrido por la muralla, y la gente pudo ver que bajo su túnica real iba vestido de luto. 31«¡Que Dios me castigue sin piedad —exclamó el rey— si hoy mismo no le corto la cabeza a Eliseo hijo de Safat!»

32Mientras Eliseo se encontraba en su casa, sentado con los ancianos, el rey le envió un mensajero. Antes de que este llegara, Eliseo les dijo a los ancianos:

―Ahora vais a ver cómo ese asesino envía a alguien a cortarme la cabeza. Pues bien, cuando llegue el mensajero, atrancad la puerta para que no entre. ¡Ya oigo detrás de él los pasos de su señor!

33No había terminado de hablar cuando el mensajero llegó y dijo:

―Esta desgracia viene del Señor; ¿qué más se puede esperar de él?

Ang Pulong Sa Dios

2 Mga Hari 6:1-33

Milutaw sa Tubig ang Ulo sa Atsa

1Usa niana ka higayon, ang grupo sa mga propeta miingon kang Eliseo, “Nakita mo man nga gamay kaayo kining lugar nga among tigomanan uban kanimo. 2Busa mangadto kita sa Suba sa Jordan diin may daghang mga kahoy. Maghimo kita didto ug atong tigomanan.” Miingon si Eliseo, “Sige, panglakaw kamo.” 3Apan miingon ang usa kanila, “Kon mahimo, sir, uban na lang kanamo.” Mitubag siya, “O, sige.” 4Busa miuban siya kanila.

Pag-abot nila sa Suba sa Jordan, namutol sila ug mga kahoy. 5Samtang namutol ug kahoy ang usa kanila, nahulog ang ulo sa iyang atsa didto sa tubig, busa misinggit siya, “Sir, hinulaman ko lang ra ba kadto!” 6Nangutana si Eliseo, “Asa man dapit nahulog?” Pagtudlo sa tawo sa dapit nga nahulogan, nagputol si Eliseo ug sanga ug gilabay niya kini didto. Unya milutaw ang ulo sa atsa. 7Miingon si Eliseo, “Kuhaa na.” Busa gikab-ot kini sa tawo.

Gipaundang ni Eliseo ang Pagsulong sa mga Aramehanon

8Karon, nakiggira ang hari sa Aram batok sa Israel. Nakigsabot siya sa iyang mga opisyal kon asa sila nga mga lugar magkampo.

9Apan gipasidan-an ni Eliseo ang hari sa Israel pinaagi sa pagpadala kaniya niini nga mensahe, “Ayaw kamo pag-agi nianang lugara kay mosulong diha ang mga Aramehanon.” 10Busa nagpadala usab ug mensahe ang hari sa Israel ngadto sa mga lumulupyo sa lugar nga giingon ni Eliseo aron pagpasidaan kanila nga magbantay. Nahitabo kini sa pipila ka higayon.

11Tungod niini nasuko pag-ayo ang hari sa Aram. Busa gipatawag niya ang iyang mga opisyal ug giingnan, “Kinsa kaninyo ang midapig sa hari sa Israel?” 12Miingon ang usa sa iyang mga opisyal, “Wala gayoy bisan usa kanamo, Mahal nga Hari. Si Eliseo nga propeta sa Israel mao ang tigsugilon sa hari sa Israel sa tanan nimong ginasulti, bisan ang ginasulti nimo diha sa imong kuwarto.” 13Mimando ang hari, “Lakaw, pangitaa ninyo siya aron makapadala ako ug mga tawo sa pagdakop kaniya.”

Sa dihang gisultihan ang hari nga si Eliseo atua sa Dotan, 14nagpadala siya didto ug daghang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe. Nangadto sila sa Dotan sa panahon sa kagabhion ug gilibotan nila kini.

15Pagkabuntag, sayo pa kaayong mibangon ug migawas ang sulugoon ni Eliseo, ug nakita niya ang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe nga nagalibot sa lungsod. Miingon siya kang Eliseo, “Sir, unsay atong buhaton?” 16Mitubag si Eliseo, “Ayaw kahadlok. Mas daghan ang atong mga kauban kaysa kanila.” 17Unya nagaampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang iyang mga mata aron makakita siya.” Giablihan sa Ginoo ang mga mata sa sulugoon, ug nakita niya ang kabungtoran sa palibot ni Eliseo nga puno sa mga kabayo ug mga karwahe nga kalayo.

18Samtang nagpadulong ang mga kaaway kang Eliseo, nagaampo siya, “Ginoo, butahi kining mga tawhana.” Busa gipangbutahan sila sa Ginoo sumala sa gihangyo ni Eliseo. 19Unya miingon si Eliseo kanila, “Dili kini mao ang dalan ug dili kini mao ang lungsod sa Dotan. Sunod kamo kanako kay dad-on ko kamo sa tawo nga inyong gipangita.” Ug gidala sila ni Eliseo sa Samaria.

20Pagsulod nila sa lungsod, nagaampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang ilang mga mata aron makakita sila.” Giablihan sa Ginoo ang ilang mga mata, ug nakita nila nga didto na sila sa Samaria. 21Pagkakita sa hari sa Israel kanila, gipangutana niya si Eliseo, “Sir, pamatyon ko ba sila?” 22Mitubag si Eliseo, “Ayaw silag pamatya. Bisan gani ang mga bihag sa gira wala nato pamatya. Hatagi sila ug pagkaon ug tubig aron makakaon sila ug makainom, ug pagkahuman, pabalika sila ngadto sa ilang hari.6:22 hari: sa Hebreo, agalon. Mao usab sa bersikulo 23.23Busa nagpakombira ang hari alang kanila, ug pagkahuman, gipapauli niya sila ngadto sa ilang hari. Ug wala na mousab sa pagsulong ang mga Aramehanon sa yuta sa Israel.

Gilibotan ang Samaria

24Apan sa kadugayan gitigom ni Ben Hadad nga hari sa Aram ang iyang tibuok kasundalohan ug gilibotan ang Samaria. 25Tungod niini, labihan ang kagutom nga nasinati sa lungsod, hangtod nga nagmahal ang mga palaliton. Ang kantidad sa ulo sa asno 80 ka buok nga pilak, ug ang kantidad sa usa ka takos nga iti sa salampati6:25 iti sa salampati: Mahimo nga ngalan kini sa usa ka matang sa liso nga utanon. lima ka buok nga pilak.

26Usa ka higayon niana, samtang naglakaw ang hari sa Israel ibabaw sa paril,6:26 ibabaw sa paril: baga ang ilang mga paril, busa halapad ang ibabaw niini. may usa ka babaye nga misinggit kaniya, “Tabangi ako, Mahal nga Hari!” 27Mitubag ang hari, “Kon dili motabang ang Ginoo kanimo unsay akong mahimo? Wala na akoy trigo o ilimnon nga ikahatag kanimo.” 28Unya nangutana ang hari, “Unsa bay imong problema?” Mitubag ang babaye, “Kining babaye miingon kanako nga kan-on namo ang akong anak karong adlawa ug sa pagkasunod nga adlaw, ang iya na usab nga anak. 29Busa among giluto ang akong anak ug gikaon. Pagkasunod nga adlaw, giingnan ko siya nga ang iya na usab nga anak ang among kan-on, apan gitagoan niya kini.”

30Pagkadungog sa hari sa giingon sa babaye, gigisi niya ang iyang bisti sa labihang kasubo. Ug samtang naglakaw siya ibabaw sa paril, nakita sa mga tawo nga sako ang pang-ilalom nga bisti ang iyang gisul-ob sa pagpakita sa iyang pagsubo. 31Miingon siya, “Hinaut nga silotan ako sa Ginoo sa hilabihan gayod kon dili ko papunggotan ug ulo si Eliseo nga anak ni Safat karong adlawa!”

32Niadtong higayona, nagalingkod si Eliseo sa iyang balay ug nakigsulti sa mga tigdumala sa Israel. Nagsugo ang hari ug tawo nga mag-una kaniya didto kang Eliseo. Apan sa wala pa moabot ang gisugo sa hari, miingon si Eliseo sa mga tigdumala, “Tan-awa ra, nagsugo ang anak sa kriminal ug tawo sa pagpunggot sa akong ulo. Kon moabot ang tawo sirad-i ninyo ang pultahan ug ayaw siya pasudla. Gasunod kaniya ang iyang agalon.” 33Samtang nagsulti pa si Eliseo kanila, miabot ang gisugo sa hari. Ug miingon siya, “Kini nga katalagman nga miabot gikan sa Ginoo. Nganong magpadayon pa man ako sa paghulat kaniya?”