2 Reyes 5 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

2 Reyes 5:1-27

Eliseo sana a Naamán

1Naamán, jefe del ejército del rey de Siria, era un hombre de mucho prestigio y gozaba del favor de su rey porque, por medio de él, el Señor le había dado victorias a su país. Era un soldado valiente, pero estaba enfermo de lepra.

2En cierta ocasión los sirios, que habían salido a merodear, capturaron a una muchacha israelita y la hicieron criada de la esposa de Naamán. 3Un día la muchacha le dijo a su ama: «Ojalá el amo fuera a ver al profeta que hay en Samaria, porque él lo sanaría de su lepra».

4Naamán fue a contarle al rey lo que la muchacha israelita había dicho. 5El rey de Siria le respondió:

―Bien, puedes ir; yo le mandaré una carta al rey de Israel.

Y así Naamán se fue, llevando treinta mil monedas de plata, seis mil monedas de oro5:5 treinta mil … oro. Lit. diez talentos de plata y seis mil [siclos] de oro. y diez mudas de ropa. 6La carta que le llevó al rey de Israel decía: «Cuando te llegue esta carta, verás que el portador es Naamán, uno de mis oficiales. Te lo envío para que lo sanes de su lepra».

7Al leer la carta, el rey de Israel se rasgó las vestiduras y exclamó: «¿Y acaso soy Dios, capaz de dar vida o muerte, para que venga alguien y me pida sanar a un leproso? ¡Fijaos bien cómo me está buscando pleito!»

8Cuando Eliseo, hombre de Dios, se enteró de que el rey de Israel se había rasgado las vestiduras, le envió este mensaje: «¿Por qué estás tan molesto?5:8 estás tan molesto. Lit. te has rasgado la ropa. ¡Mándame a ese hombre, para que sepa que hay profeta en Israel!»

9Así que Naamán, con sus caballos y sus carros, fue a la casa de Eliseo y se detuvo ante la puerta. 10Entonces Eliseo envió un mensajero a que le dijera: «Ve y zambúllete siete veces en el río Jordán; así tu piel sanará, y quedarás limpio».

11Naamán se enfureció y se fue, quejándose: «¡Yo creí que el profeta saldría a recibirme personalmente para invocar el nombre del Señor su Dios, y que con un movimiento de la mano me sanaría de la lepra! 12¿Acaso los ríos de Damasco, el Abaná y el Farfar, no son mejores que toda el agua de Israel? ¿Acaso no podría zambullirme en ellos y quedar limpio?» Furioso, dio media vuelta y se marchó.

13Entonces sus criados se le acercaron para aconsejarle: «Señor,5:13 Señor. Lit. Padre mío. si el profeta te hubiera mandado hacer algo complicado, ¿no le habrías hecho caso? ¡Con más razón si lo único que te dice es que te zambullas, y así quedarás limpio!» 14Así que Naamán bajó al Jordán y se sumergió siete veces, según se lo había ordenado el hombre de Dios. ¡Y su piel se volvió como la de un niño, y quedó limpio! 15Luego Naamán volvió con todos sus acompañantes y, presentándose ante el hombre de Dios, le dijo:

―Ahora reconozco que no hay Dios en todo el mundo, sino solo en Israel. Te ruego que aceptes un regalo de tu siervo.

16Pero Eliseo respondió:

―¡Tan cierto como que vive el Señor, a quien yo sirvo, que no voy a aceptar nada!

Y por más que insistió Naamán, Eliseo no accedió.

17―En ese caso —persistió Naamán—, permíteme llevarme dos cargas de esta tierra,5:17 dos cargas de esta tierra. Es decir, para construir un altar. ya que de aquí en adelante Tu siervo no va a ofrecer holocaustos ni sacrificios a ningún otro dios, sino solo al Señor. 18Y, cuando mi señor el rey vaya a adorar en el templo de Rimón y se apoye en mi brazo, y yo me vea obligado a inclinarme allí, desde ahora ruego al Señor me perdone por inclinarme en ese templo.

19―Puedes irte en paz —respondió Eliseo.

Naamán se fue, y ya había recorrido cierta distancia 20cuando Guiezi, el criado de Eliseo, hombre de Dios, pensó: «Mi amo ha sido demasiado bondadoso con este sirio Naamán, pues no le aceptó nada de lo que había traído. Pero yo voy a correr tras él, a ver si me da algo. ¡Tan cierto como que el Señor vive!»

21Así que Guiezi se fue para alcanzar a Naamán. Cuando este lo vio correr tras él, se bajó de su carro para recibirlo y lo saludó. 22Respondiendo al saludo, Guiezi dijo:

―Mi amo me ha enviado con este mensaje: “Dos jóvenes de la comunidad de profetas acaban de llegar de la sierra de Efraín. Te pido que me des para ellos tres mil monedas5:22 tres mil monedas. Lit. un talento. de plata y dos mudas de ropa”.

23―Por favor, llévate seis mil —respondió Naamán, e insistió en que las aceptara.

Echó entonces las monedas en dos sacos, junto con las dos mudas de ropa, y todo esto se lo entregó a dos criados para que lo llevaran delante de Guiezi. 24Al llegar a la colina, Guiezi tomó los sacos y los guardó en la casa; después despidió a los hombres, y estos se fueron. 25Entonces Guiezi se presentó ante su amo.

―¿De dónde vienes, Guiezi? —le preguntó Eliseo.

―Tu siervo no ha ido a ninguna parte —respondió Guiezi.

26Eliseo replicó:

―¿No estaba yo presente en espíritu cuando aquel hombre se bajó de su carro para recibirte? ¿Acaso es este el momento de recibir dinero y ropa, huertos y viñedos, ovejas y bueyes, criados y criadas? 27Ahora la lepra de Naamán se te pegará a ti, y a tus descendientes, para siempre.

No bien había salido Guiezi de la presencia de Eliseo cuando ya estaba blanco como la nieve por causa de la lepra.

Ang Pulong Sang Dios

2 Hari 5:1-27

Gin-ayo si Naaman sa Iya Balatian sa Panit

1Si Naaman nga kumander sang mga soldado sang Aram5:1 Aram: ukon, Syria. ginatahod gid sang hari sang Aram, kay paagi sa iya ginpadaog sang Ginoo ang Aram. Maayo siya nga soldado, pero may delikado siya nga balatian sa panit.5:1 delikado siya nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Hebreo nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13.

2Sang nagsalakay ang mga soldado sang Aram sa Israel, may nabihag sila nga dalagita nga nangin suluguon sang asawa ni Naaman. 3Isa ka adlaw, nagsiling ining dalagita sa iya ama, “Kon magpakigkita lang ang akon agalon nga si Naaman sa propeta nga didto sa Samaria, ayuhon gid niya siya sa iya balatian sa panit.”

4Gani ginsugiran ni Naaman ang hari parte sa ginsiling sang dalagita nga halin sa Israel. 5Nagsiling ang hari sang Aram, “Lakat, kag dal-on mo ang akon sulat sa hari sang Israel.” Gani naglakat si Naaman nga may dala nga regalo nga 350 ka kilo nga pilak, 70 ka kilo nga bulawan kag napulo ka panid nga bayo. 6Amo ini ang mensahi sang sulat nga gindala niya sa hari: “Ginapadala ko dira si Naaman nga akon alagad agod ayuhon mo siya sa iya balatian sa panit.”

7Pagkabasa sang hari sang Israel sang sulat, gin-gisi niya ang iya bayo sa kalain sang buot kag nagsiling, “Ngaa sa akon niya ginpadala ining tawo agod ayuhon ang iya balatian sa panit? Ano ako, Dios? May gahom bala ako sa pagpatay kag sa pagbuhi? Nagapangita lang siya sang kabangdanan nga mag-away kami!” 8Pagkahibalo ni Elisha, nga alagad sang Dios, sa natabo, nagpadala siya sang sini nga mensahi sa hari: “Ngaa gin-gisi mo ang imo bayo? Pakadtua diri sa akon ina nga tawo, kag mahibaluan niya nga may propeta sa Israel.”

9Gani naglakat si Naaman upod sa iya mga kabayo kag karwahe kag nagpundo sa puwertahan sang balay ni Elisha. 10Nagsugo si Elisha sang mensahero sa pagsiling kay Naaman nga magkadto siya sa Suba sang Jordan kag magpanghugas sang iya kaugalingon sing makapito ka beses, kag magaayo siya. 11Pero naakig si Naaman kag naglakat nga nagakumod. Siling niya, “Abi ko sigurado gid nga magguwa siya kag mag-atubang sa akon. Nagpaabot ako nga magpanawag siya sa Ginoo nga iya Dios kag magbayaw sang iya kamot sa ibabaw sang akon balatian sa panit kag ayuhon ako. 12Indi bala nga mas maayo ang mga suba sang Abana kag sang Farfar sa Damascus sang sa iban nga mga suba diri sa Israel? Ngaa indi ako magpanghugas didto agod mag-ayo ako?” Gani naglakat siya nga akig gid.

13Pero nagpalapit ang iya mga suluguon sa iya kag nagsiling, “Sir, kon nagsugo ang propeta sa imo sa paghimo sang dako nga butang, indi bala nga himuon mo? Ti, ngaa indi mo paghimuon ang iya ginsiling nga magpanghugas ka agod mag-ayo ka?” 14Gani naglakat si Naaman sa Suba sang Jordan kag nagpanghugas sang iya kaugalingon sing makapito ka beses, suno sa ginsiling sang alagad sang Dios. Kag nag-ayo ang iya balatian kag naglimpyo ang iya panit pareho sa panit sang isa ka gamay nga bata. 15Dayon nagbalik si Naaman kag ang iya mga kaupod sa alagad sang Dios. Nagtindog siya sa atubangan ni Elisha kag nagsiling, “Karon nahibaluan ko na nga wala sing iban nga Dios sa bug-os nga kalibutan luwas sa Dios sang Israel. Gani palihog batuna ining regalo ko sa imo, sir.”

16Nagsabat si Elisha, “Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo, nga akon ginaalagad, nga indi ako magbaton sang regalo.” Ginpilit siya ni Naaman nga batunon niya ang regalo, pero indi gid siya magbaton. 17Nagsiling si Naaman, “Kon indi ka gid, sir, tuguti na lang ako nga kargahan ko ang akon duha ka kabayo5:17 kabayo: Ang sapat nga ginmitlang diri ginatawag sa English nga mule, kag kaanggid ini sa kabayo. sang duta nga halin diri, kag dal-on ko sa amon.5:17 Ginapatihan sang una nga ang isa ka dios dapat simbahon sa iya kaugalingon nga duta. Kay sugod subong indi na ako maghalad sang mga halad nga ginasunog kag sang iban pa nga mga halad sa iban nga dios kundi sa Ginoo lang. 18Pero kabay pa, sir, nga patawaron ako sang Ginoo kon mag-upod ako sa akon hari sa templo sang dios nga si Rimon agod magsimba didto. Dapat lang nga himuon ko ini bilang isa ka opisyal nga ginasaligan sang hari. Pero kabay pa nga patawaron ako sang Ginoo kon magluhod man ako didto.” 19Nagsiling si Elisha, “Maayo lang nga paglakat.”

Pero indi pa gani malayo ang nalaktan ni Naaman, 20nagsiling si Gehazi sa iya kaugalingon, “Ginpalakat sang akon agalon si Naaman nga Arameanhon nga wala niya pagbatuna ang regalo nga dala niya. Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga lagson ko siya kag magkuha sang bisan ano sa iya.”

21Gani dali-dali nga ginlagas ni Gehazi si Naaman. Pagkakita ni Naaman kay Gehazi nga nagadalagan pakadto sa iya, nagpanaog siya sa karwahe kag ginsugata siya. Nagpamangkot si Naaman, “May malain bala nga natabo?” 22Nagsabat si Gehazi, “Wala man. Ginsugo lang ako sang akon agalon nga silingon ka nga may nag-abot bag-o lang gid nga duha ka bataon nga tawo nga miyembro sang grupo sang mga propeta, nga halin sa kabukiran sang Efraim. Kag nagpangabay ang akon agalon nga hatagan mo sila sang 35 ka kilo nga pilak kag duha ka panid nga bayo.” 23Nagsiling si Naaman, “Huo, ari ang 70 ka kilo nga pilak.” Kag ginpilit pa siya ni Naaman nga batunon ato. Ginsulod ni Naaman ang pilak sa duha ka bag pati ang duha ka panid nga bayo, kag ginhatag ini sa iya duha ka suluguon nga amo ang magdala sini para kay Gehazi. 24Pag-abot ni Gehazi sa bukid, ginkuha niya sa mga suluguon ang duha ka bag kag ginpabalik sila. Dayon gindala niya ato sa balay kag gintago, 25kag nagpakita siya dayon kay Elisha. Nagpamangkot si Elisha sa iya, “Diin ka naghalin, Gehazi?” Nagsabat si Gehazi, “Wala ako sing may ginkadtuan.” 26Pero nagsiling si Elisha, “Wala ka bala kahibalo nga ang akon espiritu ato didto sang nagpanaog si Naaman sa iya karwahe sa pagsugata sa imo? Indi ini tion sa pagbaton sang kuwarta, bayo, talamnan sang olibo, talamnan sang ubas, kasapatan, kag mga suluguon. 27Tungod nga ginhimo mo ini, ang balatian sa panit ni Naaman magasaylo sa imo kag sa imo mga kaliwat hasta san-o.” Paghalin ni Gehazi kay Elisha nagputi gid ang iya panit tungod sa balatian.