1¿Acaso comenzamos otra vez a recomendarnos a nosotros mismos? ¿O acaso tenemos que presentaros o pediros a vosotros cartas de recomendación, como hacen algunos? 2Vosotros mismos sois nuestra carta, escrita en nuestro corazón, conocida y leída por todos. 3Es evidente que vosotros sois una carta de Cristo, expedida3:3 expedida. Lit. ministrada. por nosotros, escrita no con tinta, sino con el Espíritu del Dios viviente; no en tablas de piedra, sino en tablas de carne, en los corazones.
4Esta es la confianza que delante de Dios tenemos por medio de Cristo. 5No es que nos consideremos competentes en nosotros mismos. Nuestra capacidad viene de Dios. 6Él nos ha capacitado para ser servidores de un nuevo pacto, no el de la letra, sino el del Espíritu; porque la letra mata, pero el Espíritu da vida.
La gloria del nuevo pacto
7El ministerio que causaba muerte, el que estaba grabado con letras en piedra, fue tan glorioso que los israelitas no podían mirar la cara de Moisés debido a la gloria que se reflejaba en su rostro, la cual ya se estaba extinguiendo. 8Pues bien, si aquel ministerio fue así, ¿no será todavía más glorioso el ministerio del Espíritu? 9Si es glorioso el ministerio que trae condenación, ¡cuánto más glorioso será el ministerio que trae la justicia! 10En efecto, lo que fue glorioso ya no lo es, si se compara con esta excelsa gloria. 11Y, si vino con gloria lo que ya se estaba extinguiendo, ¡cuánto mayor será la gloria de lo que permanece!
12Así que, como tenemos tal esperanza, actuamos con plena confianza. 13No hacemos como Moisés, quien se ponía un velo sobre el rostro para que los israelitas no vieran el fin del resplandor que se iba extinguiendo. 14Sin embargo, la mente de ellos se embotó, de modo que hasta el día de hoy tienen puesto el mismo velo al leer el antiguo pacto. El velo no les ha sido quitado, porque solo se quita en Cristo. 15Hasta el día de hoy, siempre que leen a Moisés, un velo les cubre el corazón. 16Pero, cada vez que alguien se vuelve al Señor, el velo es quitado. 17Ahora bien, el Señor es el Espíritu; y, donde está el Espíritu del Señor, allí hay libertad. 18Así, todos nosotros, que con el rostro descubierto reflejamos3:18 reflejamos. Alt. contemplamos. como en un espejo la gloria del Señor, somos transformados a su semejanza con más y más gloria por la acción del Señor, que es el Espíritu.
Ang Bag-o nga Paagi sa Pagpalapit sa Dios
1Basi kon nagahunahuna kamo nga ginadayaw namon liwat ang amon kaugalingon. Indi kami pareho sang iban dira nga nagakinahanglan pa sang mga rekomendasyon agod batunon ninyo, kag pagkatapos mangayo naman sang rekomendasyon sa inyo agod batunon man sila sa iban nga lugar. 2Indi namon kinahanglan ang mga rekomendasyon, kay kamo mismo amo ang amon rekomendasyon nga nasulat sa amon tagipusuon, tungod kay ang inyo pagkabuhi pareho sa sulat nga makita kag mabasa sang tanan. 3Maathag nga ang inyo halimbawa pareho sang sulat ni Cristo nga ginsulat paagi sa amon. Ang gin-gamit sa pagsulat indi tinta kundi ang Espiritu sang Dios nga buhi, kag wala man ginsulat sa mga bato nga sululatan kundi sa inyo tagipusuon mismo.
4Makahambal kami sini tungod sa ginahimo ni Cristo paagi sa amon kag tungod sa amon pagsalig sa Dios. 5Kay kon sa amon gid lang indi kami makasarang sa sini nga buluhaton, pero ginabuligan kami sang Dios. 6Siya ang naghatag sa amon sang ikasarang agod masaysay namon sa mga tawo ang bag-o nga paagi nga iya ginhimo agod kita nga mga tawo makapalapit sa iya. Ining bag-o nga paagi indi paagi sa ginsulat nga Kasuguan kundi paagi sa Espiritu Santo. Kay ang ginadala sang Kasuguan silot nga kamatayon, pero ang Espiritu Santo nagahatag sang kabuhi.
7Paghatag sang Dios kay Moises sang Kasuguan nga iya ginsulat sa mga bato, ang mga Israelinhon indi na makatulok sa guya ni Moises kay nasilawan gid sila. (Pero atong kasanag sa iya guya amat-amat lang nga nadula.) Karon kon nagpakita ang Dios sang iya gahom sa Kasuguan nga nagadala sang kamatayon, 8mas sobra pa sa sini ang iya ipakita nga gahom kon ang Espiritu Santo na ang magpanghikot. 9Kay kon ginpakita sang Dios ang iya gahom sang paghatag niya sang Kasuguan nga nagadala sang silot, indi bala nga mas sobra pa gid ang iya ipakita nga gahom kon pakamatarungon na niya ang tawo? 10Ang matuod, ang gahom sang Kasuguan sadto anay wala-wala gid kon ikomparar sa gahom sining bag-o nga paagi. 11Kay kon may gahom nga ginpakita ang Dios sa sadto nga Kasuguan nga umalagi lang, mas sobra pa ang gahom nga iya ginapakita sa sini nga bag-o nga paagi nga wala na sing katapusan.
12Kag tungod nga amo ini ang amon ginalauman, wala kami nagakahadlok sa pagsugid sang pulong sang Dios. 13Indi kami pareho kay Moises nga nagtabon sang iya guya agod indi makita sang kapareho niya nga mga Israelinhon nga amat-amat nadula ang kasanag sa iya guya. 14Sa matuod lang, wala nakaintiendi ang mga Israelinhon kon ano ang kahulugan sadto kay may nagatabon sa ila mga hunahuna. Kag bisan gani subong may nagatabon pa gid sa ila mga hunahuna samtang ginabasa nila ang daan nga kasugtanan. Kay wala sila naathagi nga kon kita ara kay Cristo, ang ato nga paagi nadula na. 15Huo, hasta gani subong kon magbasa sila sang mga ginsulat ni Moises indi sila makaintiendi, kay may nagatabon sa ila mga hunahuna. 16Pero inang nagatabon makuha kon magdangop ang tawo sa Ginoo. 17Karon, ang ginatawag diri nga Ginoo amo ang Espiritu Santo, kag kon ang Espiritu sang Ginoo amo ang ara sa tawo, hilway siya. 18Kag tungod nga wala sing nagatabon sa aton hunahuna, nakita ta ang gahom sang aton Ginoo. Kag ina nga gahom nga halin sa Ginoo, nga amo ang Espiritu Santo, amo ang nagapadayon sa pagbag-o sa aton agod nga sa amat-amat mangin kaangay kita sa iya.
