1 Samuel 12 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

1 Samuel 12:1-25

Discurso de despedida de Samuel

1Samuel le habló a todo Israel:

―¡Prestadme atención! Yo os he hecho caso en todo lo que me habéis pedido, y os he dado un rey que os gobierne. 2Ya tenéis al rey que va a dirigiros. En cuanto a mí, ya soy viejo y lleno de canas, y mis hijos son parte del pueblo. Yo os he guiado a vosotros desde mi juventud hasta la fecha. 3Aquí me tenéis. Podéis acusarme en la presencia del Señor y de su ungido. ¿A quién le he robado un buey o un asno? ¿A quién he defraudado? ¿A quién he oprimido? ¿Por quién me he dejado sobornar? Acusadme, y pagaré lo que corresponda.

4―No nos has defraudado —respondieron—; tampoco nos has oprimido ni le has robado nada a nadie.

5Samuel insistió:

―¡Que el Señor y su ungido sean hoy testigos de que no me habéis hallado culpable de nada!

―¡Que lo sean! —fue la respuesta del pueblo.

6Además Samuel les dijo:

―Testigo es el Señor, que escogió a Moisés y a Aarón para sacar de Egipto a vuestros antepasados. 7Y ahora, prestadme atención. El Señor os ha colmado de beneficios a vosotros y a vuestros antepasados, pero yo tengo una querella contra vosotros ante el Señor.

8»Después de que Jacob entró en Egipto, sus descendientes clamaron al Señor. Entonces el Señor envió a Moisés y a Aarón para sacarlos de Egipto y establecerlos en este lugar. 9Pero, como se olvidaron de su Señor y Dios, él los entregó al poder de Sísara, comandante del ejército de Jazor, y al poder de los filisteos y del rey de Moab, y ellos les hicieron la guerra. 10Por eso vosotros clamasteis al Señor: “Hemos pecado al abandonar al Señor y adorar a los ídolos de Baal y a las imágenes de Astarté. Pero ahora, si nos libras del poder de nuestros enemigos, solo a ti te serviremos”. 11Entonces el Señor envió a Yerubaal, Barac,12:11 Barac (mss. de LXX y Siríaca); Bedán (TM). Jefté y Samuel, y os libró del poder de los enemigos que os rodeaban, para que vivierais seguros.

12»No obstante, cuando visteis que Najás, rey de los amonitas, os amenazaba, me dijisteis: “¡No! ¡Queremos que nos gobierne un rey!” Y esto, a pesar de que el Señor vuestro Dios es vuestro rey. 13Pues bien, aquí tenéis al rey que pedisteis y que habéis escogido. Pero tened en cuenta que es el Señor quien os ha dado ese rey. 14Si vosotros y el rey que os gobierne teméis al Señor vuestro Dios, y le servís y le obedecéis, acatando sus mandatos y manteniéndoos fieles a él, ¡magnífico! 15En cambio, si le desobedecéis y no acatáis sus mandatos, él descargará su mano sobre vosotros como la descargó contra vuestros antepasados.

16»Y ahora, prestadme atención y observad con vuestros propios ojos algo grandioso que el Señor va a hacer. 17Ahora no es tiempo de lluvias, sino de cosecha.12:17 Ahora no es … de cosecha. Lit. ¿Acaso no es la cosecha de trigo? Sin embargo, voy a invocar al Señor, y él enviará truenos y lluvia; así os daréis cuenta de la gran maldad que habéis cometido ante el Señor al pedir un rey».

18Samuel invocó al Señor, y ese mismo día el Señor mandó truenos y lluvia. Todo el pueblo sintió un gran temor ante el Señor y ante Samuel, 19y le dijeron a Samuel:

―Ora al Señor tu Dios por nosotros, tus siervos, para que no nos quite la vida. A todos nuestros pecados hemos añadido la maldad de pedirle un rey.

20―No temáis —replicó Samuel—. Aunque vosotros habéis cometido una gran maldad, no os apartéis del Señor; más bien, servidle de todo corazón. 21No os alejéis de él por seguir a ídolos inútiles, que no os pueden ayudar ni rescatar, pues no sirven para nada. 22Por amor a su gran nombre, el Señor no rechazará a su pueblo; de hecho, él se ha dignado a haceros a vosotros su propio pueblo. 23En cuanto a mí, que el Señor me libre de pecar contra él dejando de orar por vosotros. Yo seguiré enseñándoos el camino bueno y recto. 24Pero os exhorto a temer al Señor y a servirle fielmente y de todo corazón, recordando los grandes beneficios que él ha hecho en vuestro favor. 25Si persistís en la maldad, tanto vosotros como vuestro rey seréis destruidos.

Ang Pulong Sa Dios

1 Samuel 12:1-25

Ang Pamilin-bilin ni Samuel

1Miingon si Samuel sa tanang Israelinhon, “Gituman ko ang gipangayo ninyo kanako; gihatagan ko kamo ug hari nga modumala kaninyo. 2Karon may hari na kamo isip inyong pangulo. Sa akong kabahin, nahimo ako ninyong pangulo sukad sa batan-on pa ako hangtod karon. Apan tigulang na ako ug ubanon na, ug ang akong mga anak dagko na, ug kauban mismo ninyo. 3Karon, ania ako sa inyong atubangan. Kon may nahimo akong daotan, sultihi ninyo ako diha sa presensya sa Ginoo ug sa hari nga iyang gipili. May gikuha ba akong baka o asno gikan ni bisan kinsa kaninyo? May gilimbongan ba ako o gidaog-daog kaninyo? Midawat ba ako ug suborno ug nagpakanaog ug hukom nga dili makatarunganon? Kon mapamatud-an ninyo nga nahimo ko ang bisan usa niini, bayran ko kini.”

4Miingon ang mga tawo, “Wala mo kami limbongi o daog-daoga. Wala ka usay gikuha gikan ni bisan kinsa kanamo.” 5Miingon si Samuel kanila, “Niining adlawa saksi ang Ginoo ug ang hari nga iyang gipili nga wala kamoy ikaakusar batok kanako.” Mitubag ang mga tawo, “Oo, saksi ang Ginoo.” 6Unya miingon si Samuel, “Ang Ginoo mao ang nagpili kang Moises ug kang Aaron nga mahimong pangulo sa inyong mga katigulangan, ug siya ang nagpagawas kanila gikan sa Ehipto. 7Karon, pabilin kamo sa pagtindog sa presensya sa Ginoo, samtang ipahinumdom ko kaninyo ang mga kaayohan nga gihimo sa Ginoo kaninyo ug sa inyong mga katigulangan.

8“Sa dihang didto ang mga kaliwat ni Jacob sa Ehipto, nangayo sila ug tabang gikan sa Ginoo. Ug gipadala sa Ginoo si Moises ug si Aaron nga mao ang nagpagawas kanila gikan sa Ehipto ug nagdala kanila dinhi niini nga yuta. 9Apan gikalimtan nila ang Ginoo nga ilang Dios, busa gipapildi sila sa Ginoo kang Sisera, ang komander sa mga sundalo sa Hazor, ug sa mga Filistihanon ug sa hari sa Moab. 10Nangayo sila ug tabang sa Ginoo ug miingon, ‘Nakasala kami, Ginoo. Gisalikway ka namo, ug among gisimba ang mga imahen ni Baal ug ni Ashtarot. Apan karon, luwasa kami gikan sa among mga kaaway, ug simbahon ka namo.’ 11Unya gipadala sa Ginoo si Jerubaal, si Barak, si Jefta, ug ako, ug giluwas namo kamo gikan sa inyong mga kaaway sa palibot. Ug nagkinabuhi kamo nga luwas sa katalagman. 12Apan sa dihang nakita ninyo nga misulong kaninyo si Nahash nga hari sa mga Amonihanon, nangayo kamo kanako ug hari nga modumala kaninyo, bisan pa ug ang Ginoo nga inyong Dios mao ang inyong hari. 13Karon, ania na ang hari nga inyong gipili. Gipangayo ninyo siya, ug gihatag siya sa Ginoo kaninyo. 14Walay daotang mahitabo kaninyo kon kamo ug ang inyong hari motahod ug moalagad sa Ginoo nga inyong Dios ug mosunod sa iyang mga sugo. 15Apan kon dili kamo mosunod sa Ginoo, ug dili motuman sa iyang mga sugo, silotan niya kamo, sama sa gihimo niya sa inyong mga katigulangan.

16“Karon, ayaw kamo pagbiya. Tan-awa ninyo ang katingalahang butang nga himuon sa Ginoo diha sa inyong atubangan. 17Dili ba nga panahon karon sa ting-ani sa trigo ug wala nagaulan? Apan mag-ampo ako sa Ginoo nga padalogdogon ug paulanon niya. Unya makaamgo kamo kon unsa kadaotan ang inyong gihimo atubangan sa Ginoo sa dihang nangayo kamo kaniya ug hari.”

18Busa nagaampo si Samuel sa Ginoo, ug niana mismo nga adlaw, gipadalogdog ug gipaulan sa Ginoo. Nahadlok ang tanang mga tawo sa Ginoo ug kang Samuel. 19Miingon sila kang Samuel, “Iampo sa Ginoo nga imong Dios nga dili kami mangamatay, kay gidugangan namo ang among mga sala pinaagi sa pagpangayo ug hari.” 20Mitubag si Samuel, “Ayaw kamo kahadlok. Bisan pag nakahimo kamo niining daotang butang, ayaw kamo pagtalikod sa Ginoo. Alagari hinuon ninyo siya sa tibuok ninyong kasingkasing. 21Ayaw kamo pag-alagad sa mga walay pulos nga mga dios-dios. Dili sila makatabang o makaluwas kaninyo. 22Dili gayod kamo isalikway sa Ginoo, kay dili siya buot nga maulawan ang iyang ngalan. Nalipay kaayo ang Ginoo sa paghimo kaninyo nga iyang katawhan.

23“Sa akong kabahin, nagaampo gayod ako kanunay sa Ginoo alang kaninyo, kay kon dili ko kini himuon, makasala ako sa Ginoo. Ug tudloan ko kamo sa pagkinabuhi nga maayo ug husto. 24Apan siguroha gayod ninyo nga motahod kamo sa Ginoo ug matinud-anon nga moalagad kaniya sa tibuok ninyong kasingkasing. Hinumdomi ninyo ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo alang kaninyo. 25Apan kon magpadayon kamo sa pagpakasala, kamo ug ang inyong hari pagalaglagon.”