Isusovo uskrsnuće
(Mt 28:1-10; Mk 16:1-8; Lk 24:1-12)
1U nedjelju20:1 U grčkome: prvoga dana u tjednu. rano ujutro, još za mraka, dođe na grob Marija Magdalena i opazi da je odvaljen kamen s ulaza u grob. 2Otrči stoga pronaći Šimuna Petra i još jednog učenika, koga je Isus osobito volio, pa im reče: “Uzeli su Gospodinovo tijelo iz groba i ne znam kamo su ga stavili!”
3Petar tada iziđe s drugim učenikom te potrče prema grobu. 4Drugi učenik prestigne Petra i stigne onamo prvi, 5sagne se, zaviri unutra te spazi povoje od lanena platna gdje leže, ali ne uđe. 6Tada pristigne i Šimun Petar pa uđe u grob. I on ugleda povoje gdje leže 7i platno u koje je bila umotana Isusova glava kako presavijeno leži sa strane. 8Tada je ušao i drugi učenik, vidio i povjerovao— 9jer sve do tada nisu shvatili da Sveto pismo govori kako će Isus ustati od mrtvih. 10Vrate se kući.
Isus se pojavljuje pred Marijom Magdalenom
(Mt 28:9-10; Mk 16:9-11)
11Marija se vratila na grob i stajala vani plačući. Zaplakana se sagne i zaviri u grob 12te ugleda dva anđela obučena u bijelo kako sjede, jedan do glave, a drugi do nogu na mjestu gdje je ležalo Isusovo tijelo. 13“Zašto plačeš?” upitaju anđeli.
“Zato što su mi uzeli Gospodina,” odgovori ona, “a ne znam kamo su ga stavili!”
14Obazre se i ugleda da netko stoji iza nje. Bio je to Isus, ali ga nije prepoznala. 15“Zašto plačeš?” upita on. “Koga tražiš?”
Ona pomisli da je to vrtlar. “Gospodine,” reče, “ako ste ga vi odnijeli, recite mi kamo ste ga stavili pa ću otići i uzeti ga.”
16“Marijo!” reče joj Isus.
Ona se okrene prema njemu i uzvikne na hebrejskome: “Rabbuni!” (što znači: “Učitelju!”)
17“Nemoj me dulje zadržavati”, upozori ju, “jer još nisam uzišao k Ocu. Idi, nađi moju braću i javi im da uzlazim svojemu Ocu i vašemu Ocu, svojemu Bogu i vašemu Bogu.”
18Marija Magdalena ode javiti učenicima da je vidjela Gospodina i prenese im njegovu poruku.
Isus se pojavljuje pred učenicima
(Mt 28:16-20; Mk 16:14-18; Lk 24:36-49)
19Te su se večeri prvoga dana u tjednu učenici sastali iza zaključanih vrata zbog straha od židovskih vođa kad odjednom među njih stane Isus. Pozdravi ih: “Mir vama!” 20Kad im je to rekao, pokaže im svoje ruke i bok. Učenici se razvesele kad ugledaju svojega Gospodina. 21Isus im opet reče: “Mir vama! Kao što je mene poslao Otac, tako i ja šaljem vas.” 22Zatim dahne u njih i reče: “Primite Svetoga Duha! 23Kojima oprostite grijehe, oprošteni su im. Kojima ne oprostite grijehe, nisu im oprošteni.”
Isus se pojavljuje pred Tomom
24Jedan od Dvanaestorice, Toma zvani Blizanac, nije tada bio s drugima. 25“Vidjeli smo Gospodina”, rekli su mu, a on odgovori: “Ne vjerujem sve dok ne vidim rane od čavala na njegovim rukama, dok u njih ne stavim prste i dok ne stavim ruku u ranu na njegovu boku.”
26Nakon osam dana učenici su ponovno bili skupa. Taj je put s njima bio i Toma. Iako su vrata bila zatvorena, Isus stane među njih i pozdravi ih: “Mir vama!” 27Zatim reče Tomi: “Daj ovamo prst; evo mojih ruku! Stavi ruku u moj bok. Ne budi više nevjernik. Vjeruj!”
28“Moj Gospodin i moj Bog!” uzvikne Toma.
29Isus mu reče: “Ti vjeruješ jer si me vidio. Ali blago onima koji me nisu vidjeli, a vjeruju.”
Svrha ove knjige
30Isusovi učenici vidjeli su kako Isus čini i mnoga druga čuda osim zapisanih u ovoj knjizi. 31Ova su zapisana da vjerujete20:31 U nekim rukopisima: da i dalje vjerujete. da je Isus Mesija, Božji Sin, te da vjerujući u njega imate život.
O túmulo vazio
(Mt 28.1-10; Mc 16.1-8; Lc 24.1-12)
1Na madrugada de domingo, fazendo ainda escuro, Maria Madalena foi ao túmulo e viu que a pedra tinha sido afastada da entrada. 2Correu logo a buscar Simão Pedro e o outro discípulo, por quem Jesus tinha muita afeição, e disse: “Levaram do túmulo o corpo do Senhor e não sei onde o puseram!”
3Pedro e o outro discípulo correram ao túmulo para ver. 4O companheiro, mais veloz do que Pedro, chegou primeiro. 5Curvando-se, espreitou e viu os lençóis abandonados, mas não entrou. 6Depois, chegou Simão Pedro e entrou no túmulo, reparando também no lençol ali caído. 7No entanto, a ligadura que cobrira a cabeça de Jesus encontrava-se dobrada a um canto. 8Então, também o outro discípulo entrou e creu. 9Porque até ali não se tinham apercebido de que as Escrituras diziam que ele tornaria a viver. 10E os discípulos voltaram para casa.
Jesus aparece a Maria Madalena
(Mt 28.9-10; Mc 16.9-11)
11Maria regressou ao túmulo, ficando do lado de fora a chorar. Enquanto chorava, espreitou para dentro 12e viu dois anjos vestidos de branco, sentados à cabeceira e aos pés do local onde estivera o corpo de Jesus. 13“Porque choras?”, perguntaram-lhe os anjos.
“Porque levaram o meu Senhor e não sei onde o puseram!”
14Então reparou que alguém estava atrás de si. Era Jesus, mas não o reconheceu.
15“Porque choras?”, perguntou ele. “Quem procuras?”
Ela pensava que fosse o jardineiro: “Se foste tu que o levaste, mostra-me onde o puseste que eu vou buscá-lo.”
16“Maria!”, disse Jesus.
Ela voltou-se para ele: “Raboni!”, que quer dizer: “Meu Mestre!”
17“Não me toques”, disse Jesus, “porque ainda não subi para meu Pai. Mas vai ter com os meus irmãos e diz-lhes que subo para meu Pai e vosso Pai, meu Deus e vosso Deus.”
18Maria Madalena procurou os discípulos e disse-lhes: “Vi o Senhor!”, dando-lhes em seguida este recado.
Jesus aparece aos discípulos
(Mt 28.16-20; Mc 16.14-18; Lc 24.36-49)
19Naquela noite, encontravam-se os discípulos reunidos à porta fechada, com medo dos judeus, quando Jesus surgiu no meio deles, saudando-os: “A paz seja convosco!” 20Depois de saudar os discípulos, mostrou-lhes as mãos e o lado. E qual não foi a alegria deles ao verem o Senhor! 21Ele tornou a falar-lhes: “A paz seja convosco! Assim como o Pai me enviou, também eu vos envio!” 22E soprando sobre eles, acrescentou: “Recebam o Espírito Santo! 23Se perdoarem a alguém os seus pecados, perdoados ficam. Se se recusarem a perdoá-los, ficarão por perdoar.”
Jesus aparece a Tomé
24Um dos discípulos, Tomé (o Gémeo), não se encontrava ali com os outros. 25Mais tarde, quando os outros discípulos lhe contaram: “Vimos o Senhor!”, ele replicou: “Não acredito, a não ser que veja as feridas dos pregos nas suas mãos, ponha nelas os meus dedos e toque com a minha mão na ferida do seu lado.”
26Passados oito dias, os discípulos estavam outra vez juntos. Nessa ocasião encontrava-se Tomé também presente. As portas estavam fechadas mas, tal como antes, Jesus apareceu no meio deles e disse: “Paz seja convosco!” 27Depois disse a Tomé: “Coloca o dedo nas feridas das minhas mãos e a tua mão no meu lado. Não sejas descrente. Acredita!”
28“Meu Senhor e meu Deus!”, exclamou Tomé.
29Então Jesus observou: “Crês porque me viste! Felizes os que não me viram e, mesmo assim, creem.”
30Os discípulos de Jesus viram-no realizar muitos outros sinais além dos registados neste livro. 31Estes vêm aqui descritos para que creiam que ele é o Cristo, o Filho de Deus, e para que, crendo nele, tenham vida em seu nome.
