Ivan 14 – CRO & CST

Knijga O Kristu

Ivan 14:1-31

Isus, Put do Oca

1“Neka se ne uznemiruje vaše srce! Pouzdajte se u Boga i u mene! 2U kući mojega Oca mnogo je stanova. Da nije tako, zar bih vam rekao: ‘Idem vam pripraviti mjesto’? 3Kad odem i pripremim vam mjesto, opet ću se vratiti da vas uzmem k sebi da biste bili gdje sam ja. 4A vi već znate put onamo kamo idem.”

5“Ne znamo, Gospodine, ni kamo ideš”, reče Toma. “Kako bismo onda znali put onamo?”

6Isus mu reče: “Ja sam put, istina i život. Nitko ne može doći Ocu osim po meni. 7Kad biste mene poznavali, poznavali biste i mojeg Otca. Odsad ga poznajete i vidjeli ste ga.”

8Filip mu reče: “Gospodine, pokaži nam Oca i bit ćemo zadovoljni!”

9Isus odgovori: “Zar ti, Filipe, još ne znaš tko sam ja, čak ni pošto sam toliko vremena proveo s vama? Tko je vidio mene, vidio je i Oca. Zašto onda tražiš da ga vidiš? 10Zar ne vjeruješ da sam ja u Ocu i Otac u meni? Riječi koje govorim nisu moje, nego Otac koji živi u meni čini svoja djela kroza me. 11Vjerujte mi da sam ja u Ocu i da je Otac u meni. Vjerujte barem zbog samih djela koja ste vidjeli da činim.

12Zaista vam kažem, tko vjeruje u mene, činit će djela kakva sam i ja činim, pa čak i veća, jer ja odlazim Ocu. 13Ma što zamolili u moje ime, ja ću to učiniti da bi se Otac proslavio u Sinu. 14Ma što zamolili u moje ime, ja ću to učiniti.

Isus obećaje Svetog Duha

15Ako me volite, slušajte moje zapovijedi, 16a ja ću moliti Oca i on će vam poslati drugog Utješitelja14:16 Ili: Pomagača, Hrabritelja, Zastupnika, Savjetnika. koji vas nikad neće ostaviti: 17Svetoga Duha, Duha Istine, kojega svijet ne može primiti jer ga ne vidi niti ga poznaje. No vi ga poznajete jer je sada uz vas i prebivat će u vama. 18Neću vas ostaviti kao siročad. Opet ću vam doći. 19Još samo malo i svijet me više neće vidjeti, ali vi ćete me ponovno vidjeti jer ja živim i jer ćete i vi živjeti. 20U taj ćete dan spoznati da sam ja u Ocu, da ste vi u meni i ja u vama. 21Tko sluša moje zapovijedi, taj me voli; i zato što me voli, moj će ga Otac voljeti, i ja ću ga voljeti i objaviti mu se.”

22“Gospodine, zašto ćeš se objaviti samo nama, a ne i cijelom svijetu?” upita ga Juda (ne Iškariotski, već drugi učenik istog imena).

23Isus mu odgovori: “Oni koji me vole, činit će što im kažem. Moj će ih Otac zato voljeti pa ćemo doći i živjeti s njima. 24A tko me ne voli, taj me i ne sluša. Riječi koje vam govorim nisu moje, nego od Oca koji me je poslao.

25To sam vam govorio dok sam još bio s vama. 26A kad Otac pošalje Utješitelja, Svetoga Duha, da me zastupa, on će vas mnogočemu naučiti i podsjetiti vas na sve što sam vam govorio. 27Ostavljam vam mir—i to svoj mir—a mir koji vam ja dajem nije mir kakav daje svijet. Zato se ne uznemirujte i ne plašite.

28Sjetite se što sam vam rekao: ‘Odlazim, ali ću vam opet doći.’ Ako me zaista volite, bit ćete sretni što idem k Ocu jer je on veći od mene. 29Rekao sam vam sve to prije nego što se dogodilo da vjerujete u mene kad se dogodi.

30Nemam više mnogo vremena govoriti vam jer se približava zli knez ovoga svijeta. On nada mnom nema vlast, 31ali ja ću dragovoljno učiniti ono što Otac od mene traži kako bi svijet spoznao da ja volim Oca.

Ustanite! Hajdemo odavde!”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Juan 14:1-31

Jesús consuela a sus discípulos

1»No os angustiéis. Confiad en Dios, confiad también en mí.14:1 Confiad … en mí. Alt. Vosotros confiáis en Dios; confiad también en mí. 2En el hogar de mi Padre hay muchas viviendas; si no fuera así, ya os lo habría dicho. Voy a prepararos un lugar. 3Y, si me voy y os lo preparo, vendré para llevaros conmigo. Así estaréis donde yo esté. 4Vosotros ya conocéis el camino para ir a donde yo voy».

Jesús, el camino al Padre

5Dijo entonces Tomás:

―Señor, no sabemos a dónde vas, así que ¿cómo podemos conocer el camino?

6―Yo soy el camino, la verdad y la vida —le contestó Jesús—. Nadie llega al Padre sino por mí. 7Si realmente me conocierais, conoceríais14:7 me conocierais, conoceríais. Var. me habéis conocido, conoceréis. también a mi Padre. Y ya desde este momento lo conocéis y lo habéis visto.

8―Señor —dijo Felipe—, muéstranos al Padre y con eso nos basta.

9―¡Pero, Felipe! ¿Tanto tiempo llevo ya entre vosotros, y todavía no me conoces? El que me ha visto a mí ha visto al Padre. ¿Cómo puedes decirme: “Muéstranos al Padre”? 10¿Acaso no crees que yo estoy en el Padre, y que el Padre está en mí? Las palabras que yo os comunico, no las hablo como cosa mía, sino que es el Padre, que está en mí, el que realiza sus obras. 11Creedme cuando os digo que yo estoy en el Padre y que el Padre está en mí; o al menos creedme por las mismas obras. 12Ciertamente os aseguro que el que cree en mí las obras que yo hago también él las hará, y aun las hará mayores, porque yo vuelvo al Padre. 13Cualquier cosa que pidáis en mi nombre, yo la haré; así será glorificado el Padre en el Hijo. 14Lo que pidáis en mi nombre, yo lo haré.

Jesús promete el Espíritu Santo

15»Si me amáis, obedeceríais mis mandamientos. 16Y yo pediré al Padre, y os dará otro Consolador para que os acompañe siempre: 17el Espíritu de verdad, a quien el mundo no puede aceptar porque no lo ve ni lo conoce. Pero vosotros sí lo conocéis, porque vive con vosotros y estará14:17 estará. Var. está. en vosotros. 18No os voy a dejar huérfanos; volveré a vosotros. 19Dentro de poco el mundo ya no me verá más, pero vosotros sí me veréis. Y porque yo vivo, también vosotros viviréis. 20En aquel día os daréis cuenta de que yo estoy en mi Padre, y vosotros en mí, y yo en vosotros. 21¿Quién es el que me ama? El que hace suyos mis mandamientos y los obedece. Y al que me ama, mi Padre lo amará, y yo también lo amaré y me manifestaré a él».

22Judas (no el Iscariote) le dijo:

―¿Por qué, Señor, estás dispuesto a manifestarte a nosotros, y no al mundo?

23Le contestó Jesús:

―El que me ama obedecerá mi palabra, y mi Padre lo amará, y haremos nuestra morada en él. 24El que no me ama no obedece mis palabras. Pero estas palabras que oís no son mías, sino del Padre, que me envió.

25»Todo esto lo digo ahora que estoy con vosotros. 26Pero el Consolador, el Espíritu Santo, a quien el Padre enviará en mi nombre, os enseñará todas las cosas y os hará recordar todo lo que os he dicho. 27La paz os dejo; mi paz os doy. Yo no os la doy como la da el mundo. No os angustiéis ni os acobardéis.

28»Ya me habéis oído deciros: “Me voy, pero vuelvo a vosotros”. Si me amarais, os alegraríais de que vaya al Padre, porque el Padre es más grande que yo. 29Y os he dicho esto ahora, antes de que suceda, para que, cuando suceda, creáis. 30Ya no hablaré más con vosotros, porque viene el príncipe de este mundo. Él no tiene ningún dominio sobre mí, 31pero el mundo tiene que saber que amo al Padre, y que hago exactamente lo que él me ha ordenado que haga.

»¡Levantaos, vámonos de aquí!