Isus pere noge učenicima
1Večer uoči Pashe, znajući da je došao trenutak da ode sa zemlje svojemu Ocu i voleći svoje koji su na svijetu, Isus je vokio svoje učenike do samoga kraja. 2Za vrijeme večere đavao je već dao mig Judi Iškariotskomu, Šimunovu sinu, da je to noć u kojoj će izdati Isusa. 3A Isus, svjestan da mu je Otac predao sve u ruke, da je od Boga došao i da mu se vraća, 4ustane od stola, skine gornju odjeću, opaše se ručnikom, 5nalije vode te počne učenicima prati noge i brisati ih ručnikom kojim se opasao.
6Kad je došao do Šimuna Petra, on mu reče: “Učitelju, nećeš valjda ti meni prati noge!”
7Isus mu odgovori: “Sada još ne razumiješ zašto to radim, ali jednog ćeš dana shvatiti.”
8“Ne,” prosvjedovao je Petar, “nikad ti nećeš meni prati noge!”
“Ali ako te ne operem, ne možeš biti jedan od mojih”, odgovori mu Isus.
9Šimun Petar nato poviče: “Gospodine, operi mi onda i ruke i glavu, a ne samo noge!”
10Isus odgovori: “Tko je sav okupan, ne treba mu prati drugo osim nogu da bude posve čist. Sada ste čisti, ali ipak ne svi.” 11Isus je, naime, znao tko će ga izdati. Zato je i rekao: “Niste svi čisti.”
12Kad im opere noge, ponovno se obuče, sjedne i upita: “Razumijete li što sam vam učinio? 13Vi me zovete ‘Učiteljem’ i ‘Gospodinom’. Imate pravo! To i jesam. 14I zato, ako sam ja, Gospodin i Učitelj, vama oprao noge, trebate i vi prati noge jedni drugima. 15Dao sam vam primjer, činite kao što sam i ja učinio. 16Zaista vam kažem, nije sluga veći od svojega gospodara niti je poslanik veći od onoga koji ga šalje. 17To znate, a blago vama budete li tako i činili!”
Isus pretkazuje da će biti izdan
(Mt 26:17-30; Mk 14:12-26; Lk 22:7-23)
18“Ne govorim o svima vama, iako dobro poznajem vas koje sam odabrao. Sveto pismo kaže:
‘Onaj koji je sa mnom blagovao,
podiže se na me.’13:18 Psalam 41:10.
19Velim vam ovo već sada, prije nego što se dogodi, da kad se dogodi, vjerujete da Ja jesam. 20Zaista vam kažem, tko lijepo primi onoga koga ja šaljem, prima mene. A primi li tko mene, znači da je primio Oca koji me je poslao.”
21Rekavši to, duboko potresen u duhu, Isus im otvoreno reče: “Zaista vam kažem, jedan od vas će me izdati!”
22Učenici pogledaju jedan drugoga pitajući se na koga bi se to moglo odnositi. 23Jedan od Isusovih učenika, onaj kojega je Isus osobito volio,13:23 Najvjerojatnije Ivan. sjedio je za stolom odmah uz Isusa. 24Šimun Petar mu dade znak da upita Isusa tko bi mogao učiniti takvo strašno djelo. 25On se nagne prema Isusu13:25 U grčkome: naslonio Isusu na prsa. i upita ga: “Tko je taj, Gospodine?”
26Isus odgovori: “Kojemu dâm umočen kruh.” Umoči zatim kruh i dade ga Judi, sinu Šimuna Iškariotskoga. 27Čim Juda pojede kruh, u njega uđe Sotona. Tada mu Isus reče: “Brzo čini to što kaniš učiniti!” 28Nitko od nazočnih za stolom nije razumio zašto je Isus to rekao. 29Kako im je Juda bio blagajnik, neki pomisle da ga Isus šalje kupiti hrane za blagdane ili podijeliti novac siromašnima. 30Čim je uzeo kruh, Juda iziđe u noć.
Isus pretkazuje da će ga se Petar odreći
(Mt 26:31-35; Mk 14:27-31; Lk 22:31-34)
31Čim je Juda izišao, Isus reče: “Sada je vrijeme da ja, Sin Čovječji, uđem u svoju slavu, a Bog će biti proslavljen svime što će se meni dogoditi. 32Bog će me proslaviti u sebi, i to odmah.13:32 U nekim rukopisima: Ako je Bog proslavljen u njemu, i Bog će njega proslaviti u sebi 33Draga moja djeco, kako su kratki ovi trenuci prije nego što ću morati otići i ostaviti vas! A onda, budete li me i tražili, i kao što sam rekao i Židovima: ‘Kamo ja idem, vi ne možete doći.’ 34Dajem vam novu zapovijed: da volite jedni druge. Volite se međusobno onako kako sam ja volio vas. 35Budete li imali ljubavi jedni prema drugima, po tomu će svi znati da ste moji učenici.”
36“Kamo ideš, učitelju?” upita ga Šimun Petar.
Isus mu odgovori: “Sada ne možeš poći sa mnom, ali poslije ćeš me slijediti.”
37Petar upita: “Zašto sada ne mogu s tobom? Ja sam za tebe spreman i umrijeti!”
38Isus mu odgovori: “Umrijeti za mene? Zaista ti kažem, prije nego što pijetao zakukuriče, triput ćeš zanijekati da me uopće poznaješ.”
Jezus myje uczniom nogi
1W przeddzień święta Paschy Jezus wiedział już, że nadszedł Jego czas—czas odejścia ze świata do Ojca. Tym, których ukochał, chciał okazać miłość aż do samego końca. 2W czasie uroczystej kolacji diabeł zawładnął sercem Judasza (syna Szymona z Kariotu) i pobudził go do zdrady. 3Jezus wiedział, że Ojciec wszystko Mu powierzył. Wiedział również, że przyszedł od Ojca i do Niego odchodzi. 4Dlatego wstał od kolacji, przebrał się, przepasał ręcznikiem, 5a potem nalał wody do miski i zaczął myć uczniom nogi, wycierając je ręcznikiem, który miał na sobie.
6Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zawołał:
—Panie, Ty myjesz mi nogi?!
7—Teraz nie zrozumiesz tego, co robię—odpowiedział Jezus. —Ale później zrozumiesz.
8—O, nie!—protestował Piotr. —Nigdy nie będziesz mi mył nóg!
—Jeśli tego nie zrobię, nie będziesz do Mnie należał—odrzekł Jezus.
9—W takim razie umyj nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę!
10—Wykąpany nie musi się myć, bo jest już czysty. Wystarczy, że opłucze nogi. Wy jesteście już czyści—jednak nie wszyscy.
11Wiedział bowiem, kto Go zdradzi. Dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.
12Po umyciu im nóg Jezus z powrotem się przebrał, usiadł z nimi i zapytał:
—Czy rozumiecie, co zrobiłem? 13Nazywacie Mnie „Nauczycielem” oraz „Panem” i macie rację, bo Nim jestem. 14Skoro więc Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście czynić podobnie. 15Dałem wam przykład, abyście postępowali wobec siebie tak, jak Ja. 16Zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swojego pana, a posłaniec—od tego, kto go posłał. 17Jeśli będziecie o tym pamiętać i tak postępować—będziecie szczęśliwi.
Jezus zapowiada zdradę
18Nie do wszystkich jednak odnosi się to, co powiedziałem. Wiem bowiem, kogo wybrałem. Muszą się jednak wypełnić słowa Pisma: „Ten, który jadł ze Mną chleb, zwrócił się przeciwko Mnie”. 19Mówię o tym już teraz, abyście—gdy tak się stanie—uwierzyli, że JA JESTEM. 20Zapewniam was: Kto przyjmuje mojego posłańca, Mnie samego przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
Jezus wskazuje zdrajcę
21Potem, przejęty do głębi, powtórzył raz jeszcze:
—Zapewniam was: Jeden z was Mnie zdradzi!
22Zaniepokojeni uczniowie popatrzyli po sobie, zastanawiając się, o kim mówi. 23Jeden z nich, najbliższy przyjaciel Jezusa, siedział tuż przy Nim. 24Szymon Piotr dał mu więc znak, aby zapytał, o kogo chodzi. 25Ten więc nachylił się i zapytał:
—Panie, kto to?
26—To ten, któremu podam kawałek umoczonego w sosie chleba—odrzekł Jezus.
Umoczył więc kawałek i podał Judaszowi. 27On zjadł i wtedy opanował go szatan. Jezus zaś powiedział do Judasza:
—Zrób szybko to, co zamierzasz.
28Nikt jednak tego nie zrozumiał. 29Ponieważ Judasz był skarbnikiem, niektórzy myśleli, że Jezus wydał mu polecenie: „Kup rzeczy potrzebne na święto” lub „Zanieś pieniądze biednym”. 30Gdy więc Judasz zjadł podany kawałek chleba, natychmiast wyszedł. A była już noc.
Jezus zapowiada zaparcie się Piotra
31Po jego wyjściu Jezus powiedział:
—Ja, Syn Człowieczy, zostałem teraz otoczony chwałą. I otoczę chwałą Boga. 32On zaś wkrótce otoczy chwałą Mnie. 33Kochani! Będę z wami jeszcze tylko chwilę. Potem będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem przywódcom, tak i wam powtarzam: Tam, gdzie idę, nie możecie pójść. 34Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie kochali. Jak Ja was ukochałem, tak wy macie kochać jedni drugich. 35Jeśli będziecie okazywać sobie nawzajem miłość, wszyscy rozpoznają, że naprawdę jesteście moimi uczniami.
36—Panie, ale dokąd odchodzisz?—zaniepokoił się Szymon Piotr.
—Teraz nie możesz iść tam razem ze Mną—odpowiedział Jezus—ale kiedyś pójdziesz.
37—Dlaczego nie teraz, Panie? Oddam za Ciebie życie!
38—Oddasz za Mnie życie?—odparł Jezus. —Zapewniam cię, że zanim rano zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.
