Isus pere noge učenicima
1Večer uoči Pashe, znajući da je došao trenutak da ode sa zemlje svojemu Ocu i voleći svoje koji su na svijetu, Isus je vokio svoje učenike do samoga kraja. 2Za vrijeme večere đavao je već dao mig Judi Iškariotskomu, Šimunovu sinu, da je to noć u kojoj će izdati Isusa. 3A Isus, svjestan da mu je Otac predao sve u ruke, da je od Boga došao i da mu se vraća, 4ustane od stola, skine gornju odjeću, opaše se ručnikom, 5nalije vode te počne učenicima prati noge i brisati ih ručnikom kojim se opasao.
6Kad je došao do Šimuna Petra, on mu reče: “Učitelju, nećeš valjda ti meni prati noge!”
7Isus mu odgovori: “Sada još ne razumiješ zašto to radim, ali jednog ćeš dana shvatiti.”
8“Ne,” prosvjedovao je Petar, “nikad ti nećeš meni prati noge!”
“Ali ako te ne operem, ne možeš biti jedan od mojih”, odgovori mu Isus.
9Šimun Petar nato poviče: “Gospodine, operi mi onda i ruke i glavu, a ne samo noge!”
10Isus odgovori: “Tko je sav okupan, ne treba mu prati drugo osim nogu da bude posve čist. Sada ste čisti, ali ipak ne svi.” 11Isus je, naime, znao tko će ga izdati. Zato je i rekao: “Niste svi čisti.”
12Kad im opere noge, ponovno se obuče, sjedne i upita: “Razumijete li što sam vam učinio? 13Vi me zovete ‘Učiteljem’ i ‘Gospodinom’. Imate pravo! To i jesam. 14I zato, ako sam ja, Gospodin i Učitelj, vama oprao noge, trebate i vi prati noge jedni drugima. 15Dao sam vam primjer, činite kao što sam i ja učinio. 16Zaista vam kažem, nije sluga veći od svojega gospodara niti je poslanik veći od onoga koji ga šalje. 17To znate, a blago vama budete li tako i činili!”
Isus pretkazuje da će biti izdan
(Mt 26:17-30; Mk 14:12-26; Lk 22:7-23)
18“Ne govorim o svima vama, iako dobro poznajem vas koje sam odabrao. Sveto pismo kaže:
‘Onaj koji je sa mnom blagovao,
podiže se na me.’13:18 Psalam 41:10.
19Velim vam ovo već sada, prije nego što se dogodi, da kad se dogodi, vjerujete da Ja jesam. 20Zaista vam kažem, tko lijepo primi onoga koga ja šaljem, prima mene. A primi li tko mene, znači da je primio Oca koji me je poslao.”
21Rekavši to, duboko potresen u duhu, Isus im otvoreno reče: “Zaista vam kažem, jedan od vas će me izdati!”
22Učenici pogledaju jedan drugoga pitajući se na koga bi se to moglo odnositi. 23Jedan od Isusovih učenika, onaj kojega je Isus osobito volio,13:23 Najvjerojatnije Ivan. sjedio je za stolom odmah uz Isusa. 24Šimun Petar mu dade znak da upita Isusa tko bi mogao učiniti takvo strašno djelo. 25On se nagne prema Isusu13:25 U grčkome: naslonio Isusu na prsa. i upita ga: “Tko je taj, Gospodine?”
26Isus odgovori: “Kojemu dâm umočen kruh.” Umoči zatim kruh i dade ga Judi, sinu Šimuna Iškariotskoga. 27Čim Juda pojede kruh, u njega uđe Sotona. Tada mu Isus reče: “Brzo čini to što kaniš učiniti!” 28Nitko od nazočnih za stolom nije razumio zašto je Isus to rekao. 29Kako im je Juda bio blagajnik, neki pomisle da ga Isus šalje kupiti hrane za blagdane ili podijeliti novac siromašnima. 30Čim je uzeo kruh, Juda iziđe u noć.
Isus pretkazuje da će ga se Petar odreći
(Mt 26:31-35; Mk 14:27-31; Lk 22:31-34)
31Čim je Juda izišao, Isus reče: “Sada je vrijeme da ja, Sin Čovječji, uđem u svoju slavu, a Bog će biti proslavljen svime što će se meni dogoditi. 32Bog će me proslaviti u sebi, i to odmah.13:32 U nekim rukopisima: Ako je Bog proslavljen u njemu, i Bog će njega proslaviti u sebi 33Draga moja djeco, kako su kratki ovi trenuci prije nego što ću morati otići i ostaviti vas! A onda, budete li me i tražili, i kao što sam rekao i Židovima: ‘Kamo ja idem, vi ne možete doći.’ 34Dajem vam novu zapovijed: da volite jedni druge. Volite se međusobno onako kako sam ja volio vas. 35Budete li imali ljubavi jedni prema drugima, po tomu će svi znati da ste moji učenici.”
36“Kamo ideš, učitelju?” upita ga Šimun Petar.
Isus mu odgovori: “Sada ne možeš poći sa mnom, ali poslije ćeš me slijediti.”
37Petar upita: “Zašto sada ne mogu s tobom? Ja sam za tebe spreman i umrijeti!”
38Isus mu odgovori: “Umrijeti za mene? Zaista ti kažem, prije nego što pijetao zakukuriče, triput ćeš zanijekati da me uopće poznaješ.”
Jesus lava os pés aos discípulos
1Antes da festa da Páscoa, Jesus já sabia que aquela seria a sua última noite neste mundo antes de voltar para junto do Pai. Quanto aos discípulos que tinha no mundo, amou-os sempre da forma mais perfeita até ao fim! 2Decorria o jantar e o Diabo já convencera Judas Iscariotes, filho de Simão, a traí-lo. 3Jesus sabia que o Pai colocara tudo nas suas mãos e que viera de Deus e para Deus voltaria.
4Depois da ceia, levantou-se da mesa, despiu a túnica e pôs uma toalha à volta da cintura. 5E, deitando água numa bacia, começou a lavar os pés dos discípulos e a enxugá-los com a toalha.
6Quando chegou a vez de Simão Pedro, este observou: “Mestre, não devias lavar-me os pés.”
7Jesus retorquiu: “Agora não entendes o que faço, mas virá o dia em que compreenderás.”
8“Não!”, protestou Pedro. “Não consinto que me laves os pés!”
“Se não deixares, não poderás ter parte comigo.”
9Simão Pedro respondeu: “Senhor, então não só os pés, mas as mãos e a cabeça!”
10Jesus respondeu: “Aquele que se lavou por completo só precisa de lavar os pés para se manter limpo. Agora estás limpo, mas nem todos aqui estão limpos.”
11Pois Jesus sabia quem o ia trair. Por isso, disse: “Nem todos estão limpos.”
12Depois de lhes ter lavado os pés, tornou a vestir a túnica, sentou-se e perguntou-lhes: “Compreendem o que eu fiz? 13Chamam-me Mestre e Senhor, e fazem bem, porque é verdade. 14E uma vez que eu, Senhor e Mestre, vos lavei os pés, também devem lavar os pés uns aos outros. 15Dei-vos o exemplo! Façam como eu vos fiz! 16É realmente como vos digo: o servo não é maior do que o seu senhor, nem o mensageiro maior do que quem o enviou! 17Agora que sabem estas coisas, serão felizes se as praticarem.
Jesus fala da traição
(Mt 26.17-30; Mc 14.12-26; Lc 22.7-23)
18Ao dizer estas coisas, não me refiro a todos sem exceção, porque vos conheço bem. Eu próprio vos escolhi! As Escrituras dizem: ‘O que comia do meu pão, até esse me trai’13.18 Sl 41.9. Literalmente, levantou contra mim o seu calcanhar.. Isto cumprir-se-á. 19Digo-vos isto agora para que, quando acontecer, possam crer que eu sou quem sou. 20É realmente como vos digo: quem receber quem eu enviar é a mim que recebe. E quem me receber recebe quem me enviou.”
21Nesse momento, Jesus começou a angustiar-se e exclamou: “É realmente como vos digo: um de vocês vai trair-me!”
22Os discípulos entreolharam-se sem saberem a quem se referia. 23Um deles, que estava à mesa, ao lado de Jesus, era o seu amigo mais íntimo. 24Simão Pedro fez-lhe sinal para que lhe perguntasse de quem falava. 25Então inclinando-se para Jesus, perguntou-lhe: “Senhor, quem é?”
26Jesus disse: “Aquele a quem eu der o pão ensopado no molho.” Depois de ter molhado um pedaço de pão, deu-o a Judas, filho de Simão Iscariotes. 27Logo que Judas o comeu, Satanás entrou nele e Jesus disse-lhe: “O que pretendes fazer fá-lo já.” 28Nenhum dos outros que estavam à mesa percebeu com que propósito Jesus lhe dissera aquilo. 29Alguns pensavam que, como Judas era o tesoureiro, Jesus o mandara pagar a refeição ou dar dinheiro aos pobres. 30Judas saiu imediatamente e desapareceu na noite.
Jesus prediz que Pedro o vai negar
(Mt 26.31-35; Mc 14.27-31; Lc 22.31-34)
31Logo depois, Jesus disse: “Chegou a hora da glória do Filho do Homem e Deus receberá glória por ele. 32E se a glória de Deus é manifestada pelo seu Filho, Deus glorificá-lo-á em si próprio e glorificá-lo-á em breve. 33Meus queridos filhos, vou estar convosco por pouco tempo mais! E então, apesar de me procurarem, para onde eu vou não podem vocês ir, tal como disse aos judeus. 34Assim, dou-vos agora um novo mandamento: que se amem uns aos outros. Como eu vos tenho amado, assim devem amar-se uns aos outros. 35O vosso amor uns pelos outros provará ao mundo que são meus discípulos.”
Jesus prediz a negação do Pedro
(Mt 26.33-35; Mc 14.29-31; Lc 22.33-34)
36Simão Pedro perguntou: “Senhor, para onde vais?”
E Jesus replicou: “Agora não podes ir comigo, mas seguir-me-ás mais tarde.”
37“Porque é que não posso ir agora, se estou pronto a morrer por ti?”
38Jesus respondeu: “Morrer por mim? Antes que o galo cante de madrugada, três vezes negarás que me conheces!”
