Melkisedek i Abraham
1Melkisedek je bio šalemski kralj i svećenik Svevišnjega Boga. Kad se Abraham vraćao iz bitke u kojoj je pobijedio nekoliko kraljeva, Melkisedek mu je izišao u susret i blagoslovio ga. 2Tada je Abraham uzeo desetinu od svega što je u ratu osvojio i dao Melkisedeku, čije ime najprije znači “Kralj pravednosti”, a zatim i “Kralj mira”, jer šalem znači “mir”. 3U Svetome pismu nije zapisano ništa o njegovu ocu i majci ni o njegovu rodoslovlju, kao ni o datumima njegova rođenja i smrti. On je sličan Božjemu Sinu jer kao da zauvijek ostaje svećenikom.
4Razmotrite kako je velik bio Melkisedek: veliki izraelski patrijarh Abraham priznao ga je velikim dajući mu desetinu od najboljeg plijena. 5Svećenicima, Levijevim potomcima, Zakon je nalagao da ubiru desetinu od svih, iako su im bili rođaci jer su svi bili Abrahamovi potomci. 6Ali Melkisedek, koji nije bio u srodstvu s levitima, uzeo je desetinu od Abrahama, koji je imao Božje obećanje, i blagoslovio ga. 7A neprijeporno je da uvijek onaj tko je veći blagoslivlja manjega. 8Židovski su svećenici, iako smrtnici, primali desetinu, a za Melkisedeka Bog kao da svjedoči da još živi—jer u Svetome pismu nije zabilježeno ništa o njegovoj smrti. 9Moglo bi se čak reći da su i Levijevi potomci, koji ubiru desetinu, dali Melkisedeku desetinu kroz svojega pretka Abrahama. 10Jer iako se Levi tada još nije ni rodio, sjeme iz kojega je proistekao bilo je u Abrahamovu boku kad je Melkisedek od njega ubrao desetinu.
11Da je levitsko svećenstvo moglo ispuniti Božju nakanu—a na njemu se temeljio Zakon—zašto bi još bilo potrebno da Bog pošalje drukčijeg svećenika, sličnoga Melkisedeku, a ne iz Aronova reda?
12Ako se mijenja svećenstvo, mora se promijeniti i zakon koji će to omogućiti. 13Jer taj o kojemu je riječ pripada drugom plemenu, pripadnici kojega ne služe za oltarom. 14Jasno je, naime, da je naš Gospodin podrijetlom iz Judina plemena, koje Mojsije nikad nije spomenuo u svezi sa svećenstvom.
Isus kao Melkisedek i postao je jamcem boljega saveza
15Promjena u Zakonu još je očitija zbog činjenice da je postavljen drugi svećenik, sličan Melkisedeku. 16On svećenikom nije postao stoga što je zadovoljavao stari zahtjev da pripada Levijevu plemenu, već snagom neuništivog života. 17Sveto pismo svjedoči o Kristu:
“Ti si svećenik zauvijek
i po tome sličan Melkisedeku.”7:17 Psalam 110:4.
18Stara zapovijed više ne vrijedi jer je bila nedjelotvorna i nekorisna. 19Zakon nije ništa priveo k savršenstvu. Zato nam je dano nešto bolje čemu se možemo nadati, što će nas približiti Bogu.
20Bog se zakleo da će Krist zauvijek biti svećenikom, što za druge svećenike nikada nije učinio. 21Jedino je njemu rekao:
“Gospodin se zakleo
i neće to opovrgnuti:
‘Ti si svećenik zauvijek.’”7:21 Psalam 110:4.
22Božjom je zakletvom Isus postao jamcem boljega saveza.
23U starome sustavu bilo je mnogo svećenika jer ih je smrt priječila da trajno ostanu: kad bi jedan svećenik umro, na njegovo bi mjesto došao drugi. 24Ali Isus ostaje svećnikom zauvijek i njegovo svećeništvo neće proći. 25Zato on jednom zauvijek može spasiti svakoga tko po njemu pristupi k Bogu. On zauvijek živi i posreduje za njih.
26Takav nam veliki svećenik i treba—svet, nedužan, neokaljan grijehom, odvojen je od grešnika i uzvišeniji od nebesa. 27Ne mora svakoga dana prinositi žrtve poput drugih svećenika. Oni su to činili za vlastite grijehe, a zatim za grijehe drugih ljudi. Ali Isus je to učinio jednom zauvijek žrtvujući se na križu. 28Veliki svećenici iz Mojsijeva doba bili su samo ljudi podložni slabostima. Ali nakon Zakona Bog je zakletvom na to mjesto postavio svojega Sina, zauvijek savršena.
برتری ملکیصدق بر ابراهيم و لاویان
1اين ملکیصدق، هم پادشاه شهر «ساليم» بود و هم كاهن خدای بزرگ. زمانی كه ابراهيم چندين پادشاه را شكست داده بود و به ديار خود باز می‌گشت، ملکیصدق به ديدن او رفت و او را بركت داد. 2ابراهيم نيز از غنايم جنگی، يک دهم را به او داد.
معنی نام ملکیصدق، «عدل و انصاف» می‌باشد؛ پس او «پادشاه عدل و داد» و در ضمن، پادشاهی صلح‌جو بوده است، زيرا نام شهر وی، ساليم يعنی «صلح و سلامتی» است. 3از آنجا كه هيچگونه اطلاعی دربارهٔ او در دست نيست، می‌توان اين گونه تصور كرد كه او فاقد پدر و مادر و اجداد بوده و زمانی نيز برای تولد و مرگش وجود نداشته است. از اين نظر، او شبيه فرزند خداست و كاهنی است هميشگی.
4ملاحظه كنيد اين ملکیصدق چه سمت بزرگی داشته است:
نخست آنكه ابراهيم، يعنی پدر قوم يهود و برجسته‌ترين شخص مورد نظر خدا، يک دهم تمام درآمد خود را به او هديه داد. 5اگر ملکیصدق يک كاهن يهودی بود، كاملاً روشن می‌بود كه چرا ابراهيم به او هديه می‌دهد؛ زيرا بعدها از قوم يهود خواسته شد تا با هدايای خود، به كاهنان كمک كنند، چون كاهنان از بستگان و خويشان ايشان بودند. 6اما با اينكه ملکیصدق نسبتی با او نداشت، ابراهيم به او اين هديه را داد.
دوم آنكه ملکیصدق، ابراهيم بزرگ را بركت داد. 7به طوری كه همه می‌دانند، كسی كه قدرت و اختيار اعطای بركت دارد، بزرگتر از كسی است كه بركت را دريافت می‌كند.
8سوم، كاهنان يهودی كه هدايا را دريافت می‌كنند، انسانهای فانی هستند. اما ملکیصدق كه اين هديه را گرفت، مطابق كتاب آسمانی همواره به زندگی ادامه می‌دهد.
9چهارم، حتی می‌توان گفت كه «لاوی»، كه جد همه كاهنان يهود بود، از طريق ابراهيم، به ملکیصدق هديه داد؛ 10زيرا زمانی كه ملکیصدق به ديدار ابراهيم آمد، گرچه لاوی هنوز به دنیا نيامده بود، اما می‌توان گفت در اين وقت در داخل بدن ابراهيم بود.
11پنجم، اگر كاهنان يهود، و شريعتی كه به ايشان سپرده شده بود، می‌توانستند انسان را رستگار سازند، ديگر چه نيازی بود كه خدا مسيح را بفرستد، آن هم در مقام كاهنی همپايهٔ ملکیصدق؟ و چرا به جای او، ديگری را نفرستاد كه مانند ساير كاهنان، همپايه هارون، برادر موسی باشد؟
12-14به علاوه، زمانی كه خدا كاهنی از نوع ديگر می‌فرستد، بايد شريعت و حكم و روش خود را نيز در اين خصوص تغيير دهد، تا اين امر ميسر گردد. چنانكه همه می‌دانيم، مسيح از قبيلهٔ كاهنان يعنی قبيلهٔ «لاوی» نبود، بلكه به قبيلهٔ «يهودا» تعلق داشت كه برای كار كاهنی انتخاب نشده بود، و موسی هيچگاه چنين خدمتی را به قبيلهٔ يهودا محول نكرده بود.
قسم خدا برای مقام كاهنی مسيح
15پس به طور واضح می‌بينيم كه خدا، حكم و روش خود را تغيير داد؛ زيرا مسيح كه كاهن اعظم جديد و همپايهٔ ملکیصدق است، 16مطابق شريعت و روش سابق از طايفه لاوی نبود؛ او بر اساس قدرتی كاهن شد كه از حيات بی‌پايان جاری است. 17در «زبور داوود» نيز به همين موضوع اشاره شده؛ در آنجا به مسيح می‌گويد: «تو تا ابد كاهن هستی، كاهنی همپايهٔ ملکیصدق.»
18بلی، شريعت و روش سابق كاهنی، كه بر اساس اصل و نسب بود، ملغی شد زيرا كاری از پيش نمی‌برد و سست‌تر از آن بود كه بتواند به كسی اميد نجات ببخشد، 19و هرگز نتوانست كسی را واقعاً با خدا آشتی دهد. اما اكنون ما اميد بهتری داريم، زيرا مسيح ما را مقبول خدا گردانيده است. بنابراين، می‌توانيم به خدا نزديک شويم.
20در مورد مسيح، خدا قسم خورد كه هميشه كاهن باشد. 21در مورد ساير كاهنان، خدا هرگز قسم به ميان نياورد. اما در مورد مسيح، آمده است كه «خداوند قسم خورده و تغيير اراده نخواهد داد، كه تو تا ابد كاهن هستی.» 22بر اساس اين قسم خدا، مسيح می‌تواند موفقيت اين عهد و پيمان جديد و بهتر را برای هميشه تضمين كند.
23در آن روش و پيمان قديم، تعداد كاهنان می‌بايست زياد باشد، تا بعد از مرگ كاهنی، كاهن ديگری بتوانند برای ادامهٔ خدمت، جايگزين او شود. 24اما عيسی، از آنجا كه تا ابد زنده است، برای هميشه كاهن می‌باشد و نيازی به جانشين ندارد. 25بنابراين، قادر است همهٔ آنانی را كه بوسيلهٔ او به حضور خدا می‌آيند، به طور كامل نجات بخشد؛ و چون هميشه زنده است، پيوسته در حضور خدا برای ما وساطت می‌كند و اين حقيقت را يادآور می‌گردد كه تاوان گناهان ما را به بهای خون خود پرداخته است.
26اين درست همان كاهن اعظمی است كه ما نياز داريم؛ زيرا او پاک و بی‌عيب و بی‌گناه و از گناهكاران جدا می‌باشد و در آسمان از مقامی پر افتخار برخوردار است. 27او هرگز احتياج ندارد مانند ساير كاهنان، هر روز ابتدا برای گناهان خود و بعد برای گناهان قوم، قربانی كند؛ زيرا وقتی بر روی صليب، خود را در راه ما قربانی كرد، برای هميشه به تمام قربانیها پايان داد. 28كاهنان اعظم كه مطابق شريعت موسی به اين مقام می‌رسند، افرادی ضعيف می‌باشند كه نمی‌توانند خود را از گناه دور نگاه دارند. اما مدتها بعد از اعطای شريعت، خدا فرزند خود را كه برای هميشه كامل می‌باشد، در مقام كاهن اعظم تعيين كرد و در اين خصوص سوگند ياد كرد.
