Mawu a Yobu
1Tsono Yobu anayankha kuti,
2“Achikhala mavuto anga anayezedwa,
ndipo zipsinjo zanga zonse zikanayikidwa pa sikelo!
3Ndithu, zikanalemera kupambana mchenga wa ku nyanja;
nʼchifukwa chake mawu anga akhala okhadzula.
4Mivi ya Wamphamvuzonse yandibaya,
thupi langa likumva ululu wa miviyo;
zoopsa za Mulungu zandizinga.
5Kodi bulu wakuthengo amalira akakhala ndi msipu,
nanga ngʼombe imalira ikakhala ndi chakudya?
6Kodi chakudya chosakoma nʼkuchidya chopanda mchere,
nanga choyera cha dzira chimakoma?
7Zakudya zimenezi sindifuna nʼkuzilawa komwe;
zakudya zimenezi zimabwerera kukhosi.
8“Aa, ndikanalandira chimene ndikuchipempha,
chikhala Mulungu anandipatsa chimene ndikuchiyembekezera,
9achikhala chinamukomera Mulungu kuti anditswanye,
kulola dzanja lake kuti lindimenye ndi kundiwonongeratu!
10Pamenepo ine ndikanakhalabe ndi chitonthozo ichi,
ndikanakondwa mu ululu wanga wosalekezawu
podziwa kuti sindinakane mawu a Woyerayo.
11“Kodi mphamvu zanga nʼzotani kuti ndizikhalabe ndi chiyembekezo?
Nanga zoyembekezera zanga nʼzotani kuti ndipirirebe?
12Kodi ine ndili ndi mphamvu?
Nanga thupi langa ndi lolimba ngati chitsulo?
13Kodi ndili ndi mphamvu zodzithandizira ndekha,
nanga pakuti thandizo lachotsedwa kwa ine?
14“Munthu amene ali kakasi ayenera kukhala ndi abwenzi odzipereka,
ngakhale kuti iyeyo wasiya kuopa Wamphamvuzonse.
15Koma abale anga ndi wosadalirika ngati mitsinje yowuma msanga,
ngati mitsinje imene imathamanga.
16Ali ngati mitsinje ya madzi akuda nthawi ya dzinja,
imene madzi ake amakhala ambiri chifukwa chakuchuluka kwa mvula,
17koma madziwo amasiya kuyenda nthawi yachilimwe,
ndipo nthawi yotentha madziwo amawumiratu mʼmitsinjemo.
18Anthu oyenda pa ngamira amapatukirako kufuna madzi;
iwo amangoyendayenda nʼkufera mʼchipululu.
19Anthu oyenda pa ngamira a ku Tema amafunafuna madzi,
anthu amalonda apaulendo a ku Seba amafunafuna mwa chiyembekezo.
20Amataya mtima chifukwa ankayembekezera kupeza madzi;
koma akafika kumeneko, amangokhumudwako.
21Tsono inunso mukuonetsa kuti ndinu osathandiza,
mukuona chinthu choopsa kwambiri ndipo mukuchita mantha.
22Kodi ine ndinanenapo kuti, ‘Ndiperekereni kenakake,
ndilipirireni dipo kuchokera pa chuma chanu,
23ndilanditseni mʼdzanja la mdani,
ndiwomboleni mʼdzanja la munthu wankhanza?’
24“Phunzitseni, ndipo ine ndidzakhala chete;
ndionetseni pomwe ndalakwitsa.
25Ndithu, mawu owona ndi opweteka!
Koma mawu anu otsutsa akufuna kuonetsa chiyani?
26Kodi inu mukufuna kundidzudzula pa zimene ndikunena,
ndipo mukufuna kuyesa mawu a munthu wosweka mtima ngati mphepo chabe?
27Inu mungathe kuchita maere kuti mugulitse ana amasiye
ndi kumugulitsa bwenzi lanu.
28“Koma tsopano ndichitireni chifundo pamene mukundiyangʼana.
Kodi ine ndingayankhule zabodza pamaso panu?
29Fewani mtima, musachite zosalungama;
ganiziraninso popeza chilungamo changa chikanalipobe.
30Kodi pali choyipa chilichonse pa milomo yanga?
Kodi pakamwa panga sipangathe kuzindikira kanthu koyipa?
Job antwoordt Elifaz
1Job antwoordde:
2‘Als mijn zorgen gemeten konden worden en mijn verdriet gewogen kon worden,
3dan zouden zij zwaarder blijken dan het zand van duizend stranden. Daarom sprak ik zo overhaast!
4De Here heeft mij met zijn pijlen neergeschoten, zijn giftige pijlen zijn diep in mijn hart gedrongen. Al Gods rampen zijn op mij losgelaten!
5-7Als wilde ezels balken, is dat omdat zij geen gras meer hebben om te eten, ossen loeien niet als zij genoeg voer hebben, een man klaagt als er geen zout in zijn eten zit. Het witte van een ei is smakeloos, ik weiger het te eten, ik walg van zulk voedsel.
8-9 Gunde God mij maar datgene waarnaar ik het meest verlang, te worden verbrijzeld en te worden bevrijd uit zijn pijnlijke greep.
10Dan zou ik toch nog troost vinden, vreugde kennen ondanks deze ondraaglijke pijn, want de woorden van de heilige God heb ik niet verwaarloosd.
11Och, waarom houdt mijn kracht mij nog op de been? Hoe kan ik het geduld opbrengen te wachten op mijn dood?
12Ben ik soms zo sterk als een steen? Is mijn lichaam soms van koper?
13Ik ben echt volkomen hulpeloos en heb geen enkele hoop meer!
14Wie geen medelijden heeft met een vriend die lijdt, toont geen ontzag voor de Almachtige.
15-17Mijn broeders zijn net zo onbetrouwbaar als een beek die stijgt als er ijs en sneeuw liggen, maar verdroogt wanneer het heet wordt.
18-21Karavanen wijken van hun route af, dringen steeds verder de woestijn in, waar zij uiteindelijk omkomen. Zo hebben de karavanen uit Tema en Seba hoopvol naar water gezocht, maar hun hoop werd beschaamd. En zo is ook mijn vertrouwen in u verdwenen, geschrokken keert u mij de rug toe en weigert mij te helpen.
22Maar waarom dan? Heb ik u ooit gevraagd mij een geschenk uit uw rijkdom te geven?
23Heb ik ooit uw hulp ingeroepen tegen vijanden en ruziemakers?
24Alles wat ik verlang, is een redelijk antwoord, dan zal ik zwijgen. Vertel mij maar wat ik verkeerd heb gedaan!
25-26 Het is pijnlijk de waarheid te spreken, maar uw kritiek berust niet op feiten. Gaat u mij alleen veroordelen, omdat ik in een opwelling mijn wanhoop uitschreeuwde?
27Dat zou lijken op dobbelen om een hulpeloze wees of het verkopen van een vriend.
28Kijk naar mij! Zie ik eruit alsof ik u iets voorlieg?
29Heb medelijden, wees niet onrechtvaardig. Denk er nog eens goed over na, want u mag mij geen onrecht aandoen.
30Spreek ik soms kwaad? Denkt u soms dat ik met mijn mond niet kan onderscheiden wat verkeerd is?’
