Deuteronomo 10 – CCL & OL

Mawu a Mulungu mu Chichewa Chalero

Deuteronomo 10:1-22

Miyala Ngati Yoyamba Ija

1Pa nthawi imeneyo Yehova anati kwa ine, “Sema miyala iwiri yofanana ndi yoyamba ija ndipo ubwere nayo kwa Ine ku phiri. Upangenso bokosi lamatabwa. 2Ndidzalembapo mawu amene anali pa miyala yoyamba ija, imene unayiphwanya. Ndipo iwe ukuyenera kuyika miyalayo mʼbokosimo.”

3Choncho ndinapanga bokosi lamatabwa amtengo wa mkesha ndi kusema miyala iwiri yofanana ndi yoyamba ija, ndipo ndinapita ku phiri nditanyamula miyala iwiri mʼmanja mwanga. 4Yehova analemba pa miyala iwiriyo zimene analemba poyamba, Malamulo Khumi amene analengeza kwa inu pa phiri paja, mʼmoto, pa tsiku la msonkhano. Ndipo Yehova anawapereka kwa ine. 5Tsono ndinatsika ku phiri kuja ndi kuyika miyalayo mʼbokosi ndinapanga lija monga Yehova anandilamulira, ndipo panopa ili mʼmenemo.

6Aisraeli anayenda kuchokera ku Beeroti Beni Yaakani mpaka ku Mosera. Kumeneko Aaroni anamwalira nayikidwa mʼmanda, ndipo mwana wake Eliezara anakhala wansembe mʼmalo mwake. 7Kuchokera kumeneko Aisraeli anapita ku Gudigoda, napitirira mpaka ku Yotibata, ku dziko la mitsinje ya madzi. 8Pa nthawi imeneyo Yehova anapatula fuko la Levi kuti anyamule bokosi la pangano la Yehova lija, kuti ayimirire pamaso pa Yehova, kutumikira ndi kunena madalitso pa dzina lake monga amachitira mpaka lero. 9Nʼchifukwa chake Alevi alibe gawo kapena cholowa pakati pa abale awo. Yehova ndiye cholowa chawo monga momwe Yehova Mulungu wanu anawawuzira.

10Tsopano ndinakhala ku phiri kuja kwa masiku makumi anayi usana ndi usiku monga ndinachitira poyamba, ndipo Yehova anandimveranso nthawi iyi. Sichinali chifuniro chake kuti akuwonongeni. 11Yehova anati kwa ine, “Pita ndi kutsogolera anthuwa pa njira yawo, kuti alowe ndi kulandira dziko limene ndinalumbira kwa makolo awo kuti ndiwapatse.”

Kuopa Yehova

12Tsopano inu Aisraeli, nʼchiyani chimene Yehova afuna kwa inu? Iye akufuna kuti muzimuopa poyenda mʼnjira zake zonse ndi kumamukonda Iye, kumutumikira Yehova Mulungu wanu ndi mtima wanu wonse, ndi moyo wanu wonse, 13ndi kusunga malamulo ndi malangizo amene ndikukupatsani lero kuti zizikuyenderani bwino.

14Yehova Mulungu wanu ndiye mwini wake kumwamba ngakhale mmwambamwamba, dziko lapansi ndi zonse zimene zili mʼmenemo. 15Yehova anayika mtima wake pa makolo anu okha ndipo anawakondadi nasankha adzukulu awo mwa mitundu yonse pa dziko lapansi, kunena inuyo monga mulili lero. 16Motero chitani mdulidwe wa mitima yanu ndipo musakhalenso opulupudza. 17Pakuti Yehova Mulungu wanu ndi Mulungu wa milungu, Ambuye wa ambuye, Mulungu wamkulu, wamphamvu ndi woopsa, amene sakondera ndipo salandira ziphuphu. 18Iye amatchinjiriza ana amasiye ndi akazi amasiye, ndipo amakonda mlendo namupatsa chakudya ndi chovala. 19Muzikonda alendo popeza inuyo munali alendo mʼdziko la Igupto. 20Muziopa Yehova Mulungu wanu ndi kumutumikira Iye. Mumukakamire Iyeyo ndi kuchita malumbiro anu mʼdzina lake. 21Iye ndiye matamando anu, Mulungu wanu amene anakuchitirani zodabwitsa zazikulu ndi zoopsa zimene munaona ndi maso anu zija. 22Makolo anu amene anapita ku Igupto analipo makumi asanu ndi awiri onse pamodzi, ndipo tsopano Yehova Mulungu wanu wakuchulukitsani ngati nyenyezi zakumwamba.

O Livro

Deuteronómio 10:1-22

Novas tábuas da Lei

(Êx 34.1-9)

1Nessa altura, o Senhor disse-me para talhar duas novas placas de pedra semelhantes às primeiras e para fazer uma arca de madeira, e para voltar depois para junto dele na montanha, 2porque haveria de tornar a escrever nessas placas os mesmos mandamentos que estavam nas outras que eu quebrara. E depois teria de colocá-las na arca.

3Fiz então a arca com madeira de acácia e talhei as duas placas de pedra como as primeiras, levando-as até ao cimo da montanha junto de Deus. 4Ele escreveu nelas os dez mandamentos e tornou a dar-mas. Nelas estavam inscritas as mesmas leis que vos tinha dado do meio do fogo que rodeava a montanha, enquanto olhavam cá de baixo. 5Desci pois, coloquei-as na arca que fizera, e onde estão até hoje, tal como o Senhor ordenara.

6O povo de Israel deslocou-se, depois disto, de Berote-Bene-Jaacá até Mosera, onde Aarão morreu e foi enterrado. O seu filho Eleazar sucedeu-lhe no exercício das funções de sacerdote. 7Depois foram até Gudgoda e daí a Jotbatá, terra percorrida por vários cursos de água. 8Foi lá que o Senhor mandou separar a tribo de Levi e consagrá-la ao transporte da arca da aliança do Senhor, e a manter-se perante o Senhor, fazendo o serviço de Deus e louvando o seu nome, como acontece atualmente. 9É por isso que a tribo de Levi não tem nenhum quinhão na terra prometida, como têm as tribos dos seus irmãos; porque como o Senhor, vosso Deus, lhes tinha dito, ele próprio é o quinhão que lhes compete.

10Tal como disse antes, eu tinha permanecido no monte perante o Senhor durante quarenta dias e quarenta noites, da segunda vez, como acontecera da primeira, e o Senhor ouviu de novo o meu clamor e não vos destruiu. 11Contudo, disse-me: “Levanta-te e leva o povo para a terra que prometi aos seus antepassados. É tempo de tomar posse dela.”

Temer e obedecer ao Senhor

12-13Agora, Israel, que é que o Senhor, vosso Deus, requer da vossa parte senão que temam ao Senhor, vosso Deus, e que obedeçam, para vosso próprio bem, aos mandamentos que hoje vos dou, e que o amem e que o adorem com todo o vosso coração e com toda a vossa alma?

14Eis que tanto a Terra e tudo o que nela existe, como os altos céus pertencem ao Senhor, vosso Deus. 15Apesar disso o Senhor teve alegria nos vossos antepassados e amou-os de tal maneira que vos escolheu de entre todos os povos, como é agora evidente. 16Por isso, circuncidem os vossos corações pecadores10.16 A ideia aqui presente é de que este sinal da aliança fique gravado nos corações, lembrando que embora a circuncisão fosse sinal da aliança, teria também de acontecer no coração. e abandonem o vosso endurecimento. 17Pois o Senhor, o vosso Deus, é Deus de deuses e Senhor de senhores. É o grande e poderoso Deus, o Deus tremendo de perfeita imparcialidade que nunca se deixaria ganhar com presentes. 18É ele quem faz justiça aos órfãos e às viúvas. O seu amor dirige-se também aos estrangeiros e dá-lhes pão e com que se vestir. 19Por isso, também devem amar os que são estranhos a Israel, pois foi o que vocês foram no Egito. 20Devem temer o Senhor, vosso Deus, adorá-lo, apegar-se a ele e servi-lo, e só em seu nome fazer qualquer voto na vossa vida. 21É ele a única razão dos vossos louvores. É ele o vosso Deus, aquele que realizou os poderosos milagres que viram. 22Quando os vossos antepassados desceram para o Egito eram apenas 70 pessoas, mas agora o Senhor, vosso Deus, tornou-vos tão numerosos como as estrelas do céu!