路得麥場見波阿斯
1一天，路得的婆婆拿俄米對她說：「我的女兒啊，我實在應該為你找個好歸宿，使你生活幸福。 2波阿斯不是我們的親戚嗎？而且你又常與他的女工在一起。今天晚上他會在麥場簸大麥。 3你要梳洗打扮、抹上香膏、換件衣服，然後去麥場，但不要讓他認出你是誰。等他吃飽喝足， 4躺下睡覺的時候，你看準他躺臥的地方，去掀開蓋在他腳上的被，躺在那裡，到時他必定會告訴你該怎樣做。」 5路得說：「好，我一定照你的吩咐去做。」
6於是，路得就到麥場去，照她婆婆吩咐的去做。 7波阿斯吃過晚飯，心裡舒暢，便躺在麥堆旁邊睡著了。路得悄悄過去掀起蓋在他腳上的被，躺在他腳旁。 8到了半夜，波阿斯忽然驚醒，翻過身來，發現一個女子躺在他的腳旁， 9便問道：「你是誰？」她答道：「我是你的婢女路得，請用你的衣襟遮蓋我，因為你是我的近親。」 10波阿斯說：「姑娘，願耶和華賜福給你，因為你一直對婆家情深義重，現在更是如此。你本來可以找一個或窮或富的年輕丈夫，然而你卻沒有這樣做。 11姑娘，不要怕，你所說的一切，我都會去為你安排，城裡所有的人都知道你是個賢德的女子。 12不錯，我是你的近親，可是有一個人比我更近。 13你今晚就留在這裡，明天早上，如果他答應盡親屬的義務，就由他照顧你；如果他不肯，我憑永活的耶和華起誓，我會盡我的本分。現在你只管安心睡覺吧。」
14路得就躺在波阿斯的腳旁。天未亮，還看不清人的時候，路得就起來了。因為波阿斯曾對她說：「不可讓別人知道有女人來過這裡。」 15離開的時候，波阿斯對她說：「把你的外衣拿來鋪開。」路得就照做了。他用路得的外衣包了六簸箕大麥，幫她扛在肩上，她便回城了。 16回到家中，婆婆問她：「女兒啊，怎麼樣了？」路得便將事情的經過都告訴了婆婆。 17她又說：「那個人給了我六簸箕大麥，對我說，『不要空手回去見你婆婆。』」 18拿俄米說：「女兒啊！你只管安靜等候，看這事怎樣發展，因為那人今天不把事情辦妥，是絕不會休息的。」
Ruth benadert Boaz
1Enige tijd later zei Naomi tegen Ruth: ‘Kind, wordt het niet eens tijd dat ik iemand zoek met wie je kunt hertrouwen? 2Boaz is zo vriendelijk geweest jou bij hem te laten werken en bovendien is hij naaste familie van ons. Luister, ik weet dat hij vanavond gerst gaat wannen op de dorsvloer. 3Doe nu wat ik je zeg: neem een bad, doe wat parfum op, trek je mooiste kleren aan en ga naar de dorsvloer. Maar laat je niet zien voordat hij klaar is met eten. 4Let goed op waar hij gaat slapen. Ga er dan zachtjes naar toe, sla de deken aan het voeteneinde op en ga daar liggen. Hij zal je dan wel zeggen wat je moet doen.’ 5‘Goed, ik zal doen wat u hebt gezegd,’ antwoordde Ruth.
6Die avond ging zij naar de dorsvloer en deed precies wat haar schoonmoeder had gezegd. 7Toen Boaz klaar was met eten, ging hij tevreden liggen slapen naast een korenhoop. Zachtjes sloop Ruth naar hem toe, lichtte de deken van zijn voeten op en ging daar liggen. 8Rond middernacht schrok Boaz plotseling wakker. Hij draaide zich om en zag een vrouw aan zijn voeten liggen! 9‘Wie ben je?’ vroeg hij. ‘Ik ben het, meneer, Ruth,’ antwoordde ze. ‘Wilt u met mij trouwen? U bent immers onze naaste bloedverwant.’ 10‘De Here zal je zegenen,’ riep hij uit. ‘Hiermee toon je nog meer trouw dan je voorheen al aan je overleden man getoond hebt. Je hebt niet omgekeken naar jongere mannen, of ze nu arm waren of rijk. 11Welnu Ruth, maak je geen zorgen. Ik zal doen wat je vraagt, want iedereen in de stad weet wat een bijzondere vrouw jij bent. 12Er is echter één probleem. Het klopt dat ik een naaste bloedverwant van je ben, maar er is iemand anders die nog nauwer aan je verwant is dan ik. 13Blijf vannacht hier, dan ga ik morgenochtend met hem praten. Als híj met je wil trouwen, moet je dat doen. Wil hij dat niet, dan word je mijn vrouw. Dat zweer ik bij de naam van de Here. Blijf hier maar liggen tot de ochtend.’ 14Zo bleef zij aan zijn voeteneinde liggen. Nog voor het licht werd stond ze op, zodat niemand haar kon herkennen, want hij had haar gezegd: ‘Niemand mag weten dat jij op de dorsvloer bent geweest.’ 15‘Houd je omslagdoek eens op,’ zei hij. Toen zij dat deed, goot hij er zes maten gerst in die hij haar meegaf. Daarna ging hij naar de stad.
16‘Hoe is het gegaan?’ vroeg Naomi toen zij thuis kwam. Ruth vertelde wat hij voor haar gedaan had en ze gaf Naomi de gerst die zij had meegekregen. Ze zei: 17‘Boaz zei dat ik niet met lege handen thuis mocht komen.’ 18Toen zei Naomi tegen haar: ‘Wacht nu maar rustig af tot we horen wat er gebeurt, want Boaz zal niet rusten voordat dit is geregeld. Hij maakt het vandaag nog in orde.’
