耶穌受試探
1耶穌被聖靈充滿，從約旦河回來後，隨聖靈的引導來到曠野， 2在那裡受魔鬼的試探四十天。那些日子耶穌什麼也沒吃。那段日子過後，祂餓了。 3魔鬼對祂說：「如果你是上帝的兒子，可以把這塊石頭變成食物來吃啊。」
4耶穌回答說：「聖經上說，『人活著不是單靠食物。』」
5魔鬼又帶祂上到高處，頃刻間把天下萬國展示給祂看， 6又說：「我要把這一切權勢和榮耀都給你，因為這一切全交給我了，我想給誰就給誰。 7所以如果你向我下拜，這一切就是你的了。」
8耶穌回答說：「聖經上說，『要敬拜主——你的上帝，單單事奉祂。』」
9魔鬼又帶耶穌到耶路撒冷，讓祂站在聖殿的最高處，說：「如果你是上帝的兒子，就從這裡跳下去吧， 10因為聖經上說，『上帝會吩咐祂的天使保護你， 11他們會用手托住你，不讓你的腳碰在石頭上。』」
12耶穌回答說：「聖經上說，『不可試探主——你的上帝。』」
13魔鬼用盡各樣的試探後，暫時離開了耶穌。
拿撒勒人厭棄耶穌
14耶穌帶著聖靈的能力回到加利利，祂的名聲傳遍了周圍地區。 15祂在各會堂裡教導人，大家都稱讚祂。
16祂來到自己長大的地方拿撒勒，照常在安息日進會堂，並站起來誦讀聖經。 17有人把以賽亞先知書遞給祂，祂打開書卷，找到這樣一段經文：
18「主的靈在我身上，
因為祂膏立了我，
讓我傳福音給貧窮的人，
差遣我宣告被擄的人得釋放、
瞎眼的人得見光明、
受欺壓的人得自由，
19又宣告上帝悅納人的恩年已經來臨。」
20耶穌讀完便收好書卷，還給負責的人，然後坐下。會堂裡的人都把目光集中在祂身上。
21祂就對他們說：「你們剛才聽見的這段經文今天已經應驗了。」
22大家都稱讚祂，聽見祂那些充滿恩典的話，都感到驚奇，就說：「這不是約瑟的兒子嗎？」
23耶穌對他們說：「你們肯定會把這句俗話用在我身上，說，『醫生啊，治好你自己吧！你在迦百農所行的一切，我們都聽說了，也在你家鄉行給我們看吧！』 24可是我實在告訴你們，先知在自己的家鄉都是不受歡迎的。 25事實上，在以利亞先知的時代，天乾旱無雨達三年半之久，遍地有大饑荒。那時，以色列國有許多寡婦， 26但以利亞並沒有奉命去幫助她們任何人，只奉命去幫助住在西頓地區撒勒法的一個寡婦。 27在以利沙先知的時代，以色列國有許多患痲瘋病的人，但沒有一個人得到醫治，反而敘利亞的乃縵得到了醫治。」
28會堂裡的人聽了這些話都怒火中燒， 29就起來把耶穌趕出城外，帶到懸崖邊，要把祂推下去。他們的城就坐落在山上。 30耶穌卻從他們中間穿過，離開了那裡。
加利利趕鬼醫病
31耶穌下到加利利的迦百農鎮，在安息日教導眾人。 32聽眾對祂的教導感到驚奇，因為祂的話裡充滿權柄。
33在會堂裡有一個被污鬼附身的人高聲喊叫： 34「唉！拿撒勒的耶穌啊，我們和你有什麼關係？你是來毀滅我們嗎？我知道你是誰，你是上帝的聖者！」
35耶穌責備牠說：「住口！從他身上出來！」污鬼當場把那人摔倒，然後從他身上離開了，絲毫沒有傷害他。
36大家都很驚訝，彼此議論說：「這是怎麼回事？祂的話竟然帶著權柄和能力，一吩咐污鬼，牠們就出來了！」
37耶穌的名聲傳遍了周圍地區。
耶穌醫治許多人
38祂離開會堂，到了西門的家。那時，西門的岳母正在發高燒，眾人就求耶穌醫治她。
39耶穌站在她旁邊，斥責熱病，熱病就退了，她便立刻起來服侍他們。
40到了黃昏，人們把患各種疾病的人帶到耶穌面前。耶穌把手按在病人身上，一一治好他們， 41並趕出許多附在人身上的鬼。那些鬼喊叫著：「你是上帝的兒子！」耶穌卻斥責牠們，不許牠們說話，因為牠們知道祂是基督。
42黎明時，耶穌退到一處僻靜的地方。眾人四處找祂，找到後想留住祂，不讓祂離開。 43但耶穌對他們說：「我必須把上帝國的福音傳到其他的城鎮去，因為我是為此而被差來的。」 44於是耶穌繼續在加利利4·44 「加利利」另有抄本作「猶太」。各會堂裡傳道。
พระเยซูถูกมารทดลอง
(มธ.4:1-11; มก.1:12,13)
1พระเยซูทรงเปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์เสด็จกลับมาจากแม่น้ำจอร์แดนและพระวิญญาณทรงนำพระองค์ไปยังถิ่นกันดาร 2พระองค์ทรงถูกมารทดลองที่นั่นเป็นเวลาสี่สิบวัน ในระหว่างนั้นพระองค์ไม่ได้เสวยอะไรเลย เมื่อสิ้นสี่สิบวันแล้วพระองค์ก็ทรงหิว
3มารทูลว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้าก็จงสั่งก้อนหินเหล่านี้ให้กลายเป็นขนมปัง”
4พระเยซูตรัสตอบว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘มนุษย์ไม่อาจดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียว’4:4 ฉธบ.8:3”
5มารนำพระองค์ขึ้นไปยังที่สูงและสำแดงให้พระองค์เห็นอาณาจักรทั้งหมดของโลกในคราวเดียว 6และทูลพระองค์ว่า “สิทธิอำนาจและความโอ่อ่าตระการทั้งหมดนี้เราจะยกให้ท่าน เพราะสิ่งเหล่านี้ได้ถูกมอบไว้แก่เราแล้วและเราจะยกให้ใครก็ได้ตามใจชอบ 7ฉะนั้นหากท่านนมัสการเรา ทั้งหมดนี้จะเป็นของท่าน”
8พระเยซูตรัสตอบว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘จงนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านและปรนนิบัติพระองค์แต่ผู้เดียว’4:8 ฉธบ.6:13”
9มารนำพระองค์มายังกรุงเยรูซาเล็มและให้พระองค์ประทับยืนที่จุดสูงสุดของพระวิหารแล้วทูลว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงกระโดดลงไปจากที่นี่เถิด 10เพราะมีคำเขียนไว้ว่า
“ ‘พระองค์จะทรงบัญชาทูตสวรรค์ของพระองค์
ให้ระแวดระวังพิทักษ์รักษาท่าน
11ทูตเหล่านั้นจะยื่นมือประคองท่าน
เพื่อไม่ให้เท้าของท่านกระทบหิน’4:11 สดด.91:11,12”
12พระเยซูตรัสตอบว่า “มีกล่าวไว้ว่า ‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่าน’4:12 ฉธบ.6:16”
13เมื่อมารทดลองทุกอย่างนี้แล้ว ก็ละพระองค์ไปจนถึงโอกาสเหมาะ
นาซาเร็ธไม่ต้อนรับพระเยซู
14พระเยซูเสด็จกลับไปยังแคว้นกาลิลี ทรงเปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณ และกิตติศัพท์ของพระองค์เลื่องลือไปทั่วแถบนั้น 15พระองค์ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาต่างๆ ของเขา ทุกคนพากันสรรเสริญพระองค์
16พระองค์เสด็จมายังเมืองนาซาเร็ธที่ซึ่งทรงเติบโตขึ้น และในวันสะบาโตพระองค์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาอย่างที่ปฏิบัติเป็นประจำและทรงยืนขึ้นอ่านพระธรรม 17เขาส่งม้วนพระคัมภีร์อิสยาห์ให้พระองค์ เมื่อพระองค์ทรงคลี่ออกมาก็พบข้อความที่เขียนไว้ว่า
18“พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เหนือข้าพเจ้า
เพราะพระองค์ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้
ให้ประกาศข่าวดีแก่ผู้ยากไร้
พระองค์ทรงใช้ข้าพเจ้ามาประกาศอิสรภาพแก่ผู้ถูกจองจำ
และให้คนตาบอดมองเห็น
ให้ปลดปล่อยผู้ที่ถูกกดขี่
19ให้ประกาศปีแห่งความโปรดปรานขององค์พระผู้เป็นเจ้า”4:19 อสย.61:1,2
20จากนั้นพระองค์ทรงม้วนหนังสือส่งคืนแก่เจ้าหน้าที่แล้วประทับนั่งลง สายตาทุกคู่ในธรรมศาลาก็จ้องมองมาที่พระองค์ 21พระเยซูทรงเอ่ยขึ้นว่า “ในวันนี้พระคัมภีร์ตอนนี้เป็นจริงแล้วตามที่ท่านได้ฟัง”
22คนทั้งปวงกล่าวยกย่องพระองค์และประหลาดใจในพระดำรัสอันทรงพระคุณจากพระโอษฐ์ของพระองค์ พวกเขาถามกันว่า “คนนี้เป็นลูกของโยเซฟไม่ใช่หรือ?”
23พระเยซูตรัสแก่พวกเขาว่า “แน่นอน ท่านคงจะยกภาษิตนี้กล่าวกับเราว่า ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด! สิ่งที่เราได้ยินว่าท่านทำที่เมืองคาเปอรนาอุมจงทำในเมืองของตนที่นี่ด้วย’ ”
24พระองค์ตรัสต่อไปว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าไม่มีผู้เผยพระวจนะสักคนที่ได้รับการยอมรับในบ้านเกิดของตน 25เรายืนยันกับท่านว่ามีหญิงม่ายมากมายในอิสราเอลสมัยเอลียาห์เมื่อฟ้าถูกปิดไม่ให้ฝนตกเป็นเวลาสามปีครึ่งและเกิดการกันดารอาหารอย่างหนักทั่วแผ่นดิน 26กระนั้นเอลียาห์ก็ไม่ได้ถูกส่งไปหาใครยกเว้นหญิงม่ายที่ศาเรฟัทในเขตไซดอน 27และในสมัยผู้เผยพระวจนะเอลีชาก็มีคนโรคเรื้อน4:27 คำภาษากรีกอาจหมายถึงโรคผิวหนังต่างๆ ไม่จำเป็นต้องหมายถึงโรคเรื้อนเท่านั้นมากมายในอิสราเอล แต่ไม่มีคนไหนหายจากโรคยกเว้นนาอามานคนซีเรีย”
28เมื่อคนทั้งปวงในธรรมศาลาได้ยินเช่นนี้ก็โกรธจัด 29เขาจึงลุกขึ้นผลักไสพระองค์ออกจากเมืองมาถึงชะง่อนเขาที่ตั้งเมืองเพื่อจะผลักพระองค์ลงไปจากหน้าผา 30แต่พระองค์ทรงดำเนินฝ่าฝูงชนออกไปและเสด็จไปตามทางของพระองค์
พระเยซูทรงขับวิญญาณชั่ว
(มก.1:21-28)
31จากนั้นพระองค์เสด็จมายังเมืองคาเปอรนาอุมซึ่งเป็นเมืองหนึ่งในแคว้นกาลิลี และพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนประชาชนในวันสะบาโต 32พวกเขาเลื่อมใสในคำสอนของพระองค์เพราะถ้อยคำของพระองค์มีสิทธิอำนาจ
33ชายคนหนึ่งในธรรมศาลามีวิญญาณชั่ว4:33 ภาษากรีกว่าโสโครกเช่นเดียวกับข้อ 36เข้าสิง เขาร้องสุดเสียงว่า 34“พระเยซูแห่งนาซาเร็ธ ท่านต้องการอะไรจากพวกเรา? ท่านมาเพื่อทำลายพวกเราหรือ? ข้ารู้ว่าท่านเป็นใคร ท่านคือองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า!”
35พระเยซูตรัสสั่งอย่างเฉียบขาดว่า “เงียบ! ออกมาจากเขาเดี๋ยวนี้!” แล้วผีก็ทำให้คนนั้นล้มลงต่อหน้าคนทั้งปวงและออกมาโดยไม่ได้ทำอันตรายเขาแต่อย่างใด
36ประชาชนล้วนประหลาดใจและพูดกันว่า “คำสอนอะไรกันนี่? ท่านผู้นี้สั่งวิญญาณชั่วด้วยสิทธิอำนาจและฤทธิ์เดช มันก็ออกมา!” 37กิตติศัพท์ของพระองค์จึงเลื่องลือไปทั่วแถบนั้น
พระเยซูทรงรักษาคนเป็นอันมาก
(มธ.8:14-17; มก.1:29-38)
38พระเยซูเสด็จจากธรรมศาลาและทรงเข้าไปในบ้านของซีโมน ขณะนั้นแม่ยายของซีโมนกำลังป่วยมีไข้สูง พวกเขาจึงทูลขอให้พระเยซูทรงช่วยนาง 39ดังนั้นพระองค์จึงทรงโน้มพระกายลงและตรัสสั่งไข้ให้หายไป ไข้ก็หายไป นางจึงลุกขึ้นทันทีและมาปรนนิบัติพระองค์กับสาวก
40เมื่อตะวันกำลังลับฟ้าประชาชนนำคนป่วยเป็นโรคต่างๆ มาเฝ้าพระเยซู พระองค์ก็ทรงวางพระหัตถ์ให้แต่ละคน รักษาพวกเขาให้หาย 41ยิ่งไปกว่านั้น มีผีออกมาจากหลายคนและร้องว่า “ท่านคือพระบุตรของพระเจ้า!” แต่พระเยซูตรัสสั่งพวกมันไม่ให้พูดเพราะพวกผีรู้ว่าพระองค์คือพระคริสต์4:41 หรือพระเมสสิยาห์
42พอรุ่งเช้าพระเยซูเสด็จไปยังที่สงบเงียบ ประชาชนเที่ยวตามหาพระองค์ เมื่อพบแล้วก็พยายามหน่วงเหนี่ยวไม่ให้เสด็จไปจากพวกเขา 43แต่พระองค์ตรัสว่า “เราต้องประกาศข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้าแก่เมืองอื่นๆ ด้วยเพราะเราถูกส่งมาก็เพื่อเหตุนี้” 44และพระองค์ทรงเทศนาในธรรมศาลาต่างๆ ทั่วแคว้นยูเดีย4:44 หรือดินแดนของชาวยิวสำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่ากาลิลี
