在彼拉多面前受審
1於是，眾人動身把耶穌押到彼拉多那裡， 2指控祂說：「這人蠱惑民心，禁止百姓向凱撒納稅，又說自己是基督，是君王。」
3彼拉多問耶穌：「你是猶太人的王嗎？」
耶穌回答說：「如你所言。」
4彼拉多轉過身來，對祭司長和百姓宣佈：「我查不出這人有什麼罪。」 5但他們堅持說：「這個人從加利利開始一直到這裡，在猶太地區四處傳道，煽動民心。」
6彼拉多聽後，問道：「祂是加利利人嗎？」 7他得知耶穌來自分封王希律的轄區後，便把耶穌送交希律，希律剛巧在耶路撒冷。
在希律面前受辱
8希律見到耶穌，十分高興，因為他聽過耶穌的事，早就想見祂，希望看祂行神蹟。 9他問了耶穌許多問題，耶穌卻一言不發。 10祭司長和律法教師站在那裡極力地指控耶穌。
11希律和他的衛兵嘲弄侮辱耶穌，給祂穿上華麗的袍子，把祂押回彼拉多那裡。 12希律和彼拉多向來互相敵視，但在那一天竟化敵為友。
無辜被判死罪
13彼拉多召來祭司長、官長和百姓， 14對他們說：「你們帶這個人來，指控祂煽動百姓造反，我當著你們的面審問了祂，卻查不出祂有任何你們指控祂的罪。 15希律也查不出祂有什麼罪，所以把祂送回來了。可見，這人並沒有犯什麼該死的罪。 16因此，我要懲戒祂，然後釋放祂。」 17每逢逾越節，總督總是按慣例給他們釋放一個囚犯。23·17 有古卷無「每逢逾越節，總督總是按慣例為他們釋放一個囚犯。」
18這時，眾人齊聲呼喊：「殺掉祂！釋放巴拉巴！」 19巴拉巴是因在城裡叛亂殺人而被下在監裡的。
20彼拉多想釋放耶穌，便勸解他們。 21但他們一直喊：「把祂釘在十字架上！把祂釘在十字架上！」
22彼拉多第三次問百姓：「為什麼？祂犯了什麼罪？我找不出該處死祂的罪證。因此，我要懲戒祂，然後釋放祂。」
23眾人卻繼續大聲喊叫，執意要求把耶穌釘在十字架上。最後，他們的聲勢佔了上風。 24於是，彼拉多依照他們的要求， 25釋放了叛亂殺人的囚犯巴拉巴，並把耶穌交給他們任意處置。
釘十字架
26他們帶耶穌出去的時候，抓住從鄉下來的古利奈人西門，讓他背著十字架跟在耶穌後面。
27有一大群人跟在耶穌後面，其中有不少婦女為耶穌傷心痛哭。 28耶穌轉過身來，對她們說：「耶路撒冷的女兒啊，不要為我哭，為你們自己和你們的兒女哭吧！ 29因為日子快到了，人們將說，『不曾生育、不曾懷孕、不曾哺乳的女子有福了！』 30到時候，人們會向大山說，『倒在我們身上吧！』又會對小山說，『遮蓋我們吧！』 31樹木青蔥的時候，他們尚且做這些事，樹木枯乾的時候，又會怎樣呢？23·31 此句或譯「他們尚且如此對待青蔥的樹木，將來又會怎樣對待枯乾的樹木呢？」」
32當時有兩個罪犯和耶穌一同被押去受刑。 33他們到了一個叫「髑髏」的地方，便把耶穌釘在十字架上，又將兩個罪犯分別釘在祂左右兩邊。
34耶穌禱告說：「父啊，赦免他們！因為他們不知道自己在做什麼。」士兵抽籤分了耶穌的衣裳。
35百姓站著觀看，官長嘲笑耶穌說：「祂救了別人，如果祂是上帝所選立的基督，讓祂救自己吧！」
36士兵們也戲弄祂，拿了些酸酒上前給祂喝， 37又說：「如果你是猶太人的王，救救自己呀！」
38耶穌上方有一塊牌子，上面寫著：「這是猶太人的王」。
39跟耶穌同釘十字架的一個罪犯也譏笑耶穌，說：「你不是基督嗎？救你自己和我們呀！」
40另一個罪犯卻責備他說：「你同樣是受刑的，難道不怕上帝嗎？ 41我們是罪有應得，但這個人沒有犯過罪。」 42他隨即懇求耶穌：「耶穌啊，當你來執掌王權的時候，請你記得我。」
43耶穌對他說：「我實在告訴你，今天你要和我一起在樂園裡了。」
耶穌之死
44那時大約是正午，黑暗籠罩著整個大地，一直到下午三點， 45太陽黯然無光。忽然掛在聖殿裡的幔子從中間裂成兩半。 46耶穌大聲喊著說：「父啊，我將我的靈魂交在你手中。」說完，就斷氣了。
47百夫長見此情形，便讚美上帝，說：「這人的確是個義人。」
48圍觀的人見狀，無不捶胸頓足黯然離去。 49耶穌熟識的人和從加利利跟著祂來的婦女們都站在遠處觀看。
耶穌的安葬
50有一位名叫約瑟的公會議員心地善良、為人正直， 51住在猶太地區的亞利馬太城，一直在等候上帝國的降臨。他並不苟同公會的決定。 52他去求見彼拉多，要求領取耶穌的遺體。 53他把耶穌的遺體從十字架上取下來，用細麻布裹好，然後安放在一個從岩壁上鑿出的新墓穴裡。 54當天是預備日，安息日快到了。
55和耶穌一起從加利利來的婦女跟在約瑟後面，看到了耶穌的墳墓，並且看到祂的遺體被安放好之後， 56便回家去預備香料和膏油。安息日到了，她們按律法的規定休息了一天。
1จากนั้นที่ประชุมทั้งหมดจึงลุกขึ้น นำพระองค์มาพบปีลาต 2และฟ้องว่า “เราพบว่าชายผู้นี้ยุยงคนในชาติของเรา เขาคัดค้าน การเสียภาษีให้ซีซาร์และอ้างตัวเป็นพระคริสต์23:2 หรือพระเมสสิยาห์เช่นเดียวกับข้อ 35 และ 39กษัตริย์องค์หนึ่ง”
3ดังนั้นปีลาตจึงถามพระเยซูว่า “ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?”
พระเยซูตรัสว่า “ใช่อย่างที่ท่านว่า”
4แล้วปีลาตจึงประกาศแก่พวกหัวหน้าปุโรหิตและฝูงชนว่า “เราไม่พบมูลเหตุใดๆ ว่าชายผู้นี้ทำผิดตามข้อกล่าวหา”
5แต่พวกนั้นยืนกรานว่า “เขาใช้คำสอนปลุกปั่นประชาชนทั่วแคว้นยูเดีย23:5 หรือทั่วดินแดนของชาวยิว เริ่มตั้งแต่กาลิลีตลอดทางมาจนถึงที่นี่”
6ปีลาตได้ฟังเช่นนั้นจึงถามว่าชายผู้นี้เป็นชาวกาลิลีหรือ 7เมื่อทราบว่าพระเยซูเป็นคนในท้องที่ของเฮโรด เขาจึงส่งพระองค์ไปพบเฮโรด ซึ่งเวลานั้นอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มด้วย
8เมื่อเฮโรดเห็นพระเยซูก็ดีใจมาก เพราะอยากเห็นพระองค์มานานแล้ว จากที่ได้ยินมาเฮโรดหวังจะเห็นพระองค์ทำการอัศจรรย์บ้าง 9เฮโรดซักถามพระองค์หลายประการ แต่พระเยซูไม่ได้ตรัสตอบเลย 10พวกหัวหน้าปุโรหิตและธรรมาจารย์ยืนอยู่ที่นั่นและฟ้องร้องพระองค์อย่างเอาเป็นเอาตาย 11จากนั้นเฮโรดกับเหล่าทหารก็เยาะเย้ยดูหมิ่นพระองค์ เอาเสื้อชุดงามสง่ามาให้พระองค์สวม แล้วส่งพระองค์กลับมาหาปีลาต 12ในวันนั้นเฮโรดกับปีลาตกลายเป็นมิตรกันทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นศัตรูกัน
13ปีลาตเรียกพวกหัวหน้าปุโรหิต พวกผู้นำ และประชาชนมาพร้อมหน้ากัน 14แล้วกล่าวกับพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายนำตัวชายผู้นี้มาพบเราในฐานะผู้ยุยงประชาชนให้กบฏ เราได้ไต่สวนต่อหน้าพวกท่านแล้ว และไม่พบมูลเหตุใดๆ ว่าชายผู้นี้ผิดตามข้อกล่าวหาของพวกท่าน 15เฮโรดก็เช่นกัน เพราะเฮโรดส่งเขากลับมาหาเราดังที่ท่านเห็นอยู่ เขาไม่ได้ทำอะไรที่สมควรรับโทษถึงตาย 16ฉะนั้น เราจะลงโทษเขาและปล่อยเขาไป”23:16 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าปล่อยเขาไป 17ตามธรรมเนียมปีลาตต้องปล่อยคนหนึ่งให้พวกเขาในเทศกาลนั้น
18พวกนั้นร้องเป็นเสียงเดียวกันว่า “กำจัดคนนี้เสีย! ปล่อยบารับบัสให้เรา!” 19(บารับบัสถูกจับเข้าคุก ข้อหาก่อการจลาจลในกรุงเยรูซาเล็มและฆ่าคน)
20ปีลาตอยากปล่อยพระเยซูจึงพูดโน้มน้าวพวกเขาอีก 21แต่พวกนั้นเฝ้าร้องตะโกนว่า “ตรึงเขาที่ไม้กางเขน! ตรึงเขาที่ไม้กางเขน!”
22ปีลาตกล่าวกับพวกเขาเป็นครั้งที่สามว่า “ทำไม? เขาทำผิดอะไร? เราไม่พบว่าเขาทำผิดอะไรที่สมควรมีโทษถึงตาย ฉะนั้นเราจะลงโทษและปล่อยเขา”
23แต่พวกเขายังยืนกราน ตะโกนเรียกร้องเสียงดังให้ตรึงพระองค์ที่ไม้กางเขน และเสียงตะโกนของพวกเขาชนะ 24ดังนั้นปีลาตจึงตัดสินใจที่จะทำตามข้อเรียกร้องของพวกเขา 25เขาปล่อยคนที่พวกเขาขอ คือนักโทษที่ก่อการกบฏและฆ่าคน แล้วมอบพระเยซูให้พวกเขาไปจัดการตามใจชอบ
การตรึงที่ไม้กางเขน
(มธ.27:33-44; มก.15:22-32; ยน.19:17-24)
26ขณะพวกเขานำพระเยซูออกไป เขาเกณฑ์ซีโมนจากไซรีนที่เดินทางมาจากชนบทให้แบกไม้กางเขนตามหลังพระเยซู 27ผู้คนมากมายติดตามพระองค์มา รวมทั้งพวกผู้หญิงซึ่งร้องไห้คร่ำครวญเสียงดังเพราะพระองค์ 28พระเยซูทรงหันมาตรัสกับพวกผู้หญิงนั้นว่า “ธิดาแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย อย่าร้องไห้เพื่อเราเลย จงร้องไห้เพื่อตนเองและเพื่อลูกๆ ของตนเถิด 29เพราะวาระนั้นจะมาถึงเมื่อพวกท่านจะกล่าวว่า ‘ความสุขมีแก่หญิงผู้เป็นหมัน แก่ครรภ์ที่ไม่ได้คลอด และอกที่ไม่ได้ให้นมลูก!’ 30เมื่อนั้น
“ ‘เขาจะกล่าวแก่ภูเขาทั้งหลายว่า
“ล้มมาทับเราเถิด!”
และบอกเนินเขาทั้งหลายว่า “ปกคลุมเราไว้เถิด!” ’23:30 ฮชย. 10:8
31เพราะถ้าเขายังทำอย่างนี้กับต้นไม้เขียวสด อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อไม้แห้งเล่า?”
32มีอาชญากรอีกสองคนถูกนำตัวมาประหารพร้อมกับพระองค์ 33เมื่อมาถึงที่ซึ่งเรียกว่า หัวกะโหลก เขาก็ตรึงพระองค์ไว้ที่ไม้กางเขนพร้อมกับอาชญากรสองคน คนหนึ่งอยู่ข้างซ้าย อีกคนหนึ่งอยู่ข้างขวาของพระองค์ 34พระเยซูตรัสว่า “พระบิดา ขอทรงยกโทษให้พวกเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร”23:34 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาไม่มีประโยคนี้ และพวกเขาเอาฉลองพระองค์มาจับฉลากแบ่งกัน
35ประชาชนพากันยืนดูและพวกผู้นำพูดถากถางพระองค์ว่า “เขาช่วยคนอื่นให้รอดได้ ถ้าเขาเป็นพระคริสต์ของพระเจ้า เป็นผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้ก็ให้เขาช่วยตนเองให้รอดเถิด”
36พวกทหารก็มาเยาะเย้ยพระองค์ด้วย พวกเขาเอาเหล้าองุ่นเปรี้ยวส่งให้พระองค์ 37แล้วพูดว่า “ถ้าท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวก็จงช่วยตนเองให้รอดเถิด”
38เหนือพระองค์มีป้ายเขียนติดไว้ว่า “นี่คือกษัตริย์ของชาวยิว”
39อาชญากรคนหนึ่งที่ถูกตรึงอยู่ที่นั่นพูดสบประมาทพระองค์ว่า “เจ้าเป็นพระคริสต์ไม่ใช่หรือ? จงช่วยตนเองกับเราให้รอด!”
40แต่อีกคนตำหนิเขาว่า “เจ้าไม่เกรงกลัวพระเจ้าหรือในเมื่อเจ้าเองก็ต้องโทษสถานเดียวกัน? 41เราถูกลงโทษอย่างยุติธรรมเพราะเราได้รับสิ่งที่สมควรกับการกระทำของเราแล้ว แต่ท่านผู้นี้ไม่ได้ทำอะไรผิด”
42แล้วเขาทูลว่า “พระเยซูเจ้าข้า ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงเข้าสู่ราชอาณาจักรของพระองค์”23:42 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าเมื่อเสด็จมาด้วยราชอำนาจของพระองค์
43พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า วันนี้ท่านจะอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม”
การสิ้นพระชนม์ของพระเยซู
(มธ.27:45-56; มก.15:33-41)
44เวลานั้นประมาณเที่ยงวัน เกิดมืดมัวไปทั่วแผ่นดินจนถึงบ่ายสามโมง 45เพราะดวงอาทิตย์หยุดส่องแสงและม่านในพระวิหารขาดเป็นสองท่อน 46พระเยซูทรงร้องเสียงดังว่า “พระบิดา ข้าพระองค์ขอมอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” ตรัสดังนี้แล้วก็สิ้นพระชนม์
47นายร้อยได้เห็นเหตุการณ์ก็สรรเสริญพระเจ้าและกล่าวว่า “แน่ทีเดียว ท่านผู้นี้เป็นผู้ชอบธรรม” 48เมื่อคนทั้งปวงที่มาชุมนุมกันเพื่อเป็นพยานในเหตุการณ์นี้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ทุบตีอกด้วยความเสียใจและจากไป 49แต่คนทั้งปวงที่รู้จักพระองค์ รวมทั้งพวกผู้หญิงที่ติดตามพระองค์มาจากกาลิลี ยืนเฝ้าดูสิ่งเหล่านี้อยู่ห่างๆ
การฝังพระศพพระเยซู
(มธ.27:57-61; มก.15:42-47; ยน.19:38-42)
50มีชายคนหนึ่งชื่อโยเซฟ เป็นสมาชิกสภา เขาเป็นคนดีและเที่ยงธรรม 51ซึ่งไม่เห็นด้วยกับมติและการกระทำของคนเหล่านั้น เขามาจากอาริมาเธียแคว้นยูเดีย และเขากำลังรอคอยอาณาจักรของพระเจ้า 52โยเซฟไปพบปีลาตเพื่อขอพระศพของพระเยซู 53จากนั้นเขาเชิญพระศพลงมา เอาผ้าลินินพัน และวางพระศพไว้ในอุโมงค์ซึ่งสกัดไว้ในศิลา และอุโมงค์ฝังศพนี้ยังไม่เคยวางศพของใครเลย 54วันนั้นเป็นวันเตรียม และวันสะบาโตกำลังจะเริ่มขึ้น
55พวกผู้หญิงจากกาลิลีที่มากับพระเยซูตามโยเซฟมาและได้เห็นอุโมงค์ ตลอดจนได้เห็นว่าเขาวางพระศพไว้ในอุโมงค์อย่างไร 56จากนั้นพวกเขาก็กลับบ้านไปเตรียมเครื่องหอมกับน้ำมันหอม แต่พวกเขาหยุดพักในวันสะบาโตอันเป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติ
