迷失的羊
1許多稅吏和罪人都來聽耶穌講道， 2法利賽人和律法教師埋怨說：「這個人竟和罪人來往，還跟他們一起吃飯。」
3耶穌給他們講了一個比喻： 4「如果你們有人有一百隻羊，走失了一隻，難道他不暫時把那九十九隻留在草場上，去找那隻迷失的羊，一直到找著為止嗎？ 5他找到後，會歡歡喜喜地把那隻羊扛回家， 6並邀來朋友鄰居，說，『我走失的羊找到了，來和我一同慶祝吧！』 7我告訴你們，同樣，一個罪人悔改，在天上也要這樣為他歡喜，甚至比有九十九個不用悔改的義人還歡喜。
丟錢的比喻
8「又比如一個婦人有十塊錢，不小心弄丟了一塊，難道她不點亮燈，打掃房子，仔細尋找一直到找著為止嗎？ 9她找到後，會邀朋友鄰居來，說，『我丟的錢找到了，來和我一同慶祝吧！』 10我告訴你們，同樣，一個罪人悔改，上帝的眾天使也會這樣為他歡喜。」
浪子回頭
11耶穌又說：「某人有兩個兒子。 12小兒子對父親說，『父親，請你把我應得的家產分給我。』父親就把財產分給了兩個兒子。
13「沒過幾天，小兒子帶著他所有的財物出門遠遊去了。他終日在外花天酒地，揮金如土， 14很快囊空如洗，又遇到嚴重的饑荒，就陷入困境， 15只好投靠一個當地人。那人派他到田裡去放豬， 16他餓到恨不得拿餵豬的豆莢充饑，可是連這些也沒有人給他。 17最後，他醒悟過來，心想，『在我父親家裡，連僱工的口糧都綽綽有餘，我現在卻要在這裡餓死嗎？ 18我要動身回到我父親身邊，對他說，父親，我得罪了天，也得罪了你， 19今後，我再也不配作你的兒子，請把我當作僱工看待吧。』 20於是他動身回家。
「他父親遠遠地看見他，就動了慈心，跑上前去抱著他連連親吻。 21小兒子說，『父親，我得罪了天，也得罪了你，今後，我再也不配作你的兒子。』
22「父親卻對奴僕說，『趕快拿最好的袍子來給他穿上，給他戴上戒指，穿上鞋， 23把那隻肥牛犢牽來宰了，讓我們一同歡宴慶祝！ 24因我這兒子是死而復活、失而復得的。』於是他們歡宴慶祝。
25「那時，大兒子正在田間。當他回來還沒到門口，就聽見家裡傳出奏樂跳舞的聲音。 26他叫來一個奴僕問個究竟。
27「奴僕回答說，『你弟弟回來了！你父親因他無災無難地回來，特地宰了那隻肥牛犢。』 28大兒子很生氣，不肯進去。父親就出來勸他。
29「他對父親說，『你看，我伺候你這麼多年，從來沒有違背過你的命令，可是你沒有給過我一隻羊羔，讓我和朋友一同歡宴。 30但你這個兒子在娼妓身上耗盡家財，一回來，你倒為他宰了肥牛犢！』
31「父親對他說，『孩子啊！你一直在我身邊，我所有的一切都是你的。 32可是你弟弟是死而復活、失而復得的，所以我們應該歡喜快樂。』」
Gelijkenissen van Jezus
1De tolontvangers en andere mensen met een slechte reputatie kwamen vaak naar Jezus luisteren. 2Dat lokte de kritiek van de Farizeeën en de bijbelgeleerden uit. Zij vonden het een schande dat Hij Zich met zulk soort mensen bemoeide. Hij ging zelfs met hen eten! 3Om hun duidelijk te maken waarom Hij dat deed, zei Hij: 4‘Als u nu eens honderd schapen had en één ervan raakte verdwaald, wat zou u dan doen? Het zoeken! Net zolang tot u het vond. De andere negenennegentig zou u gewoon laten grazen. 5Als u het verdwaalde schaap dan vond, 6zou u uw vrienden en buren bij elkaar roepen en zeggen: “Luister. Mijn schaap was verdwaald en ik heb het teruggevonden. Zijn jullie ook niet blij?” 7Zo is ook in de hemel meer blijdschap over één zondaar die bij God terugkomt dan over negenennegentig anderen die niet verdwaald waren.
8Of denk eens aan een vrouw die tien zilveren muntjes had en één ervan verloor. Zou ze niet een lamp aansteken en overal zoeken en het hele huis aanvegen tot ze de munt vond? 9Ze zou haar vriendinnen en buurvrouwen bij elkaar roepen en zeggen: “Zijn jullie ook niet blij dat ik de zilveren munt die ik kwijt was, weer heb gevonden?” 10Ik zeg u dat er bij de engelen van God grote blijdschap is als één zondaar bij God terugkomt.’
11Jezus vertelde nog een gelijkenis. ‘Een man had twee zonen. 12Op een dag zei de jongste: “Vader, ik wil mijn deel van de erfenis nu al hebben.” De vader verdeelde zijn bezit tussen zijn twee zonen. 13Een paar dagen later pakte de jongste zoon zijn bezittingen en ging op reis naar een ver land. Daar verbraste hij zijn hele hebben en houden. 14Juist toen hij niets meer over had, werd het land getroffen door een vreselijke hongersnood. 15Het zag er heel slecht voor hem uit. Hij wist een baantje te krijgen bij een boer en moest naar het land om op de varkens te passen. 16Hij had zoʼn honger dat hij graag wat van het varkensvoer had gegeten, maar dat mocht niet. 17Eindelijk kwam hij tot bezinning en dacht bij zichzelf: “Bij mijn vader thuis hebben zelfs de knechts meer dan genoeg te eten. En kijk mij hier nu eens zitten! Ik sterf bijna van de honger. 18Ik weet wat! Ik ga naar mijn vader en zal hem zeggen: ‘Vader, ik heb gezondigd tegen God en tegen u. 19Ik ben het niet waard nog langer uw zoon genoemd te worden. 20Wilt u mij aannemen als knecht?’ ” Zo ging hij op weg naar het huis van zijn vader. Die zag hem al in de verte aankomen en had erg met hem te doen. De man holde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem. 21“Vader,” zei de zoon, “ik heb gezondigd tegen God en tegen u. Ik ben het niet langer waard uw zoon genoemd te worden…” 22Maar de vader liet hem niet eens uitspreken en zei tegen de knechten: “Vlug! Haal de mooiste kleren die we in huis hebben en geef hem die om aan te trekken. Geef hem een ring voor zijn vinger en een paar sandalen. 23Slacht het kalf dat we hebben vetgemest. Wij gaan feestvieren. 24Want mijn jongste zoon was dood en is weer levend geworden. Ik was hem kwijt en heb hem weer terug.” En zij vierden feest.
25Ondertussen was de oudste zoon op het land aan het werk. Toen hij thuiskwam, hoorde hij dansmuziek. 26Hij riep een knecht en vroeg wat er aan de hand was. 27“Uw broer is terug,” antwoordde de knecht, “en uw vader heeft het mestkalf laten slachten. Hij is zo blij dat uw broer weer gezond en wel thuis gekomen is.” 28De oudste broer werd kwaad en wilde niet naar binnen gaan. Zijn vader kwam naar buiten en probeerde hem mee te krijgen. 29Maar hij antwoordde: “Luister, vader! Al die jaren heb ik mij voor u uitgesloofd. Ik heb altijd gedaan wat u zei. Maar u hebt mij nog nooit een bokje gegeven om te slachten en feest te vieren met mijn vrienden. 30Nu komt die zoon van u thuis, hij heeft eerst uw geld er bij de hoeren doorgejaagd en wat doet u? U slacht voor hem het beste kalf dat we hebben!” 31“Maar jongen,” zei de vader, “jij en ik zijn altijd samen. Alles wat van mij is, is van jou. 32Wij kunnen niet anders dan feestvieren. Het is je eigen broer. Hij was dood en is weer levend geworden. We waren hem kwijt en hebben hem nu terug.” ’
