差遣門徒
1事後，主揀選了七十個門徒10·1 「七十個門徒」有古卷為「七十二個門徒」。，差遣他們兩個兩個地出去，先到祂將要去的城鎮村莊， 2並對他們說：「要收割的莊稼很多，工人卻很少，因此你們要祈求莊稼的主人派更多的工人去收割祂的莊稼。
3「你們去吧！我差你們出去，就像把羊羔送入狼群。 4錢袋、背包和鞋都不要帶，在路上也不要與人寒暄。 5無論到哪一戶人家，要先說，『願祝福臨到這家！』 6如果那裡有配得祝福的人，祝福自然會臨到那人，否則祝福仍歸給你們。 7不要搬來搬去，要固定住在一家，接受那家的款待，因為工人理應得到工錢。
8「你們無論到哪一個城鎮，如果人們接待你們，就吃他們擺上的飲食。 9要醫治那城裡的病人，告訴他們，『上帝的國臨近你們了。』 10但如果哪一個城鎮的人不歡迎你們，你們就到街上宣告， 11『就連你們城裡的塵土粘在我們腳上，我們都要跺掉，但是要知道，上帝的國臨近了。』 12我告訴你們，在審判之日，那城所受的刑罰將比所多瑪所受的還重！
13「哥拉汛啊，你大禍臨頭了！伯賽大啊，你大禍臨頭了！我在你們當中所行的神蹟，如果行在泰爾和西頓，那裡的人早就身披麻衣，頭蒙灰塵，坐在地上悔改了。 14在審判之日，你們將比泰爾和西頓受更重的刑罰！
15「迦百農啊，你將被提升到天上嗎？不！你將被打落到陰間。」
16耶穌繼續對門徒說：「誰聽從你們，就是聽從我；誰拒絕你們，就是拒絕我；拒絕我的，就是拒絕差我來的那位。」
17七十個門徒興高采烈地回來說：「主啊，我們奉你的名行事，甚至降服了鬼魔。」
18耶穌回答說：「我看見撒旦像閃電一樣從天上墜下。 19我已經給你們權柄，使你們能踐踏蛇和蠍子，勝過仇敵的權勢，沒有什麼能傷害你們。 20然而，不要為了邪靈向你們降服而高興，要因你們的名字記錄在天上而高興。」
21就在這時候，耶穌受聖靈感動，充滿喜樂地說：「父啊，天地的主，我頌讚你！因為你把這些事向聰明、有學問的人隱藏起來，卻啟示給像孩童一般的人。父啊！是的，這正是你的美意。 22我父將一切交給了我。除了父，沒有人認識子；除了子和受子啟示的人，沒有人認識父。」
23隨後，耶穌轉身悄悄地對門徒說：「誰看到你們今日所看到的，誰就有福了。 24我告訴你們，以前有許多先知和君王渴望看見你們所看見的，聽見你們所聽見的，卻未能如願。」
好撒瑪利亞人的比喻
25有一次，一名律法教師站起來試探耶穌，說：「老師，我應該怎樣做才能得永生呢？」
26耶穌反問他：「律法怎麼說？你怎麼理解？」
27律法教師答道：「『你要全心、全情、全力、全意愛主——你的上帝』，又要『愛鄰如己』。」 28耶穌說：「你答得對，照著去做就有永生了。」
29律法教師想證明自己有理，就問：「那麼，誰是我的鄰居呢？」
30耶穌回答說：「有個人從耶路撒冷去耶利哥，途中被劫。強盜剝了他的衣服，把他打個半死，丟在那裡，然後揚長而去。
31「剛好有位祭司經過，看見那人躺在地上，連忙從旁邊繞過，繼續趕路。 32又有個利未人經過，也跟先前那個祭司一樣從旁邊繞過去了。
33「後來，有位撒瑪利亞人10·33 猶太人向來輕視撒瑪利亞人，認為他們血統不純正，因此互不往來。經過，看見這個人，就動了慈心， 34連忙上前用油和酒替他敷傷口，包紮妥當，然後把他扶上自己騎的牲口，帶到附近的客店照料。 35次日還交給店主兩個銀幣，說，『請替我好好照顧這個人。如果錢不夠的話，等我回來再補給你。』 36那麼，你認為這三個人中誰是被劫者的鄰居呢？」
37律法教師說：「是那個同情他的人。」
耶穌說：「你去照樣做吧。」
上好的福分
38耶穌和門徒去耶路撒冷的途中路過一個村莊，遇到一位名叫瑪大的女子接待他們到家裡作客。 39瑪大的妹妹瑪麗亞坐在耶穌腳前聽道， 40瑪大為了招待客人忙亂不已，於是上前對耶穌說：
「主啊，我妹妹讓我一個人伺候大家，你都不管嗎？請你叫她來幫幫我吧。」
41耶穌對她說：「瑪大，瑪大，你為太多事情憂慮煩惱。 42其實最要緊的事只有一件，瑪麗亞選擇了上好的，是奪不走的。」
Yesu ya aiki saba’in da biyu
1Bayan haka, Ubangiji ya naɗa waɗansu mutum saba’in da biyu, ya aike su biyu-biyu, su riga shi yin gaba zuwa kowane gari da kowane wuri da zai shiga. 2Ya ce musu, “Girbi na da yawa, amma ma’aikata kaɗan ne. Saboda haka, ku roƙi Ubangijin girbi ya aikar da ma’aikata zuwa gonarsa. 3Ku tafi! Ina aikan ku kamar tumaki cikin kyarketai. 4Kada ku ɗauki jakar kuɗi, ko jaka, ko takalma. Kada ma ku gai da kowa a kan hanya.
5“Sa’ad da kuka shiga wani gida, ku fara da cewa, ‘Salama a gare ku mutanen gida.’ 6In akwai mutum mai salama a gidan, salamarku za tă kasance tare da shi, in kuwa babu, salamarku za tă koma muku. 7Ku zauna a wannan gidan, kuna ci kuna shan duk abin da suka ba ku, gama ma’aikaci ya cancanci albashinsa. Kada ku yi yawan sāke masauƙi, daga gida zuwa gida.
8“Sa’ad da kuka shiga garin, kuma aka karɓe ku, ku ci ko mene ne da aka ajiye a gabanku. 9Ku warkar da marasa lafiya da suke wurin. Ku kuma faɗa musu cewa, ‘Mulkin Allah yana kusa da ku.’ 10Amma sa’ad da kuka shiga garin, kuma ba a karɓe ku ba, ku bi titi-titi ku ce, 11‘Ko ƙurar garinku da kuke manne a ƙafafunmu, mun karkaɗe muku. Duk da haka, ku tabbatar da wannan, “Mulkin Allah yana kusa.” ’ 12Ina dai faɗa muku, a ranan nan, za a fi jin tausayin Sodom fiye da wannan garin.
(Mattiyu 11.20-24)
13“ ‘Kaitonki, Korazin! Kaitonki, Betsaida!’ Ai, da a ce a Taya da Sidon ne aka yi ayyukan banmamaki da aka yi a cikinku, da tuni sun tuba, suna zama cikin rigar makoki da toka. 14A ranar shari’a, za a fi jin tausayin Taya da Sidon fiye da ku. 15Ke kuma Kafarnahum, kina tsammani za ki sami ɗaukaka ne? A’a, za a hallaka ki.
16“Wanda ya saurare ku, ni yake saurara. Wanda ya ƙi ku, ni yake ƙi. Amma wanda ya ƙi ni kuwa, ya ƙi wanda ya aiko ni ne.”
17Mutum saba’in da biyun nan suka dawo da murna, suka ce, “Ubangiji, har mun sha ƙarfin aljanu ma a cikin sunanka.”
18Sai ya amsa ya ce, “Na ga Shaiɗan ya fāɗi daga sama kamar walƙiya. 19Na ba ku iko da za ku tattaka macizai, da kunamai, ku kuma shawo kan dukan ikon abokin gāba, kuma ba wani lahani da zai same ku. 20Duk da haka, kada ku yi farin ciki da cewa, kun sha ƙarfin ruhohi, amma ku yi farin ciki, domin an rubuta sunayenku a sama.”
(Mattiyu 11.20-24)
21A wannan lokaci, Yesu, cike da murna ta wurin Ruhu Mai Tsarki ya ce, “Na yabe ka, ya Uba, Ubangijin sama da ƙasa, domin ka ɓoye waɗannan abubuwa ga masu hikima, da masu ilimi, ka kuma bayyana su ga ƙananan yara. I, ya Uba, gama wannan shi ne nufinka mai kyau.
22“Ubana ya danƙa mini dukan kome. Ba wanda ya san Ɗan sai Uban, kuma ba wanda ya san Uban, sai Ɗan, da kuma waɗanda Ɗan ya zaɓa ya bayyana musu shi.”
23Sai ya juya wajen almajiransa, ya ce musu a ɓoye, “Albarka ga idanun da suka ga abin da kuke gani. 24Ina faɗa muku, annabawa da sarakuna da yawa sun so su ga abin nan da kuke gani, amma ba su gani ba. Sun so su ji abin da kuke ji, amma ba su ji ba.”
Misalin mutumin Samariya nagari
25Wata rana, sai wani masanin dokoki ya miƙe tsaye don yă gwada Yesu. Ya tambaya ya ce, “Malam, me zan yi don in gāji rai madawwami?”
26Yesu ya amsa ya ce, “Me aka rubuta a cikin Doka? Yaya kake karanta ta?”
27Sai ya amsa ya ce, “ ‘Ka ƙaunaci Ubangiji Allahnka da dukan zuciyarka, da dukan ranka, da dukan ƙarfinka, da kuma dukan hankalinka’; kuma, ‘Ka ƙaunaci maƙwabcinka kamar kanka.’ ”
28Yesu ya ce, “Ka amsa daidai. Ka yi haka, kuma za ka rayu.”
29Amma domin ya kāre kansa, sai ya tambayi Yesu ya ce, “Shin, wane ne maƙwabcina?”
30Yesu ya amsa ya ce, “Wani mutum ya tashi daga Urushalima za shi Yeriko, sai ya fāɗi a hannun mafasa, wato, ’yan fashi. Suka ƙwace tufafinsa, suka yi masa dūka, suka bar shi nan bakin rai da mutuwa. 31Ya zamana wani firist ya bi kan wannan hanya. Da ya ga mutumin, sai ya bi gefe ya wuce abinsa. 32Haka ma wani daga kabilar Lawi, mai hidima cikin haikali, da ya zo wurin, ya gan shi, sai shi ma ya bi gefe ɗaya, ya wuce abinsa. 33Amma wani mutumin Samariya da yake kan tafiya, da ya kai inda mutumin yake, ya gan shi, sai ya ji tausayinsa. 34Ya je wurinsa, ya daddaure masa raunukansa, sa’an nan ya zuba mai, da ruwan inabi. Ya ɗauki mutumin ya sa a kan jakinsa, ya kai shi wani masauƙi, ya yi jinyarsa. 35Kashegari, sai ya ɗauki dinari biyu, ya ba wa mai masauƙin ya ce, ‘Ka lura da shi, bayan na dawo, zan biya ka duk abin da ka ƙara kashewa a kansa.’
36“A ganinka, a cikin waɗannan mutane uku, wane ne maƙwabcin mutumin da ya fāɗi a hannun mafasa?”
37Masanin dokoki ya amsa ya ce, “Wanda ya nuna masa jinƙai.”
Yesu ya ce masa, “Je ka, ka yi haka nan.”
A gidan Marta da Maryamu
38Yayinda Yesu da almajiransa suna cikin tafiya, sai ya kai wani ƙauye inda wata mace mai suna Marta ta marabce shi a gidanta. 39Tana da ’yar’uwa mai suna Maryamu, wadda ta zauna a gaban Ubangiji tana jin maganarsa. 40Marta kuwa, aikin hidima da ya kamata a yi, ya ɗauke mata hankali, sai ta zo wurin Yesu, ta ce, “Ubangiji, ba ka damu da yadda ’yar’uwata ta bar mini aiki ni kaɗai ba? Gaya mata ta taimake ni!”
41Amma Ubangiji ya amsa ya ce, “Marta, Marta, hankalinki ya tashi, kuma kina damuwa a kan abubuwa da yawa. 42Amma abu ɗaya tak ake bukata, Maryamu ta zaɓi abin da ya fi kyau, kuma ba za a raba ta da shi ba.”
