呼籲百姓悔改
1-2不知羞恥的國民啊，
趁命令尚未發出、
日子尚未如風中的糠疾飛而去、
耶和華的烈怒尚未臨到你們、
祂向你們發怒的日子尚未來臨，
要聚集，聚集起來！
3世上所有遵守耶和華典章的謙卑人啊，
要尋求耶和華，追求公義，為人謙卑。
也許在耶和華發怒的日子，
你們可以得到庇護。
審判以色列的鄰國
4迦薩必被拋棄，
亞實基倫必淪為廢墟，
亞實突的居民必在中午被趕走，
以革倫必被連根拔除。
5住在海邊的基利提人啊，
你們有禍了！
非利士人的土地——迦南啊，
耶和華宣告要毀滅你，
使你杳無人煙。
6沿海地區必成為草場，
有牧人的居所和羊圈。
7那裡必歸給猶大家的餘民，
他們必在那裡放牧，
晚上睡在亞實基倫的房屋裡，
因為他們的上帝耶和華必眷顧他們，
使他們回到故土。
8-9以色列的上帝——萬軍之耶和華說：
「我聽見了摩押人的譭謗和亞捫人的辱罵。
他們譭謗我的子民，揚言侵佔他們的土地。
我憑自己的永恆起誓，
摩押和亞捫必刺草叢生、鹽坑遍地、永遠荒廢，
如所多瑪和蛾摩拉一樣。
我餘下的子民必擄掠他們，
我倖存的百姓必承受他們的土地。」
10這是他們的報應，
因為他們狂妄自大，
譭謗萬軍之耶和華的子民。
11耶和華必令他們恐懼，
因為祂要消滅世上的神明。
天下萬民必各在本地敬拜祂。
12古實人啊，
你們必死在耶和華的刀下。
13祂必伸手攻擊北方，毀滅亞述，
使尼尼微一片荒涼，
如乾旱的曠野。
14牲畜和野獸必躺臥在那裡，
貓頭鷹和刺蝟棲身在房柱上，
窗口傳來鳥鳴，
門庭都已破敗，
露出香柏木梁。
15這就是那歡樂安逸、
自以為無與倫比的城，
現在竟然如此荒涼，
成為野獸棲息之地！
路過的人都搖手嘲笑它。
1จงรวมตัวกัน รวมตัวกันเถิด
ชนชาติน่าอับอายเอ๋ย
2ก่อนที่กำหนดเวลาจะมาถึง
และวันนั้นกระหน่ำเข้ามาเหมือนลมพัดแกลบ
ก่อนที่ความเกรี้ยวกราดขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึงเจ้า
ก่อนวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะลงมาเหนือเจ้า
3จงแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด บรรดาผู้ถ่อมใจของแผ่นดิน
ผู้ทำตามพระบัญชาของพระองค์
จงเสาะหาความชอบธรรมและแสวงหาความถ่อมใจ
เผื่อบางทีเจ้าจะได้ที่พักพิง
ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า
กล่าวโทษฟีลิสเตีย
4กาซาจะถูกทิ้งร้าง
และอัชเคโลนจะถูกปล่อยให้ปรักหักพัง
ยามเที่ยงวันอัชโดดจะถูกกวาดล้างจนว่างเปล่า
และเอโครนถูกถอนราก
5ชาวเคเรธีเอ๋ย
วิบัติแก่เจ้าผู้อาศัยอยู่ริมทะเล
คานาอันดินแดนแห่งชาวฟีลิสเตียเอ๋ย
พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษเจ้าว่า
“เราจะทำลายเจ้า
ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว”
6ดินแดนริมทะเลซึ่งชาวเคเรธี2:6 ภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนอาศัยอยู่
จะเป็นที่สำหรับคนเลี้ยงแกะและเป็นที่สำหรับคอกแกะ
7ดินแดนนั้นจะตกเป็นของชนหยิบมือที่เหลือของยูดาห์
ที่นั่นพวกเขาจะพบทุ่งหญ้า
ยามเย็นเขาจะนอนลง
ในบ้านเรือนของอัชเคโลน
พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาจะทรงดูแลเขา
และให้เขาคืนสู่สภาพดีอีกครั้ง2:7 หรือจะนำเชลยของพวกเขากลับมา
กล่าวโทษโมอับและอัมโมน
8“เราได้ยินคำสบประมาทของโมอับ
และคำถากถางของชาวอัมโมน
พวกเขาสบประมาทประชากรของเรา
และข่มขู่เอาดินแดนของพวกเขา”
9พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลประกาศว่า
“ฉะนั้นเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด
โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม
และชาวอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์อย่างแน่นอนฉันนั้น
เป็นแหล่งวัชพืชและแอ่งเกลือ
เป็นแดนทิ้งร้างตลอดไป
ประชากรของเราที่เหลืออยู่จะปล้นพวกเขา
และชนชาติของเราที่รอดชีวิตจะครอบครองดินแดนของพวกเขา”
10นี่เป็นผลตอบแทนความหยิ่งจองหองของพวกเขา
ตอบแทนที่พวกเขาสบประมาทและเย้ยหยันประชากรของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
11องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้พวกเขากลัว
เมื่อพระองค์ทรงทำลายพระทั้งปวงของดินแดนนั้น
ประชาชาติต่างๆ ที่อยู่ชายฝั่งทะเลทุกแห่ง
จะนมัสการพระองค์ในดินแดนของตน
กล่าวโทษคูช
12“ชาวคูช2:12 คือ ผู้คนจากตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์ทั้งหลายเอ๋ย เจ้าก็เช่นกัน
จะถูกประหารด้วยดาบของเรา”
กล่าวโทษอัสซีเรีย
13พระองค์จะทรงเหยียดพระหัตถ์ออกต่อสู้กับดินแดนฝ่ายเหนือ
และทรงทำลายอัสซีเรีย
ทิ้งกรุงนีนะเวห์ให้ร้างเปล่า
และแห้งแล้งกันดารดั่งทะเลทราย
14ฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์จะอาศัยที่นั่น
รวมทั้งสิงสาราสัตว์ทุกชนิด
นกกระทุง นกเค้า
จะเกาะอยู่ที่ซากเสาของเมืองนั้น
เสียงร้องของมันดังก้องผ่านหน้าต่าง
ตามทางจะมีกองเศษหินเศษปูน
คานไม้สนซีดาร์จะถูกทิ้งไว้กลางแจ้ง
15นี่แหละนครเจ้าสำราญ
ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย
มันบอกตัวเองว่า
“นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา”
แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน
เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า!
คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน
และเขย่ากำปั้น
