以色列人必回歸
1耶和華說：「那時，我要做以色列各宗族的上帝，他們必做我的子民。
2「逃脫刀兵之災的以色列人必在曠野蒙恩，
找到安息之所。
這是耶和華說的。」
3從前，耶和華向以色列顯現，說：
「我以永遠不變的愛愛你，
我以慈愛吸引你到我身邊。
4以色列人啊，
我要重建你們的家園，
你們要再次拿起鈴鼓與歡樂的人一同跳舞。
5你們將在撒瑪利亞的山上重新栽種葡萄園，
享受園中的果實。
6有一天，看守園子的人要在以法蓮的山上呼喊，
『我們上錫安朝見我們的上帝耶和華吧！』」
7耶和華說：
「你們要為雅各歡呼歌唱，
向列國之首喝采。
你們要傳揚頌讚，說，
『耶和華啊，
求你拯救以色列剩餘的子民！』
8看啊，我要從北方，
從地極招聚他們，
其中有瞎子、跛子、孕婦和產婦，
他們要成群結隊地回到這裡。
9我必引領他們回來，
他們必一路含淚禱告。
我要使他們走在溪水邊，
行在平坦的路上，
他們必不會跌倒，
因為我是以色列的父親，
以法蓮是我的長子。
10「列國啊，你們要聽耶和華的話，
要在遠方的海島宣揚，
『祂從前驅散以色列人，
如今必再聚集、保護他們，
好像牧人看守自己的羊群一樣。』
11耶和華必拯救雅各的子孫，
從強敵手中救出他們。
12他們必來到錫安山上歡呼，
為耶和華所賜的五穀、新酒、
油、羔羊和牛犢而歡欣。
他們就像水源充足的田園，
一無所缺。
13那時，少女要歡然起舞，
老人和青年要一起快樂。
我要使他們轉憂為喜，
我要安慰他們，使他們歡喜，
不再憂愁。
14我要使祭司有充足的供應，
使我的子民飽享美物。
這是耶和華說的。」
15耶和華說：
「在拉瑪有痛哭哀號的聲音，
是拉結在為兒女哀痛，
不肯接受安慰，
因為他們都死了。」
16耶和華說：
「不要哭泣，不要流淚，
因為你的勞苦必有回報，
你的兒女必從敵國回來。
這是耶和華說的。
17你將來必有盼望，
你的兒女必重返家園。
這是耶和華說的。
18我聽見以法蓮31·18 「以法蓮」是北國以色列的主要支派，常用來代指北國以色列。在為自己悲歎，
『我們就像未經馴服的牛犢，
你管教我們，使我們順服，
求你使我們回到你身邊，
重新復興，
因為你是我們的上帝耶和華。
19我們曾經離開你，
但我們後悔了；
我們醒悟之後捶胸頓足，
痛悔不已，
因早年的所作所為而羞愧難當。』」
20耶和華說：「以法蓮不是我的愛子嗎？
他不是我喜悅的孩子嗎？
我雖然常常責備他，
但仍然惦記著他。
我深深地想念他，
我必憐憫他。
21「以色列人啊，
你們要為自己設置路標，
豎起路牌，
牢記你們走過的大道。
以色列人啊，
回來吧！回到你們的城邑吧！
22不忠貞的子民啊！
你們四處流浪要到何時呢？
耶和華在地上行了一件新事——女子將要護衛男子。」
23以色列的上帝——萬軍之耶和華說：「我使被擄的猶大人回到故鄉後，他們要在猶大各城邑再次呼喊，
『公義的居所啊，
聖山啊，願耶和華賜福給你！』
24「農夫和牧人必住在猶大的各城邑。 25我要使疲乏的人振作起來，使苦悶的人快樂起來。」
26這時，我醒過來，覺得這一覺實在香甜。
27耶和華說：「看啊，時候將到，我要使以色列和猶大人丁興旺，牲畜繁多。 28我曾決意剷除、拆毀、推翻、剿滅他們，降災給他們，將來我必塑造、栽培他們。這是耶和華說的。 29那時，人再不會說，
『父親吃酸葡萄，
兒子的牙酸倒了。』
30因為各人都要承擔自己的罪，誰吃酸葡萄，誰的牙酸倒。」 31耶和華說：「看啊，時候將到，我要與以色列家和猶大家另立新約， 32這約不同於我與他們祖先所立的約，就是我牽著他們祖先的手領他們離開埃及時所立的。雖然我是他們的丈夫，他們卻違背了我的約。這是耶和華說的。」
33耶和華說：「那些日子以後，我將與以色列家立這樣的約，我要把我的律法放在他們腦中，寫在他們心上。我要做他們的上帝，他們要做我的子民。 34誰都無需再教導他的鄰居和弟兄，說，『你要認識耶和華』，因為他們無論尊卑都必認識我。我要赦免他們的過犯，忘掉他們的罪惡。這是耶和華說的。」
35使陽光白天照耀、
星月晚上發光、
大海波濤洶湧的萬軍之耶和華說：
36「只要天地之律還在，
以色列邦國必永續不斷。
這是耶和華說的。」
37耶和華說：
「正如無人能量度高天，
探測大地的根基，
同樣我也決不會因以色列人的所作所為而棄絕他們。
這是耶和華說的。」
38耶和華說：「看啊，時候將到，從哈楠業樓直到角門，整個耶路撒冷城要重建起來歸給耶和華。 39城界要向外延伸到迦立山，再轉到歌亞。 40甚至拋屍、倒灰的整個山谷，以及從汲淪溪到東邊馬門拐角的所有田地都要歸給耶和華作聖地，永不再被傾覆、毀滅。」
Ang Pagbalik sang mga Israelinhon
1Nagpadayon ang Ginoo sa pagsiling, “Sa sina nga tion, mangin Dios ako sang tanan nga pamilya sang Israel, kag mangin katawhan ko sila. 2Ako, ang Ginoo, nagasiling nga tatapon ko ang mga nagkalabilin sa ila nga buhi samtang nagapanglakaton sila sa kamingawan. Magabalik ako sa paghatag sang kapahuwayan sa Israel.”
3Sang una,31:3 Sang una: ukon, Halin sa malayo. nagpakita ang Ginoo sa mga Israelinhon kag nagsiling, “Ginahigugma ko gid kamo sang wala sing katapusan nga gugma. Sa akon kaayo, ginpapalapit ko kamo sa akon. 4Patindugon ko kamo liwat, O katawhan sang Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi. Sa liwat magasaot kamo sa kalipay nga nagatukar sang inyo mga tamborin. 5Magatanom kamo liwat sang mga ubas sa mga bukid sang Samaria, kag magapulos sa mga bunga sini. 6Magaabot ang tion nga ang mga manugbantay didto sa mga bukid sang Efraim magasinggit, ‘Dali kamo, mataklad kita sa Jerusalem31:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. sa pagsimba sa Ginoo nga aton Dios.’ ”
7Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magkanta kamo kag maghinugyaw sa kalipay para sa Israel,31:7 Israel: sa Hebreo, Jacob. ang labaw sa tanan nga nasyon. Magdayaw kamo kag magsinggit, ‘O Ginoo, luwasa ang imo katawhan, ang nabilin nga buhi sa mga Israelinhon.’ 8Pamati! Ako mismo ang magakuha kag magatipon sa ila halin sa duta sa aminhan kag sa malayo gid nga mga lugar.31:8 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Pati ang mga bulag kag mga piang magaupod sa ila, subong man ang mga nagabulusong kag ang mga manugbata. Isa ka dako nga grupo ang magapauli. 9Magahibi sila kag magapangamuyo samtang ginadala ko sila pauli. Dal-on ko sila sa mga ililigan sang tubig, kag magaagi sila sa maayo nga dalan nga indi sila makasandad. Kay ako ang amay sang Israel, kag si Efraim31:9 Efraim: Ang nagapanguna nga tribo sang aminhan nga ginharian sang Israel kag nagarepresentar sang sini nga ginharian. ang akon kamagulangan nga anak.
10“O mga nasyon, pamatii ninyo ang akon ginasiling, kag ibantala ini sa malayo nga mga lugar: Ginpalapta ko ang mga Israelinhon, pero tipunon ko sila, kag bantayan ko sila pareho sang manugbantay sang mga karnero. 11Luwason ko sila nga mga kaliwat ni Jacob sa kamot sang mga tawo nga mas gamhanan sang sa ila. 12Magakadto sila sa Bukid sang Zion kag magahinugyaw sa kalipay. Magakalipay sila tungod sa mga pagpakamaayo ko sa ila. Mangin bugana ang ila uyas, duga sang ubas, lana, kag mga kasapatan. Mangin pareho sila sa katamnan nga permi ginabunyagan, kag indi na gid sila magkasubo pa. 13Magasaot sa kalipay ang ila mga dalaga kag mga soltero pati ang mga tigulang. Bayluhan ko ang ila paghinibi sang kalipay. Imbes nga magpangasubo sila, lipayon ko sila. 14Hatagan ko ang mga pari sang bugana nga mga halad. Pun-on ko ang akon katawhan sang mga pagpakamaayo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
15Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “May nabatian nga paghinibi kag pagpanalambiton sa banwa sang Rama. Nagahibi si Raquel tungod sa iya mga kabataan. Nagahibi siya kag indi na gid maulo-ulohan tungod kay ang iya mga kabataan nagkalamatay.”
16Pero karon nagasiling ang Ginoo, “Indi ka na maghibi kay balusan ko ikaw sa imo mga binuhatan. Magabalik ang imo mga anak halin sa duta sang mga kaaway. 17Gani may paglaom sa imo palaabuton. Kay magabalik gid ang imo mga anak sa ila kaugalingon nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
18Nabatian ko gid ang paghilibion sang mga taga-Efraim. Nagasiling sila, “O Ginoo, pareho kami sang torite nga baka nga wala maanad sang gota, pero gintudluan mo kami nga magtuman sa imo. Ikaw ang Ginoo nga amon Dios, gani ibalik kami sa amon duta. 19Nagbiya kami sadto sa imo, pero karon nagahinulsol na kami. Sang nakamarasmas kami nga nakasala kami ginpukpok namon ang amon dughan sa paghinulsol. Nahuya gid kami sa amon mga ginhimo sang bataon pa kami.”
20Nagsabat ang Ginoo, “Kamo katawhan sang Efraim akon gid pinalangga nga anak. Bisan permi ako nagahambal kontra sa inyo, palangga ko gihapon kamo. Ginakahidlawan ko kamo kag naluoy gid ako sa inyo.
21“Magbutang kamo sang mga tanda sa dalan. Tandai ninyo sing maayo ang dalan nga inyo ginaagyan kay amo ini nga dalan ang inyo pagaagyan sa inyo pagbalik. O Israel nga pareho sa isa ka birhen nga babayi, magbalik na kamo sa inyo mga banwa. 22San-o pa kamo mabalik sa akon, O mga anak ko nga nagtalang. Magahimo ako sang bag-o nga butang sa kalibutan, pareho bala nga ang babayi amo na ang nagapangaluyag31:22 nagapangaluyag: ukon, nagaprotektar. sa lalaki.”
Ang Palaabuton nga Kauswagan sang Israel
23Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Kon pabalikon ko na ang katawhan sang Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,31:23 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko na ang maayo nga kahimtangan sang katawhan sang Juda. magasiling sila liwat, ‘Kabay pa nga bendisyunan sang Ginoo ang balaan nga bukid sang Jerusalem, nga sa diin siya nagaestar.’ 24Magaestar ang mga tawo sa Juda kag sa mga banwa sini, pati ang mga mangunguma kag ang mga bakiro. 25Kay papahuwayon ko ang mga ginakapoy kag busgon ko ang tanan nga nagakaluya sa kagutom. Gani magasiling sila,31:25 Gani magasiling sila: ukon, Dayon nagsiling si Jeremias. 26‘Nakabugtaw ako, kag manami gid ang akon tulog.’ ”
27Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga padamuon ko ang katawhan sang Israel kag Juda pati ang ila mga kasapatan. 28Sang una ginlaglag ko sila, gin-guba kag ginpukan, pero sa ulihi tukuron kag patindugon ko sila liwat. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 29Sa sina nga tion ang mga tawo indi na magsiling nga, ‘Nagkaon ang ginikanan sang maaslom nga ubas, kag ang kaaslom sini matilawan sang ila mga kabataan.’ 30Sa baylo, kon sin-o ang nagkaon sang maaslom nga ubas, siya lang mismo ang makatilaw sang kaaslom sini. Ang tawo lang nga nakasala amo ang mapatay.”
31Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga magahimo ako sang bag-o nga kasugtanan sa katawhan sang Israel kag sang Juda, 32kag ini indi na pareho sang una nga kasugtanan nga akon ginhimo sa ila mga katigulangan sadtong gintuytuyan ko sila paguwa sa Egipto. Bisan tuod pareho ako sang bana sa ila, wala gid sila magtuman sang akon una nga kasugtanan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
33Nagsiling pa ang Ginoo, “Ang bag-o nga kasugtanan nga akon himuon sa katawhan sang Israel sa palaabuton nga mga inadlaw amo ini: Ibutang ko ang akon mga sugo sa ila hunahuna, kag isulat ko ini sa ila tagipusuon. Ako mangin ila Dios, kag sila mangin akon katawhan. 34Wala na sing may magsiling pa sa iya kasimanwa ukon sa iya utod nga dapat kilalahon niya ang Ginoo. Tungod kay sila tanan magakilala sa akon, halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon. Kay patawaron ko sila sa ila mga malain nga nahimo, kag indi ko na pagdumdumon ang ila mga sala. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
35Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Ako amo ang nagamando sa adlaw nga magsanag kon adlaw, kag sa bulan kag mga bituon nga magsanag kon gab-i. Kag ako ang nagalabugay sa dagat kag nagapalinagumba sang mga balod. Ginoo nga Makagagahom ang akon ngalan. 36Samtang nagapabilin ang langit kag ang kalibutan, magapabilin man ang katawhan sang Israel hasta san-o. 37Subong nga indi matakos ang langit kag indi matungkad ang pundasyon sang kalibutan, indi ko man mahimo nga sikwayon ang tanan nga kaliwat sang Israel tungod sa mga sala nga ila ginhimo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
38Nagsiling pa ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga ang siyudad sang Jerusalem pagatukuron liwat halin sa Tore ni Hananel pakadto sa Pamusod nga Puwertahan. 39Halin sa sina nga mga lugar, ang dulunan magapadayon sa bukid sang Gareb dayon paliko sa Goa. 40Ang bug-os nga pulopatag nga ginahabuyan sang mga bangkay kag mga basura, mangin balaan para sa akon, kag pati man ang tanan nga uma sa Kidron nga ililigan sang tubig sa may sidlangan kag hasta sa Puwertahan sang mga Kabayo. Indi na gid malaglag ukon mapukan liwat ang ini nga siyudad.”
