預言旱災
1耶和華告訴耶利米有關旱災的事：
2「猶大充滿悲泣，
她的城邑衰敗，
人人坐在地上痛哭，
耶路撒冷哀鳴四起。
3貴族派僕人去水池打水，
僕人去那裡發現沒有水，
就帶著空瓶垂頭喪氣、
羞愧難當地回去了。
4天不下雨，
土地乾裂，
農夫沮喪地抱著頭。
5因為沒有草，
田野的母鹿拋棄了剛生下來的小鹿；
6因為沒有草，
野驢站在光禿的山頭上像豺狼一樣喘氣，雙目無神。」
7耶和華啊，雖然我們的罪控告我們，
我們屢屢叛逆得罪你，
求你為了自己的尊名而拯救我們。
8以色列的盼望和患難時的救主啊，
你為什麼在這裡像一個異鄉人，
像一個只住一夜的旅客呢？
9你為什麼像一個受驚的人，
像一個無力救人的勇士呢？
耶和華啊，你一直都在我們中間，
我們屬於你的名下，
求你不要拋棄我們。
10論到這些百姓，耶和華這樣說：
「他們喜歡流浪，
不約束自己的腳步，
因此耶和華不喜歡他們。
現在祂要清算他們的罪惡，
追討他們的罪。」
11耶和華對我說：「你不要為這百姓禱告。 12他們禁食，我也不會聽他們的呼求；他們獻上燔祭和素祭，我也不會悅納。我要用戰爭、饑荒和瘟疫滅絕他們。」 13我說：「主耶和華啊！眾先知不停地告訴他們不會有戰爭，也不會遭遇饑荒，說耶和華必在這地方賜給他們永久的平安。」
14耶和華對我說：「那些先知奉我的名說假預言，我並沒有差派他們，沒有委任他們，也沒有對他們說話。他們對你們說的預言是假異象，是占卜，是憑空捏造。 15我沒有差派他們，他們卻奉我的名說這地方必沒有戰爭和饑荒。他們必死於戰爭和饑荒。這是耶和華說的。 16至於聽他們說預言的人以及那些人的妻子兒女，必因饑荒和戰爭而曝屍耶路撒冷街頭。因為我要使他們受到應得的報應。
17「耶利米，你要對他們說，
『讓我晝夜淚眼汪汪吧，
因為我的同胞遭受重創，
遍體鱗傷。
18我走到田間，
眼前是具具被殺的屍體；
我進入城裡，
見饑荒肆虐，
祭司和先知也流亡異鄉14·18 「祭司和先知也流亡異鄉」或譯「連祭司和先知也渾渾噩噩，不知道自己做什麼」。。』」
19耶和華啊，你完全丟棄猶大了嗎？
你厭惡錫安嗎？
你為什麼把我們打得傷痕纍纍，以致無法醫治？
我們期待平安，卻沒有平安；
渴望得到醫治，卻飽受驚嚇。
20耶和華啊，我們承認自己和我們祖先的罪，
我們都得罪了你。
21為了你的尊名，
求你不要厭惡我們，
不要讓你榮耀的寶座蒙羞。
求你顧念你與我們立的約，
不要廢除它。
22在列國供奉的偶像中，
誰能賜下雨水呢？
天能自降甘霖嗎？
我們的上帝耶和華啊，
難道不是只有你能行這些事嗎？
是你賜雨水降甘霖，
所以我們仰望你。
Ang Hulaw sa Juda
1Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako mahitungod sa taas nga hulaw, 2“Nagbangotan ang Juda. Huyang na ang iyang mga lungsod. Nangyaka sa yuta ang iyang mga lumulupyo tungod sa kasubo, ug madungog ang mga pagtiyabaw gikan sa Jerusalem. 3Gisugo sa mga adunahan ang ilang mga sulugoon sa pagsag-ob. Nangadto sila sa mga bangag nga pundohanan ug tubig apan walay tubig didto. Busa namalik sila nga walay sulod ang ilang mga sudlanan. Naminghoy sila, ug gitabonan nila ang ilang mga nawong14:3 nawong: sa literal, ulo. Mao usab sa bersikulo 4. tungod sa kaulaw ug kasubo. 4Nangliki ang yuta tungod kay walay ulan. Ug tungod sa kasubo, gitabonan sa mga mag-uuma ang ilang mga nawong. 5Bisan ang usa mibiya sa iyang bag-ong gihimugso nga anak kay wala nay sagbot. 6Ang ihalas nga mga asno nangtindog sa taas nga mga dapit ug nanghangos nga daw giuhaw nga ihalas nga mga iro.14:6 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. Nahalap na ang ilang panan-aw tungod kay wala na silay masabsab.”
7Miingon ang mga tawo, “O Ginoo, nakasala kami kanimo. Makadaghan na kami nga mitalikod kanimo, ug angay kaming silotan. Apan tabangi kami tungod ug alang sa imong ngalan. 8Ikaw lang ang paglaom sa Israel, ug ang iyang manluluwas sa panahon sa kalisdanan. Nganong daw nahimo ka man nga usa ka dumuduong dinhi sa among nasod? Nganong daw nahimo kang usa ka biyahedor nga mihapit lamang aron sa pagpalabay sa kagabhion? 9Nganong nahingangha ka nga daw sundalo nga walay katakos sa pagluwas? Ania ka uban kanamo, O Ginoo, ug imo kaming katawhan. Busa ayaw kamig talikdi.”
10Mao kini ang tubag sa Ginoo sa mga tawo, “Gikalipay ninyo ang pagpalayo kanako. Wala kamo magpugong sa inyong kaugalingon. Busa dili ko na kamo ilhon nga akong katawhan. Hinumdoman ko ang inyong pagkadaotan ug silotan ko kamo tungod sa inyong mga sala.”
11Unya miingon ang Ginoo kanako, “Ayaw pag-ampo alang sa kaayohan niining mga tawhana. 12Bisan magpuasa pa sila, dili ko paminawon ang ilang pagpangayog tabang kanako. Bisan ug maghalad pa silag halad nga sinunog ug halad sa pagpasidungog kanako, dili ko kini dawaton. Pamatyon ko hinuon sila pinaagi sa gira, kagutom, ug mga katalagman.”
13Apan miingon ako, “O Ginoong Dios, nasayod ka nga giingnan sila sa mga propeta nga walay moabot nga gira o kagutom, tungod kay nagaingon ka kuno nga hatagan mo silag kalinaw dinhi niining dapita.” 14Mitubag ang Ginoo, “Kadto nga mga propeta nanagna ug bakak ginamit ang akong ngalan. Wala ko sila ipadala o sugoa, ug wala ako makigsulti kanila. Ang gisaysay nila kaninyo nga mga panan-awon wala maggikan kanako. Ang ilang mga panagna mini ug walay hinungdan; bunga lang kini sa ilang malimbongon nga mga hunahuna. 15Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga silotan ko kining mga bakakon nga propeta. Nagapanagna sila sa akong ngalan bisan wala ko sila ipadala. Nagaingon sila nga walay gira o kagutom nga moabot niini nga nasod. Apan malaglag sila pinaagi sa gira ug kagutom. 16Ug mahitungod sa mga tawo nga ilang gisultihan sa ilang mga mensahe, ipanglabay ang ilang mga patayng lawas diha sa mga kadalanan sa Jerusalem. Mangamatay sila tungod sa gira ug kagutom. Walay molubong kanila, sa ilang mga asawa, ug sa ilang mga kabataan. Ipatagamtam ko kanila ang silot nga angay kanila.
17“Jeremias, isulti kini sa mga tawo, ‘Adlaw ug gabii walay hunong ang akong paghilak kay grabe ang samad sa akong katawhan nga giisip ko nga akong putli nga anak, ug nasakitan gayod sila. 18Kon moadto ako sa kaumahan ug mga lungsod, makita ko ang mga patayng lawas sa nangamatay sa gira ug kagutom. Ang mga propeta ug mga pari nagapadayon sa ilang buluhaton, apan wala sila masayod kon unsa ang ilang gibuhat.14:18 nagapadayon… gibuhat: o, gidala sa yuta nga wala nila mailhi.’ ”
Midangop ang mga Tawo sa Ginoo
19O Ginoo, gisalikway mo na ba gayod ang Juda? Naglagot ka ba gayod sa Jerusalem?14:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nganong gisamaran mo kami pag-ayo, sa paagi nga dili na gayod kami maulian? Naglaom kami nga moabot ang kalinaw, apan walay miabot. Naglaom kami ug kaayohan, apan kalisang ang miabot. 20Ginoo, giangkon namo ang among pagkadaotan ug ang sala sa among mga katigulangan. Nakasala gayod kami batok kanimo. 21Ginoo, alang sa kadungganan sa imong ngalan, ayaw gayod kami isalikway. Ayaw pagpakaulawi ang imong halangdon nga trono. Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo, ug ayaw kini pagpakyasa. 22Makahimo ba sa pagpaulan ang mga dios-dios sa mga kanasoran? Bisan ang langit mismo dili makahimo sa pagpaulan sa iyang kaugalingon lamang. Ikaw lang gayod, Ginoo, nga among Dios, ang makahimo niini, busa nagalaom kami kanimo.
