耶利米的抱怨
1耶和華啊，每次我與你爭論，
都顯明你是對的。
然而，我還是對你的公正有所不解：
為什麼惡人總是得勢？
為什麼詭詐之人反而生活安逸？
2你栽培他們，讓他們生根長大，
結出果實。
他們嘴上尊崇你，
心卻遠離你。
3但耶和華啊，你認識我，瞭解我，
察驗我的內心。
求你拖走他們，
就像拖走待宰的羊，
留到宰殺之日。
4大地哀慟、
田野的植物枯槁要到何時呢？
由於這地方居民的罪惡，
野獸和飛鳥都滅絕了。
他們說：「上帝看不見我們的行為12·4 「上帝看不見我們的行為」參照《七十士譯本》，希伯來文也可譯作「他（指耶利米）看不見我們的結局」。。」
5耶和華說：「如果你與步行的人競走，
尚且感到疲乏，
又怎能與馬賽跑呢？
如果你在寬闊之地尚且跌倒，
在約旦河邊的叢林中又會怎樣呢？
6你的弟兄和家人都背叛了你，
與你作對。
任他們甜言蜜語，你不要相信。
7「我已離開我的殿，
撇棄我的產業，
把我愛的子民交給他們的敵人。
8我的子民像林中的獅子一樣向我吼叫，
因此我憎惡他們；
9我的子民就像一隻帶斑點的鷙鳥，
被其他鷙鳥圍攻。
招聚野獸來吞吃牠吧！
10列國的首領毀壞我的葡萄園，
踐踏我美好的土地，
使它荒涼；
11他們使這片土地荒涼，
以致它在我面前哀哭。
遍地如此荒涼，卻無人在意。
12殺戮者已來到曠野中光禿的山嶺，
耶和華使刀劍橫掃全境，
無人倖免。
13我的子民播種麥子，
卻收割荊棘；
辛勤耕耘，卻一無所獲。
他們必因耶和華的烈怒而收穫羞辱。」
14耶和華說：「邪惡的鄰國侵佔了我賜給我以色列子民的土地，我要把這些惡鄰逐出他們的本土，正如我要逐出猶大一樣。 15我逐出他們以後，還要再憐憫他們，把他們帶回各自的家園和故土。 16如果他們真心接受我子民的信仰，憑永活的耶和華之名起誓，正如他們教導我子民向巴力起誓一樣，他們便能成為我的子民。 17如果哪一國不聽我的話，我必把它連根拔起，徹底毀滅。這是耶和華說的。」
Ang mga Reklamo ni Jeremias
1O Ginoo, kanunay mo akong gihatagan sa hustisya kon may dad-on akong reklamo diha kanimo. Apan may pangutana ako bahin sa imong hustisya: Nganong nagauswag man ang mga tawong daotan? Nganong nagakinabuhi man nga hayahay ang mga tawong nagaluib kanimo? 2Gipanalanginan mo sila sama sa kahoy nga nakapanggamot, nga mitubo ug namunga. Kanunay silang nagasultig maayo bahin kanimo, apan ang ilang kasingkasing halayo kanimo. 3Apan nakaila ka kanako, O Ginoo. Nakita mo ang akong mga binuhatan ug gisusi mo ang akong kasingkasing. Guyora kining mga tawhana nga daw gaguyod ka ug mga karnerong ihawonon. Igahin sila alang sa adlaw sa pag-ihaw. 4Hangtod kanus-a magpabilin nga uga ang yuta ug laya ang mga sagbot sa tanang kaumahan? Nangamatay ang mga hayop ug ang mga langgam tungod sa pagkadaotan sa mga katawhan nga nagapuyo sa mao nga yuta. Kay nagaingon sila, “Wala manghilabot ang Dios sa atong dangatan.”
Ang Tubag sa Ginoo
5Miingon ang Ginoo, “Jeremias, kon nakapaluya kanimo ang pagpakiglumba sa mga tawo, unsaon nimo pagpakiglumba sa kabayo? Kon nagakadagma ka sa hawan nga dapit, unsa na lay imong buhaton kon atua ka sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan? 6Bisan na ang imong igsoon ug mga paryente nagluib kanimo. Nagplano silag daotan batok kanimo. Ayawg salig kanila bisan pag maayo ang ilang isulti bahin kanimo.
7“Gisalikway ko na ang akong katawhan, ang nasod nga akong gipanag-iyahan. Gitugyan ko ang akong hinigugma nga mga katawhan sa kamot sa ilang mga kaaway. 8Misukol sila kanako. Mingulob sila nga daw mga liyon sa kalasangan, busa naglagot ako kanila. 9Nahisama sila sa usa ka langgam nga nagapangdagit, ug sila mismo gipalibotan usab sa mga langgam nga nagapangdagit. Tapukon ko ang tanang mabangis nga mga mananap aron sa pagtukob kanila. 10Laglagon sa daghang mga pangulo ang Juda nga giisip ko nga akong ubasan. Giyatak-yatakan nila kining matahom kong yuta ug gihimong awaaw. 11Gihimo nila kining usa ka dapit nga dili na mapuslan sa akong atubangan. Nahimo kining awaaw, kay wala may nagtagad niini. 12Miabot sa taas nga mga dapit sa kamingawan ang mga tiglaglag. Gigamit ko kini silang espada sa paglaglag sa tibuok yuta, ug wala gayoy makaikyas kanila. 13Nagtanom ang akong katawhan ug trigo, apan miani silag mga tunok. Naghago sila pag-ayo, apan walay nakuha. Miani silag kaulawan tungod sa akong labihang kasuko.”
14Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Mao kini ang akong buhaton sa tanang daotan nga nasod sa palibot sa Israel, nga naglaglag sa yuta nga gihatag ko sa akong katawhan isip ilang panulondon: Palayason ko sila sa ilang yuta, ingon sa pagpalayas ko sa mga taga-Juda sa ilang yuta. 15Apan human ko kini buhata, kaloy-an ko pag-usab kining mga nasora ug ibalik ko sila sa ilang kaugalingong yuta. 16Ug kon tun-an nila pag-ayo ang mga paagi sa pagkinabuhi sa akong katawhan ug manumpa sila sa akong ngalan, sama nga ilang gitudloan kaniadto ang akong katawhan sa pagpanumpa sa ngalan ni Baal, mahimo usab silang kabahin sa akong katawhan. 17Apan kon dili sila motuman kanako, abugon ko sila sa ilang yuta ug laglagon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
