1弟兄姊妹，我心裡切望並向上帝祈求的，就是以色列人能夠得救。 2我可以證明，他們對上帝有熱心，但不是基於真知。 3他們不知道上帝所賜的義，想努力建立自己的義，不肯服從上帝的義。 4其實基督是律法的終極目的，使所有信靠祂的人都可以得到義。
求告主名的都必得救
5關於律法的義，摩西寫道：「人若遵行律法的誡命，就必活著。」 6但是論到以信心為基礎的義，聖經上說：「不要心裡說，『誰要升到天上去呢？』意思是誰要把基督領下來， 7或說，『誰要下到陰間去呢？』意思是誰要把基督從死人中領上來。」 8其實這裡是說：「這道近在咫尺，就在你口裡，在你心中。」這道就是我們所傳的信主之道。 9你若口裡承認耶穌是主，心裡相信上帝使祂從死裡復活，就必得救。 10因為人心裡相信，就可以被稱為義人，口裡承認，就可以得救。 11正如聖經上說：「信靠祂的人必不致蒙羞。」 12猶太人和希臘人並沒有分別，因為主是所有人的主，祂厚待所有求告祂的人， 13因爲「凡求告主名的都必得救。」
14可是，人還沒信祂，怎能求告祂呢？還沒聽說過祂，怎能信祂呢？沒有人傳道，怎能聽說過祂呢？ 15人沒有受差遣，怎能傳道呢？正如聖經上說：「那傳福音之人的腳蹤是何等佳美！」 16只是並非人人都信福音，就像以賽亞先知所說的：「主啊！誰相信我們所傳的呢？」
17由此可見，聽了道，才會信道；有了基督的話，才有道可聽。 18但我要問，以色列人沒有聽過嗎？當然聽過。因爲
「他們的聲音傳遍天下，
他們的話語傳到地極。」
19我再問，難道以色列人不知道嗎？首先，摩西說：
「我要藉無名之民挑起你們的嫉妒，
用愚昧的國民激起你們的怒氣。」
20後來，以賽亞先知又放膽地說：
「我讓沒有尋找我的人尋見，
我向沒有求問我的人顯現。」
21至於以色列人，他說：
「我整天伸出雙手招呼那悖逆頑固的百姓。」
Uwierz i wyznaj
1Przyjaciele, z całego serca pragnę i błagam Boga o zbawienie dla Izraelitów. 2Mogę zaświadczyć, że z zapałem chcą służyć Bogu, ale brakuje im właściwego rozeznania. 3Nie rozpoznali bowiem uniewinnienia zaoferowanego im przez Boga, a chcąc osiągnąć je własnymi siłami, nie przyjęli tego, co dał im Bóg. 4A przecież Chrystus jest uwieńczeniem Prawa Mojżesza i to On uniewinnia każdego, kto Mu wierzy.
5Mojżesz tak napisał o uniewinnieniu płynącym z Prawa: „Kto je wypełni, będzie dzięki niemu żyć”. 6Uniewinnienie pochodzące z wiary wyraża się natomiast w słowach: „Nie pytaj, kto może wstąpić do nieba”—aby sprowadzić Chrystusa na ziemię, 7oraz: „Nie pytaj, kto może zejść do otchłani”—aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. 8Uniewinnieni przez Boga mówią: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu”. My głosimy właśnie to słowo, mówiące o wierze. 9Jeśli bowiem własnymi ustami wyznasz, że Jezus jest twoim Panem, i jeśli w sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych, zostaniesz zbawiony. 10Wiara w sercu prowadzi do uniewinnienia, a wyznanie jej ustami—do zbawienia. 11Pismo mówi przecież: „Każdy, kto Mu uwierzy, nie zawiedzie się”. 12Nie ważne jest więc, kto jest Żydem, a kto poganinem. Wszyscy bowiem mają tego samego Pana, który hojnie obdarza swoimi bogactwami tych, którzy Go wzywają. 13Każdy, kto wezwie Pana, będzie zbawiony.
14Ale jak ludzie mogą wzywać Tego, któremu jeszcze nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć, skoro o Nim nie słyszeli? Jak mogą usłyszeć, jeśli nie ma tego, kto im o tym powie? 15A jak ktoś ma mówić, skoro nie został do tego powołany? Pismo mówi: „Wspaniale jest widzieć ludzi głoszących dobrą nowinę o pokoju”.
16Nie wszyscy jednak przyjęli dobrą nowinę. Już prorok Izajasz powiedział: „Panie, czy ktoś uwierzył temu, co mówiliśmy?”. 17Wiara rodzi się podczas słuchania dobrej nowiny o Chrystusie. 18Spytam więc: Czy Żydzi nie słyszeli jej? Oczywiście, że słyszeli!
„Głos nauczających rozszedł się po całej ziemi,
a ich słowa dotarły aż do krańców świata”.
19Znowu zapytam: Czy Izrael tego nie zrozumiał? Już Mojżesz odpowiedział na to pytanie, przekazując następujące słowa od Boga:
„Sprawię, że będziecie zazdrośni o pogan,
i że będziecie się gniewać na tych,
którzy niczego nie rozumieją”.
20Izajasz zaś odważył się przekazać takie słowa od Boga:
„Pozwoliłem się znaleźć tym,
którzy Mnie nie szukali,
i pokazałem się tym,
którzy o Mnie nie pytali”.
21Izraelowi natomiast przekazał następujące poselstwo:
„Cały dzień wyciągałem ręce do mojego ludu,
ale on nie słuchał i był Mi przeciwny”.
