1這事令約拿十分不悅，非常惱怒。 2他向耶和華禱告說：「耶和華啊，我在家鄉的時候豈不早就說過你會這樣做嗎？我知道你是一位有恩典、有憐憫的上帝，不輕易發怒，充滿慈愛，不忍心降災，所以我才急速逃往他施。 3耶和華啊，求你收回我的性命吧，我死了比活著還好！」 4耶和華對他說：「你這樣大發脾氣合理嗎？」
5於是，約拿跑到城外，在城東為自己搭了一個棚，坐在棚下蔭涼處，要看看尼尼微城究竟會怎樣。 6後來，耶和華上帝安排了一棵蓖麻迅速地長起來，為約拿遮蔭，使他的頭免受日曬。約拿因有這棵蓖麻而非常歡喜。 7第二天黎明的時候，上帝卻安排了一條蟲來咬這棵蓖麻，蓖麻就枯萎了。 8太陽出來的時候，上帝颳起燥熱的東風，烈日把約拿曬得發昏，他就再次求死說：「我死了比活著還好！」
9上帝對約拿說：「你為這棵蓖麻大發脾氣合理嗎？」約拿回答說：「我就是氣死了也合理。」 10耶和華說：「這棵蓖麻不是你種的，也不是你栽培的，它在一夜之間長成，又在一夜之間死去，你尚且如此愛惜， 11我怎能不愛惜這尼尼微大城呢？城中單是連左右手都分不清的人就有十二萬多，還有許多的牲畜。」
โยนาห์โกรธที่องค์พระผู้เป็นเจ้า
1แต่โยนาห์ไม่พอใจมากและโกรธ 2เขาอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ก็บอกตั้งแต่ยังอยู่ที่บ้านแล้วไม่ใช่หรือว่ามันจะเป็นอย่างนี้? เพราะเหตุนี้แหละ ข้าพระองค์ถึงได้รีบหนีไปเมืองทารชิช ข้าพระองค์รู้อยู่ว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยพระคุณและความเอ็นดูสงสาร ทรงเป็นพระเจ้าผู้กริ้วช้าและเปี่ยมด้วยความรัก พระเจ้าทรงอดพระทัยไว้ไม่ลงโทษ 3ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บัดนี้ขอทรงเอาชีวิตข้าพระองค์ไปเถิด ข้าพระองค์ตายเสียดีกว่าอยู่”
4แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่จะโกรธ?”
5โยนาห์ก็ออกไปอยู่นอกเมืองทางตะวันออก แล้วสร้างเพิงขึ้นหลังหนึ่ง แล้วนั่งอยู่ใต้ร่มเพิง และคอยดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับกรุงนีนะเวห์ 6แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้เถาไม้เลื้อยเถาหนึ่งงอกขึ้นเหนือโยนาห์ ช่วยบังแดดให้ศีรษะของเขา เพื่อบรรเทาความเดือดเนื้อร้อนใจของเขา โยนาห์ก็มีความสุขมากที่มีเถาไม้เลื้อยนี้ 7แต่พอฟ้าสางวันรุ่งขึ้น พระเจ้าทรงให้มีหนอนกัดกินเถาไม้เลื้อยนั้น จนมันเหี่ยวเฉาไป 8เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น พระเจ้าทรงให้มีลมตะวันออกอันร้อนระอุพัดมา แสงอาทิตย์ก็แผดเปรี้ยงเหนือศีรษะของโยนาห์จนเขาแทบเป็นลม โยนาห์อยากตายและตัดพ้อว่า “ข้าพระองค์ตายเสียก็ดีกว่าอยู่”
9แต่พระเจ้าตรัสกับโยนาห์ว่า “เจ้ามีสิทธิ์จะโกรธเรื่องเถาไม้เลื้อยนี้หรือ?”
โยนาห์ทูลว่า “ข้าพระองค์มีสิทธิ์ ข้าพระองค์โกรธจนอยากตาย”
10แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เจ้าเสียดายเถาไม้เลื้อยนี้ ทั้งๆ ที่เจ้าไม่ได้ปลูกหรือดูแลมันให้โต มันงอกขึ้นในชั่วข้ามคืนและตายไปในชั่วข้ามคืน 11ก็แล้วนีนะเวห์ซึ่งมีคนกว่า 120,000 คน ซึ่งไม่รู้ประสาว่าไหนมือซ้ายไหนมือขวา ทั้งยังมีสัตว์เลี้ยงอีกมากมาย ไม่ควรหรือที่เราจะห่วงใยนครใหญ่นั้น?”
