1「人生在世豈不像服勞役嗎？
他有生之年豈不像個雇工嗎？
2他像切望陰涼的奴隸，
又如盼望報酬的雇工。
3同樣，我註定要度過虛空的歲月，
熬過悲慘的黑夜。
4我躺在床上，想著何時起來。
長夜漫漫，我輾轉難眠，直到拂曉。
5我身上佈滿蛆蟲、傷疤，
皮膚破裂，流膿不止。
6我的年日飛逝，比梭還快，
轉眼結束，毫無盼望。
7「上帝啊，別忘了我的生命不過是一口氣，
我再也看不見幸福。
8注視我的眼睛將再也看不見我，
你將尋找我，而我已不復存在。
9人死後一去不返，
就像煙消雲散；
10他永不再返回家園，
故土也不再認識他。
11「因此我不再緘默不語，
我要吐露胸中的悲愁，
傾訴心裡的苦楚。
12上帝啊，我豈是大海，豈是海怪，
值得你這樣防範我？
13我以為床鋪是我的安慰，
臥榻可解除我的哀愁，
14你卻用噩夢驚我，
用異象嚇我，
15以致我寧願窒息而死，
也不願這樣活著。
16我厭惡生命，不想永活。
不要管我，因為我的日子都是虛空。
17「人算什麼，你竟這樣看重他，
這樣關注他？
18你天天早上察看他，
時時刻刻考驗他。
19你的視線何時離開我，
給我嚥口唾沫的時間？
20鑒察世人的主啊，
我若犯了罪，又於你何妨？
為何把我當成你的箭靶？
難道我成了你的重擔？
21為何不赦免我的過犯，
饒恕我的罪惡？
我很快將歸於塵土，
你將尋找我，
而我已不復存在。」
1“Ang kabuhi sang tawo diri sa kalibutan mabudlay gid; pareho kabudlay sa adlaw-adlaw nga obra sang isa ka trabahador, 2ukon pareho sa ulipon nga nagahandom nga maghapon na agod makapahuway na siya, ukon pareho sa trabahador nga nagapaabot gid sang iya suweldo. 3Pareho man sina ang akon kahimtangan. Pila na ka bulan ang akon pag-antos nga wala man lang sing pulos. Bisan gab-i nagaantos ako. 4Kon maghigda ako kon gab-i nagahunahuna ako kon san-o pa mag-aga. Kahinay sang paglakat sang mga inoras. Nagabulubaliswa lang ako hasta magpamanagbanag. 5Ang akon lawas puno sang ulod kag kugan. Nagabuluswang ang akon mga hubag kag naganana.”
Nagpanawag si Job sa Dios
6“Nagaligad ang akon mga inadlaw nga wala sing paglaom. Nagaligad ini nga mas madasig pa sa lansadera7:6 lansadera: sa English, shuttle. sang manughabol.7:6 manughabol: sa English, weaver. 7Dumduma, O Dios, nga ang akon kabuhi pareho lang sa hangin nga nagalabay, kag indi na ako makaeksperiensya pa sang kalipay. 8Makita mo pa ako subong pero sa ulihi indi na. Kon mangita ka sa akon indi mo na ako makita. 9Subong nga ang gal-om nagakadula kag indi na makita, ang nagakapatay indi na magbalik pa. 10Indi na siya makapauli sa iya balay, kag malimtan na siya sang mga nakakilala sa iya.
11“Gani indi mahimo nga maghipos lang ako; sugong gid ang akon pamatyag. Ihambal ko ang kalain sang akon buot. 12Ngaa ginabantayan mo gid ako, O Dios? Dragon bala ako sa dagat? 13Kon gusto ko maghigda kag magpahuway agod maghaganhagan ang akon kasakit 14ginapahadlok mo ako paagi sa mga damgo kag palanan-awon. 15Gani maayo pa nga makuga na lang ako kag mapatay sang sa mabuhi sa sining lawas nakon. 16Ginakaugtan ko ang akon kabuhi. Indi ko gusto nga mabuhi pa. Pabay-i na lang ako, kay wala na sing pulos ang akon kabuhi.
17“Ano gid bala ang tawo nga imo ginakabalak-an kag ginahatagan sang importansya? 18Kay ginausisa mo siya kada adlaw, kag ginatilawan sa tanan nga tion. 19Pabay-i lang bala ako bisan dali lang. 20Nakasala bala ako? Ano nga sala ang nahimo ko sa imo, O Manugbantay sang tawo? Ngaa ginapuntirya mo gid ako? Mabug-at bala ako nga palas-anon sa imo? 21Kon nakasala gid man ako, ngaa indi mo na lang ako pagpatawaron? Sa indi madugay mapatay na ako, kag bisan pangitaon mo ako, indi mo na ako makita pa.”
