以利戶的回答
1三人見約伯自以為義，便不再回答他。 2那時，蘭族的布西人巴拉迦的兒子以利戶對約伯很惱火，因為約伯自以為義，不承認上帝的公義。 3他對約伯的三個朋友也很惱火，因為他們說約伯有罪，卻無法回答約伯的質問32·3 「因為他們說約伯有罪，卻無法回答約伯的質問」有古卷作「因為他們無法回答約伯的質問，因而置上帝於不公」。。 4由於不及他們年長，以利戶便等他們說完才向約伯發言。 5他見三人無法回答約伯，很惱火， 6就說：
「我年紀輕，你們是長輩，
所以我畏懼，不敢陳明觀點。
7我想，前輩當先發言，
長者當傳授智慧。
8但只有人裡面的靈——
全能者的氣息賜人悟性。
9長者不一定有智慧，
年老不一定明白是非。
10因此，請聽我說，
我也要陳明觀點。
11看啊，我一直等候你們發言，
傾聽你們的理論，
等你們斟詞酌句。
12我仔細聆聽，
發現你們無人能駁倒約伯，
無人能答覆他。
13你們不要說，『我們找到了智慧，
使他折服的是上帝而非人。』
14約伯沒有與我辯論，
我也不會用你們的理論答覆他。
15「他們驚慌失措，無言以對，
再也說不出話來。
16難道他們不說話，站在那裡無言以對，
我就要等下去嗎？
17我也要作出答覆，
陳明我的觀點。
18因為我心裡積滿了話，
我裡面的靈催促我說出來。
19我裡面像盛滿了酒，卻沒有出口，
又如將要破裂的新酒袋。
20我要一吐為快，
我要開口答覆。
21我不看人的情面，
也不奉承人。
22我不善奉承，
否則，造物主會很快把我除掉。
เอลีฮู
1เพื่อนทั้งสามเลิกโต้ตอบกับโยบ เพราะโยบเห็นว่าตนเป็นคนชอบธรรม 2แต่เอลีฮูบุตรบาราเคลชาวบุซีในครอบครัวของรามโกรธเคืองโยบที่อ้างว่าตนเองเป็นฝ่ายถูกแทนที่จะเป็นพระเจ้า 3และเอลีฮูก็โกรธเพื่อนทั้งสามของโยบด้วย เพราะพวกเขาพูดหักล้างโยบไม่ได้แต่ก็ยังปรักปรำโยบ32:3 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูโบราณว่าหักล้างโยบไม่ได้ ก็เท่ากับเขาได้กล่าวโทษพระเจ้า 4เอลีฮูรอที่จะพูดจนถึงขณะนี้ก็เพราะอายุน้อยกว่าคนอื่นๆ 5เมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสามของโยบหมดคำพูดแล้ว เอลีฮูก็โกรธเคืองยิ่งนัก
6ดังนั้นเอลีฮูบุตรบาราเคลชาวบุซีจึงกล่าวว่า
“ข้าพเจ้าอายุน้อย ส่วนท่านมีอาวุโส
ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงยับยั้งอยู่ ไม่กล้าบอกสิ่งที่ตัวเองรู้แก่ท่าน
7ข้าพเจ้าคิดว่า ‘ควรให้ผู้อาวุโสพูด
ผู้มีประสบการณ์นานปีควรสอนสติปัญญา’
8แต่ที่จริงเป็นจิตวิญญาณ32:8 หรือพระวิญญาณเช่นเดียวกับข้อ 18ในตัวมนุษย์
ลมปราณแห่งองค์ทรงฤทธิ์ทำให้เขามีความเข้าใจ
9ไม่ใช่คนแก่32:9 หรือมากมายหรือยิ่งใหญ่ เท่านั้นที่มีปัญญา
ไม่เพียงคนสูงอายุเท่านั้นที่เข้าใจว่าสิ่งใดถูกต้อง
10“ฉะนั้นโปรดฟังข้าพเจ้าพูด
ข้าพเจ้าจะบอกสิ่งที่ตัวเองรู้แก่ท่านด้วย
11ข้าพเจ้าคอยอยู่ขณะที่ท่านพูด
ข้าพเจ้าฟังเหตุผลของพวกท่าน
ขณะที่พวกท่านกำลังสรรหาถ้อยคำมากล่าว
12ข้าพเจ้าตั้งใจฟังเต็มที่
แต่ไม่มีผู้ใดในพวกท่านพิสูจน์ได้ว่าโยบผิด
ไม่มีใครในพวกท่านตอบคำโต้แย้งของโยบได้
13อย่าพูดว่า ‘เราได้พบสติปัญญาแล้ว
ขอให้พระเจ้าเป็นผู้พิสูจน์ว่าเขาผิด ไม่ใช่มนุษย์’
14แต่คำพูดของโยบไม่ได้มุ่งมาที่ข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าจะไม่ตอบโยบด้วยคำโต้แย้งของพวกท่าน
15“พวกเขานั่งอับจนปัญญาไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว
หมดถ้อยคำที่จะโต้แย้ง
16ข้าพเจ้าจะต้องคอยต่อไปอีกหรือในเมื่อพวกเขานิ่งเงียบ?
ในเมื่อพวกเขายืนนิ่งไม่มีคำตอบ?
17ข้าพเจ้าก็ขอพูดด้วย
ขอบอกสิ่งที่ตัวเองรู้ด้วย
18เพราะข้าพเจ้ามีถ้อยคำอยู่มากมาย
จิตวิญญาณภายในเร่งเร้าให้ข้าพเจ้าพูด
19ภายในข้าพเจ้าเหมือนเหล้าองุ่นที่ถูกกักเก็บไว้
เหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นใหม่ที่กำลังจะปริ
20ข้าพเจ้าจำเป็นต้องพูดเพื่อจะได้ผ่อนคลาย
ข้าพเจ้าจำต้องเอ่ยปากตอบ
21ข้าพเจ้าจะไม่ลำเอียงเข้าข้างใคร
จะไม่ประจบสอพลอผู้ใด
22เพราะหากข้าพเจ้าประจบสอพลอเก่ง
องค์พระผู้สร้างจะทรงนำข้าพเจ้าออกไปในไม่ช้า
