1「全能者為何不定下審判的日期？
為何信靠祂的人要空等一場？
2惡人挪移界石，
搶奪羊群去牧養。
3他們牽走孤兒的驢，
強取寡婦的牛作抵押。
4他們把貧民趕離正路，
地上的窮人被迫東躲西藏。
5貧窮的人如荒漠中的野驢，
殷勤覓食，給兒女糊口。
6他們割田間的草料，
摘惡人剩餘的葡萄。
7他們整夜赤身露體，
沒有被子可以禦寒。
8他們被山雨澆透，
只能在岩石下棲身。
9惡人奪去寡母懷中的孤兒，
強取窮人的孩子作抵押，
10使他們赤身露體地流浪，
餓著肚子扛禾捆。
11他們在惡人的橄欖林中榨油，
口乾舌燥地在酒池踩踏。
12城中傳來垂死之人的呻吟，
受傷者不斷呼救，
上帝卻置之不理。
13「有人與光明為敵，
不認識光明之道，
也不走光明之路。
14兇手黎明起來，
殺害貧苦的人，
夜晚又去做賊。
15姦夫的眼睛盼著黃昏，
心想，『沒人會看見我』，
並把臉蒙起來。
16盜賊夜間挖牆行竊，
日間躲藏起來，
不想認識光明。
17他們以晝作夜，
熟知黑夜的恐怖。
18「惡人如水上的泡沫。
他們的產業遭咒詛，
他們的葡萄園荒蕪。
19陰間吞噬犯罪之人，
如同乾熱吞噬融雪。
20他們的生母忘記他們，
蟲子在他們身上飽餐。
沒有人再記得他們，
惡人像樹木一樣折斷。
21他們惡待不育的婦人，
毫不善待寡婦。
22但上帝用大能擄走權貴，
他們再強大也難保性命。
23上帝讓他們暫享安逸，
但他們逃不過祂的眼睛。
24他們一時得勢，轉瞬消逝；
他們淪為卑賤，像其他人一樣滅亡，
像麥穗一樣被割掉。
25我說的都是實情，誰能否認？
誰能證明我的話是空談？」
Nangutana si Job kon Nganong Wala Siloti sa Dios ang mga Tawong Daotan
1“Nganong wala man magtakda ang Makagagahom nga Dios ug panahon sa paghukom sa mga tawong daotan? Nganong dili man makita sa mga nakaila kaniya kanang panahon sa paghukom? 2Mangilog ug yuta ang mga tawong daotan pinaagi sa pagbalhin sa mga muhon. Mangawat silag mga hayop ug iipon nila kini sa ilang kahayopan. 3Kawatan nilag asno ang mga ilo, ug kuhaag baka ang biyuda ingon nga garantiya sa utang. 4Gidaog-daog24:4 Gidaog-daog: sa literal, Gitikwang sa dalan. nila ang mga kabos, busa napugos sila sa pagtago. 5Nagapangita silag pagkaon sa kamingawan sama sa ihalas nga mga asno. Halos wala na silay laing lugar nga makuhaan ug pagkaon para sa ilang mga anak. 6Manghagdaw sila sa mga abot sa uma ug sa ubasan sa mga tawong daotan. 7Mangatulog sila nga ginatugnaw kon gabii, kay wala silay habol ug kulang silag bisti. 8Mangabasa sila sa ulan sa kabukiran, ug magpasalipod na lang sila sa mga bato tungod kay wala silay kapasilongan.
9“Ginakuha sa mga tawong daotan ang anak sa biyuda ug sa babayeng kabos ingon nga garantiya sa utang. 10Manglakaw ang mga kabos nga halos walay bisti; papas-anon sila sa mga inani nga trigo samtang ginagutom sila. 11Ginapapuga silag olibo ug ubas, apan dili sila makapahimulos niini. 12Madungog diha sa lungsod ang pag-agulo sa mga himalatyon ug ang pagpangayog tabang sa mga grabing nasamdan, apan wala lang gayod magpakabana ang Dios niini.
13“May mga tawo nga supak sa kahayag. Wala sila magsubay sa kahayag ug wala nila kini masabti. 14Mobangon ug sayo ang mamumuno aron pagpatay sa mga kabos, ug sa gabii mangawat siya. 15Ang mananapaw maghulat nga mongitngit aron walay makakita kaniya. Tabonan niya ang iyang nawong aron walay makaila kaniya. 16Kon gabii manglungkab ang mga kawatan sa mga balay, apan kon adlaw manarangka sila, kay naglikay sila sa kahayag. 17Giisip nilang kahayag ang kangitngit, kay kakunsabo nila ang makahahadlok nga kangitngit.”
Ang Tubag sa Higala ni Job
18“Apan sama sa bula sa tubig, dili gayod molungtad ug dugay ang mga tawong daotan. Ang yuta nga ilang gipanag-iyahan tinunglo sa Dios. Busa walay moadto sa ilang ubasan. 19Maingon nga ang snow matunaw ug mahanaw sa init sa adlaw, ang mga makasasala mahanaw usab sa kalibotan. 20Dili na sila hinumdoman pa. Kalimtan na sila bisan sa ilang inahan. Malaglag sila nga daw kahoy nga giputol ug kutkoton sila sa mga ulod. 21Kay wala nila ayoha pagtagad ang mga babayeng baog. Ug wala nila kaloy-i ang mga biyuda.
22“Pinaagi sa gahom sa Dios gilaglag niya ang mga tawong gamhanan. Bisan lig-on sila, walay kasigurohan ang ilang kinabuhi. 23Posible nga tugotan sila sa Dios nga magkinabuhi nga walay katalagman, apan ginabantayan gayod sa Dios ang tanan nilang lihok. 24Pasidunggan sila sulod sa mubo nga panahon, apan pagkahuman mangawala sila sama sa bulak nga nalaya o sa uhay nga gigalab. 25Kon dili husto ang akong gisulti, kinsa ang makapamatuod nga nagabakak ako? Kinsa ang makaingon nga sayop ako?”
