約伯的回答
1約伯回答說：
2「你們仔細聽我說，
便是給我的慰藉。
3請容忍我把話說完，
之後任憑你們嘲笑。
4我豈是向人抱怨？
我有理由不耐煩。
5你們看到我會大吃一驚，
嚇得用手掩口。
6我一想到自己，就心驚膽戰，
渾身發抖。
7為何惡人活著，得享長壽，
勢力強大？
8他們的兒孫圍繞膝前，
他們得見後代茁壯成長。
9他們家中平安無懼，
他們不被上帝杖打。
10他們的公牛繁殖力強，
他們的母牛從不掉胎。
11他們讓孩童像羊群一樣走到戶外，
盡情地歡跳。
12他們伴著鈴鼓和豎琴歌唱，
在笛聲中歡喜不已。
13他們一生幸福，
安然下到陰間。
14他們對上帝說，『離開我們，
我們不想學習你的道。
15全能者是誰，竟要我們事奉祂？
向祂禱告有何益處？』
16看啊，他們的幸福不在他們手中；
因此，我決不苟同他們的想法。
17「惡人的燈何曾熄滅？
災難何曾臨到他們？
上帝何曾發怒使他們受苦？
18他們何曾像風中的碎稭，
像被暴風捲去的糠秕？
19你們說上帝會把懲罰留給他們的兒女，
我認為不如報應在他們本人身上，
讓他們親自領教。
20願他們親眼看見自己滅亡。
願他們喝下全能者的烈怒。
21因為他們的歲月一旦度盡，
又怎會關心身後的家人？
22「上帝既審判身居高位者，
誰還能傳授知識給祂？
23有人至死仍充滿活力，
盡享平靖安逸。
24他營養充足，
骨骼健壯。
25有人至死心中苦痛，
從未嚐過幸福的滋味。
26二者都埋入塵土，
被蛆蟲覆蓋。
27我知道你們的想法，
並那些冤枉我的詭計。
28你們問，『權貴的房子如今何在？
惡人住的帳篷今在何方？』
29難道你們沒有問過旅客，
不接受他們的說法？
30就是惡人在災難之日得到倖免，
在上帝發怒之日得以逃脫。
31誰會當面斥責他們的惡行，
因其所作所為而報應他們？
32他們被抬入墳墓後，
還有人看守墓地。
33他們在谷中的沃土安息，
送葬的人前呼後擁，不計其數。
34你們的空談怎能安慰我？
你們的回答純屬荒謬。」
โยบ
1แล้วโยบตอบว่า
2“ขอให้ตั้งใจฟังคำของข้า
ขอให้นี่เป็นการปลอบใจที่ท่านให้ข้า
3ขอให้อดทนฟังขณะที่ข้าพูด
แล้วหลังจากนั้นเชิญถากถางต่อไปได้
4“ข้าบ่นต่อว่าเรื่องมนุษย์หรือ?
ทำไมข้าจะต้องอดกลั้นไว้?
5จงมองดูข้า แล้วตกตะลึง
และเอามือปิดปากไว้
6เมื่อข้าคิดเรื่องนี้ ข้าเองยังอกสั่นขวัญแขวน
กายข้าก็สั่นสะท้าน
7ทำไมหนอคนชั่วร้ายอยู่ไปจนแก่เฒ่า
และเรืองอำนาจขึ้นเรื่อยๆ?
8เขาอยู่เห็นลูกหลานมั่นคงเป็นปึกแผ่นรายล้อมตัวเขา
ลูกหลานของเขาอยู่ต่อหน้าเขา
9บ้านของเขาปลอดภัยและไม่ต้องหวาดกลัวสิ่งใด
ไม่ต้องพานพบไม้เรียวของพระเจ้า
10วัวผู้ของเขาผสมพันธุ์ไม่มีขาด
แม่วัวของเขาตกลูกและไม่เคยแท้ง
11เขามีลูกหลานมากมายเหมือนฝูงแพะแกะ
เด็กๆ ของเขาก็ร้องเล่นเต้นรำ
12พวกเขาร้องเพลงคลอเสียงพิณและรำมะนา
รื่นเริงกับเสียงปี่
13เขาใช้ชีวิตอย่างเจริญรุ่งเรือง
และเข้าสู่แดนมรณาด้วยความสงบสุข21:13 หรือโดยฉับพลัน
14ถึงกระนั้นเขาก็พูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!
เราไม่อยากรู้วิถีทางของพระองค์
15องค์ทรงฤทธิ์เป็นใครกันเราจึงต้องรับใช้พระองค์?
เราจะอธิษฐานต่อพระองค์ไปเพื่ออะไร?’
16แต่ความเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาไม่ได้อยู่ในมือของพวกเขาเอง
ข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่ว
17“กี่ครั้งที่ตะเกียงของคนชั่วร้ายถูกดับไป?
กี่ครั้งที่ภัยพิบัติเกิดกับเขา?
นั่นคือชะตากรรมที่พระพิโรธของพระเจ้าบันดาลให้เป็นไป
18กี่ครั้งที่เขาเหมือนฟางปลิวตามลม
เหมือนแกลบที่ถูกพายุพัดไป?
19กล่าวกันว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมโทษทัณฑ์ไว้ให้ลูกหลานของเขา’
ขอให้พระเจ้าทรงลงโทษตัวคนนั้นเองเพื่อเขาจะได้รู้สำนึก!
20ขอให้ตาของเขาเห็นความพินาศย่อยยับของตัวเอง
ขอให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ทรงฤทธิ์21:17-20 ข้อ 17 และ 18 อาจถือว่าเป็นการอุทาน และข้อ 19 และ 20 เป็นคำประกาศ
21เพราะเมื่อชีวิตของเขามาถึงจุดจบที่กำหนดไว้แล้ว
เขาจะแยแสอะไรกับครอบครัวที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง?
22“ใครเล่าจะสั่งสอนพระเจ้า
ในเมื่อพระองค์ทรงพิพากษาแม้แต่คนที่สูงส่งที่สุด?
23คนหนึ่งตายไปขณะที่ยังแข็งแรง
สุขสมบูรณ์และสบายเต็มที่
24ร่างกาย21:24 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนได้รับการบำรุงเลี้ยงอย่างดี
และกระดูกของเขาแข็งแกร่ง
25อีกคนหนึ่งตายไปอย่างขมขื่นใจ
ไม่เคยได้ชื่นชมสิ่งดีงามใดๆ
26ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในธุลีดิน
และถูกปกคลุมด้วยหนอน
27“ข้ารู้ดีว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่
แผนการที่พวกท่านจะเล่นงานข้า
28ท่านพูดว่า ‘ไหนล่ะคฤหาสน์ของเจ้าใหญ่นายโตคนนั้น?
เต็นท์ที่พักของคนชั่วไปไหนเสียแล้ว?’
29ท่านไม่เคยถามผู้ที่ท่องเที่ยวไปมาหรือ?
ท่านไม่สนใจคำบอกเล่าของเขาบ้างหรือว่า
30คนชั่วมักรอดพ้นในวันแห่งหายนะ
เขาได้รับการช่วยเหลือให้พ้น21:30 หรือมนุษย์ก็ได้รับการสงวนไว้สำหรับวันหายนะ / และเขาก็ถูกนำออกไปสู่วันแห่งพระพิโรธ
31ใครบ้างประณามความประพฤติของเขาซึ่งๆ หน้า?
ใครสนองการกระทำของเขา?
32เมื่อเขาถูกหามไปยังที่ฝังศพ
ก็ยังมียามเฝ้าอุโมงค์ให้เขา
33ดินในหุบเขานุ่มสบายสำหรับเขา
คนทั้งปวงติดตามเขาไป
และผู้คนที่ไป21:33 หรือเพราะผู้คนที่ได้ไปก่อนหน้าเขาก็นับไม่ถ้วน
34“ท่านจะปลอบโยนข้าด้วยคำเหลวไหลได้อย่างไร?
คำตอบของท่านไม่มีอะไรนอกจากคำลวง!”
