大祭司麥基洗德
1這位麥基洗德是撒冷王，也是至高上帝的祭司。當年亞伯拉罕殺敗眾王凱旋歸來的時候，麥基洗德迎上去為他祝福， 2亞伯拉罕把戰利品的十分之一給了他。麥基洗德這名字的原意是「公義之王」，後來他又被稱為撒冷王，意思是「和平之王」。 3他的父母、族譜、生辰、壽數都不得而知，他跟上帝的兒子相似，永遠擔任祭司的職分。
4試想，連我們的祖先亞伯拉罕都將戰利品的十分之一給了他，可見他是何等的尊貴！ 5按照猶太人的律法，那些承襲做祭司的利未後裔可以照例向自己的同胞，就是亞伯拉罕的後裔，收取十分之一。 6但這位與猶太人沒有血緣關係的麥基洗德，不單接受了亞伯拉罕給他的十分之一，還為承受應許的亞伯拉罕祝福。 7毫無疑問，那為人祝福的總比領受祝福的位分大。 8收取十分之一的利未祭司都是會死的人，但那位收取十分之一的麥基洗德被證明仍然活著。 9這樣說來，連接受十分之一奉獻的利未也透過亞伯拉罕向麥基洗德納了十分之一。 10因為亞伯拉罕遇見麥基洗德時，利未雖然還沒有出生，卻已經在他祖先的身體裡面了。
大祭司耶穌
11猶太人在利未祭司制度的基礎上承受了律法，如果通過這個祭司制度可以達到純全，又何必照麥基洗德的模式而不是亞倫的模式，另外興起一位祭司呢？ 12既然這祭司制度更改了，律法也必須更改。 13因為這裡所說的這位祭司屬於別的支派，那支派裡從來沒有在祭壇前供職的祭司。 14顯然，我們的主基督屬於猶大支派，摩西從來沒有說這個支派會出祭司。
15-16如果照麥基洗德的模式另外興起一位祭司，祂做祭司不是照律法要求的血統關係，而是照不能朽壞之生命的大能，事情就更加清楚了。 17因為有一處經文為祂做見證說：「你照麥基洗德的模式永遠做祭司。」 18以前的條例由於本身的弱點和無益被廢除了， 19因為律法並沒有使人變得純全。但如今，我們可以藉著一個更美好的盼望來到上帝面前。
20此外，耶穌做祭司並非沒有誓言作保，其他人做祭司沒有誓言作保。 21上帝只對耶穌說過：
「主起了誓，絕不反悔，
你永遠做祭司。」
22這誓言使耶穌成了更美之約的保證人。 23以前做祭司的人數極多，但因為受死亡的限制，都不能長久擔任聖職。 24然而，基督永遠活著，祂的祭司職位也永不更改。 25所以祂能拯救那些靠著祂來到上帝面前的人，直到永遠，因為祂永遠活著，為他們祈求。
26我們所需要的，正是這樣一位聖潔無瑕、良善純全、遠離罪惡、超越諸天的大祭司。 27祂無需像其他大祭司每天先為自己的罪獻祭，然後為百姓的罪獻祭，因為祂只一次獻上自己的生命，便永遠完成了贖罪的工作。 28根據律法所立的大祭司都有弱點，但律法之後憑誓言所立的大祭司——上帝的兒子永遠純全。
Kapłan Melchizedek
1Melchizedek był królem miasta Szalem i kapłanem Boga Najwyższego. To on wyszedł na spotkanie Abrahamowi, gdy ten wracał do domu po zwycięskiej bitwie z wieloma królami, i to on pobłogosławił go. 2Wtedy Abraham dał mu dziesiątą część wszystkich zdobyczy wojennych. Imię „Melchizedek” znaczy „król prawości”, a tytuł „król Szalemu” znaczy „król pokoju”. 3Nie wiadomo, kim byli jego rodzice i czy on sam miał dzieci. Nie wiemy też, jak się zaczęło i jak się skończyło jego życie. Na wieki pozostanie on kapłanem, podobnie jak Syn Boży.
4Zwróćmy uwagę na wielkość Melchizedeka. Sam Abraham, nasz przodek, złożył mu dziesięcinę! 5Kapłani Izraela, z rodu Lewiego, zgodnie z Prawem Mojżesza pobierają dziesięcinę od swoich rodaków, którzy—podobnie jak oni—są potomkami Abrahama. 6Melchizedek zaś nie był spokrewniony z Abrahamem, a jednak przyjął od niego dziesięcinę i pobłogosławił tego, któremu sam Bóg złożył obietnicę. 7A wiadomo przecież, że ten, kto udziela błogosławieństwa, stoi wyżej od tego, kto je przyjmuje.
8Kapłani przyjmują dziesięciny, chociaż są zwykłymi śmiertelnikami. Melchizedek zaś wciąż żyje. 9Można nawet powiedzieć, że Lewi, który jako pierwszy kapłan przyjmował dziesięcinę, sam—w osobie Abrahama—również złożył ją Melchizedekowi. 10Pochodził bowiem z rodu Abrahama, który wiele lat przed jego urodzeniem spotkał się z Melchizedekiem.
Jezus i Melchizedek
11Zgodnie z Prawem Mojżesza, kapłanami mogą być ci, którzy pochodzą z rodu Lewiego. Jeśli jednak tacy kapłani mogliby w doskonały sposób wypełniać Bożą wolę, to w jakim celu Bóg posyłałby innego kapłana, przypominającego Melchizedeka i niebędącego potomkiem Aarona?
12Skoro zmianie ulega rodzaj kapłaństwa, to zachodzi również konieczność zmiany Prawa. 13Chrystus należał bowiem do rodu, z którego nikt nie pełnił funkcji kapłańskich przy ołtarzu. 14Wiadomo przecież, że nasz Pan pochodził z rodu Judy. A Mojżesz nic nie mówił o kapłanach z tego rodu.
15Widać więc jeszcze wyraźniej, że pojawił się nowy kapłan, na wzór Melchizedeka. 16Został On powołany na kapłana nie dlatego, że pochodzi z rodu Lewiego, ale dlatego, że żyje wiecznie. 17Napisano bowiem:
„Jesteś kapłanem na wieki,
na wzór Melchizedeka”.
18Dotychczasowy przepis Prawa Mojżesza zostaje więc unieważniony jako słaby i nieskuteczny. 19Prawo nie czyniło bowiem nikogo doskonałym. Zamiast niego, teraz otrzymaliśmy nową, lepszą nadzieję, dzięki której naprawdę możemy się zbliżyć do Boga.
20Powołaniu dotychczasowych kapłanów nie towarzyszyła Boża obietnica. 21Chrystus zaś otrzymał od Boga szczególną obietnicę:
„Pan przysiągł
i nie odwoła tej obietnicy:
Jesteś kapłanem na wieki”.
22Jezus jest więc gwarantem o wiele lepszego przymierza!
23Tamtych kapłanów musiało być wielu, bo śmierć przerywała ich służbę. 24Jezus zaś żyje wiecznie i jest kapłanem, który nie potrzebuje następcy. 25Dlatego też może raz na zawsze zbawić tych, którzy dzięki Niemu przychodzą do Boga. Zawsze bowiem żyje i w każdej chwili wstawia się za nimi u Boga.
26Właśnie takiego najwyższego kapłana potrzebowaliśmy: świętego, niewinnego, doskonałego, niebędącego grzesznikiem i przewyższającego wszelkie niebiańskie istoty. 27On nie potrzebuje, jak dawni kapłani, składać codziennie ofiar—najpierw za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. Uczynił to tylko raz, składając siebie samego jako ofiarę na krzyżu.
28Prawo Mojżesza ustanawiało najwyższymi kapłanami ludzi, którzy sami byli słabi. Ale Bóg, poprzez swoją obietnicę, złożoną już po ustanowieniu Prawa, ustanowił nim swojego Syna—On jest więc doskonałym i wiecznym najwyższym kapłanem.
