永遠的贖罪祭
1律法只是將來美事的一個投影，並非本體的真像，所以年復一年的獻祭不能使前來敬拜的人純全。 2否則，獻祭的事早已終止了，因為敬拜的人若獻一次祭就能徹底得到潔淨，他們就不再覺得有罪了。 3然而，每年獻祭的事都使人想起自己的罪來， 4因為公牛和山羊的血根本不能除去人的罪。
5所以，基督來到世上的時候曾說：
「上帝啊，祭物和供物非你所悅，
你為我預備了身體。
6你並非喜愛燔祭和贖罪祭。
7於是我說，
『上帝啊，我來是要遵行你的旨意，
我的事都記在聖經上了。』」
8基督首先說：「祭物、供物、燔祭和贖罪祭都不是你想要的，也不是你喜悅的。」這些都是依照律法獻上的。 9然後祂又說：「我來是要遵行你的旨意。」這樣，祂廢除了前者，為要設立後者。 10上帝的旨意是：耶穌基督只一次獻上自己的身體，便使我們永遠聖潔了。
11祭司都要天天站著供職，一次次地獻上同樣的祭物，只是這些祭物根本不能除罪。 12而基督一次獻上自己成為永遠的贖罪祭後，就坐在上帝的右邊， 13等待祂的仇敵成為祂的腳凳。 14祂憑自己的一次犧牲，使那些得以聖潔的人永遠純全。
15聖靈也向我們做見證，說：
16「主說，那些日子以後，
我將與他們立這樣的約，
我要把我的律例放在他們心中，
寫在他們腦中。
17我要忘記他們的過犯和罪惡。」
18既然過犯和罪惡已經得到赦免，就不需要再為罪獻祭了。
堅忍到底
19-20弟兄姊妹，耶穌已用寶血為我們開闢了一條又新又活的路，使我們可以穿過幔子，就是祂的身體，坦然進入至聖所。 21並且，我們有一位大祭司管理上帝的家， 22祂潔淨了我們被罪困擾的良心，用清水洗淨了我們的身體。因此，我們要信心十足、真誠地到上帝面前。 23我們要堅定不移地持守我們所認定的盼望，因為賜應許的那位是信實的。 24我們要想辦法彼此相顧，激發愛心，勉勵行善。 25不要停止聚會，像那些停止慣了的人，要互相鼓勵，特別是你們知道主再來的日子近了。
26因為我們知道了真理以後，若仍然故意犯罪，就再沒有贖罪祭了， 27只有可怕的審判和燒滅敵對者的烈火等候我們。 28人違犯摩西的律法，經兩三個人指證後，尚且被毫不留情地處死， 29更何況人踐踏上帝的兒子，輕看那使人聖潔的立約之血，又藐視賜人恩典的聖靈？這等人該受多麼重的刑罰啊！ 30我們知道上帝說過：「伸冤在我，我必報應。」祂又說：「主要審判祂的百姓。」 31落在永活上帝的手中是可怕的！
32你們要回想當初的日子，那時你們蒙了光照以後，忍受了各種苦難的煎熬。 33有時候，你們在眾目睽睽之下被辱駡，受迫害；有時候，你們和遭受這樣苦難的人同舟共濟。 34你們體恤那些坐牢的人，即使你們的家業被搶奪，仍然甘心忍受，因為你們知道自己有更美的、永遠長存的家業。 35所以切勿失去勇敢的心，因為勇敢的心會給你們帶來大賞賜。 36你們需要堅忍到底，這樣你們遵行了上帝的旨意後，便可以得到祂的應許。
37因爲「將要來臨的那位很快要來了，絕不遲延。 38屬我的義人必靠信心而活。他若畏縮退後，我必不喜悅他。」 39但我們都不是退後走向滅亡的人，而是因為有信心而靈魂得救的人。
ክርስቶስ ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ያቀረበው መሥዋዕት
1ሕጉ ወደ ፊት ለሚመጡት መልካም ነገሮች ጥላ ነው እንጂ እውነተኛው አካል አይደለም፤ ስለዚህም በየዓመቱ ዘወትር ያለ ማቋረጥ የሚቀርበው ተደጋጋሚ መሥዋዕት፣ ለአምልኮ የሚቀርቡትን ሰዎች ፍጹም ሊያደርጋቸው ከቶ አይችልም። 2ፍጹም ሊያደርጋቸው ቢችል ኖሮ፣ መሥዋዕት ማቅረቡን ይተዉት አልነበረምን? ደግሞም ለአምልኮ የሚቀርቡት ሰዎች ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ስለሚነጹ፣ በኅሊናቸው ኀጢአተኝነት ባልተሰማቸውም ነበር። 3ነገር ግን እነዚህ መሥዋዕቶች በየዓመቱ ኀጢአትን የሚያስታውሱ ናቸው፤ 4ምክንያቱም የኰርማዎችና የፍየሎች ደም ኀጢአትን ማስወገድ አይችልም።
5ስለዚህ ክርስቶስ ወደ ዓለም በመጣ ጊዜ እንዲህ ብሏል፤
“መሥዋዕትንና መባን አልፈለግህም፤
ሥጋን ግን አዘጋጀህልኝ፤
6በሚቃጠል መሥዋዕትና ለኀጢአት
በሚቀርብ መሥዋዕት ደስ አልተሰኘህም።
7በዚያን ጊዜ እንዲህ አልሁ፤ ‘ስለ እኔ በመጽሐፍ እንደ ተጻፈ፣
አምላክ ሆይ፤ እነሆኝ፤ ፈቃድህን ለማድረግ መጥቻለሁ።’ ”10፥7 ሰብዓ ሊቃናት ይመ።
8ሕጉ ይህ እንዲደረግ ቢያዝም፣ እርሱ ግን በመጀመሪያ፣ “መሥዋዕትንና መባን፣ የሚቃጠል መሥዋዕትንና ስለ ኀጢአት የሚቀርበውን መሥዋዕት አልፈለግህም፤ ደስም አልተሰኘህበትም” ይላል። 9ቀጥሎም፣ “እነሆኝ፤ ፈቃድህን ለማድረግ መጥቻለሁ” አለ፤ ሁለተኛውን ለመመሥረት የመጀመሪያውን ሻረ። 10በዚህ ፈቃድ በኢየሱስ ክርስቶስ ሥጋ አማካይነት ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ በቀረበው መሥዋዕት ተቀድሰናል።
11ካህን ሁሉ በየዕለቱ ቆሞ አገልግሎቱን ያከናውናል፤ ኀጢአትን ማስወገድ ከቶ የማይችሉትን እነዚያኑ መሥዋዕቶች ዘወትር ያቀርባል። 12ይህኛው ካህን ግን አንዱን መሥዋዕት ለዘላለም አቅርቦ፣ በእግዚአብሔር ቀኝ ተቀምጧል፤ 13ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ጠላቶቹ የእግሩ መረገጫ እስኪሆኑ ድረስ ይጠብቃል፤ 14ምክንያቱም በአንዱ መሥዋዕት እነዚያን የሚቀደሱትን ለዘላለም ፍጹማን አድርጓቸዋል።
15መንፈስ ቅዱስም ስለዚህ ነገር ይመሰክርልናል፤ በመጀመሪያ እንዲህ ይላል፤ 16“ከዚያም በኋላ ከእነርሱ ጋር የምገባው ኪዳን ይህ ነው፤
ይላል ጌታ፤
ሕጌን በልባቸው አኖራለሁ፤
በአእምሯቸውም እጽፈዋለሁ።”
17ደግሞም፣
“ኀጢአታቸውንና ዐመፃቸውን፣
ከእንግዲህ አላስብም” ይላል።
18እነዚህ ይቅር ከተባሉ በኋላ ከእንግዲህ ስለ ኀጢአት የሚቀርብ መሥዋዕት አይኖርም።
እስከ መጨረሻው ጸንቶ ስለ መገኘት የቀረበ ጥሪ
19እንግዲህ ወንድሞች ሆይ፤ በኢየሱስ ደም ወደ ቅድስተ ቅዱሳን ለመግባት ድፍረት አግኝተናል፤ 20ይኸውም በመጋረጃው ማለት በሥጋው በኩል በከፈተልን አዲስና ሕያው መንገድ ነው። 21በእግዚአብሔር ቤት ላይ የተሾመ ታላቅ ሊቀ ካህናት ስላለን፣ 22ከክፉ ኅሊና ለመንጻት ልባችንን ተረጭተን፣ ሰውነታችንንም በንጹሕ ውሃ ታጥበን፣ በእውነተኛ ልብና በሙሉ እምነት ወደ እግዚአብሔር እንቅረብ። 23የተስፋን ቃል የሰጠን ታማኝ ስለሆነ፣ አምነን የምንናገርለትን ተስፋ አጥብቀን እንያዝ። 24እርስ በርሳችንም ለፍቅርና ለመልካም ሥራ እንዴት እንደምንነቃቃ እናስብ። 25አንዳንዶች ማድረጉን እንደተዉት መሰብሰባችንን አንተው፤ ይልቁንም ቀኑ እየተቃረበ መምጣቱን ስታዩ እርስ በርሳችን እንበረታታ።
26የእውነትን ዕውቀት ከተቀበልን በኋላ ሆን ብለን በኀጢአት ጸንተን ብንመላለስ፣ ከእንግዲህ ለኀጢአት የሚሆን ሌላ መሥዋዕት አይኖርም፤ 27የሚቀረው ግን የሚያስፈራ ፍርድና የእግዚአብሔርን ጠላቶች የሚበላ ብርቱ እሳት መጠበቅ ብቻ ነው። 28የሙሴን ሕግ የናቀ ማንኛውም ሰው ሁለት ወይም ሦስት ሰዎች ከመሰከሩበት ያለ ምሕረት ይገደል ነበር። 29ታዲያ የእግዚአብሔርን ልጅ የረገጠ፣ የተቀደሰበትን የኪዳኑን ደም እንደ ተራ ነገር የቈጠረ፣ የጸጋንም መንፈስ ያክፋፋ እንደ ምን ያለ የባሰ ቅጣት ይገባው ይመስላችኋል? 30“በቀል የእኔ ነው፤ እኔ ብድራትን እመልሳለሁ” ያለውን እናውቀዋለንና፤ ደግሞም፣ “ጌታ በሕዝቡ ላይ ይፈርዳል” ይላል። 31በሕያው እግዚአብሔር እጅ መውደቅ እጅግ የሚያስፈራ ነው።
32ብርሃን ከበራላችሁ በኋላ፣ በመከራ ውስጥ በብርቱ ተጋድሎ ጸንታችሁ የቆማችሁበትን የቀድሞውን ዘመን አስቡ። 33አንዳንድ ጊዜ በአደባባይ ለስድብና ለስደት ተጋልጣችሁ ነበር፤ ሌላ ጊዜ ደግሞ እንደዚህ ያለ መከራ ከደረሰባቸው ሰዎች ጋር አብራችሁ መከራን ተቀብላችኋል። 34እናንተ ራሳችሁ የተሻለና ለዘወትር የሚኖር ሀብት ያላችሁ መሆናችሁን ስለምታውቁ ለታሰሩት ራራችሁ፤ ንብረታችሁም ሲዘረፍ በደስታ ተቀበላችሁ።
35ስለዚህ ታላቅ ዋጋ ያለውን መታመናችሁን አትጣሉ። 36የእግዚአብሔርን ፈቃድ ፈጽማችሁ የተስፋ ቃሉን እንድትቀበሉ፣ ጸንታችሁ መቆም ያስፈልጋችኋል፤ 37ምክንያቱም ከጥቂት ጊዜ በኋላ፣
“የሚመጣው እርሱ ይመጣል፤ አይዘገይም።
38ጻድቅ ግን10፥38 ወይም የእኔ ጽድቅ ግን በእምነት ይኖራል፤
ወደ ኋላ ቢያፈገፍግ፣
ነፍሴ በእርሱ ደስ አትሰኝም።”
39እኛ ግን አምነው ከሚድኑት ወገን እንጂ፣ ወደ ኋላ አፈግፍገው ከሚጠፉት አይደለንም።
