尼希米幫助窮苦人
1那時，民眾和他們的妻子都抱怨他們的猶太同胞。 2有的說：「我們和我們的兒女人口眾多，需要糧食來活命。」 3有的說：「因為饑荒的緣故，我們要將田地、葡萄園和房屋作抵押來獲取糧食。」 4有的說：「我們要借錢才能繳納王對我們的田地和葡萄園徵收的稅。 5我們和他們是同胞，我們的孩子就像他們的孩子。但現在我們的兒女要被迫成為僕婢，甚至我們的女兒有些已經淪為奴婢。我們卻無能為力，因為我們的田地和葡萄園已經歸別人了。」
6聽到他們的抱怨後，我非常憤怒。 7經過深思熟慮後，我便斥責這些貴族和官員，說：「你們竟然向同胞放高利貸！」於是我召開大會處理他們的問題。 8我對他們說：「我們在盡力贖回那些被賣到外邦的猶太同胞，你們卻要賣他們為奴，好讓我們再贖回他們嗎？」他們都沉默不語，無言以對。 9我繼續說：「你們的所作所為實在不對。難道你們不應該敬畏上帝，以免我們的仇敵凌辱我們嗎？ 10我和我的兄弟及僕人都借錢、借糧給民眾，現在我們要停止放高利貸。 11你們今天就要歸還他們的田地、葡萄園、橄欖園和房屋，以及你們向他們所收的五穀、新酒和油的利息。」
12他們說：「我們會照你的話去做，把東西還給他們，不再向他們索債。」於是，我召來祭司，讓這些人起誓遵守自己的諾言。 13我抖著衣服說：「如果你們不守誓言，願上帝也這樣抖掉你們的家園和你們勞碌得來的，使你們一無所有。」全體會眾都說：「阿們！」他們讚美耶和華，民眾都遵照誓言去行。
尼希米大公無私
14從亞達薛西王二十年至三十二年，也就是我奉派為猶大省長的十二年間，我和我的弟兄都沒有吃省長的俸祿。 15在我之前的省長使民眾負擔沉重，天天索取食物、酒及五百克銀子。他們的僕人也欺壓民眾，但我因敬畏上帝而沒有這樣做。 16我全心修築城牆，沒有購置田產，我的僕人也都參與修建城牆的工作。 17除了從周圍外邦來到我們這裡的人之外，還有一百五十名猶太人和官員與我一同吃飯。 18我每天需要預備一頭公牛、六隻肥羊和飛禽；每十天還要大量供應各樣酒品。即使這樣，我仍然沒有吃省長的俸祿，因為民眾已經負擔沉重。 19我的上帝啊，求你記念我為這些民眾所做的一切，施恩於我。
เนหะมีย์ช่วยเหลือผู้ยากไร้
1ครั้งนั้นมีพวกผู้ชายพร้อมกับภรรยามาโวยวายเรื่องพี่น้องชาวยิวของตน 2บางคนกล่าวว่า “พวกเรารวมทั้งบุตรชายบุตรสาวของเรามีจำนวนมาก พวกเราต้องขวนขวายหาอาหารเพื่อเราจะมีข้าวกินประทังชีวิต”
3บางคนก็กล่าวว่า “เราต้องจำนองบ้าน ที่นา และสวนองุ่น เพื่อแลกเมล็ดข้าวในช่วงกันดารอาหาร”
4ในขณะที่บางคนกล่าวว่า “เราต้องกู้ยืมเงินเพื่อเสียภาษีที่นาและสวนองุ่นให้กษัตริย์ 5ถึงแม้ว่าเราจะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกันกับเพื่อนร่วมชาติคนอื่นๆ และถึงแม้ลูกชายของเราก็ดีพอๆ กับลูกของพวกเขา แต่เราต้องให้ลูกชายลูกสาวของเราเป็นทาส ลูกสาวบางคนของเรากลายเป็นทาสโดยที่เราไม่มีทางไถ่ตัวคืนมา เพราะเรือกสวนไร่นาของเราตกเป็นของคนอื่นแล้ว”
6ข้าพเจ้าโกรธมากที่ได้ยินเช่นนี้ 7เมื่อใคร่ครวญเรื่องนี้แล้ว ข้าพเจ้าก็ต่อว่าเหล่าขุนนางและข้าราชการว่า “พวกท่านขูดรีดพี่น้องร่วมชาติ!” ข้าพเจ้าจึงเรียกประชุมใหญ่เพื่อจัดการกับคนพวกนี้ 8ข้าพเจ้าพูดกับพวกเขาว่า “เราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อไถ่พี่น้องชาวยิวของเราที่ถูกขายให้คนต่างชาติกลับคืนมาให้ได้ แต่นี่พวกท่านกลับขายพี่น้องของตัวเองเพียงเพื่อให้พวกเขาถูกขายกลับมาให้พวกเรา!” คนเหล่านั้นก็นิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก
9ข้าพเจ้าจึงพูดต่อไปว่า “สิ่งที่พวกท่านทำอยู่นี้ไม่ถูกต้อง ท่านควรจะดำเนินชีวิตด้วยความยำเกรงพระเจ้าของพวกเราไม่ใช่หรือ? จะได้ไม่เป็นที่ตำหนิติเตียนของศัตรูต่างชาติ 10ข้าพเจ้ากับพี่น้อง และคนของข้าพเจ้าก็ให้คนยืมเงิน ยืมข้าว จงเลิกการให้ยืมแบบเก็บดอกเบี้ยอย่างนี้เถิด! 11จงคืนที่นา สวนองุ่น สวนมะกอก และบ้านเรือนให้เขาทันที ทั้งดอกเบี้ยที่ท่านเก็บไม่ว่าจะเป็นเงิน ข้าว เหล้าองุ่นใหม่ หรือน้ำมัน”
12พวกเขาตอบว่า “เราจะคืนให้และจะไม่เรียกร้องสิ่งใดจากพวกเขาอีก เราจะทำตามที่ท่านบอก”
ข้าพเจ้าจึงเรียกบรรดาปุโรหิตมา และให้ขุนนางและข้าราชการเหล่านี้สาบานว่าจะทำตามที่สัญญาไว้ 13แล้วข้าพเจ้ายังสะบัดชายเสื้อคลุมของข้าพเจ้าและลั่นวาจาว่า “ใครไม่รักษาคำสัญญานี้ ขอให้พระเจ้าสลัดบ้านและทรัพย์สินของเขาออกไปอย่างนี้ ให้เขาถูกสลัดออกไปจนหมดเนื้อหมดตัว!”
แล้วประชากรทั้งหมดขานรับว่า “อาเมน” และสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า คนทั้งหลายก็ทำตามที่สัญญาไว้
14ยิ่งไปกว่านั้นตลอดสิบสองปีที่ข้าพเจ้าเป็นผู้ว่าการยูดาห์ นับตั้งแต่ปีที่ยี่สิบถึงปีที่สามสิบสองแห่งรัชกาลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส ตัวข้าพเจ้าหรือพี่น้องไม่ได้รับส่วนแบ่งอาหารของผู้ว่าการเลย 15ผู้ว่าการคนอื่นๆ ก่อนหน้าข้าพเจ้าได้เบียดเบียนประชาชนโดยเรียกร้องเอาเงินหนัก 40 เชเขล5:15 1 เชเขล คือเงินหนักประมาณ 11.5 กรัม มีค่าเท่ากับค่าแรงสองเดือนนอกเหนือจากอาหารและเหล้าองุ่น ลูกน้องของเขาก็วางอำนาจเหนือประชาชน แต่ข้าพเจ้ายำเกรงพระเจ้าจึงไม่ประพฤติตัวเช่นนั้น 16ข้าพเจ้ากลับทุ่มเทให้กับงานสร้างกำแพง คนทั้งหมดของข้าพเจ้าก็มาชุมนุมกันอยู่ที่นั่นเพื่อทำงาน เรา5:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูบางฉบับ และฉบับ LXX. และ Syr. ว่าข้าพเจ้าไม่ได้คิดหาจับจองที่ดิน
17ยิ่งกว่านั้นมีคนยิวและเจ้าหน้าที่รวม 150 คนร่วมโต๊ะกับข้าพเจ้าเป็นประจำ นอกเหนือจากคน ชาติต่างๆ โดยรอบซึ่งมาหาพวกเรา 18แต่ละวันต้องจัดเตรียมวัวผู้หนึ่งตัว แกะอ้วนหกตัว และเป็ดไก่จำนวนหนึ่งให้ข้าพเจ้า และทุกสิบวันมีเหล้าองุ่นทุกชนิดในปริมาณมาก แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เคยเรียกร้องส่วนแบ่งอาหารของผู้ว่าการจากประชาชน เพราะพวกเขาเองก็เดือดร้อนอยู่แล้ว
19ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ด้วยความโปรดปรานในสิ่งทั้งปวงที่ข้าพระองค์ได้ทำเพื่อประชากรเหล่านี้
