雅各全家定居埃及
1約瑟來到法老面前，對他說：「我父親和我的弟兄們已經帶著他們的羊群、牛群和所有的一切從迦南來了，現在就在歌珊。」 2約瑟從弟兄中帶了五個人去見法老。 3法老問他們：「你們做什麼工作？」他們回答說：「僕人們祖祖輩輩都是牧羊的。 4迦南的饑荒很嚴重，羊群沒有草吃，所以我們到這裡來寄居，求你准許僕人們住在歌珊。」 5法老對約瑟說：「你父親和弟兄們都來了， 6整個埃及就在你面前，儘管安排他們住在國中最好的地方。他們可以住在歌珊。如果你知道他們中間有能幹的人，可以派他們看管我的牲畜。」
7約瑟又帶父親雅各去見法老，雅各就為法老祝福。 8法老問雅各：「你多大歲數了？」 9雅各回答說：「我在世上寄居一百三十年了，我的日子又苦又短，不像我祖先那樣高壽。」 10雅各為法老祝福後，就告退了。 11約瑟遵照法老之命把埃及最好的地方——蘭塞境內的土地給他父親和弟兄們居住，作他們的產業。 12約瑟按各家人口提供糧食給父親、弟兄及其他家人。
饑荒
13饑荒很嚴重，到處都缺糧，埃及和迦南都飽受饑荒之苦。 14約瑟把埃及人和迦南人向他買糧的銀子收集起來，存放在法老的庫房裡。 15埃及人和迦南人的銀子都用光了，埃及人就來見約瑟，對他說：「我們的錢財都用光了，求你給我們糧食，免得我們餓死在你面前。」 16約瑟說：「你們的錢財如果用盡了，可以用你們的牲畜來交換糧食。」 17於是，他們把牲畜趕到約瑟那裡，用他們的牛、羊、驢和馬跟約瑟換糧食。那一年，他們就依靠換來的糧食生活。
18到了第二年，他們又來見約瑟，對他說：「不瞞我主，我們的錢都用光了，牲畜也給你了，除了我們自己和田地以外，我們一無所有。 19求你不要讓我們人死地荒。我們願意用自己和我們的田地來換糧食，我們和我們的田地都歸法老。求你給我們種子，我們好活下去，不致餓死，土地也不致荒廢。」
20埃及人為饑荒所迫，紛紛賣掉自己的田地。約瑟替法老收購了埃及全國的田地，最後，所有的田地都歸法老了。 21約瑟使埃及全境的人都成為法老的奴僕。 22約瑟唯獨沒有買祭司的田地，因為祭司吃法老的俸祿，有足夠的供給，不用賣地。 23約瑟對百姓說：「我為法老買了你們和你們的土地，這裡有種子，你們可以拿去耕種。 24但是你們要把收成的五分之一給法老，其餘的，你們可以留下來作種子和全家人的口糧。」 25他們說：「你救了我們的命，求你恩待我們，讓我們做法老的奴僕吧。」 26於是，約瑟立下一條法令，到今天還有效，就是埃及出產的五分之一歸給法老。只有祭司的田地不歸法老。
27以色列人住在埃及的歌珊，在那裡獲得了產業，人口興旺。 28雅各在埃及住了十七年，他一共活了一百四十七歲。
29他快要離世的時候，把兒子約瑟叫來，說：「你如果恩待我，請你把手放在我大腿底下起誓，你會以慈愛和信實待我，不把我葬在埃及。 30我與祖先同眠後，你要把我帶出埃及安葬在我祖先的身邊。」約瑟說：「我必照你說的做。」 31雅各要約瑟起誓，約瑟照做了。於是，以色列在床頭47·31 「在床頭」或譯「拄著拐杖」。敬拜上帝。
1Pagkatapos, umalis si Jose at pumunta sa Faraon kasama ang lima sa kanyang kapatid. Sinabi ni Jose sa hari, “Dumating na po ang aking ama at mga kapatid galing sa Canaan, at dala po nila ang mga hayop nila at ang lahat ng kanilang ari-arian. Naroon po sila ngayon sa Goshen.” 2Ipinakilala niya agad sa Faraon ang lima sa kanyang kapatid.
3Tinanong sila ng Faraon, “Ano ang trabaho ninyo?”
Sumagot sila, “Mga pastol po kami ng hayop, katulad ng mga magulang namin. 4Pumunta kami rito para pansamantalang manirahan dahil matindi po ang taggutom sa Canaan, at wala na kaming mapagpastulan ng mga hayop namin. Hinihiling po namin sa inyo na kung maaari ay payagan nʼyo kaming manirahan sa Goshen.”
5Sinabi ng Faraon kay Jose, “Ngayong dumating na ang iyong ama at mga kapatid, 6nakabukas ang Egipto para sa pamilya ninyo. Patirahin sila sa Goshen, na isa sa magagandang lupain sa Egipto. Kung may mapipili ka sa kanila na mapagkakatiwalaan, gawin silang tagapagbantay ng mga hayop ko.”
7Dinala ni Jose ang kanyang ama sa Faraon at ipinakilala. Pagkatapos, binasbasan47:7 binasbasan: o, kinamusta. ni Jacob ang Faraon. 8Tinanong siya ng Faraon, “Ilang taon ka na?”
9Sumagot siya, “130 taon. Maikli at mahirap po ang naging buhay ko rito sa lupa. Hindi ito umabot sa kahabaan ng buhay ng aking mga ninuno.” 10Pagkatapos, muli niyang binasbasan ang Faraon,47:10 muli niyang binasbasan ang Faraon: o, nagpaalam si Jacob sa Faraon na uuwi na siya. at umalis siya sa harapan ng Faraon.
11Ayon sa utos ng Faraon, inilagay ni Jose sa ayos ang kanyang ama at mga kapatid sa Egipto; ibinigay niya sa kanila ang lugar ng Rameses,47:11 Rameses: o, Goshen. na isa sa pinakamagandang lupain sa Egipto. 12Sinustentuhan ni Jose ng pagkain ang kanyang ama, mga kapatid at ang buong sambahayan ng kanyang ama ayon sa dami ng kanilang mga anak.
13Ngayon, malala na ang taggutom kaya wala nang pagkain kahit saan. Nanghina na ang mga tao sa Egipto at sa Canaan dahil sa gutom. 14Tinipon ni Jose ang lahat ng perang ibinayad ng mga taga-Egipto at taga-Canaan na bumili ng pagkain, at dinala ito sa palasyo ng Faraon. 15Dumating ang panahon na naubos na ang perang pambili ng mga taga-Egipto at ng mga taga-Canaan. Pumunta ang mga taga-Egipto kay Jose at sinabi, “Wala na po kaming pera. Kung maaari bigyan na lang ninyo kami ng pagkain dahil mamamatay na kami sa gutom.”
16Sinabi ni Jose, “Kung wala na talaga kayong pera, dalhin nʼyo rito ang mga hayop ninyo at iyon ang ibayad ninyo sa pagkain ninyo.” 17Kaya dinala nila kay Jose ang kanilang mga kabayo, tupa, baka at asno, at ipinalit ito sa pagkain. Sa loob ng isang taon, sinustentuhan sila ni Jose ng pagkain kapalit ng kanilang mga hayop.
18Pagkalipas ng isang taon, pumunta na naman ang mga tao kay Jose at nagsabi, “Hindi po maitatago sa inyo na wala na kaming pera at ang mga hayop namin ay nariyan na sa inyo. Wala na pong naiwan sa amin, maliban sa aming sarili at mga lupain. 19Kaya tulungan nʼyo po kami para hindi kami mamatay at hindi mapabayaan ang mga lupain namin. Payag po kami na maging alipin na lang ng hari at mapasakanya ang mga lupain namin para may makain lang kami. Bigyan nʼyo po kami agad ng mga binhi na maitatanim para hindi kami mamatay at hindi namin mapabayaan ang mga lupain namin.”
20Kaya ipinagbili ng lahat ng taga-Egipto ang mga lupain nila kay Jose dahil matindi na ang taggutom. Binili ni Jose ang lahat ng ito para sa hari, kaya ang mga lupaing iyon ay naging pag-aari ng Faraon. 21Ginawa ni Jose na mga alipin ng Faraon ang mga tao sa buong Egipto. 22Ang mga lupain lang ng mga pari ang hindi nabili ni Jose. Hindi nila kailangang ipagbili ang mga lupain nila dahil sinusustentuhan sila ng Faraon ng pagkain at ng mga pangangailangan nila.
23Sinabi ni Jose sa mga tao, “Ngayon na nabili ko na kayo pati ang mga lupain ninyo para sa Faraon, heto ang binhi para makapagtanim kayo. 24Kapag aani kayo, ibigay ninyo sa Faraon ang 20 porsiyento ng ani ninyo. At sa inyo na ang matitira, para may maitanim kayo at may makain ang buong sambahayan ninyo.” 25Sinabi ng mga tao, “Ginoo, napakabuti po ninyong amo sa amin; iniligtas nʼyo ang buhay namin. Pumapayag po kami na maging alipin ng Faraon.”
26Kaya ginawa ni Jose ang kautusan sa lupain ng Egipto na ang 20 porsiyento ng ani ay para sa Faraon. Ang kautusang ito ay nagpapatuloy pa hanggang ngayon. Ang mga lupain lang ng mga pari ang hindi naging pag-aari ng Faraon.
27Tumira ang mga Israelita sa Goshen na sakop ng Egipto. Nagkaroon sila roon ng lupain at dumami pa ang lahi nila.
28Tumira si Jacob sa Egipto sa loob ng 17 taon, nabuhay siya hanggang 147 taon. 29Nang naramdaman niyang malapit na siyang mamatay, tinawag niya si Jose at sinabi, “Kung maaari, ilagay mo ang kamay mo sa pagitan ng dalawang hita47:29 ilagay … hita: Tingnan ang “footnote” sa 24:2. ko at manumpa ka na ipagpapatuloy mo ang pagpapakita ng iyong kagandahang-loob sa akin. Huwag mo akong ilibing dito sa Egipto. 30Kapag namatay na ako, ilibing mo ako sa libingan ng aking mga ninuno.”
Sumagot si Jose, “Gagawin ko po ang sinasabi ninyo.”
31Sinabi ni Jacob, “Sumumpa ka sa akin.” Kaya sumumpa si Jose sa kanya. Lumuhod si Jacob sa kanyang higaan para magpasalamat sa Dios.
