亞伯拉罕與亞比米勒
1亞伯拉罕從幔利遷往南地，住在加低斯和書珥之間。在基拉耳寄居期間， 2他稱妻子撒拉是自己的妹妹。基拉耳王亞比米勒派人帶走了撒拉。
3晚上，上帝在夢中對亞比米勒說：「你的死期到了，因為你帶來的那個女人是別人的妻子。」 4亞比米勒還沒有親近撒拉，因此他說：「主啊，難道你要毀滅一個無辜的國家嗎？ 5那人親口對我說這女人是他妹妹，她也說那人是她哥哥。我問心無愧，沒有做錯。」 6上帝在夢中對他說：「我知道你問心無愧，所以我才阻止你，不讓你親近她，免得你得罪我。 7現在你要把那人的妻子還給他，他是個先知，他會為你禱告，使你活命。要知道，如果你不這樣做，你和你的人民都必死。」
8亞比米勒清早起來召來他的臣僕，把這件事情告訴他們，他們聽了都十分害怕。 9亞比米勒召見亞伯拉罕，對他說：「你為什麼要害我們？我什麼地方得罪了你？你竟使我和我的人民陷入大罪！你不該這樣做。」 10又說：「你為什麼這樣做？」 11亞伯拉罕回答說：「因為我想這裡的人不敬畏上帝，他們必為了奪我妻子而殺我。 12況且，她真是我的妹妹，與我同父異母，後來做了我的妻子。 13上帝吩咐我離開家鄉到外面漂泊的時候，我對她說，『無論我們到哪裡，你都要說我是你哥哥，這就是你對我的恩情。』」
14於是，亞比米勒帶來牛、羊和男女僕婢送給亞伯拉罕，並把他妻子撒拉還給他， 15又對他說：「我的國土就在你面前，你想住在哪裡都可以。」 16亞比米勒對撒拉說：「我給你哥哥十一公斤銀子，在你家人面前證明你是清白的，你沒有做錯什麼。」
17亞伯拉罕祈求上帝，上帝就治好了亞比米勒，也使他妻子和眾婢女恢復了生育能力。 18原來耶和華因為亞伯拉罕的妻子撒拉這件事，使亞比米勒宮中所有的婦女都不能生育。
ابراهيم و ابيملک
1-2آنگاه ابراهيم به سوی سرزمين نِگِب كوچ كرد و در بين قادش و شور ساكن شد. وقتی او در شهر جرار بود، ساره را خواهر خود معرفی كرد. پس ابيملک، پادشاه جرار، كسانی فرستاد تا ساره را به قصر وی ببرند.
3اما همان شب خدا در خواب بر ابيملک ظاهر شده، گفت: «تو خواهی مُرد، زيرا زن شوهرداری را گرفته‌ای.»
4ابيملک هنوز با او همبستر نشده بود، پس عرض كرد: «خداوندا، من بی‌تقصيرم. آيا تو مرا و قومم را خواهی كشت؟ 5خودِ ابراهيم به من گفت كه او خواهرش است و ساره هم سخن او را تصديق كرد و گفت كه او برادرش می‌باشد. من هيچگونه قصد بدی نداشتم.»
6خدا گفت: «بلی، می‌دانم؛ به همين سبب بود كه تو را از گناه باز داشتم و نگذاشتم به او دست بزنی. 7اكنون اين زن را به شوهرش بازگردان. او يک نبی است و برای تو دعا خواهد كرد و تو زنده خواهی ماند. ولی اگر زن او را بازنگردانی، تو و اهل خانه‌ات خواهيد مُرد.»
8پادشاه روز بعد، صبح زود از خواب برخاسته، با عجله تمامی درباريان را به حضور طلبيد و خوابی را كه ديده بود برای آنها تعريف كرد و همگی بسيار ترسيدند.
9-10آنگاه پادشاه، ابراهيم را به حضور خوانده، گفت: «اين چه كاری بود كه با ما كردی؟ مگر من به تو چه كرده بودم كه مرا و مملكتم را به چنين گناه عظيمی دچار ساختی؟ هيچكس چنين كاری نمی‌كرد كه تو كردی. چرا به من بدی كردی؟»
11-12ابراهيم در جواب گفت: «فكر كردم مردم اين شهر ترسی از خدا ندارند و برای اين كه همسرم را تصاحب كنند، مرا خواهند كشت. علاوه بر اين، او خواهر ناتنی من نيز هست. هر دو از يک پدر هستيم و من او را به زنی گرفتم. 13هنگامی كه خداوند مرا از زادگاهم به سرزمينهای دور و بيگانه فرستاد، از ساره خواستم اين خوبی را در حق من بكند كه هر جا برويم بگويد خواهر من است.»
14پس ابيملک گوسفندان و گاوان و غلامان و كنيزان به ابراهيم بخشيد و همسرش ساره را به وی بازگردانيد، 15و به او گفت: «تمامی سرزمين مرا بگرد و هر جا را كه پسنديدی برای سكونت خود انتخاب كن.» 16سپس رو به ساره نموده، گفت: «هزار مثقال نقره به برادرت می‌دهم تا بی‌گناهی تو بر آنانی كه با تو هستند ثابت شود و مردم بدانند كه نسبت به تو به انصاف رفتار شده است.»
17آنگاه ابراهيم نزد خدا دعا كرد و خدا پادشاه و همسر و كنيزان او را شفا بخشيد تا بتوانند صاحب اولاد شوند؛ 18زيرا خداوند به اين دليل كه ابيملک، ساره زن ابراهيم را گرفته بود، همهٔ زنانش را نازا ساخته بود.
