許願的條例
1耶和華對摩西說： 2「你把以下條例告訴以色列人。
「如果有人許下特別的願，以付身價的方式奉獻一個人給耶和華，就要為被奉獻者估定身價。 3以聖所的秤為準，要為二十至六十歲的男子估價五百五十克銀子， 4女子則估價三百三十克銀子； 5五至二十歲的男子估價二百二十克銀子，女子則估價一百一十克銀子； 6滿月至五歲的男子估價五十五克銀子，女子則估價三十三克銀子； 7六十歲以上的男子估價一百六十五克銀子，女子則估價一百一十克銀子。 8如果許願的人因貧窮而負擔不起，就要把他帶到祭司面前，祭司要按他的能力另行估價。
9「如果有人許願獻牲畜給耶和華作供物，所獻的牲畜就會成為聖物。 10不可更換所獻的牲畜，不可以壞換好，也不可以好換壞。如果更換，兩頭牲畜都會成為聖物。 11如果許願獻的是不潔淨的牲畜，即不能獻給耶和華作供物的牲畜，那人就要把牲畜帶到祭司面前， 12由祭司評定牠的好壞，祭司估價多少就是多少。 13那人如果有意贖回，必須支付祭司估定的價值，再加付五分之一。
14「如果有人把房子獻給耶和華，祭司就要評定房子的好壞，祭司估價多少就是多少。 15那人如果想贖回房子，必須支付祭司估定的價值，再加付五分之一，房子便仍歸他所有。
16「如果有人把自己繼承的部分土地獻給耶和華，祭司就要按照土地的播種量來估價，撒二十公斤大麥種子的土地值五百五十克銀子。 17如果有人在禧年奉獻土地，所估的價便是定價。 18如果是在禧年以後獻的，祭司要按照距下個禧年的年數來估價，估價要逐年減低。 19如果那人想贖回所獻的土地，要在估價的基礎上加付五分之一，土地便仍歸他所有。 20他如果沒有贖回土地，而是賣給別人，便再也不能贖回。 21到了禧年，那土地要像永遠獻給耶和華的土地一樣歸耶和華，成為祭司的產業。
22「如果獻給耶和華的土地不是自己的產業，而是買來的， 23祭司就要按照距下個禧年的年數來估價。那人要當天付清地價，地價歸耶和華。 24到了禧年，他要把所獻的土地歸還原主。 25所有價銀的秤量要以聖所的秤為準，即二十季拉為一舍客勒27·25 一舍客勒約合十一克。。
26「潔淨牲畜的頭胎，無論是牛是羊，已經屬於耶和華，任何人不可再把牠獻給耶和華。 27如果是不潔淨牲畜的頭胎，他可以在祭司的估價基礎上，加付五分之一把牠贖回；如果不贖回，就要按估價把牠賣掉。 28凡永遠獻上的27·28 「永遠獻上的」指完全獻給耶和華、永不可贖回的人或物，一般要被毀滅。此律多適用於戰爭中被攻佔的城邑或戰俘。，不論是人、牲畜或是田產，都不可賣掉，也不可贖回，因為這一切都屬於耶和華，是至聖的。 29凡永遠獻上的人不可被贖回，必須被處死。
30「土地的所有出產中，不論是穀物還是樹上的果實，十分之一屬於耶和華，是聖物。 31如果有人想從那十分之一中贖回一部分，他要加付估價的五分之一。 32至於牛羊，要讓牠們從牧人的杖下經過，每數十隻，第十隻屬於耶和華，是聖物。 33不論是好是壞，不可挑揀，不可更換。如果更換，兩隻都要歸耶和華，不可贖回。」
34以上是耶和華在西奈山上藉摩西向以色列人頒佈的誡命。
De laatste wetten
1-2 De Here zei tegen Mozes: ‘Zeg het volk van Israël dat als iemand een speciale belofte doet om zichzelf aan de Here te geven, hij in plaats daarvan deze betalingen kan doen: 3een man in de leeftijd van twintig tot zestig jaar mag vijfhonderdvijftig gram zilver betalen. 4Een vrouw in de leeftijd van twintig tot zestig jaar mag driehonderddertig gram zilver betalen. 5Een jongen in de leeftijd van vijf tot twintig jaar mag tweehonderdtwintig gram zilver betalen en een meisje van die leeftijd honderdtien gram zilver. 6Voor een jongen in de leeftijd van één maand tot vijf jaar mag vijfenvijftig gram zilver worden betaald en voor een meisje van die leeftijd drieëndertig gram zilver. 7Een man ouder dan zestig jaar mag honderdvijfenzestig gram zilver betalen, een vrouw van die leeftijd honderdtien gram zilver. 8Maar als de persoon te arm is om dit bedrag te betalen, zal hij bij de priester worden gebracht. Die zal het met hem bespreken en hij zal betalen wat de priester beslist. 9Maar als het een dier is dat bij een gelofte aan de Here is beloofd, moet het worden gegeven. 10De belofte mag niet worden veranderd, de gever mag niet van gedachten veranderen over zijn gift aan de Here, noch een goed dier ruilen voor een slecht of een slecht dier voor een goed. Als hij dat toch doet, zullen beide giften aan de Here toebehoren! 11-12 Maar als het dier dat aan de Here wordt gegeven, niet als offerdier is toegestaan, zal de eigenaar het bij de priester brengen om de waarde te laten schatten en deze zal hem zeggen hoeveel hij in plaats van het dier moet betalen. 13Als het dier wel is toegestaan als offerdier, maar de eigenaar wil het loskopen, dan moet hij een vijfde deel meer betalen dan de waarde die de priester heeft vastgesteld.
14-15 Als iemand zijn huis aan de Here wil schenken, maar het later toch wenst terug te kopen, zal de priester de waarde vaststellen en de man zal een vijfde deel meer betalen dan die geschatte waarde. Daarna zal het huis weer zijn eigendom zijn. 16Als een man een deel van zijn land aan de Here wil geven, schat dan de waarde ervan met betrekking tot de hoeveelheid zaad die nodig is om het in te zaaien. Een stuk land waarvoor tweehonderdtwintig liter gerstezaad nodig is om het in te zaaien, is vijfhonderdvijftig gram zilver waard. 17Als een man zijn land in het jubeljaar aan de Here wijdt, zal de geschatte waarde blijven staan, 18maar als hij dat doet na het jubeljaar, zal de waarde evenredig zijn aan het aantal jaren dat nog moet verstrijken voor het volgende jubeljaar. 19Als de man besluit het stuk land terug te kopen, zal hij een vijfde deel van de door de priester geschatte waarde extra moeten betalen en dan zal het weer zijn eigendom zijn. 20Maar als hij besluit het land niet terug te kopen of als hij het land aan iemand anders heeft verkocht en de Here de rechten op het land voor het jubeljaar heeft gegeven, zal het niet meer aan hem worden teruggegeven. 21Als het in het jubeljaar vrijkomt, zal het de Here toebehoren als iets dat aan Hem is gewijd en het zal aan de priester worden gegeven. 22Als een man een stuk land dat hij heeft gekocht, maar dat geen deel uitmaakt van zijn familiebezittingen, aan de Here wijdt, 23zal de priester de waarde vaststellen tot het volgende jubeljaar. De man zal die waarde onmiddellijk aan de Here betalen 24en in het jubeljaar zal het stuk land weer terugkeren naar de oorspronkelijke eigenaar, van wie hij het had gekocht.
25Alle waardebepalingen zullen worden uitgedrukt in normale geldeenheden. 26U kunt het eerstgeborene van een rund of een schaap niet aan de Here wijden, want die zijn al van Hem. 27Maar als het het eerstgeborene is van een dier dat niet op de lijst van offerdieren voorkomt en dus niet door de Here wordt aanvaard als offer, zal de eigenaar de door de priester geschatte waarde met een vijfde deel extra betalen. Als de eigenaar het niet terugkoopt, mag de priester het dier aan iemand anders verkopen. 28Alles wat echter helemaal aan de Here wordt gewijd—mensen, dieren of grondbezit—zal niet worden verkocht of teruggekocht, want zij zijn allerheiligst in de ogen van de Here.
29Iemand die door de rechters ter dood veroordeeld is, mag geen losprijs betalen, hij moet zeker ter dood worden gebracht. 30Een tiende deel van de opbrengsten van het land, zowel graan als fruit, is van de Here en dus heilig. 31Als iemand zijn graan of fruit wil terugkopen, moet hij een vijfde deel extra betalen. 32De Here is eigenaar van elk tiende dier van uw kudden, het rundvee en het kleinvee, zoals zij onder uw staf doorlopen bij de telling. 33Het tiende deel dat aan de Here toebehoort, zal niet worden onderzocht op goede of slechte kwaliteit. Goede dieren mogen niet worden geruild voor slechte en andersom, anders zullen beide dieren aan de Here toebehoren en kunnen niet meer worden teruggekocht!’
34Dit zijn de wetten die de Here op de berg Sinaï aan Mozes gaf voor het volk Israël.
