耶戶被立為以色列王
1以利沙先知叫來一個先知，吩咐他：「你要束上腰帶，拿著這瓶膏油去基列的拉末。 2到了以後，你去找寧示的孫子、約沙法的兒子耶戶，帶他離開同僚，進入密室， 3把這瓶膏油倒在他頭上，告訴他，『耶和華說，我膏立你為以色列王。』然後，你要馬上開門逃走，不可遲延。」
4於是，那位年輕的先知啟程前往基列的拉末。 5到了那裡，他看見眾將領正坐在一起，便說：「將軍，我有話對你說。」耶戶說：「你想對我們哪一個說話？」他說：「將軍啊，我有話對你說。」 6耶戶便站起來，隨他進入屋裡。他將膏油倒在耶戶頭上，說：「以色列的上帝耶和華說，『我膏立你做我以色列子民的王。 7你要殺你主人亞哈的全家，這樣我就可以為我的僕人——眾先知以及其他僕人報仇，他們被耶洗別殺害。 8亞哈全家必滅亡，我要從以色列剷除他家中所有的男子——不論奴隸還是自由人， 9使他家像尼八的兒子耶羅波安家和亞希雅的兒子巴沙家一樣。 10耶洗別的屍體必在耶斯列的田間被狗吃，無人埋葬。』」說完這話，那位年輕的先知便開門逃跑了。
11耶戶出來回到同僚那裡，一個人問他：「沒事吧？那瘋子為什麼來找你？」耶戶答道：「你們認得他，也知道他會說什麼。」 12他們說：「我們不知道，你告訴我們吧！」耶戶說：「他告訴我，耶和華說膏立我做以色列王。」 13他們連忙將自己的衣服鋪在耶戶腳下的臺階上，吹響號角，高喊：「耶戶做王了！」
以色列王約蘭被殺
14寧示的孫子、約沙法的兒子耶戶背叛了約蘭。當時，約蘭率領全體以色列人在基列的拉末防禦亞蘭王哈薛， 15他與哈薛交戰受傷後，回到耶斯列養傷。耶戶對屬下說：「如果你們要我做王，就不要讓任何人逃出城去耶斯列報信。」 16於是，耶戶駕車去了耶斯列，因為約蘭在耶斯列養傷，猶大王亞哈謝也在那裡探望他。
17耶斯列城樓上的哨兵看見耶戶的人馬朝耶斯列奔來，就報信說：「我見到一隊人馬！」約蘭下令：「派一個騎兵去看看他們是否為平安而來。」 18騎兵出去迎接耶戶，對他說：「王問你是否為平安而來。」耶戶說：「這與你何干？你跟在我後面。」哨兵稟告說：「騎兵到了那裡，卻沒有回來。」 19王又派一個騎兵到耶戶那裡，對他說：「王問你是否為平安而來。」耶戶說：「這與你何干？你跟在我後面。」 20哨兵又稟告說：「他到了那裡，也沒有回來。那人駕車很猛，一定是寧示的孫子耶戶。」
21約蘭下令備車。以色列王約蘭和猶大王亞哈謝各乘自己的戰車去見耶戶。他們和耶戶在耶斯列人拿伯的田裡相遇。 22約蘭問他：「耶戶，你為平安而來嗎？」耶戶答道：「國中到處都是你母親耶洗別的偶像和邪術，怎能平安呢？」 23約蘭調轉車頭逃跑，向亞哈謝大喊：「亞哈謝，他反了！」 24耶戶張弓搭箭，射中約蘭的後背，箭穿透他的心臟，他倒斃在車上。 25耶戶對將領畢甲說：「你去把他丟在耶斯列人拿伯的田裡。還記得嗎？你我一起駕車跟隨他父親亞哈的時候，耶和華曾預言亞哈的事說， 26『我昨天看見拿伯和他兒子們被殺，我必使你在這塊田裡受到報應，這是耶和華說的。』現在你照耶和華的話，把他丟在這塊田裡吧。」
27猶大王亞哈謝見狀，就沿著通往伯哈干的道路逃跑。耶戶在後面追，並大喊：「射死他！」他們在以伯蓮附近的姑珥坡射傷了亞哈謝。他逃到米吉多後，傷重身亡。 28他的臣僕用車把他的屍體運回耶路撒冷，安葬在大衛城他的祖墳裡。
29在以色列王亞哈的兒子約蘭執政第十一年，亞哈謝登基做猶大王。
耶洗別被殺
30耶戶去了耶斯列。耶洗別聞訊，便梳頭描眉，向窗外眺望。 31耶戶進城時，耶洗別高聲喊道：「謀殺主人的心利啊，平安嗎？」 32耶戶抬頭望著窗口，喊道：「誰擁護我？誰？」有兩三個太監從窗口往外看他。 33耶戶說：「把她扔下來！」那幾個太監便把耶洗別扔下去，血濺在牆壁上和馬匹身上。耶戶駕車軋過她的身體， 34進入王宮，大吃大喝，然後吩咐部下說：「把那受咒詛的婦人埋了，她畢竟是王的女兒。」 35他們出去埋葬她，卻只找到她的頭骨、手掌和腳， 36便回去稟告耶戶。耶戶說：「這正應驗耶和華藉祂僕人提斯比人以利亞說的話，『狗必在耶斯列的田間吃耶洗別的肉， 37耶洗別的屍體必像耶斯列田間的糞便，無人能認出那是耶洗別。』」
เยฮูได้รับการเจิมตั้งเป็นกษัตริย์อิสราเอล
1เอลีชาเรียกผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งมาสั่งว่า “จงคาดเอวทับเสื้อคลุมให้ทะมัดทะแมง ถือน้ำมันขวดนี้ไปราโมทกิเลอาด 2เมื่อไปถึงที่นั่นแล้ว ให้ถามหาเยฮูบุตรเยโฮชาฟัทหลานนิมชี นำเขาออกจากกลุ่มเพื่อนและพาเข้าไปในห้องชั้นใน 3แล้วรินน้ำมันลงบนศีรษะของเขาและประกาศว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราเจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล’ จากนั้นเจ้าจงเปิดประตูและวิ่งไป อย่าชักช้า!”
4ฉะนั้นผู้เผยพระวจนะหนุ่มจึงไปที่ราโมทกิเลอาด 5เมื่อเขาไปถึงที่นั่นก็พบนายทัพทั้งหลายนั่งอยู่ด้วยกัน จึงกล่าวว่า “ข้าพเจ้ามีเรื่องจะเรียนท่านแม่ทัพ”
เยฮูถามว่า “แม่ทัพคนไหนล่ะ?”
เขาตอบว่า “ท่านนี่แหละ ท่านแม่ทัพ”
6เยฮูจึงลุกขึ้นเข้าไปในบ้าน แล้วผู้เผยพระวจนะรินน้ำมันลงบนศีรษะของเยฮูและประกาศว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เราเจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า 7เจ้าจงทำลายล้างราชวงศ์อาหับนายของเจ้า เราจะแก้แค้นให้กับโลหิตของผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา และบรรดาผู้รับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งถูกเยเซเบลสังหาร 8ทั้งราชวงศ์ของอาหับจะพินาศ เราจะประหารผู้ชายทุกคนในวงศ์วานของอาหับทั้งที่เป็นทาสหรือเป็นไทในอิสราเอล 9เราจะให้วงศ์วานของอาหับเป็นเหมือนวงศ์วานของเยโรโบอัมบุตรเนบัทและเหมือนวงศ์วานของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ 10ส่วนเยเซเบลจะถูกสุนัขกัดกินบนที่ดินผืนนั้นในยิสเรเอล และจะไม่มีใครฝังศพพระนาง’ ” แล้วผู้เผยพระวจนะคนนั้นก็เปิดประตูวิ่งออกไป
11เมื่อเยฮูกลับไปหาเพื่อนพ้อง เพื่อนคนหนึ่งถามเขาว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือ? เจ้าคนบ้านั่นมาหาท่านทำไม?”
เยฮูตอบว่า “พวกท่านก็รู้ว่าเขาเป็นใครและมาพูดเรื่องอะไร”
12พวกเขาตอบว่า “อย่าบ่ายเบี่ยงเลย! จงบอกมาเถิด”
เยฮูจึงกล่าวว่า “เขาบอกเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราได้เจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล’ ”
13พวกเขาจึงกุลีกุจอเอาเสื้อคลุมของตนปูบนบันไดให้เยฮูยืน พวกเขาเป่าแตรและร้องประกาศว่า “เยฮูเป็นกษัตริย์!”
เยฮูปลงพระชนม์โยรัมและอาหัสยาห์
(2พศด.22:7-9)
14ฉะนั้นเยฮูบุตรเยโฮชาฟัทหลานนิมชีได้กบฏต่อโยรัม (โยรัมกับกองทัพอิสราเอลสู้รบป้องกันเมืองราโมทกิเลอาดกับกษัตริย์ฮาซาเอลแห่งอารัม 15แต่กษัตริย์โยรัม9:15 ภาษาฮีบรูว่าเยโฮรัมเป็นอีกรูปหนึ่งของโยรัมเช่นเดียวกับข้อ 17 และ 21-24เสด็จกลับมายังยิสเรเอลเพื่อพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บเพราะน้ำมือของชาวอารัมในการสู้รบกับกษัตริย์ฮาซาเอลแห่งอารัม) เยฮูกล่าวว่า “ในเมื่อพวกท่านเห็นชอบดังนี้ก็อย่าให้ใครเล็ดลอดไปแจ้งข่าวนี้ที่ยิสเรเอล” 16แล้วเยฮูก็ขับรถม้าศึกมาที่ยิสเรเอลเพราะโยรัมประทับพักฟื้นอยู่ที่นั่น กษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์ก็ได้เสด็จมาเยี่ยมโยรัมด้วย
17ยามรักษาการณ์บนหอคอยของยิสเรเอลเห็นเยฮูกับกองทหารของเยฮูเข้ามาใกล้ก็ร้องตะโกนว่า “ข้าพเจ้าเห็นกองทหารกำลังตรงมาทางนี้”
โยรัมตรัสสั่งว่า “ส่งพลม้าไปพบพวกเขาและถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
18พลม้านั้นออกไปพบเยฮูและกล่าวว่า “กษัตริย์ให้มาถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
เยฮูตอบว่า “ท่านจะมาพูดอะไรเรื่องสันติภาพ? จงตามเรามาเถิด”
ยามรักษาการณ์ทูลกษัตริย์ว่า “ผู้สื่อสารออกไปพบพวกเขาแล้ว แต่ไม่ได้กลับมา”
19กษัตริย์จึงส่งพลม้าออกไปเป็นครั้งที่สอง เมื่อเขามาถึงก็แจ้งว่า “กษัตริย์ให้มาถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
เยฮูตอบว่า “ท่านจะมาพูดอะไรเรื่องสันติภาพ? จงตามเรามาเถิด”
20ยามรายงานว่า “ผู้สื่อสารไปพบพวกนั้นแล้วก็ไม่กลับมาอีก ดูจากการขับรถน่าจะเป็นเยฮูบุตรนิมชี เขาขับมาเร็วอย่างบ้าคลั่ง”
21โยรัมตรัสสั่งว่า “เตรียมรถม้าศึกของเราให้พร้อม” จากนั้นกษัตริย์โยรัมแห่งอิสราเอลและกษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์ต่างก็เสด็จขึ้นรถม้าศึกของตนออกมาพบเยฮู และประจันหน้ากันที่ทุ่งนาของนาโบทชาวยิสเรเอล 22เมื่อโยรัมเห็นเยฮูก็ตรัสถามว่า “เจ้ามาอย่างสันติหรือเยฮู?”
เยฮูตอบว่า “จะสันติได้อย่างไรในเมื่อยังมีการกราบไหว้รูปเคารพ และการเล่นคาถาอาคมของเยเซเบลราชมารดาของฝ่าพระบาทอยู่มากมายเช่นนี้?”
23โยรัมทรงหันกลับและหนีไป พลางตรัสบอกอาหัสยาห์ว่า “อาหัสยาห์! พวกนี้เป็นกบฏ!”
24เยฮูจึงโก่งธนูยิงออกไปเต็มแรง ถูกโยรัมที่กลางหลัง ลูกธนูเสียบทะลุหัวใจโยรัมล้มลงในรถม้าศึก 25เยฮูกล่าวกับบิดคาร์พลรถรบของเขาว่า “เอาศพของโยรัมโยนลงไปบนที่ดินของนาโบทชาวยิสเรเอล จำได้ไหมเมื่อครั้งเราสองคนขี่ม้าติดตามอาหับบิดาของเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงคำพยากรณ์แก่เราเกี่ยวกับเขาว่า 26‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศว่า เมื่อวานนี้เราได้เห็นเลือดของนาโบทกับลูกๆ และเราจะให้เจ้าชดใช้บนที่ดินนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น’9:26 1พกษ.21:19 บัดนี้จงทิ้งร่างของเขาไว้บนที่ผืนนั้นตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้”
27เมื่อกษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็เสด็จหนีไปตามเส้นทางสู่เบธฮักกาน9:27 หรือหนีไปทางบ้านสวน เยฮูขี่ม้าไล่ตามและร้องตะโกนว่า “ฆ่าคนนี้ด้วย!” พวกทหารจึงทำให้อาหัสยาห์บาดเจ็บอยู่ในรถม้าศึกระหว่างทางขึ้นไปยังกูรใกล้อิบเลอัม แต่อาหัสยาห์หนีไปไกลถึงเมกิดโดและสิ้นพระชนม์ที่นั่น 28ข้าราชบริพารรับพระศพขึ้นรถม้าศึกกลับมายังเยรูซาเล็ม และฝังไว้กับบรรพบุรุษในอุโมงค์ของพระองค์ที่เมืองดาวิด 29(กษัตริย์อาหัสยาห์ขึ้นครองราชย์เหนือยูดาห์ ตรงกับปีที่สิบเอ็ดของรัชกาลกษัตริย์โยรัมโอรสของอาหับ)
เยเซเบลถูกปลงพระชนม์
30เมื่อเยเซเบลได้ยินว่าเยฮูมาที่ยิสเรเอล ก็เขียนตาแต่งผมและมองออกมานอกหน้าต่าง 31เมื่อเยฮูผ่านประตูวังเข้ามา พระนางก็ร้องถามว่า “มาดีหรือเปล่า เจ้าฆาตกรศิมรีผู้ฆ่านายของตัวเอง?”9:31 หรือ “ศิมรีผู้สังหารนายของเขายังเป็นสุขอยู่หรือ?”
32เยฮูมองขึ้นไปที่หน้าต่างและร้องตะโกนว่า “มีใครอยู่ฝ่ายเราบ้าง? มีใครบ้าง?” ขันทีสองสามคนก็มองลงมา 33เยฮูจึงกล่าวว่า “โยนนางลงมา!” พวกเขาก็ช่วยกันจับพระนางทิ้งลงมาทางหน้าต่าง โลหิตกระเซ็นเปรอะกำแพงและม้า ขณะที่พระนางถูกม้าเหยียบ
34เยฮูเข้าไปในวังรับประทานอาหารและดื่ม แล้วเขากล่าวว่า “ให้ใครออกไปฝังผู้หญิงที่ถูกสาปแช่งคนนั้นเถิด เพราะนางเป็นธิดากษัตริย์” 35แต่เมื่อพวกเขาออกไปจะฝังศพพระนาง ก็พบแต่หัวกะโหลก กระดูกมือ และกระดูกเท้า 36จึงกลับมาบอกเยฮู เยฮูจึงกล่าวว่า “นี่แหละเป็นไปตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้ผ่านทางเอลียาห์ชาวทิชบีผู้รับใช้ของพระองค์ว่าสุนัขจะกัดกินเนื้อเยเซเบล9:36 1พกษ.21:23บนที่ดินผืนนั้นในยิสเรเอล 37ร่างของนางจะกระจัดกระจายเหมือนขยะบนท้องทุ่งของยิสเรเอล จนไม่มีใครบอกได้ว่า ‘นี่คือเยเซเบล’ ”
