尼布甲尼撒的第二個夢
1尼布甲尼撒王傳諭天下各族、各邦、各語種的人：「願你們大享平安！ 2我樂意向你們述說至高的上帝對我所行的神蹟奇事。
3「祂的神蹟何其偉大！
祂的奇事何其可畏！
祂的國度永遠長存，
祂的統治直到萬代。
4「我尼布甲尼撒安居在家，在宮中享受榮華。 5但我做了一個夢，令我害怕。我躺在床上的時候，腦中出現的情景和異象使我恐懼。 6我便召巴比倫所有的智者來為我解夢。 7術士、巫師、占星家和占卜者都來了，我將夢告訴他們，他們卻不能給我解夢。 8最後但以理來到我面前，他又名伯提沙撒——取自我神明的名，他有聖潔神明的靈。我將夢告訴他，說， 9『術士的首領伯提沙撒啊，我知道你有聖潔神明的靈，任何奧秘都難不倒你。請你為我解釋我夢中所見的異象。
10「『以下是我躺在床上時腦中出現的異象：我看見大地中央有棵非常高大的樹。 11這樹長得蒼勁有力，高可參天，從地極都能看見。 12它的葉子美麗，果實纍纍，可作眾生的食物。野獸在它的蔭下躺臥，飛鳥在它的枝頭棲息，一切生靈都從它那裡得到食物。
13「『我躺在床上時腦中出現了異象，我看見一位聖潔的守望者從天而降。 14他大聲說，砍倒那棵樹，削掉它的枝子，剝光它的葉子，拋散它的果子，使野獸逃離樹下，飛鳥離開枝頭。 15但把樹丕留在地裡，用鐵環和銅環箍住他留在野地的青草中，讓他被天上的露水浸濕，與野獸一起吃草。 16要改變他的人心，給他一個獸心，達七年之久。 17這是守望者的命令，是聖者的決定，要讓眾生知道至高者主宰世上萬國，祂要把國賜給誰就賜給誰，即使是最卑微的人。』
18「這就是我尼布甲尼撒王所做的夢。伯提沙撒啊，你要為我解夢，因為我國中所有的智者都不能為我解夢。但是你能，因為你有聖潔神明的靈。」
但以理解夢
19但以理，又名伯提沙撒，一時非常驚訝，惶恐不安。王說：「伯提沙撒啊，不要因為這夢和夢的意思而惶恐不安。」伯提沙撒回答說：「我主啊，願這夢發生在恨你的人身上，夢的意思應驗在你的仇敵身上。 20你夢見的樹蒼勁有力，高可參天，從地極都能看見。 21它的葉子美麗，果實纍纍，可作眾生的食物。野獸住在它的蔭下，飛鳥宿在它的枝頭。 22王啊，這蒼勁有力的樹就是你，你的威名高達穹蒼，你的權柄延至地極。 23王看見聖潔的守望者從天而降，說，『將這樹砍倒、毀滅，但把樹丕用鐵環和銅環箍住留在野地的青草中，讓他被天上的露水浸濕，與野獸一起吃草，達七年之久。』
24「王啊，以下是夢的意思，是至高者裁定要臨到我主我王的事： 25你必從人群中被趕走，與野獸同住，像牛一樣吃草，被天上的露水浸濕，達七年之久，直到你知道至高者主宰世上萬國，祂要把國賜給誰就賜給誰。 26守望者命令留下樹丕，表示等到你承認上天掌權後，你將重掌國權。 27王啊，請接受我的勸諫，你要秉公行義，以斷絕罪惡；憐憫窮人，以除掉罪過。這樣，你的國運也許可以延續。」
夢兆應驗
28這一切事果然發生在尼布甲尼撒王身上。 29十二個月後，他在巴比倫王宮的屋頂散步時， 30說：「這宏偉的巴比倫豈不是我用大能建立為京都，以顯我的威嚴和榮耀嗎？」 31話未說完，天上就有聲音說：「尼布甲尼撒王啊，你聽著，你已失去王權。 32你必從人群中被趕走，與野獸同住，像牛一樣吃草，達七年之久，直到你知道至高者主宰世上萬國，祂要把國賜給誰就賜給誰。」 33這話立刻應驗在尼布甲尼撒身上。他從人群中被趕走，像牛一樣吃草，身體被天上的露水浸濕，直到他的頭髮長如鷹毛，指甲長如鳥爪。
34「七年後，我尼布甲尼撒舉目望天，恢復了神智，便稱頌至高者，讚美、尊崇永活者。
「祂的統治永無窮盡，
祂的國度直到萬代。
35世人都微不足道，
祂在天軍和世人中獨行其道，
無人能攔阻祂的手，
或質問祂的作為。
36「那時，我恢復了神智，也恢復了我的威嚴和榮耀，重現我國度的輝煌。我的謀士和大臣都來朝見我，我重掌國權，勢力比以前更大。 37現在我尼布甲尼撒頌讚、尊崇、敬奉天上的王，因為祂的作為公正，祂行事公平，能夠貶抑行為驕傲的人。」
นิมิตของเนบูคัดเนสซาร์เรื่องต้นไม้ใหญ่
1เรากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ ถึงท่านทั้งหลายผู้เป็นพลเมืองทุกชาติทุกภาษาทั่วโลก ขอให้ท่านเจริญรุ่งเรือง!
2เราเห็นควรที่จะแจ้งให้ทราบถึงหมายสำคัญและปาฏิหาริย์ที่พระเจ้าสูงสุดทรงกระทำเพื่อเรา
3หมายสำคัญของพระองค์ยิ่งใหญ่เหลือล้ำ
การอัศจรรย์ของพระองค์เกรียงไกรยิ่งนัก
ราชอาณาจักรของพระองค์ดำรงนิรันดร์
ทรงครอบครองอยู่ตลอดทุกชั่วอายุ
4เรา เนบูคัดเนสซาร์ อยู่ในวังอย่างผาสุกและรุ่งเรือง 5ขณะนอนอยู่บนเตียงเราได้ฝัน ทำให้ตกใจกลัว ภาพและนิมิตต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในความคิดทำให้ตระหนกตกใจ 6เราจึงสั่งให้นำปราชญ์ของบาบิโลนทั้งหมดมาทำนายฝันให้ 7เมื่อบรรดานักเล่นอาคม นักเวทมนตร์ โหราจารย์4:7 หรือชาวเคลเดีย และหมอดูฤกษ์ยามมาแล้วเราก็แจ้งความฝันให้ฟัง แต่พวกเขาไม่สามารถแก้ฝันให้ได้ 8แล้วดาเนียลก็มาเข้าเฝ้า เราจึงเล่าความฝันให้ฟัง (เขามีอีกชื่อหนึ่งว่า เบลเทชัสซาร์ ตามชื่อเทพเจ้าองค์หนึ่ง วิญญาณของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์อยู่ในเขา)
9เรากล่าวว่า “เบลเทชัสซาร์ หัวหน้านักเล่นอาคมเอ๋ย เรารู้ว่าวิญญาณของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์อยู่ในเจ้า และไม่มีความล้ำลึกใดๆ ยากเกินความเข้าใจของเจ้า เราฝันเช่นนี้ จงแก้ฝันให้เราเถิด 10ขณะนอนอยู่บนเตียง เราเห็นนิมิตคือเรามองไปเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่ตรงกลางแผ่นดิน มันสูงใหญ่มาก 11ต้นไม้นั้นเติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่งจนยอดสูงจรดฟ้า แม้แต่สุดโลกก็ยังมองเห็น 12ใบของมันงามน่าดู ผลก็ดกเต็มต้น มันให้อาหารแก่สิ่งมีชีวิตทั้งปวง บรรดาสัตว์ในท้องทุ่งมาพักพิงใต้ร่มของมัน เหล่านกในอากาศมาอาศัยอยู่ตามกิ่งก้านของมัน บรรดาสิ่งมีชีวิตเลี้ยงชีพด้วยผลของมัน
13“ขณะนอนอยู่บนเตียง เราเห็นนิมิตคือ เรามองไปเห็นทูตสวรรค์4:13 หรือผู้พิทักษ์เช่นเดียวกับข้อ 17 และ 23ผู้บริสุทธิ์ลงมาจากฟ้าสวรรค์ 14เขาประกาศก้องว่า ‘โค่นต้นไม้ลง ลิดกิ่งออก ตัดใบทิ้งให้หมด และสลัดผลให้เกลื่อนกระจาย ไล่สัตว์ทั้งหลายออกจากใต้ร่ม และไล่นกออกจากกิ่งต่างๆ ไป 15แต่จงทิ้งตอกับรากไว้ เอาโซ่เหล็กและโซ่ทองสัมฤทธิ์ล่ามทิ้งไว้อย่างนั้นกลางดงหญ้าในทุ่ง
“ ‘ให้กายเขาเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์ ให้เขาอาศัยอยู่กับสัตว์ท่ามกลางพืชพันธุ์ต่างๆ ของแผ่นดินโลก 16ให้ความคิดจิตใจของเขาเปลี่ยนจากมนุษย์กลายเป็นเหมือนสัตว์จนครบเจ็ดวาระ4:16 หรือปีเช่นเดียวกับข้อ 23,25 และ 32
17“ ‘เหล่าทูตสวรรค์ผู้บริสุทธิ์เป็นผู้แจ้งคำตัดสินนี้ เพื่อผู้มีชีวิตอยู่จะรู้ว่าพระเจ้าสูงสุดทรงครอบครองเหนือมวลอาณาจักรของมนุษย์ ทรงมอบอาณาจักรแก่ผู้ใดก็ได้ตามแต่ชอบพระทัย ทรงแต่งตั้งผู้ต่ำต้อยที่สุดให้ปกครองพวกเขา’
18“นี่เป็นความฝันของเรา กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ บัดนี้เบลเทชัสซาร์เอ๋ย บอกเรามาเถิดว่าฝันนี้หมายความว่าอะไร เพราะไม่มีปราชญ์คนใดในอาณาจักรของเราแก้ฝันให้เราได้ แต่เจ้าทำได้เพราะวิญญาณของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์อยู่ในเจ้า”
ดาเนียลทำนายฝัน
19แล้วดาเนียล (หรือเบลเทชัสซาร์) ก็ตกตะลึงและว้าวุ่นใจอยู่ชั่วครู่หนึ่ง ความคิดของเขาทำให้เขาหวาดวิตก กษัตริย์จึงตรัสว่า “เบลเทชัสซาร์เอ๋ย อย่าให้ความฝันหรือความหมายของมันทำให้เจ้าตกใจกลัวไปเลย”
เบลเทชัสซาร์ทูลว่า “ข้าแต่กษัตริย์ ขอให้ความฝันและความหมายของมันตกแก่ศัตรูของฝ่าพระบาทเถิด! 20ต้นไม้ที่ฝ่าพระบาทเห็นซึ่งเติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่ง ยอดสูงจรดฟ้าจนสุดโลกยังมองเห็น 21ซึ่งมีใบสวยงาม ให้ผลดกเป็นอาหารแก่สิ่งมีชีวิตทั้งปวง ให้ร่มเงาแก่บรรดาสัตว์ในท้องทุ่ง และมีกิ่งก้านให้เหล่านกมาอาศัยทำรัง 22ข้าแต่กษัตริย์ ต้นไม้นั้นคือฝ่าพระบาท ทรงยิ่งใหญ่เกรียงไกร รุ่งโรจน์เทียมฟ้า และแผ่อำนาจไปถึงสุดโลก
23“ข้าแต่กษัตริย์ ที่ฝ่าพระบาทเห็นทูตสวรรค์ผู้บริสุทธิ์ลงมาจากฟ้าสวรรค์ และป่าวประกาศว่า ‘จงโค่นต้นไม้ลงและทำลายมันเสีย แต่เหลือตอไว้ ล่ามมันไว้กลางทุ่งหญ้าด้วยเหล็กและทองสัมฤทธิ์ ขณะที่รากยังหยั่งลึกอยู่ในดิน ให้เขาตากน้ำค้างและอาศัยอยู่เยี่ยงสัตว์ป่าจนครบเจ็ดวาระ’
24“ข้าแต่กษัตริย์ นิมิตนั้นมีความหมายดังนี้ประกาศิตขององค์ผู้สูงสุดเกี่ยวกับฝ่าพระบาทคือ 25ฝ่าพระบาทจะถูกขับไล่จากมวลมนุษย์และให้ไปใช้ชีวิตอยู่กับสัตว์ป่า จะกินหญ้าเหมือนวัวและตากน้ำค้างจนครบเจ็ดวาระจนกว่าฝ่าพระบาทจะเรียนรู้ว่าองค์ผู้สูงสุดทรงครอบครองเหนืออาณาจักรมนุษย์ พระองค์จะประทานอาณาจักรแก่ผู้ใดก็ได้ตามแต่ชอบพระทัย 26พระบัญชาที่ให้เหลือตอและรากไว้หมายความว่า ฝ่าพระบาทจะได้รับอาณาจักรกลับคืนมาอีก หลังจากทรงเรียนรู้แล้วว่าพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์นั้นครอบครองอยู่ 27ฉะนั้นข้าแต่กษัตริย์ ขอโปรดยอมรับคำแนะนำของข้าพระบาท ขอทรงละทิ้งบาปด้วยการทำสิ่งที่ถูกต้อง และขอทรงละทิ้งความชั่วด้วยการเมตตากรุณาผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง แล้วฝ่าพระบาทจะได้ทรงเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป”
ฝันเป็นจริง
28เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์คือ 29สิบสองเดือนต่อมา ขณะที่กษัตริย์ทรงดำเนินอยู่บนดาดฟ้าพระราชวังของบาบิโลน 30พระองค์ตรัสว่า “เราได้สร้างบาบิโลนอันยิ่งใหญ่ไพศาลนี้ขึ้นเป็นราชวังด้วยฤทธิ์อำนาจอันเกรียงไกรของเราและเพื่อเกียรติบารมีของเราไม่ใช่หรือ?”
31กษัตริย์ตรัสยังไม่ทันขาดคำ ก็มีเสียงดังจากฟ้าสวรรค์ว่า “กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์เอ๋ย นี่คือประกาศิตสำหรับเจ้า ราชอำนาจถูกพรากไปจากเจ้าแล้ว 32เจ้าจะถูกขับไล่จากมวลมนุษย์ให้ไปอาศัยอยู่กับสัตว์ป่า ให้กินหญ้าเหมือนวัวจนครบเจ็ดวาระ ตราบจนเจ้าเรียนรู้ว่าองค์ผู้สูงสุดทรงครอบครองเหนืออาณาจักรมนุษย์ พระองค์จะประทานอาณาจักรแก่ผู้ใดก็ได้ตามแต่ชอบพระทัย”
33ทันใดนั้นเนบูคัดเนสซาร์ก็เป็นไปตามประกาศิตของพระเจ้า พระองค์ทรงถูกขับไล่จากมวลมนุษย์ และกินหญ้าเหมือนวัว กายนั้นเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์ จนกระทั่งผมยาวเหมือนขนนกอินทรีและมีเล็บยาวเหมือนกรงเล็บของนก
34เมื่อครบกำหนดแล้ว เรา เนบูคัดเนสซาร์แหงนหน้าขึ้นมองดูฟ้าสวรรค์ สติสัมปชัญญะก็กลับคืนมา เราจึงถวายสรรเสริญองค์ผู้สูงสุด เราเทิดพระเกียรติและถวายพระเกียรติสิริแด่พระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่เป็นนิตย์
ราชอำนาจของพระองค์ดำรงนิรันดร์
ราชอาณาจักรของพระองค์ยืนยงตลอดทุกชั่วอายุ
35มวลประชาชาติในโลกนี้ล้วนไร้ค่า
พระองค์ทรงมีอำนาจ
ที่จะทำต่อเหล่าทูตสวรรค์
และต่อมวลประชาชาติตามชอบพระทัยของพระองค์
ไม่มีผู้ใดสามารถยับยั้งพระหัตถ์ของพระองค์
หรือกล่าวกับพระองค์ได้ว่า “พระองค์ทำอะไรนี่?”
36ขณะนั้นสติสัมปชัญญะของเรากลับคืนมา เกียรติและบารมีกลับคืนมาสู่เรา เพื่อสง่าราศีแห่งอาณาจักรของเรา ราชมนตรีและขุนนางทั้งหลายมาตามหาเรา ให้กลับไปครองราชบัลลังก์ดังเดิมและรุ่งเรืองยิ่งกว่าแต่ก่อน 37บัดนี้ เราเนบูคัดเนสซาร์ขอถวายสรรเสริญและยกย่องเทิดทูนองค์กษัตริย์แห่งฟ้าสวรรค์ เพราะทุกสิ่งที่ทรงกระทำนั้นถูกต้อง และทางทั้งปวงของพระองค์ก็ยุติธรรม บรรดาผู้ดำเนินชีวิตอย่างหยิ่งยโส พระองค์สามารถกระทำให้เขาถ่อมลง
