主對錫安的安慰
1耶和華說：「追求公義、
尋求我的人啊，聽我說。
你們要追想那磐石，
你們是從那裡被鑿出來的；
你們要追想那岩穴，
你們是從那裡被挖出來的。
2你們要追想你們的祖先亞伯拉罕和生你們的撒拉。
我呼召亞伯拉罕的時候，
他是孤身一人，
但我賜福給他，
使他子孫眾多。
3我必安慰錫安和錫安所有的荒場，
使曠野像伊甸園，
使沙漠變成我的園囿，
裡面有歡喜、快樂、感謝和歌頌的聲音。
4「我的子民啊，要留心聽我的話；
我的國民啊，要側耳聽我說。
因為我必賜下訓誨，
我的公正必成為萬民的光。
5我的公義臨近，
我的拯救已經開始，
我的臂膀要審判萬民。
眾海島都在等候我，
仰賴我的臂膀。
6你們舉目仰望穹蒼，
俯首觀看大地吧。
穹蒼必像煙雲消散，
大地必像衣服一樣漸漸破舊，
地上的居民必像蚊蠅一樣死亡。
但我的救恩永遠長存，
我的公義永不廢除。
7認識公義、銘記我訓誨的人啊，
聽我說。
你們不要害怕人的辱罵，
也不要畏懼他們的譭謗。
8因為蛀蟲必吃掉他們，
像吃衣服；
蟲子必蠶食他們，如食羊毛。
但我的公義永遠長存，
我的救恩延及萬代。」
9耶和華啊，伸出臂膀，
施展能力吧，
像在從前的世代一樣施展你的能力吧！
難道不是你砍碎了拉哈伯，
刺死了海怪嗎？
10難道不是你使海洋和深淵乾涸，
在海中開出道路讓蒙救贖的人穿過的嗎？
11耶和華所救贖的人必回來，
必歡唱著回到錫安，
得到永遠的福樂。
他們將歡喜快樂，
再沒有憂愁和歎息。
12耶和華說：「安慰你們的是我，是我。
你為什麼要害怕難逃一死、
生命如草芥的世人呢？
13難道你忘記了創造你、
鋪展穹蒼、
奠立大地根基的耶和華嗎？
難道因為試圖毀滅你的欺壓者大發怒氣，
你就整天驚恐不安嗎？
他們的怒氣如今在哪裡呢？
14被囚的人快得釋放了，
他們不會死在牢中，
也不會缺乏食物。
15我是你的上帝耶和華，
我翻動大海、捲起波濤，
萬軍之耶和華是我的名。
16我把我的話傳給你，
用我的手庇護你。
我鋪展穹蒼，奠立大地的根基，
對錫安說，『你是我的子民。』」
17耶路撒冷啊，醒來，醒來，站起來吧！你從耶和華手中的杯裡喝了祂的憤怒，喝乾了那杯使人東倒西歪的酒。
18你生育的兒子沒有一個來引導你，
你撫養成人的眾子沒有一個來攙扶你。
19荒涼、毀滅、饑荒、
戰禍已臨到你身上，
誰會為你哀哭呢？
誰能安慰你呢51·19 「誰能安慰你呢」有古卷作「我該怎樣安慰你呢」。？
20你的兒子們昏倒在街頭，
好像羚羊掉進網羅，
你的上帝耶和華把祂的憤怒和責備重重地降在他們身上。
21你這身受痛苦、並非因酒而醉的人啊，
要聽我的話。
22你的主耶和華是為祂子民申辯的上帝，祂說：
「看啊，我已從你手中拿走那使人東倒西歪的杯和盛滿我憤怒的碗，
你必不再喝。
23我必把這杯給苦待你的人，
他們曾對你說，『趴下，
我們好從你身上走過。』
你曾把你的背當作地面，
當作街道任人踐踏。」
Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo
1-2Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas51:1-2 gustong maluwas: o, gustong mahimong matarong. ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.
3“Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem51:3 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mao usab sa bersikulo 11 ug 16. ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.
4“Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. 5Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.51:5 kadaogan: o, pagkamatarong. Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. 6Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. 7Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. 8Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”
9Sige na, Ginoo, tabangi kami. Gamita ang imong gahom sa pagluwas kanamo. Tabangi kami sama sa imong gihimo kaniadto. Dili ba ikaw man ang nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?51:9 Rahab: Kini nagarepresentar sa Ehipto. 10Dili ba ikaw man ang nagpamala sa dagat aron sa paghimog agianan diha sa taliwala niini aron makatabok ang katawhan nga imong giluwas? 11Mobalik sa Zion ang imong mga linuwas nga nagaawit sa walay hunong nga kalipay. Mawala na ang ilang kasubo, ug mag-awas-awas ang ilang kalipay.
12Mitubag ang Ginoo, “Ako mao ang nagdasig kaninyo. Busa nganong mahadlok man kamo sa mga tawong mamatay ra sama sa sagbot? 13Nalimot na ba kamo nga ako ang naghimo kaninyo? Ako ang nagbukhad sa kalangitan ug nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Nganong nagakinabuhi kamo nga kanunayng may kahadlok sa kasuko sa mga nagalutos ug buot molaglag kaninyo? Ang ilang kasuko dili na makaunsa kaninyo. 14Sa dili madugay buhian ang mga binihag. Dili sila mamatay sa gibilanggoan kanila, ni mawad-an ug pagkaon. 15Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. 16Gitudlo ko kaninyo ang angay ninyong isulti, ug gipanalipdan ko kamo pinaagi sa akong gahom. Ako ang nagpahimutang sa kalangitan ug ang nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Ug ako ang nagaingon sa Zion, ‘Ikaw ang akong katawhan.’ ”
17Bangon na, Jerusalem! Ang kasuko sa Ginoo sama sa ilimnon nga gihurot mog inom hangtod nga nagsusapinday ka sa kahubog. 18Walay usa sa imong katawhan51:18 katawhan: sa literal, kabataan. nga makaagak kanimo; walay usa kanila nga makatabang kanimo. 19Nahitabo kanimo kining duha ka kalamidad: naguba ikaw tungod sa gubat ug nagaantos sa kagutom ang imong katawhan. Walay nahibilin sa imong katawhan nga modasig ug molipay kanimo. 20Gipangkuyapan sila ug nagbuy-od sa eskina sa matag dalan sama sa usa nga nalit-agan. Nahiagom sila sa labihan nga kasuko sa Ginoo; gibadlong sila sa imong Dios.
21Busa pamatia ninyo kini, kamong nagaantos ug nangahubog apan dili tungod sa bino. 22Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios nga nagalaban kaninyo, “Pamati! Gikuha ko na gikan kaninyo ang akong kasuko nga daw ilimnon nga makahubog. Dili ko na kamo paimnon niini pag-usab. 23Ihatag ko kini sa mga nagpaantos kaninyo, ug sa nagsugo kaninyo nga mohapa aron ilang tumban ug himuong daw yuta ug dalan ang inyong mga likod.”
