依靠埃及徒勞無益
1耶和華說：
「我悖逆的兒女有禍了！
他們不遵行我的旨意，
按自己的計劃行事；
未經我同意，擅自與人結盟，
不斷犯罪。
2他們不求問我便去埃及，
想得到法老的保護和蔭庇。
3然而，法老的保護和蔭庇必成為他們的恥辱。
4雖然他們的官長和使臣已到瑣安和哈內斯，
5但他們必蒙羞，
因為埃及人對他們毫無用處，
沒有任何幫助和益處，
帶給他們的只有羞愧和恥辱。」
6以下是關於南地動物的預言：
他們的使臣用驢馱著財物，
用駱駝馱著珍寶，
穿過公獅、母獅、蝮蛇和飛蛇出沒的艱險之地，
前往一個對他們毫無用處的國家。
7埃及的幫助是徒然的，
所以我稱她為「沒用的海怪30·7 「海怪」希伯來文是「拉哈伯」，埃及的別名。」。
8耶和華對我說：
「現在，你去當著他們的面把這些話刻在版上，
記在書卷上，
永遠留給後世作明證。
9他們是悖逆的民族，
是說謊的兒女，
不肯聽從耶和華的教導。
10他們對先見說，
『你們不要再看異象了。』
又對先知說，
『不要再教導我們是非對錯。
給我們說些好聽的話，
講些虛幻的事吧。
11讓開！不要擋我們的路！
不要再給我們講以色列聖者的事。』
12因此，以色列的聖者說，
『因為你們藐視我的話，
依仗欺壓之能和詭詐之術，
13你們的罪惡必像一堵斷裂、凸起的高牆，
搖搖欲墜，瞬間倒塌，
14又像瓦器一樣被摔得粉碎，
找不到一塊可以用來從火爐中取炭或從水池裡舀水的碎片。』」
15主耶和華——以色列的聖者說：
「你們回轉、安息便可得到拯救；
你們安靜、信靠便可得到力量。
但你們卻不肯。
16你們說，『不，我們要騎馬奔逃。』
所以你們必奔逃。
你們又說，『我們要騎快馬逃跑。』
所以追趕你們的人必疾馳如飛。
17他們一人叱喝，
必嚇得你們千人逃跑；
他們五人叱喝，
你們必全部逃跑，
以致餘剩的人少得像山頂上的旗杆、高崗上的旗幟。」
18因此，耶和華正在等候，
準備施恩給你們，
祂必憐憫你們。
因為耶和華是公義的上帝，
等候祂的人有福了！
19住在耶路撒冷的錫安百姓啊，你們必不再哭泣。祂聽到你們的呼求後必恩待你們；祂聽見後必應允你們。 20雖然主讓你們經苦難、歷艱辛，但你們的教師必不再隱藏，你們必親眼看見你們的教師。 21不管你們向左還是向右，都會聽見背後有聲音說：「這是正路，踏上去吧！」 22你們必拋棄自己那些鍍金包銀的偶像，把它們當作污穢之物丟掉，對它們說：「去吧！」
23你們撒種，主必降雨，並使你們五穀豐登。那時，你們的牲畜必在寬闊的草場上吃草； 24耕田的牛和驢必吃用叉子和鏟子揚淨、拌上鹽的飼料。 25在你們的敵人被殺戮、城樓倒塌的日子，你們的高山岡陵上必有溪水奔流。 26耶和華包紮他百姓的創傷，醫治祂子民的傷口時，月亮必發出太陽般的光輝，太陽的光輝必增加七倍，燦爛得好像七個太陽同時發光。
27看啊，耶和華從遠方來，
伴著滾滾濃煙，
祂的怒氣如烈火，
話語充滿憤怒，舌頭好像烈焰。
28祂的氣息像淹到人頸項的洪流。
祂必像篩子一樣篩列國，
毀滅他們，並把嚼環放在列邦口中，
引他們走上歧途。
29但你們必歡唱，好像晚上慶祝節期；你們必充滿喜樂，好像人們吹著笛子登耶和華的山、到以色列磐石那裡。 30耶和華必使人聽見祂威嚴的聲音，在憤怒、烈焰、暴雨、雷轟和冰雹中讓人看見祂降罰的臂膀。 31亞述人聽見耶和華的聲音必心驚膽戰，祂必用杖擊打他們。 32耶和華的刑杖每責打他們一下，祂的子民必擊鼓彈琴。祂必在戰場上揮手擊打他們。 33焚燒之地——陀斐特早已為亞述王預備好了，那裡又寬又深，堆著許多木柴，耶和華的氣必如同一股硫磺火點燃那些木柴。
วิบัติแก่ชนชาติที่ดื้อรั้น
1องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“วิบัติแก่ลูกหลานที่ดื้อรั้น
แก่ผู้ซึ่งทำตามแผนการที่ไม่ได้มาจากเรา
ทำสัญญาไมตรีโดยไม่ได้อาศัยวิญญาณของเรา
ทำบาปซ้อนบาป
2ผู้ลงไปยังอียิปต์
โดยไม่ปรึกษาเรา
ผู้มุ่งขอการอารักขาจากฟาโรห์
ขอลี้ภัยใต้ร่มเงาของอียิปต์
3แต่การอารักขาของฟาโรห์จะกลับเป็นความอัปยศอดสูแก่เจ้า
ร่มเงาของอียิปต์จะทำให้เจ้าอับอายขายหน้า
4ถึงแม้พวกเขาจะมีกองทหารอยู่ในโศอัน
และบรรดาทูตของเขาได้ไปถึงฮาเนส
5ทุกคนก็จะต้องอับอายขายหน้า
เพราะชนชาติซึ่งไม่มีประโยชน์แก่พวกเขา
ผู้ไม่ให้ความช่วยเหลือหรือประโยชน์อันใด
ให้แต่ความอับอายและความอัปยศอดสู”
6พระดำรัสเกี่ยวกับสัตว์ต่างๆ แห่งเนเกบมีดังนี้
คณะทูตขนทรัพย์สมบัติมาบนหลังลาและบนโหนกอูฐ
เดินทางผ่านดินแดนอันยากลำบากและทุกข์ลำเค็ญ
แดนแห่งราชสีห์และนางสิงห์
แดนแห่งงูกะปะและงูแมวเซา
เพื่อไปยังชนชาติที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้
7ไปยังอียิปต์ ซึ่งความช่วยเหลือของเขาเปล่าประโยชน์อย่างแท้จริง
เราจึงเรียกอียิปต์ว่า
“ราหับผู้ไร้พิษสง”
8บัดนี้จงไปเขียนไว้บนแผ่นจารึกสำหรับพวกเขา
เขียนลงบนหนังสือม้วน
เพื่อวันข้างหน้า
จะได้เป็นพยานหลักฐานที่ยืนยงตลอดไป
9คนเหล่านี้เป็นประชากรผู้ทรยศ เป็นลูกหลานที่ชอบหลอกลวง
ลูกหลานซึ่งไม่เต็มใจรับฟังคำสอนขององค์พระผู้เป็นเจ้า
10พวกเขาบอกผู้ทำนายว่า
“อย่าเห็นนิมิตต่างๆ อีกต่อไป!”
และบอกผู้เผยพระวจนะว่า
“อย่าแจ้งนิมิตถึงสิ่งที่ถูกต้องอีกเลย!
ขอให้บอกแต่เรื่องที่น่าฟัง
เผยพระวจนะเป็นภาพฝันมายาต่างๆ เถิด
11จงหลีกไปให้พ้น
จงออกไปให้พ้นจากทางนี้
และหยุดเผชิญหน้ากับพวกเรา
ด้วยองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลเสียที!”
12ฉะนั้นองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสว่า
“เนื่องจากเจ้าละทิ้งถ้อยคำนี้
ไปวางใจการกดขี่ข่มเหง
และพึ่งพากลอุบาย
13บาปนี้จะเป็นดั่งกำแพงสูงสำหรับเจ้า
ซึ่งแตกกะเทาะออก
แล้วก็ล้มครืนทันทีในชั่วพริบตา
14มันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหมือนเครื่องปั้นดินเผา
ที่ถูกทุบละเอียดอย่างไม่ปรานี
จนหาเศษสักชิ้นที่พอจะไปช้อนถ่านจากเตา
หรือรองน้ำนิดหนึ่งจากบ่อก็ไม่ได้เลย”
15พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสว่า
“โดยการกลับใจและการหยุดพัก เจ้าจะรอด
กำลังของเจ้าอยู่ที่การสงบนิ่งและการวางใจ
แต่เจ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้เลย
16เจ้าพูดว่า ‘ไม่เอา พวกเราจะขึ้นหลังม้าหนีไป’
ดังนั้นเจ้าก็จะหนีไป!
เจ้าพูดว่า ‘พวกเราจะควบม้าเร็วหนีไป’
ฉะนั้นบรรดาผู้ไล่ตามเจ้าจะมาเร็วมาก!
17คนพันคนจะเตลิดหนี
เพราะคำขู่เข็ญของคนคนเดียว
เพราะคำขู่เข็ญของคนห้าคน
เจ้าทั้งหมดจะเตลิดหนี
จนพวกเจ้าเหลืออยู่น้อยนิด
เหมือนเสาธงบนยอดเขา
เหมือนธงสัญญาณที่ปักไว้บนเนินเขา”
18ถึงกระนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้ายังทรงปรารถนาจะเมตตาเจ้า
พระองค์ทรงลุกขึ้นเพื่อแสดงความเมตตาสงสารต่อเจ้า
เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความยุติธรรม
พระพรมีแก่ทุกคนที่รอคอยพระองค์!
19ประชากรศิโยนเอ๋ย ผู้อาศัยในเยรูซาเล็ม ท่านจะไม่ร้องไห้อีก พระองค์จะทรงเปี่ยมด้วยพระคุณยิ่งนักเมื่อท่านร้องขอความช่วยเหลือ! ทันทีที่พระองค์ทรงได้ยิน พระองค์จะทรงตอบ 20ถึงแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานอาหารแห่งความลำเค็ญและน้ำแห่งความทุกข์ระทมแก่ท่าน แต่ครูของท่านจะไม่ซ่อนตัวอีก ท่านจะเห็นครูด้วยตาของท่านเอง 21ไม่ว่าท่านจะหันไปทางซ้ายหรือทางขวา หูของท่านจะได้ยินเสียงข้างหลังกล่าวว่า “นี่คือหนทาง จงเดินในทางนี้เถิด” 22แล้วท่านจะทำลายรูปเคารพต่างๆ ที่หุ้มด้วยเงิน และเทวรูปซึ่งปิดทอง ท่านจะเหวี่ยงทิ้งเหมือนผ้าที่เปื้อนประจำเดือน และพูดกับสิ่งเหล่านั้นว่า “ไปให้พ้น!”
23พระองค์จะประทานฝนแก่เมล็ดพืชที่ท่านหว่านลงในดิน อาหารที่ได้จากแผ่นดินจะอุดมสมบูรณ์ ในวันนั้นฝูงสัตว์ของท่านจะเล็มหญ้าอยู่ในทุ่งกว้าง 24วัวและลาซึ่งใช้ไถนาจะกินหญ้าแห้งและอาหารคลุกซึ่งใช้คราดและพลั่วเกลี่ย 25ในวันสังหารครั้งใหญ่นั้น เมื่อหอคอยต่างๆ ล้มครืนลง ธารน้ำหลายสายจะไหลบนภูเขาสูงทุกลูกและเนินเขาสูงทุกแห่ง 26ดวงจันทร์จะฉายแสงดั่งดวงอาทิตย์ และแสงอาทิตย์จะแผดกล้ากว่าเดิมเจ็ดเท่าเหมือนความสว่างของเจ็ดวันรวมกัน เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสมานรอยแผลของประชากรของพระองค์และทรงรักษาบาดแผลที่ทรงลงโทษ
27ดูเถิด พระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาจากที่ไกลลิบ
ด้วยพระพิโรธร้อนแรงและควันโขมงทึบ
ปากของพระองค์เต็มไปด้วยพระพิโรธ
ลิ้นของพระองค์คือไฟที่เผาผลาญ
28ลมหายใจของพระองค์
เหมือนน้ำที่ทะลักท่วมถึงคอ
พระองค์ทรงฝัดร่อนนานาชาติในตะแกรงแห่งหายนะ
พระองค์ทรงใส่บังเหียนที่ชักนำให้เตลิดไปนั้น
ไว้ที่ปากของชนชาติต่างๆ
29ส่วนท่านจะร้องเพลง
เหมือนในคืนฉลองเทศกาลศักดิ์สิทธิ์
จิตใจของท่านจะชื่นชมยินดี
เหมือนตอนที่ประชากรเป่าขลุ่ย
ขณะขึ้นไปยังภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เพื่อเข้าเฝ้าพระศิลาแห่งอิสราเอล
30องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้มนุษย์ได้ยินพระสุรเสียงอันทรงเดชานุภาพของพระองค์
ให้พวกเขาเห็นพระกรซึ่งฟาดลงมา
ด้วยพระพิโรธรุนแรงและด้วยไฟที่เผาผลาญ
ด้วยพายุฝน ฟ้าคำรน และลูกเห็บ
31พระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าทำให้อัสซีเรียแตกกระจาย
พระองค์จะทรงฟาดเขาลงด้วยคทาของพระองค์
32ทุกจังหวะที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงฟาดเขา
ด้วยไม้เรียว
จะเข้ากับเสียงของรำมะนาและพิณ
ขณะที่พระองค์ทรงสู้รบกับพวกเขาด้วยการฟาดฟันโดยพระกรของพระองค์ในสงคราม
33โทเฟทถูกเตรียมไว้นานแล้ว
เตรียมไว้สำหรับกษัตริย์องค์นั้น
หลุมที่ใช้เผาก็กว้างและลึก
มีไฟและฟืนมากมาย
ลมหายใจขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เหมือนธารกำมะถันลุกโชน
ซึ่งจะจุดโทเฟทให้ลุกไหม้
