以色列人必重歸故土
1耶和華必憐憫雅各，再次選擇以色列人做祂的子民，把他們安置在他們自己的土地上。外族人必與他們聯合，歸入以色列。 2各國必幫助他們重返故鄉。在耶和華賜給他們的土地上，外族人必做他們的僕婢。他們必擄掠以前擄掠他們的人，統治以前壓制他們的人。
對巴比倫的諷刺
3耶和華使他們脫離痛苦、悲傷和殘酷奴役的時候， 4他們必這樣譏笑巴比倫王：
「暴君滅亡了！
暴政結束了！
5耶和華折斷了邪惡君主的權杖。
6他曾狂怒地攻伐列邦，
無休無止，
怒氣沖沖地征服列國，
大肆迫害。
7如今天下太平，
人人歡呼歌唱，
8連松樹和黎巴嫩的香柏樹都歡喜快樂地說，
『自從他滅亡後，
再沒有人上來砍伐我們。』
9巴比倫王啊，你下到陰間，
陰間興奮地迎接你，
那些在世上做過君王和首領的陰魂都從座位上站起來迎接你，
10對你說，
『你如今也跟我們一樣軟弱無能。』
11你的榮耀和琴聲一同落入陰間，
蟲成了你的床鋪，
蛆成了你的被子。
12「明亮的晨星、黎明之子啊，
你怎麼從天上墜落下來？
你這打敗列國的怎麼被砍倒在地上？
13你曾想，『我要升到天上，
把自己的寶座設在上帝的眾星之上；
我要坐在遙遠的北方眾神明聚會的山上；
14我要升到雲天之上，
使自己與至高者一樣。』
15可是，你必墜入陰間，
掉進死亡的深坑。
16看見你的都瞪大眼睛盯著你，
都在想，『這就是那曾使大地震動、列國顫抖的人嗎？
17這就是那曾使天下荒涼、城邑傾覆、不肯釋放俘虜回家的人嗎？』
18萬國的君王都躺在自己華麗的陵墓中，
19只有你像一根毫無用處的樹枝，
被拋棄在自己的墳墓外。
你就像一具遭人踐踏的屍體，
與喪身刀下的人一同被扔進亂石坑裡。
20你必得不到君王的葬禮，
因為你禍國殃民，
殺害自己的百姓。
「惡人的子孫必永遠被遺忘。
21預備殺戮他的子孫吧，
因為他們的祖先罪惡深重，
免得他們興起統治世界、到處建造城邑。」
22萬軍之耶和華說：
「我必攻擊巴比倫，
剷除巴比倫的名號、餘民和後裔。
這是耶和華說的。
23我必用毀滅的掃帚清掃它，
使它成為沼澤之地和刺蝟的住所。
這是萬軍之耶和華說的。」
關於亞述的預言
24萬軍之耶和華起誓說：
「我的計劃必實現，
我的旨意必成就。
25我必在我的土地上擊垮亞述人，
在我的山上踐踏他們，
除去他們加在我子民身上的軛和重擔。
26這是我對全世界所定的計劃，
是向列國伸出的懲罰之手。」
27萬軍之耶和華定了計劃，
誰能阻撓呢？
祂的手已經伸出，
誰能叫祂收回呢？
關於非利士的預言
28亞哈斯王駕崩那年，我得到以下預言：
29非利士人啊，
不要因擊打你們的杖已經折斷14·29 「擊打你們的杖已經折斷」指攻擊非利士的王已死。便高興。
因為那杖就像一條蛇，
必生出一條更危險的蛇，
一條會飛的毒蛇。
30貧窮人必衣食無憂，
困苦人必安然度日，
但我必用饑荒除掉你們的子孫，
消滅你們殘存的人。
31城門啊，哀號吧！
城邑啊，哭喊吧！
非利士人啊，戰抖吧！
因為有陣容整齊的軍隊從北方如塵煙滾滾而來。
32該怎樣回覆外國的使者呢？
要告訴他們：「耶和華建立了錫安，
祂困苦的子民必得到保護。」
1องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเอ็นดูสงสารยาโคบ
พระองค์จะทรงเลือกสรรอิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง
และจะนำพวกเขากลับมาตั้งถิ่นฐานในแผ่นดินของพวกเขา
ชนต่างชาติจะมาสมทบ
และเข้าร่วมกับวงศ์วานของยาโคบ
2ประชาชาติต่างๆ จะรับ
และนำพวกเขากลับคืนถิ่น
วงศ์วานอิสราเอลจะครอบครองประชาชาติต่างๆ
ซึ่งจะเป็นผู้รับใช้ชายหญิงในแผ่นดินขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ผู้ที่จับอิสราเอลเป็นเชลยจะตกเป็นเชลยของอิสราเอล
และอิสราเอลจะปกครองผู้ที่เคยกดขี่ข่มเหงพวกเขา
3ในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เจ้าพ้นจากความทุกข์ทรมาน ความชุลมุนวุ่นวาย และพันธนาการอันโหดร้าย 4เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่า
ผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ!
ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร!
5องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหักไม้เรียวของคนชั่วร้าย
ทรงหักคทาของผู้ครอบครอง
6ซึ่งกระหน่ำตีชาติต่างๆ อย่างไม่หยุดยั้ง
ด้วยแรงโทสะ
และปราบนานาประเทศ
ด้วยการจู่โจมอย่างอำมหิต
7ดินแดนทั้งปวงก็หยุดพักและสงบสุข
พวกเขาเปล่งเสียงร้องเพลง
8แม้แต่ต้นสนต่างๆ และสนซีดาร์แห่งเลบานอน
ก็เปรมปรีดิ์และกล่าวว่า
“เดี๋ยวนี้เจ้าตกต่ำแล้ว
ก็ไม่มีคนตัดไม้มาโค่นเรา”
9แดนมรณะเบื้องล่าง
ลุกขึ้นต้อนรับเจ้า
มันปลุกวิญญาณของบรรดาผู้ที่จากไปให้มาทักทายเจ้า
คือผู้ที่เคยเป็นผู้นำของโลก
มันทำให้เหล่ากษัตริย์ผู้เคยปกครองเหนือบรรดาประชาชาติ
ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา
10พวกเขาจะร้องออกมา
เป็นเสียงเดียวกันว่า
“บัดนี้ท่านก็อ่อนแอเหมือนพวกเรา
ท่านกลับกลายเป็นเหมือนเรา”
11ความลำพองของเจ้าลงไปในหลุม
พร้อมกับเสียงพิณของเจ้า
หนอนยั้วเยี้ยอยู่ใต้ร่างของเจ้า
และไส้เดือนปกคลุมตัวเจ้า
12โอ ดาวประจำรุ่ง โอรสแห่งรุ่งอรุณ!
เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วสิหนา
ครั้งหนึ่งเจ้าเคยปราบประชาชาติต่างๆ ให้ตกต่ำ
แต่บัดนี้เจ้าถูกเหวี่ยงทิ้งลงมายังโลกเสียแล้ว!
13เจ้ารำพึงว่า
“เราจะขึ้นไปสวรรค์
เราจะยกบัลลังก์ของเราขึ้น
เหนือดวงดาราทั้งปวงของพระเจ้า
เราจะครอบครองเหนือภูเขาแห่งการชุมนุม
บนยอดสูงสุดของภูเขาศักดิ์สิทธิ์14:13 หรือทางเหนือ
14เราจะขึ้นไปเหนือเมฆ
เราจะตีเสมอองค์ผู้สูงสุด”
15แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่หลุมฝังศพ
มาสู่ห้วงเหวลึก
16บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าก็จ้องมอง
และใคร่ครวญชะตาของเจ้าว่า
“นี่หรือผู้เขย่าโลก
และทำให้อาณาจักรต่างๆ สั่นสะท้าน?
17นี่หรือผู้ที่ทำให้โลกเป็นถิ่นกันดาร
ผู้ล้มล้างนครต่างๆ
และไม่ยอมปล่อยเชลยกลับคืนถิ่น?”
18บรรดากษัตริย์ชาติต่างๆ
นอนอยู่ในหลุมฝังศพของตนอย่างสมเกียรติ
19แต่ร่างของเจ้าถูกเหวี่ยงทิ้งออกมา
เหมือนกิ่งไม้หัก
ถูกทับถมด้วยร่างของคนที่ถูกฆ่า
ผู้ตายด้วยคมดาบ
ผู้ลงไปสู่พื้นหินของเหว
ดั่งศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20เจ้าจะไม่ได้รับการฝังศพอย่างพวกเขา
เพราะเจ้าได้ทำลายล้างดินแดนของเจ้า
และเข่นฆ่าประชากรของเจ้า
ลูกหลานของคนชั่วร้าย
จะไม่ถูกเอ่ยถึงอีกเลย
21จงเตรียมที่สำหรับประหารลูกๆ ของเขา
เพราะบาปของบรรพบุรุษ
พวกเขาไม่ได้ขึ้นมาครอบครองดินแดนนั้น
ไม่ได้สร้างเมืองบนแผ่นดินโลก
22พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า
“เราจะลุกขึ้นมาต่อสู้พวกเขา
เราจะตัดชื่อคนที่เหลืออยู่
ทั้งเชื้อสายและวงศ์วานออกจากบาบิโลน”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
23“เราจะทำให้บาบิโลนกลับกลายเป็นถิ่นนกเค้าแมว
เต็มไปด้วยหนองบึงและปลักโคลน
เราจะกวาดดินแดนนี้ด้วยไม้กวาดแห่งหายนะ”
พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
คำพยากรณ์กล่าวโทษอัสซีเรีย
24พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงปฏิญาณไว้ว่า
“เราวางแผนไว้อย่างไร มันจะเป็นอย่างนั้นแน่นอน
และเราประสงค์อย่างไร มันจะเกิดขึ้นตามนั้น
25เราจะขยี้ทัพอัสซีเรียในดินแดนของเรา
เราจะเหยียบเขาลงที่ภูเขาของเรา
เราจะกำจัดแอกจากประชากรของเรา
และขจัดภาระจากบ่าของพวกเขา”
26นี่เป็นแผนการที่กำหนดไว้สำหรับโลกทั้งโลก
นี่คือพระหัตถ์ซึ่งเงื้อขึ้นเหนือประชาชาติทั้งปวง
27เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงกำหนดไว้ ใครเล่าจะพลิกผันได้?
พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา ใครเล่าจะทำให้พระองค์ทรงหดพระหัตถ์กลับไป?
คำพยากรณ์กล่าวโทษฟีลิสเตีย
28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ มีพระดำรัสจากพระเจ้าดังนี้ว่า
29ชาวฟีลิสเตียทั้งปวงเอ๋ย อย่ากระหยิ่มยิ้มย่อง
ว่าไม้เรียวที่ฟาดเจ้านั้นหักแล้ว
จากรากเหง้าของงูตัวนั้นจะเกิดงูพิษ
เป็นงูเห่าพิษร้ายซึ่งแว้งกัด
30ผู้ยากไร้ที่สุดจะพบทุ่งหญ้า
และคนขัดสนจะเอนกายลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะทำลายล้างรากเหง้าของเจ้าด้วยการกันดารอาหาร
ซึ่งจะผลาญชีวิตพวกเจ้าที่เหลือรอด
31ประตูเมืองเอ๋ย จงร้องไห้เถิด! นครเอ๋ย จงคร่ำครวญเถิด!
ชาวฟีลิสเตียทั้งปวง จงกลัวจนหัวหดไป!
ควันโขมงขึ้นจากทิศเหนือ
และแถวต่างๆ ที่ดาหน้าเข้ามาไม่มีล้าหลังสักคนเดียว
32จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร?
ก็ว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยนไว้
และคนที่ทุกข์ลำเค็ญในเมืองนั้นจะพบที่พักพิง”
