斥責拜偶像的以色列人
1那時，幾位以色列的長老到我這裡來，坐在我面前。 2耶和華對我說： 3「人子啊，這些人在心裡立起偶像，把導致犯罪的絆腳石放在自己面前，我豈能讓他們來求問？ 4你告訴他們，主耶和華這樣說，『任何以色列人若在心裡立起偶像，把導致犯罪的絆腳石放在自己面前，又來求問先知，我耶和華必按他心中假神的數目親自用懲罰回答他， 5好奪回以色列人的心，他們因為拜偶像而遠離我。』
6「因此，你要告訴以色列人，主耶和華這樣說，『你們要悔改，離棄你們的偶像，離棄那些可憎之事。 7因為以色列人或是在以色列定居的外族人若背棄我，在心中樹立偶像，把導致犯罪的絆腳石放在自己面前，又來向先知求問我的旨意，我耶和華必親自用懲罰回答他。 8我必嚴懲他，使他成為眾人的鑒戒和笑柄。我必將他從我的子民中剷除。這樣，你們就知道我是耶和華。 9如果先知受迷惑說預言，那是我耶和華任他胡作非為，我必伸手懲治他，把他從我的以色列百姓中除滅。 10他們必擔當自己的罪過——假先知與求問的人要擔當同樣的罪過。 11這樣，以色列人便不再偏離我，不再犯罪玷污自己。他們要做我的子民，我要做他們的上帝。這是主耶和華說的。』」
12耶和華對我說： 13「人子啊，若有國家犯罪背叛我，我必伸手斷絕他們的糧源，使饑荒遍地，毀滅人和牲畜。 14即使挪亞、但以理和約伯三人在那裡，他們也只能因義行而自己得救。這是主耶和華說的。 15倘若我使猛獸在那裡橫行、肆虐，以致那裡荒涼、人蹤絕跡， 16縱然這三個義人在那裡，我憑我的永恆起誓，他們也不能救自己的兒女，只能自己得救，那裡卻要荒涼。這是主耶和華說的。 17倘若我使刀劍臨到那裡，毀滅人和牲畜， 18縱然這三個義人在那裡，我憑我的永恆起誓，他們也不能救自己的兒女，只能自己得救。這是主耶和華說的。 19倘若我叫瘟疫在那裡肆虐，發烈怒毀滅那裡的人和牲畜， 20縱然挪亞、但以理和約伯在那裡，我憑我的永恆起誓，他們也不能救自己的兒女，只能因義行而自己得救。這是主耶和華說的。
21「主耶和華說，『我要把戰禍、饑荒、猛獸和瘟疫這四大刑罰降在耶路撒冷，毀滅人和牲畜。 22然而，其中仍有倖免的人帶著兒女逃出來。他們會逃到你們這裡，你們看見他們的所作所為，便會對我在耶路撒冷所降的一切災難感到欣慰。 23你們看見他們的所作所為，就知道我不是無緣無故地懲罰耶路撒冷。』這是主耶和華說的。」
คำพิพากษาบรรดาผู้กราบไหว้รูปเคารพ
1ผู้อาวุโสของอิสราเอลบางคนเข้ามาหาข้าพเจ้าและมานั่งอยู่ตรงหน้าข้าพเจ้า 2แล้วพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 3“บุตรมนุษย์เอ๋ย คนเหล่านี้เทิดทูนรูปเคารพอยู่ในใจ และวางสิ่งชั่วร้ายซึ่งทำให้สะดุดไว้ตรงหน้าตน ควรหรือที่เราจะยอมให้เขามาสอบถามอะไรจากเรา? 4ดังนั้นจงพูดและจงบอกพวกเขาเถิดว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่าเมื่อชาวอิสราเอลคนใดเทิดทูนรูปเคารพต่างๆ ไว้ในใจ และวางสิ่งชั่วร้ายซึ่งทำให้สะดุดไว้ตรงหน้าแล้วยังมาหาผู้เผยพระวจนะ เราผู้เป็นพระยาห์เวห์จะตอบเขาเองเกี่ยวกับการกราบไหว้รูปเคารพต่างๆ มากมายของเขา 5เราจะทำเช่นนั้นเพื่อยึดจิตใจประชากรอิสราเอลที่ทอดทิ้งเราและหันไปหารูปเคารพนั้นกลับคืนมา’
6“ฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า จงกลับใจใหม่! จงหันจากรูปเคารพต่างๆ และเลิกการกระทำทุกอย่างที่น่าเกลียดชัง!
7“ ‘เมื่อชาวอิสราเอลหรือชาวต่างชาติที่มาอาศัยอยู่ในอิสราเอลคนใดแยกตัวจากเรา และเทิดทูนรูปเคารพไว้ในใจ ทั้งวางสิ่งชั่วร้ายซึ่งทำให้สะดุดไว้ตรงหน้า แล้วไปหาผู้เผยพระวจนะเพื่อสอบถามอะไรจากเรา เราผู้เป็นพระยาห์เวห์จะตอบเขาเอง 8เราจะตั้งตนเป็นศัตรูกับเขา ทำให้เขาเป็นอุทาหรณ์ เป็นคำเปรียบเปรย เราจะตัดเขาออกจากประชากรของเรา เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
9“ ‘และหากผู้เผยพระวจนะคนนั้นถูกโน้มน้าวให้กล่าวพยากรณ์ เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้โน้มน้าวเขาเอง และเราจะเหยียดมือออกต่อสู้และทำลายล้างเขาไปจากหมู่ประชากรอิสราเอลของเรา 10ทั้งคู่ต้องรับโทษของตน ผู้เผยพระวจนะก็ผิดพอๆ กับคนที่มาปรึกษาเขา 11แล้วประชากรอิสราเอลจะไม่หลงเตลิดไปจากเราอีก ทั้งจะไม่ปล่อยตัวให้แปดเปื้อนบาปทั้งปวงอีก พวกเขาจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”
คำพิพากษาที่ไม่มีทางเลี่ยง
12พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 13“บุตรมนุษย์เอ๋ย หากดินแดนหนึ่งทำบาปโดยไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา และเราเหยียดมือออกลงโทษโดยตัดแหล่งอาหารของเขา แล้วส่งการกันดารอาหารมาคร่าชีวิตของคนและสัตว์ 14แม้คนทั้งสามนี้คือ โนอาห์ ดาเนียล14:14 หรือดาเนลตามตัวสะกดภาษาฮีบรู อาจหมายถึงผู้เผยพระวจนะดาเนียลหรือคนอื่นก็ได้ เช่นเดียวกับข้อ 20 และโยบอยู่ในดินแดนนั้นด้วย พวกเขาก็เพียงแต่ช่วยตัวเองให้รอดโดยความชอบธรรมของตนเท่านั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
15“หรือหากเราส่งบรรดาสัตว์ป่ามาทั่วดินแดนนั้นและให้พวกมันคร่าชีวิตผู้คนจนกลายเป็นถิ่นร้าง เพื่อที่จะไม่มีใครกล้าสัญจรไปมาเพราะสัตว์ร้ายนั้น 16เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด แม้คนทั้งสามนั้นอยู่ที่นั่นด้วย เขาก็ไม่สามารถช่วยลูกชายลูกสาวของตนได้ฉันนั้น พวกเขาจะช่วยได้แต่ตนเองเท่านั้น ส่วนดินแดนนั้นจะถูกทิ้งร้างไป” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
17“หรือหากเรานำดาบมาฟาดฟันดินแดนนั้นและกล่าวว่า ‘ให้ดาบกวัดแกว่งไปทั่วดินแดนนั้น’ และฆ่าทั้งคนและสัตว์ 18เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด แม้คนทั้งสามนั้นอยู่ที่นั่นด้วย เขาก็ไม่สามารถช่วยลูกชายลูกสาวของตนได้ฉันนั้น ตัวเขาเองเท่านั้นที่รอด” พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
19“หรือหากเราส่งโรคระบาดมาเล่นงานดินแดนนั้น และระบายโทสะของเราออกเหนือแผ่นดินนั้นด้วยการนองเลือด โดยการเข่นฆ่าผู้คนและสัตว์ให้ล้มตาย 20พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด แม้โนอาห์ ดาเนียล และโยบอยู่ที่นั่นด้วย ก็ไม่สามารถช่วยชีวิตลูกชายลูกสาวของตนได้ฉันนั้น พวกเขาช่วยได้แต่ตนเองโดยความชอบธรรมของพวกเขาเท่านั้น
21“เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า จะเลวร้ายยิ่งกว่านั้นสักเพียงใด เมื่อเราส่งโทษทัณฑ์ที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสี่ประการของเรามายังเยรูซาเล็มคือ สงคราม การกันดารอาหาร สัตว์ร้าย และโรคระบาด เพื่อเข่นฆ่าทั้งคนและสัตว์! 22แต่จะยังมีผู้รอดชีวิตอยู่บ้าง คือบุตรชายบุตรสาวที่ถูกนำตัวออกมา พวกเขาจะมาหาเจ้า เมื่อเจ้าเห็นความประพฤติ และการกระทำของพวกเขาแล้ว เจ้าจะใจชื้นขึ้นกับภัยพิบัติที่เรานำมาสู่เยรูซาเล็ม คือภัยพิบัติทุกอย่างที่เราได้นำมายังกรุงนี้ 23เจ้าจะใจชื้นขึ้นเมื่อเห็นความประพฤติและการกระทำของพวกเขา เพราะเจ้าจะรู้ว่าเราไม่ได้ทำลงไปโดยไร้เหตุ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น”
