谋害耶稣
1耶稣讲完了这番话后，对门徒说： 2“你们知道，两天后就是逾越节，到时人子会被出卖，被钉在十字架上。” 3那时，祭司长和民间的长老正聚集在大祭司该亚法的府里， 4策划逮捕、杀害耶稣。 5但他们认为在节日期间不宜下手，因为可能会在百姓中引起骚乱。
耶稣受膏
6当耶稣在伯大尼患过麻风病的西门家里时， 7有个女子趁着祂坐席的时候，把一瓶珍贵的香膏倒在祂头上。
8门徒看见后，生气地说：“真浪费， 9这瓶香膏值不少钱，用来周济穷人多好！”
10耶稣看出他们的心思，便说：“何必为难这女子？她在我身上做的是一件美事。 11因为你们身边总会有穷人，可是你们身边不会总有我。 12她把香膏浇在我身上是为我的安葬做准备。 13我实在告诉你们，无论福音传到世界哪个角落，人们都会传扬这女人的事迹，纪念她。”
犹大出卖耶稣
14后来，十二门徒中的加略人犹大去见祭司长，说： 15“如果我把耶稣交给你们，你们肯出多少钱？”他们就给了他三十块银子。 16从那时起，犹大就寻找机会出卖耶稣。
最后的晚餐
17除酵节的第一天，门徒来问耶稣说：“我们该在什么地方为你准备逾越节的晚餐呢？”
18耶稣说：“你们进城去，到某人那里对他说，‘老师说祂的时候到了，祂要与门徒在你家中过逾越节。’” 19门徒照耶稣的吩咐准备了逾越节的晚餐。
20傍晚，耶稣和十二个门徒吃晚餐。 21席间，耶稣说：“我实在告诉你们，你们中间有一个人要出卖我。”
22他们都非常忧愁，相继追问耶稣，说：“主啊，肯定不是我吧？”
23祂说：“那和我一同在盘子里蘸饼吃的就是要出卖我的人。 24人子一定会受害，正如圣经上有关祂的记载，但出卖人子的人有祸了，他还不如不生在这世上！”
25出卖耶稣的犹大问祂：“老师，是我吗？”
耶稣说：“你自己说了。”
26他们吃的时候，耶稣拿起饼来，祝谢后掰开分给门徒，说：“拿去吃吧，这是我的身体。”
27接着又拿起杯来，祝谢后递给门徒，说：“你们都喝吧， 28这是我为万人所流的立约之血，为了使罪得到赦免。 29我告诉你们，从今天起，一直到我在我父的国与你们共饮新酒的那一天之前，我不会再喝这葡萄酒。” 30他们唱完诗歌，就出门去了橄榄山。
预言彼得不认主
31耶稣对门徒说：“今天晚上，你们都要离弃我。因为圣经上说，‘我要击打牧人，羊群将四散。’ 32但我复活后，要先你们一步去加利利。”
33彼得说：“即使所有的人都离弃你，我也永远不会离弃你！”
34耶稣说：“我实在告诉你，今夜鸡叫以前，你会三次不认我。”
35彼得说：“就算要我跟你一起死，我也不会不认你！”其余的门徒也都这样说。
在客西马尼祷告
36耶稣和门徒到了一个叫客西马尼的地方，祂对门徒说：“你们坐在这里，我到那边去祷告。” 37祂带了彼得和西庇太的两个儿子一起去。祂心里非常忧伤痛苦， 38就对他们说：“我心里非常忧伤，几乎要死，你们留在这里跟我一起警醒。”
39祂稍往前走，俯伏在地上祷告：“我父啊！如果可以，求你撤去此杯。然而，愿你的旨意成就，而非我的意愿。”
40耶稣回到三个门徒那里，见他们都睡着了，就对彼得说：“难道你们不能跟我一同警醒一时吗？ 41你们要警醒祷告，免得陷入诱惑。你们的心灵虽然愿意，肉体却很软弱。”
42祂第二次去祷告说：“我父啊！如果我非喝此杯不可，愿你的旨意成就。” 43祂回来时见他们又睡着了，因为他们困得眼皮发沉。 44耶稣再次离开他们，第三次去祷告，说的是同样的话。
45然后，祂回到门徒那里，对他们说：“你们还在睡觉，还在休息吗？看啊！时候到了，人子要被出卖，交在罪人手里了。 46起来，我们走吧。看，出卖我的人已经来了！”
耶稣被捕
47耶稣还在说话的时候，十二门徒中的犹大来了，随行的还有祭司长和民间长老派来的一大群拿着刀棍的人。 48出卖耶稣的犹大预先和他们定了暗号，说：“我亲吻谁，谁就是耶稣，你们把祂抓起来。” 49犹大随即走到耶稣跟前，说：“老师，你好。”然后亲吻耶稣。
50耶稣对他说：“朋友，你要做的事，快动手吧。”于是那些人上前，下手捉拿耶稣。 51耶稣的跟随者中有人伸手拔出佩刀朝大祭司的奴仆砍去，削掉了他一只耳朵。
52耶稣对他说：“收刀入鞘吧！因为动刀的必死在刀下。 53难道你不知道，我可以请求我父马上派十二营以上的天使来保护我吗？ 54我若这样做，圣经上有关这事必如此发生的话又怎能应验呢？”
55那时，耶稣对众人说：“你们像对付强盗一样拿着刀棍来抓我吗？我天天在圣殿里教导人，你们并没有来抓我。 56不过这一切事的发生，是要应验先知书上的话。”那时，门徒都丢下祂逃走了。
大祭司审问耶稣
57捉拿耶稣的人把祂押到大祭司该亚法那里。律法教师和长老已聚集在那里。 58彼得远远地跟着耶稣，一直跟到大祭司的院子里。他坐在卫兵当中，想知道事情的结果。
59祭司长和全公会的人正在寻找假证据来控告耶稣，好定祂死罪。 60虽然有很多假证人诬告祂，但都找不到真凭实据。最后有两个人上前高声说：
61“这个人曾经说过，‘我能拆毁圣殿，三天内把它重建起来。’”
62大祭司站起来质问耶稣：“你不回答吗？这些人作证控告你的是什么呢？” 63耶稣还是沉默不语。
大祭司又对祂说：“我奉永活上帝的名命令你起誓告诉我们，你是不是上帝的儿子基督？”
64耶稣说：“如你所言。但我告诉你们，将来你们要看见人子坐在大能者的右边，驾着天上的云降临。”
65大祭司撕裂衣服，说：“祂亵渎了上帝！我们还需要什么证人呢？你们现在亲耳听见了祂说亵渎的话， 66你们看怎么办？”
他们回应说：“祂该死！”
67他们就吐唾沫在祂脸上，挥拳打祂。还有人一边打祂耳光，一边说： 68“基督啊！给我们说预言吧，是谁在打你？”
彼得三次不认主
69当时，彼得还坐在外面的院子里，有一个婢女走过来对他说：“你也是跟那个加利利人耶稣一伙的。”
70彼得却当众否认：“我不知道你在说什么。”
71正当他走到门口要离开时，另一个婢女看见他，就对旁边的人说：“这个人是跟拿撒勒人耶稣一伙的！”
72彼得再次否认，并发誓说：“我不认识那个人。” 73过了一会儿，旁边站着的人过来对彼得说：“你肯定也是他们一伙的，听你的口音就知道了。”
74彼得又赌咒又发誓，说：“我不认识那个人！”就在这时候，鸡叫了。 75彼得想起耶稣说的话：“在鸡叫以前，你会三次不认我。”他就跑出去，失声痛哭。
Spisek przeciw Jezusowi
1Po zakończeniu tego nauczania Jezus rzekł do uczniów:
2—Za dwa dni rozpoczyna się święto Paschy i Ja, Syn Człowieczy, zostanę zdradzony i ukrzyżowany.
3Tymczasem na dziedzińcu rezydencji najwyższego kapłana, Kajfasza, zebrali się inni kapłani oraz starsi. 4Postanowili potajemnie uwięzić i zabić Jezusa.
5—Nie możemy jednak zrobić tego podczas święta—mówili—bo spowoduje to rozruchy.
Namaszczenie Jezusa w Betanii
6Jezus tymczasem zatrzymał się w Betanii, w domu Szymona Trędowatego. 7Wtedy właśnie przyszła tam pewna kobieta z butelką bardzo drogiego, wonnego olejku i wylała go na głowę Jezusa. 8Widząc to, uczniowie oburzyli się:
—Co za marnotrawstwo! 9Przecież można było sprzedać te perfumy i rozdać pieniądze biednym!
10—Dlaczego ją krytykujecie?—zapytał Jezus, widząc ich reakcję. —Przecież spełniła dobry uczynek! 11—Biedni zawsze będą wśród was, a Mnie już wkrótce zabraknie. 12Namaszczając tym olejkiem, przygotowała Mnie na pogrzeb. 13Zapewniam was: Gdziekolwiek na świecie będzie głoszona dobra nowina, wszędzie będzie się mówić o tym, co zrobiła, i będzie się o niej pamiętać.
Judasz zgadza się zdradzić Jezusa
14Tymczasem Judasz z Kariotu, jeden z Dwunastu, poszedł do najwyższych kapłanów 15i zapytał:
—Ile mi zapłacicie, jeśli wydam wam Jezusa?
I dali mu trzydzieści srebrnych monet. 16Od tej chwili Judasz czekał już tylko na sprzyjającą okazję, aby wydać Jezusa.
Ostatnia wieczerza
17W pierwszym dniu święta Paschy, uczniowie zapytali Jezusa:
—Gdzie mamy przygotować kolację paschalną?
18—Idźcie do miasta!—powiedział. —Udajcie się do naszego znajomego i powiedzcie mu: „Nasz Nauczyciel zawiadamia: Nadchodzi już czas! U ciebie chcę spożyć z moimi uczniami świąteczną kolację”.
19Uczniowie zrobili tak, jak im polecił, i zajęli się przygotowaniem posiłku.
20Wieczorem, wraz z Dwunastoma, Jezus zajął miejsce przy stole. 21Gdy zaczęli posiłek, powiedział:
—Mówię wam: Jeden z was, siedzących tu ze Mną, zdradzi Mnie.
22—Ale to chyba nie ja, Panie?—mówili zasmuceni jeden przez drugiego.
23—To ten, który jednocześnie ze Mną sięga do półmiska—odpowiedział. 24—Ja, Syn Człowieczy, muszę umrzeć, zgodnie z tym, co dawno zapowiedzieli prorocy. Marny jednak los tego, kto Mnie wyda. Lepiej byłoby, aby się wcale nie urodził!
25Judasz również Go zapytał:
—To ja, Nauczycielu?
—Sam to powiedziałeś—odrzekł Jezus.
26Później, podczas kolacji, Jezus wziął do rąk chleb. Podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki, i podał uczniom, mówiąc:
—Weźcie i jedzcie, to jest moje ciało.
27Wziął też do ręki kielich z winem. Podziękował, podał uczniom, i powiedział:
—Pijcie z niego wszyscy. 28To jest moja krew, pieczętująca przymierze. Przelewam ją, aby wielu otrzymało przebaczenie grzechów. 29Mówię wam, że nie skosztuję już wina do dnia, gdy będę pił nowe wino w królestwie mojego Ojca.
30Potem zaśpiewali pieśń i poszli na Górę Oliwną.
Jezus zapowiada zaparcie się Piotra
Wtedy Jezus powiedział:
31—Jeszcze tej nocy wszyscy Mnie opuścicie. Stanie się tak, jak Bóg zapowiedział ustami proroków:
„Uderzę pasterza
i rozproszą się owce jego stada”.
32Lecz gdy znów powrócę do życia, udam się do Galilei i tam się z wami spotkam.
33—Ja nigdy Cię nie opuszczę!—zapewniał Piotr. —Nawet jeśli inni odejdą od Ciebie!
34—Zapewniam cię, że jeszcze tej nocy, zanim o świcie zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz—odpowiedział Jezus.
35—Nigdy!—zaprotestował Piotr. —Nie wyprę się Ciebie, nawet gdybym miał iść z Tobą na śmierć!
Pozostali również przysięgali wierność Jezusowi.
W Getsemane
36Następnie wszyscy razem udali się do ogrodu Getsemane. Gdy dotarli na miejsce, Jezus rzekł:
—Usiądźcie tutaj, a ja pójdę tam się modlić.
37Zabrał ze sobą tylko Piotra oraz synów Zebedeusza—Jakuba i Jana. I ogarnął Go smutek oraz głęboki niepokój.
38—Moją duszę ogarnął śmiertelny smutek—powiedział. —Zostańcie ze Mną i czuwajcie.
39Odszedł na bok, padł na twarz i modlił się:
—Ojcze mój, jeśli to możliwe, oddal ode Mnie ten „kielich cierpienia”. Jednak to Twoja wola niech się stanie, a nie to, czego ja chcę.
40Wrócił do trzech uczniów i zastał ich śpiących. Wtedy powiedział do Piotra:
—Nie daliście rady czuwać ze Mną nawet przez godzinę? 41Uważajcie i módlcie się, abyście nie poddali się pokusie! Duch jest gorliwy, ale ciało słabe.
42Ponownie odszedł i modlił się:
—Ojcze mój, jeśli nie może Mnie ominąć ten „kielich”, to niech się stanie Twoja wola.
43Lecz uczniowie byli tak bardzo zmęczeni, że gdy do nich wrócił, znowu spali. 44Odszedł więc po raz trzeci i raz jeszcze modlił się o to samo. 45Po skończeniu modlitwy wrócił do nich i powiedział:
—Wciąż spokojnie śpicie i odpoczywacie? Wybiła moja godzina. Teraz Ja, Syn Człowieczy, zostanę wydany w ręce grzeszników. 46Wstańcie, chodźmy! Nadchodzi już ten, który Mnie zdradził!
Aresztowanie Jezusa
47Ledwie skończył mówić, stanął przed Nim Judasz, jeden z Dwunastu, na czele zgrai uzbrojonej w miecze i pałki, wysłanej przez najwyższych kapłanów i starszych. 48Ten zdrajca tak się z nimi umówił: „Łapcie tego, którego pocałuję na powitanie”. 49Gdy więc tylko się zbliżyli, Judasz podszedł do Jezusa.
—Witaj, Mistrzu!—rzekł i przywitał Go pocałunkiem.
50—Przyjacielu!—rzekł Jezus. —Po co przyszedłeś?
Wówczas pozostali rzucili się na Niego i złapali Go. 51Wtedy jeden z uczniów szybko wyjął miecz, zamachnął się i odciął ucho słudze najwyższego kapłana.
52—Schowaj miecz!—powiedział Jezus. —Ci, którzy mieczem walczą, od miecza giną. 53Myślisz, że na moją prośbę Ojciec nie posłałby tu dwunastu oddziałów aniołów? 54Ale czy wtedy wypełniłyby się zapowiedzi Pisma?
55Następnie zwrócił się do tych, którzy Go aresztowali:
—Czy jestem jakimś groźnym przestępcą, że przyszliście po Mnie aż tak uzbrojeni? Dlaczego nie zatrzymaliście Mnie w świątyni? Przecież codziennie tam nauczałem! 56Wszystko jednak dzieje się zgodnie z tym, co przepowiedziały o Mnie proroctwa.
Wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go i uciekli.
Jezus przed Wysoką Radą
57Napastnicy zaprowadzili Jezusa do rezydencji Kajfasza, u którego wkrótce zebrali się przywódcy religijni i starsi. 58Piotr zaś, który podążał za Jezusem, trzymając się z daleka, wszedł za nimi i usiadł razem z żołnierzami. Czekał, co będzie dalej.
59Najwyżsi kapłani wraz z całą Wysoką Radą przesłuchiwali świadków, by znaleźć jakieś fałszywe oskarżenie przeciw Jezusowi i skazać Go na śmierć. 60Ale pomimo wielu fałszywych zeznań nie udało się im to. W końcu znalazło się dwóch, 61którzy zgodnie oświadczyli:
—Ten człowiek powiedział: „Mogę zburzyć Bożą świątynię i w trzy dni ją odbudować!”.
62Wtedy najwyższy kapłan wstał i zapytał Jezusa:
—Nie będziesz się bronił wobec tych oskarżeń?
63Lecz Jezus milczał. Wtedy najwyższy kapłan zadał mu kolejne pytanie:
—W imię żyjącego Boga żądam, abyś odpowiedział: Jesteś Mesjaszem, Synem Bożym?
64—Sam to potwierdziłeś—rzekł Jezus. —Mówię wam: Wkrótce zobaczycie Mnie, Syna Człowieczego, zasiadającego na tronie z Bogiem i powracającego w obłokach na ziemię.
65Słysząc to, najwyższy kapłan rozdarł szaty i powiedział:
—To bluźnierstwo! Czego więcej trzeba? Po co nam świadkowie? Sami słyszeliście bluźnierstwo! 66Jaki jest wasz wyrok?
—Kara śmierci!—zawołali.
67I zaczęli pluć Jezusowi w twarz i bić po głowie. Ci, którzy Go bili, 68szyderczo wołali:
—Teraz prorokuj, Mesjaszu! Zgadnij, kto Cię teraz uderzył?
Piotr wypiera się Jezusa
69Tymczasem Piotr wciąż przebywał na dziedzińcu rezydencji. Nagle podeszła do niego jakaś dziewczyna i powiedziała:
—Ty też byłeś z Jezusem z Galilei!
70—Nie wiem, o czym mówisz!—zaprzeczył wobec wszystkich Piotr.
71Odszedł do bramy wejściowej, ale zauważyła go tam inna służąca.
—On był z Jezusem z Nazaretu!—powiedziała do stojących.
72—Nawet nie znam tego Człowieka!—przysięgając zaprzeczył Piotr.
73Po pewnej chwili stojący tam ludzie podeszli do niego i stwierdzili:
—Na pewno i ty jesteś jednym z jego uczniów. Twój galilejski akcent cię zradza.
74—Naprawdę Go nie znam!!!—znowu zaczął się zaklinać i przysięgać.
I wtedy właśnie zapiał kogut. 75Wówczas Piotr przypomniał sobie słowa Jezusa: „Zanim o świcie zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz”. Odszedł stamtąd i gorzko zapłakał.
