耶稣使四千人吃饱
1那时，又有一大群人聚在一起，他们没有东西吃。耶稣就叫来门徒，说： 2“我怜悯这些人，他们跟我在一起已经三天，没有任何吃的了。 3如果让他们饿着肚子回家，他们在路上会体力不支，因为有些人是远道而来的。”
4门徒说：“在这荒野，如何找到足够的食物给这些人吃呢？”
5耶稣问：“你们有多少饼？”
门徒答道：“七个。”
6耶稣便吩咐大家坐在地上，然后拿着那七个饼祝谢了，掰开，递给门徒，让门徒分给大家，门徒就把饼分给大家。 7他们还有几条小鱼。耶稣祝谢了，叫门徒分给众人。 8大家都吃了，并且吃饱了，剩下的零碎装满了七个筐子。 9吃的人约有四千。耶稣让众人回家后， 10随即和门徒上船，来到大玛努他地区。
11法利赛人出来盘问耶稣，要求祂从天上显一个神迹给他们看看，借此试探祂。 12耶稣深深叹息道：“这世代的人为什么总是要看神迹呢？我实在告诉你们，没有神迹给这世代的人看。” 13然后，耶稣离开他们，乘船回对岸去了。
防备法利赛人和希律的酵
14门徒忘了带饼，船上只有一个饼。 15耶稣警告他们：“你们要谨慎，要提防法利赛人和希律的酵！”
16他们彼此议论说：“老师这样说，是不是因为我们没有带饼呢？”
17耶稣知道他们的心思，就说：“你们为什么议论没有带饼的事呢？难道你们还不明白、不领悟吗？你们的心还是愚顽吗？ 18你们有眼不会看，有耳不会听吗？你们不记得吗？ 19我掰开五个饼分给五千人吃的时候，你们捡了多少篮的零碎呢？”
门徒答道：“十二篮。”
20耶稣又说：“我用七个饼喂饱四千人的时候，你们捡了多少筐零碎呢？”
门徒答道：“七筐。”
21耶稣接着说：“你们还不明白吗？”
治好伯赛大的瞎子
22他们到了伯赛大，有人带来一个瞎子，求耶稣摸他。 23耶稣拉着瞎子的手带他走到村外，吐唾沫在他的眼睛上，并把手按在他身上，问他：“你看见什么了？”
24他抬头看了看，说：“我看见人们好像一棵棵的树，走来走去。”
25耶稣把手按在他的眼睛上，他定睛一看，便恢复了视力，什么都看得清清楚楚。 26耶稣叫他回家，并对他说：“不要再进这个村子了。”
彼得宣告耶稣是基督
27耶稣和门徒前往凯撒利亚·腓立比境内的村庄。在路上，祂问门徒：“别人说我是谁？”
28他们说：“有人说你是施洗者约翰，有人说你是以利亚，有人说你是众先知中的一位。”
29耶稣又问他们：“那么，你们说我是谁？”
彼得回答说：“你是基督！”
30耶稣吩咐他们不要泄露祂的身份。
耶稣预言自己的受难和复活
31从此，耶稣便告诉他们，人子必须受许多苦，被长老、祭司长和律法教师弃绝，杀害，但必在三天之后复活。 32耶稣清楚地把这些事告诉了他们，彼得就把祂拉到一边，劝阻祂。 33耶稣转身看了看门徒，斥责彼得说：“撒旦，退到我后面去！因为你不考虑上帝的意思，只考虑人的意思。”
34祂叫众人和门徒一起过来，对他们说：“如果有人要跟从我，就应当舍己，背起他的十字架跟从我。 35因为想救自己生命的，必失去生命；但为了我和福音而失去生命的，必得到生命。 36人就是赚得全世界，却丧失自己的生命，又有什么益处呢？ 37他还能用什么换回生命呢？
38“在这淫乱、罪恶的世代，如果有人以我和我的道为耻，人子在父的荣耀中与圣天使再来的时候，也要以他为耻。”
พระเยซูทรงเลี้ยงคนสี่พันคน
(มธ.15:32-39; 16:1-12)
1ครั้งนั้นมีฝูงชนกลุ่มใหญ่อีกกลุ่มหนึ่งมาชุมนุมกัน เนื่องจากพวกเขาไม่มีอาหารรับประทาน พระเยซูจึงทรงเรียกเหล่าสาวกมาและตรัสว่า 2“เราสงสารคนเหล่านี้ พวกเขามาอยู่กับเราสามวันแล้วและไม่มีอะไรกิน 3ถ้าให้เขากลับไปทั้งที่ยังหิวอยู่กลัวว่าจะหมดแรงกลางทางเพราะบางคนก็มาไกล”
4เหล่าสาวกทูลว่า “แต่ในที่ห่างไกลแบบนี้จะหาขนมปังที่ไหนมาพอเลี้ยงพวกเขา?”
5พระเยซูตรัสถามว่า “พวกท่านมีขนมปังกี่ก้อน?”
เขาทูลว่า “เจ็ดก้อน”
6พระองค์ทรงบอกฝูงชนให้นั่งลงที่พื้น เมื่อทรงรับขนมปังเจ็ดก้อนและขอบพระคุณพระเจ้าแล้ว พระองค์ก็ทรงหักขนมปังส่งให้เหล่าสาวกแจกประชาชน 7พวกเขามีปลาเล็กๆ สองสามตัวด้วย พระองค์ก็ทรงขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับปลาเหล่านี้และทรงให้เหล่าสาวกนำไปแจกเช่นกัน 8ประชาชนได้รับประทานจนอิ่มหนำ หลังจากนั้นเหล่าสาวกเก็บเศษที่เหลือได้เจ็ดตะกร้าเต็ม 9มีผู้ชายราวสี่พันคนที่นั่น และเมื่อทรงให้พวกเขากลับไปแล้ว 10พระองค์ก็เสด็จลงเรือกับเหล่าสาวกไปยังเขตเมืองดาลมานูธา
11พวกฟาริสีมาหาพระเยซูและเริ่มซักถามพระองค์ พวกเขาขอให้ทรงแสดงหมายสำคัญจากสวรรค์เพื่อทดสอบพระองค์ 12พระองค์ทรงถอนพระทัยยาวและตรัสว่า “ทำไมคนในยุคนี้ถามหาหมายสำคัญ? เราบอกความจริงแก่ท่านว่าคนในยุคนี้จะไม่ได้รับหมายสำคัญใดๆ เลย” 13แล้วพระองค์ก็ทรงละจากพวกเขา เสด็จลงเรือ และข้ามฟากไป
เชื้อของพวกฟาริสีและเฮโรด
14เหล่าสาวกลืมเอาขนมปังมาด้วยและในเรือก็มีขนมปังอยู่เพียงก้อนเดียว 15พระเยซูได้ตรัสเตือนพวกเขาว่า “จงระวังเชื้อของพวกฟาริสีและเฮโรด”
16พวกเขาจึงหารือกันและพูดว่า “ที่พระองค์ตรัสเช่นนี้เพราะเราไม่มีขนมปัง”
17พระเยซูทรงทราบจึงตรัสว่า “ทำไมพวกท่านจึงพูดกันเรื่องไม่มีขนมปัง? พวกท่านยังไม่เห็นไม่เข้าใจหรือ? ใจท่านแข็งกระด้างใช่ไหม? 18หรือท่านมีตาแต่มองไม่เห็น มีหูแต่ไม่ได้ยินหรือ? และท่านจำไม่ได้หรือ? 19เมื่อเราหักขนมปังห้าก้อนให้คนห้าพันคน พวกท่านเก็บที่เหลือได้กี่ตะกร้า?”
พวกเขาทูลว่า “สิบสองตะกร้า”
20พระองค์ทรงถามว่า “และเมื่อเราหักขนมปังเจ็ดก้อนให้คนสี่พันคน พวกท่านเก็บได้กี่ตะกร้า?”
พวกเขาทูลว่า “เจ็ดตะกร้า”
21พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “พวกท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ?”
ทรงรักษาคนตาบอดที่เบธไซดา
22เมื่อมาถึงเมืองเบธไซดามีคนพาชายตาบอดมาทูลอ้อนวอนให้พระเยซูทรงแตะต้อง 23พระองค์ทรงจูงมือคนตาบอดออกไปนอกหมู่บ้าน ทรงบ้วนน้ำลายลงที่ตาของคนนั้น และวางพระหัตถ์เหนือเขาและตรัสถามว่า “ท่านเห็นอะไรบ้างไหม?”
24เขาเงยหน้าขึ้นมองและทูลว่า “ข้าพเจ้าเห็นคนเหมือนต้นไม้เดินไปเดินมา”
25พระเยซูทรงวางพระหัตถ์ที่ตาของเขาอีกครั้งหนึ่ง แล้วตาของเขาก็เปิด สายตากลับเป็นปกติ และมองเห็นทุกอย่างชัดเจน 26พระเยซูจึงทรงให้เขากลับบ้านโดยกำชับว่า “อย่าเข้าไปในหมู่บ้าน8:26 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าอย่าไปเล่าให้ใครๆในหมู่บ้านฟัง”
เปโตรรับว่าพระเยซูเป็นพระคริสต์
(มธ.16:13-16; ลก.9:18-20)
27พระเยซูกับเหล่าสาวกไปยังหมู่บ้านต่างๆ แถบซีซารียาฟีลิปปี ระหว่างทางพระองค์ทรงถามสาวกว่า “ผู้คนเขาพูดกันว่าเราเป็นใคร?”
28สาวกทูลว่า “บางคนก็ว่าเป็นยอห์นผู้ให้บัพติศมา บางคนก็ว่าเป็นเอลียาห์ และบางคนก็ว่าเป็นผู้เผยพระวจนะคนหนึ่ง”
29พระองค์ตรัสถามว่า “แล้วพวกท่านเล่า? พวกท่านว่าเราเป็นใคร?”
เปโตรทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระคริสต์8:29 หรือพระเมสสิยาห์”
30พระเยซูทรงเตือนพวกเขาไม่ให้บอกใคร
พระเยซูทรงทำนายถึงการสิ้นพระชนม์
(มธ.16:21-28; ลก.9:22-27)
31นับแต่นั้นมาพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนเหล่าสาวกว่าบุตรมนุษย์ต้องทนทุกข์หลายประการ บรรดาผู้อาวุโส พวกหัวหน้าปุโรหิต กับเหล่าธรรมาจารย์จะไม่ยอมรับพระองค์ และพระองค์จะต้องถูกประหารและในวันที่สามจะทรงเป็นขึ้นมาอีก 32พระองค์ตรัสเรื่องนี้อย่างชัดแจ้ง ฝ่ายเปโตรดึงพระองค์เลี่ยงไปอีกทางหนึ่งและทูลติติงพระองค์
33แต่เมื่อพระเยซูทรงหันมามองดูเหล่าสาวก พระองค์ทรงตำหนิเปโตรว่า “ถอยไปเจ้าซาตาน! เจ้าไม่ได้มีความคิดอย่างพระเจ้าแต่คิดอย่างมนุษย์”
34แล้วพระองค์ทรงเรียกฝูงชนกับเหล่าสาวกเข้ามาและตรัสว่า “หากผู้ใดต้องการจะตามเรามา เขาต้องปฏิเสธตัวเอง รับกางเขนของตนแบก และตามเรามา 35เพราะผู้ใดต้องการเอาชีวิต8:35 ภาษากรีกหมายถึงชีวิตหรือจิตวิญญาณเช่นเดียวกับข้อ 36รอดผู้นั้นจะเสียชีวิต แต่ผู้ใดพลีชีวิตเพื่อเราและข่าวประเสริฐผู้นั้นจะได้ชีวิตรอด 36จะมีประโยชน์อะไรที่คนๆ หนึ่งจะได้โลกนี้ทั้งโลกแต่ต้องสูญเสียจิตวิญญาณของตน? 37หรือใครจะเอาอะไรมาแลกกับจิตวิญญาณของตนได้? 38ในชั่วอายุที่บาปหนาและเอาใจออกห่างจากพระเจ้านี้ ถ้าผู้ใดอับอายในตัวเราและถ้อยคำของเรา บุตรมนุษย์ก็จะอับอายในตัวเขาเมื่อพระองค์เสด็จมาด้วยพระเกียรติสิริแห่งพระบิดาพร้อมกับเหล่าทูตสวรรค์ผู้บริสุทธิ์”
