迷失的羊
1许多税吏和罪人都来听耶稣讲道， 2法利赛人和律法教师埋怨说：“这个人竟和罪人来往，还跟他们一起吃饭。”
3耶稣给他们讲了一个比喻： 4“如果你们有人有一百只羊，走失了一只，难道他不暂时把那九十九只留在草场上，去找那只迷失的羊，一直到找着为止吗？ 5他找到后，会欢欢喜喜地把那只羊扛回家， 6并邀来朋友邻居，说，‘我走失的羊找到了，来和我一同庆祝吧！’ 7我告诉你们，同样，一个罪人悔改，在天上也要这样为他欢喜，甚至比有九十九个不用悔改的义人还欢喜。
丢钱的比喻
8“又比如一个妇人有十块钱，不小心弄丢了一块，难道她不点亮灯，打扫房子，仔细寻找一直到找着为止吗？ 9她找到后，会邀朋友邻居来，说，‘我丢的钱找到了，来和我一同庆祝吧！’ 10我告诉你们，同样，一个罪人悔改，上帝的众天使也会这样为他欢喜。”
浪子回头
11耶稣又说：“某人有两个儿子。 12小儿子对父亲说，‘父亲，请你把我应得的家产分给我。’父亲就把财产分给了两个儿子。
13“没过几天，小儿子带着他所有的财物出门远游去了。他终日在外花天酒地，挥金如土， 14很快囊空如洗，又遇到严重的饥荒，就陷入困境， 15只好投靠一个当地人。那人派他到田里去放猪， 16他饿到恨不得拿喂猪的豆荚充饥，可是连这些也没有人给他。 17最后，他醒悟过来，心想，‘在我父亲家里，连雇工的口粮都绰绰有余，我现在却要在这里饿死吗？ 18我要动身回到我父亲身边，对他说，父亲，我得罪了天，也得罪了你， 19今后，我再也不配做你的儿子，请把我当作雇工看待吧。’ 20于是他动身回家。
“他父亲远远地看见他，就动了慈心，跑上前去抱着他连连亲吻。 21小儿子说，‘父亲，我得罪了天，也得罪了你，今后，我再也不配做你的儿子。’
22“父亲却对奴仆说，‘赶快拿最好的袍子来给他穿上，给他戴上戒指，穿上鞋， 23把那只肥牛犊牵来宰了，让我们一同欢宴庆祝！ 24因我这儿子是死而复活、失而复得的。’于是他们欢宴庆祝。
25“那时，大儿子正在田间。当他回来还没到门口，就听见家里传出奏乐跳舞的声音。 26他叫来一个奴仆问个究竟。
27“奴仆回答说，‘你弟弟回来了！你父亲因他无灾无难地回来，特地宰了那只肥牛犊。’ 28大儿子很生气，不肯进去。父亲就出来劝他。
29“他对父亲说，‘你看，我伺候你这么多年，从来没有违背过你的命令，可是你没有给过我一只羊羔，让我和朋友一同欢宴。 30但你这个儿子在娼妓身上耗尽家财，一回来，你倒为他宰了肥牛犊！’
31“父亲对他说，‘孩子啊！你一直在我身边，我所有的一切都是你的。 32可是你弟弟是死而复活、失而复得的，所以我们应该欢喜快乐。’”
คำอุปมาเรื่องแกะหลงหาย
(มธ.18:12-14)
1ครั้งนั้นคนเก็บภาษีและ “คนบาป” มาชุมนุมกันเพื่อฟังพระเยซู 2แต่พวกฟาริสีและธรรมาจารย์บ่นพึมพำว่า “ชายคนนี้ต้อนรับคนบาปและร่วมรับประทานกับพวกเขา”
3พระเยซูจึงตรัสคำอุปมาให้พวกเขาฟังว่า 4“สมมุติว่าพวกท่านคนหนึ่งมีแกะหนึ่งร้อยตัวและตัวหนึ่งหายไป เขาจะไม่ละแกะทั้งเก้าสิบเก้าตัวไว้กลางทุ่ง แล้วไปตามหาแกะตัวที่หายไปนั้นจนกว่าจะพบหรือ? 5เมื่อเขาพบแล้วก็แบกแกะนั้นใส่บ่าด้วยความชื่นชมยินดี 6และกลับบ้าน จากนั้นเขาก็เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมาพร้อมกัน และกล่าวว่า ‘มาร่วมยินดีกับเราเถิด เรา ได้พบแกะตัวที่หายไปนั้นแล้ว’ 7เราบอกท่านว่าทำนองเดียวกัน ในสวรรค์จะมีความชื่นชมยินดีในคนบาปคนหนึ่งซึ่งกลับใจใหม่ มากยิ่งกว่าในคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนซึ่งไม่ต้องการกลับใจใหม่”
คำอุปมาเรื่องเหรียญหาย
8“หรือสมมุติว่าหญิงคนหนึ่งมีเหรียญเงินสิบเหรียญ15:8 ภาษากรีกว่า10 แดรกมา(1 แดรกมามีค่าเท่ากับค่าแรง 1 วัน) และหายไปเหรียญหนึ่ง หญิงนั้นจะไม่จุดตะเกียงกวาดเรือนและค้นหาอย่างถี่ถ้วนจนกว่าจะพบหรือ? 9และเมื่อพบแล้ว นางก็เรียกมิตรสหายและเพื่อนบ้านมาพร้อมหน้ากันและกล่าวว่า ‘มาร่วมยินดีกับเราเถิด เราได้พบเหรียญที่หายไปนั้นแล้ว’ 10เราบอกท่านว่าในทำนองเดียวกัน จะมีความชื่นชมยินดีท่ามกลางเหล่าทูตสวรรค์ของพระเจ้าในคนบาปคนเดียวซึ่งกลับใจใหม่”
คำอุปมาเรื่องบุตรที่หลงหาย
11พระเยซูตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งมีบุตรชายสองคน 12บุตรชายคนเล็กพูดกับบิดาว่า ‘บิดาเจ้าข้า ขอยกสมบัติส่วนของข้าพเจ้าให้ข้าพเจ้าเถิด’ ดังนั้นบิดาจึงแบ่งทรัพย์สมบัติของตนให้บุตรทั้งสอง
13“ต่อมาไม่นาน บุตรชายคนเล็กนี้ก็รวบรวมสมบัติทั้งหมดของตนแล้วไปเมืองไกล และผลาญทรัพย์ของตนด้วยการใช้ชีวิตเสเพล 14พอเขาหมดตัว ก็เกิดการกันดารอาหารอย่างหนักทั่วแถบนั้น และเขาเริ่มขัดสน 15ดังนั้นเขาจึงไปรับจ้างชาวเมืองคนหนึ่ง และคนนั้นใช้เขาออกไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา 16เขาอยากจะอิ่มท้องด้วยฝักถั่วที่หมูกิน แต่ไม่มีใครให้อะไรเขากิน
17“เมื่อเขาคิดขึ้นได้จึงกล่าวว่า ‘บิดาของเรามีลูกจ้างหลายคน พวกเขามีอาหารเหลือเฟือ แต่นี่เรากำลังจะอดตาย! 18เราจะกลับไปหาบิดาของเราและกล่าวกับท่านว่า บิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่านด้วย 19ข้าพเจ้าไม่คู่ควรจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรของท่านอีกต่อไป ให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนลูกจ้างคนหนึ่งของท่านเถิด’ 20ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้น กลับไปหาบิดาของเขา
“แต่เมื่อเขายังอยู่แต่ไกล บิดาเห็นเขาก็สงสาร จึงวิ่งมาหาบุตรชายแล้วสวมกอดและจูบเขา
21“เขากล่าวกับบิดาว่า ‘บิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่านด้วย ข้าพเจ้าไม่คู่ควรจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรของท่านอีกต่อไป15:21 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาว่าบุตรของท่านอีกต่อไป ให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนลูกจ้างคนหนึ่งของท่านเถิด’
22“แต่บิดาสั่งคนรับใช้ว่า ‘เร็วเข้า! จงนำเสื้อผ้าที่ดีที่สุดมาให้เขาสวมใส่ เอาแหวนมาสวมนิ้วของเขา และเอารองเท้ามาสวมให้เขา 23จงนำลูกวัวขุนมาฆ่า ให้เราจัดงานเลี้ยงฉลอง 24เพราะบุตรชายคนนี้ของเราได้ตายไปแล้วและกลับเป็นขึ้นมาอีก เขาหายไปแล้วและได้พบกันอีก’ ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงเริ่มเฉลิมฉลองกัน
25“ฝ่ายบุตรคนโตอยู่ที่ทุ่งนา เมื่อกลับมาใกล้ถึงบ้าน เขาได้ยินเสียงดนตรีและเสียงเต้นรำ 26ดังนั้นเขาจึงเรียกคนรับใช้คนหนึ่งมาถามว่ามีอะไร 27คนรับใช้ตอบว่า ‘น้องชายของท่านกลับมาแล้ว บิดาของท่านจึงให้ฆ่าลูกวัวขุน เพราะท่านได้เขากลับมาโดยสวัสดิภาพ’
28“บุตรคนโตก็โกรธและไม่ยอมเข้าบ้าน บิดาจึงออกมาขอร้องเขา 29แต่เขาตอบบิดาว่า ‘ดูเถิด! หลายปีมานี้ข้าพเจ้าตรากตรำรับใช้ท่าน และไม่เคยขัดคำสั่งของท่านเลย แต่ลูกแพะสักตัวท่านก็ยังไม่เคยยกให้ข้าพเจ้าเพื่อเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ 30แต่เมื่อลูกคนนี้ของท่านกลับมาบ้านทั้งๆ ที่ได้ผลาญสมบัติของท่านหมดไปกับหญิงโสเภณี ท่านยังฆ่าลูกวัวขุนให้เขา!’
31“บิดากล่าวว่า ‘ลูกเอ๋ย เจ้าอยู่กับพ่อตลอดมา และทุกสิ่งที่พ่อมีก็เป็นของเจ้า 32แต่ที่เราต้องเฉลิมฉลองและยินดีกัน เพราะน้องคนนี้ของเจ้าได้ตายไปแล้วและกลับเป็นขึ้นมาอีก เขาหายไปแล้วและได้พบกันอีก’ ”
