迷失的羊
1许多税吏和罪人都来听耶稣讲道， 2法利赛人和律法教师埋怨说：“这个人竟和罪人来往，还跟他们一起吃饭。”
3耶稣给他们讲了一个比喻： 4“如果你们有人有一百只羊，走失了一只，难道他不暂时把那九十九只留在草场上，去找那只迷失的羊，一直到找着为止吗？ 5他找到后，会欢欢喜喜地把那只羊扛回家， 6并邀来朋友邻居，说，‘我走失的羊找到了，来和我一同庆祝吧！’ 7我告诉你们，同样，一个罪人悔改，在天上也要这样为他欢喜，甚至比有九十九个不用悔改的义人还欢喜。
丢钱的比喻
8“又比如一个妇人有十块钱，不小心弄丢了一块，难道她不点亮灯，打扫房子，仔细寻找一直到找着为止吗？ 9她找到后，会邀朋友邻居来，说，‘我丢的钱找到了，来和我一同庆祝吧！’ 10我告诉你们，同样，一个罪人悔改，上帝的众天使也会这样为他欢喜。”
浪子回头
11耶稣又说：“某人有两个儿子。 12小儿子对父亲说，‘父亲，请你把我应得的家产分给我。’父亲就把财产分给了两个儿子。
13“没过几天，小儿子带着他所有的财物出门远游去了。他终日在外花天酒地，挥金如土， 14很快囊空如洗，又遇到严重的饥荒，就陷入困境， 15只好投靠一个当地人。那人派他到田里去放猪， 16他饿到恨不得拿喂猪的豆荚充饥，可是连这些也没有人给他。 17最后，他醒悟过来，心想，‘在我父亲家里，连雇工的口粮都绰绰有余，我现在却要在这里饿死吗？ 18我要动身回到我父亲身边，对他说，父亲，我得罪了天，也得罪了你， 19今后，我再也不配做你的儿子，请把我当作雇工看待吧。’ 20于是他动身回家。
“他父亲远远地看见他，就动了慈心，跑上前去抱着他连连亲吻。 21小儿子说，‘父亲，我得罪了天，也得罪了你，今后，我再也不配做你的儿子。’
22“父亲却对奴仆说，‘赶快拿最好的袍子来给他穿上，给他戴上戒指，穿上鞋， 23把那只肥牛犊牵来宰了，让我们一同欢宴庆祝！ 24因我这儿子是死而复活、失而复得的。’于是他们欢宴庆祝。
25“那时，大儿子正在田间。当他回来还没到门口，就听见家里传出奏乐跳舞的声音。 26他叫来一个奴仆问个究竟。
27“奴仆回答说，‘你弟弟回来了！你父亲因他无灾无难地回来，特地宰了那只肥牛犊。’ 28大儿子很生气，不肯进去。父亲就出来劝他。
29“他对父亲说，‘你看，我伺候你这么多年，从来没有违背过你的命令，可是你没有给过我一只羊羔，让我和朋友一同欢宴。 30但你这个儿子在娼妓身上耗尽家财，一回来，你倒为他宰了肥牛犊！’
31“父亲对他说，‘孩子啊！你一直在我身边，我所有的一切都是你的。 32可是你弟弟是死而复活、失而复得的，所以我们应该欢喜快乐。’”
Gelijkenissen van Jezus
1De tolontvangers en andere mensen met een slechte reputatie kwamen vaak naar Jezus luisteren. 2Dat lokte de kritiek van de Farizeeën en de bijbelgeleerden uit. Zij vonden het een schande dat Hij Zich met zulk soort mensen bemoeide. Hij ging zelfs met hen eten! 3Om hun duidelijk te maken waarom Hij dat deed, zei Hij: 4‘Als u nu eens honderd schapen had en één ervan raakte verdwaald, wat zou u dan doen? Het zoeken! Net zolang tot u het vond. De andere negenennegentig zou u gewoon laten grazen. 5Als u het verdwaalde schaap dan vond, 6zou u uw vrienden en buren bij elkaar roepen en zeggen: “Luister. Mijn schaap was verdwaald en ik heb het teruggevonden. Zijn jullie ook niet blij?” 7Zo is ook in de hemel meer blijdschap over één zondaar die bij God terugkomt dan over negenennegentig anderen die niet verdwaald waren.
8Of denk eens aan een vrouw die tien zilveren muntjes had en één ervan verloor. Zou ze niet een lamp aansteken en overal zoeken en het hele huis aanvegen tot ze de munt vond? 9Ze zou haar vriendinnen en buurvrouwen bij elkaar roepen en zeggen: “Zijn jullie ook niet blij dat ik de zilveren munt die ik kwijt was, weer heb gevonden?” 10Ik zeg u dat er bij de engelen van God grote blijdschap is als één zondaar bij God terugkomt.’
11Jezus vertelde nog een gelijkenis. ‘Een man had twee zonen. 12Op een dag zei de jongste: “Vader, ik wil mijn deel van de erfenis nu al hebben.” De vader verdeelde zijn bezit tussen zijn twee zonen. 13Een paar dagen later pakte de jongste zoon zijn bezittingen en ging op reis naar een ver land. Daar verbraste hij zijn hele hebben en houden. 14Juist toen hij niets meer over had, werd het land getroffen door een vreselijke hongersnood. 15Het zag er heel slecht voor hem uit. Hij wist een baantje te krijgen bij een boer en moest naar het land om op de varkens te passen. 16Hij had zoʼn honger dat hij graag wat van het varkensvoer had gegeten, maar dat mocht niet. 17Eindelijk kwam hij tot bezinning en dacht bij zichzelf: “Bij mijn vader thuis hebben zelfs de knechts meer dan genoeg te eten. En kijk mij hier nu eens zitten! Ik sterf bijna van de honger. 18Ik weet wat! Ik ga naar mijn vader en zal hem zeggen: ‘Vader, ik heb gezondigd tegen God en tegen u. 19Ik ben het niet waard nog langer uw zoon genoemd te worden. 20Wilt u mij aannemen als knecht?’ ” Zo ging hij op weg naar het huis van zijn vader. Die zag hem al in de verte aankomen en had erg met hem te doen. De man holde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem. 21“Vader,” zei de zoon, “ik heb gezondigd tegen God en tegen u. Ik ben het niet langer waard uw zoon genoemd te worden…” 22Maar de vader liet hem niet eens uitspreken en zei tegen de knechten: “Vlug! Haal de mooiste kleren die we in huis hebben en geef hem die om aan te trekken. Geef hem een ring voor zijn vinger en een paar sandalen. 23Slacht het kalf dat we hebben vetgemest. Wij gaan feestvieren. 24Want mijn jongste zoon was dood en is weer levend geworden. Ik was hem kwijt en heb hem weer terug.” En zij vierden feest.
25Ondertussen was de oudste zoon op het land aan het werk. Toen hij thuiskwam, hoorde hij dansmuziek. 26Hij riep een knecht en vroeg wat er aan de hand was. 27“Uw broer is terug,” antwoordde de knecht, “en uw vader heeft het mestkalf laten slachten. Hij is zo blij dat uw broer weer gezond en wel thuis gekomen is.” 28De oudste broer werd kwaad en wilde niet naar binnen gaan. Zijn vader kwam naar buiten en probeerde hem mee te krijgen. 29Maar hij antwoordde: “Luister, vader! Al die jaren heb ik mij voor u uitgesloofd. Ik heb altijd gedaan wat u zei. Maar u hebt mij nog nooit een bokje gegeven om te slachten en feest te vieren met mijn vrienden. 30Nu komt die zoon van u thuis, hij heeft eerst uw geld er bij de hoeren doorgejaagd en wat doet u? U slacht voor hem het beste kalf dat we hebben!” 31“Maar jongen,” zei de vader, “jij en ik zijn altijd samen. Alles wat van mij is, is van jou. 32Wij kunnen niet anders dan feestvieren. Het is je eigen broer. Hij was dood en is weer levend geworden. We waren hem kwijt en hebben hem nu terug.” ’
