沦陷的耶路撒冷
1黄金竟失去光泽，
纯金竟变色，
宝石竟被弃之街头。
2锡安的宝贝子民本来贵如黄金，
现在竟被视为陶匠制作的瓦器！
3豺狼尚且哺养自己的幼儿，
我的子民却像荒野的鸵鸟一样残忍无情。
4婴儿干渴难忍，舌头紧贴上膛；
孩童乞求食物，却无人给予。
5昔日锦衣玉食、生活奢侈的，
如今却流落街头，
躺卧在粪堆中。
6虽然无人攻击，所多玛却在顷刻之间倾覆。
我子民比所多玛受到的惩罚更重。
7锡安的首领曾比雪纯净，
比奶更白，
身体比红宝石更红润，
相貌美如蓝宝石。
8现在，他们的面目比煤炭还黑，
走在街上无人认得。
他们骨瘦如柴，干如枯木。
9死于刀下的胜过死于饥饿的，
后者因田间缺粮而活活饿死。
10我的百姓遭毁灭时，
慈母亲手煮自己的儿女充饥。
11耶和华大发烈怒，
倾倒祂的怒气，
在锡安燃起大火，
焚毁城的根基。
12世上的君王和居民都不相信敌人能闯进耶路撒冷的城门。
13这都是因为她的先知和祭司的罪行。
他们在城中杀害义人。
14他们如盲人在街上游荡，
沾满血污，
无人敢碰他们的衣服。
15人们向他们喊道：
“走开！你们是不洁的！
走开！走开！不要靠近我们。”
于是他们逃亡、流荡，
列国的人说：
“他们不可住在我们这里。”
16耶和华亲自驱散他们，
不再眷顾他们；
人们不再尊重祭司，
也不再敬重长老。
17我们望眼欲穿，
盼望援军的到来，
盼来的国家却无力拯救我们。
18敌人步步紧逼，
使我们不敢上自己的街。
我们的结局近了，
我们的日子到头了，
我们的末日来了！
19追赶我们的人比飞鹰更快，
他们在山上追捕我们，
在旷野伏击我们。
20耶和华膏立的王——我们的生命之气落入他们的陷阱。
我们原希望借他的荫庇立足于列国中。
21乌斯地区的以东人啊，
只管欢喜作乐吧！
因为盛满耶和华愤怒的杯也要传到你们那里。
你们必喝醉，以致赤身露体。
22锡安城啊！你已经受到了应得的刑罚，
耶和华必不再使你流亡。
以东啊，耶和华要惩罚你，
揭露你的罪恶！
1Ang mga mamamayan ng Jerusalem ay tulad ng kumupas na ginto o ng mamahaling bato na nagkalat sa lansangan. 2Kung katulad sila ng tunay na ginto noon, ngayon namaʼy itinuturing na parang mga palayok na gawa sa putik. 3Kahit na ang mga asong-gubat ay pinasususo ang kanilang mga tuta, pero ang mga mamamayan koʼy naging malupit sa kanilang mga anak, gaya ng malalaking ibon4:3 malalaking ibon: sa Ingles, “ostrich.” sa disyerto.
4Dumidikit na sa ngala-ngala ng mga sanggol ang mga dila nila dahil sa uhaw. Humihingi ng pagkain ang mga bata pero walang nagbibigay sa kanila. 5Ang mga taong dati ay kumakain ng masasarap, ngayoʼy namamatay na sa gutom sa mga lansangan. Ang mga dating lumaking mayaman, ngayoʼy naghahalungkat ng makakain sa mga basurahan. 6Ang parusa sa aking mga kababayan ay higit pa sa parusa sa mga taga-Sodom, na biglang winasak ng Dios at ni walang tumulong. 7Ang mga pinuno ng Jerusalem, nooʼy malulusog at malalakas ang katawan. Nakakasilaw ang kanilang kaputian gaya ng snow o gatas, at mamula-mula ang kutis tulad ng mga mamahaling bato. 8Pero ngayon, hindi na sila makilala at mas maitim pa kaysa sa uling. Mga butoʼt balat na lamang sila at parang kahoy na natuyo. 9Di-hamak na mas mabuti pa ang mga namatay sa digmaan kaysa sa mga namatay sa gutom na unti-unting namatay dahil sa walang makain. 10At dahil sa kapahamakang ito na nangyari sa aking mga kababayan, ang mga mapagmahal na ina ay napilitang iluto ang sarili nilang mga anak para kainin dahil sa labis na gutom.
11Ibinuhos ng Panginoon ang matindi niyang poot sa Jerusalem, sinunog niya ito pati na ang pundasyon nito. 12Hindi makapaniwala ang mga hari sa buong mundo pati na ang kanilang mga nasasakupan, na mapapasok ng mga kaaway ang mga pintuan ng Jerusalem. 13Pero nangyari ito dahil sa kasalanan ng mga propeta at mga pari nito na pumatay ng mga taong walang kasalanan. 14Sila ngayon ay nangangapa sa mga lansangan na parang mga bulag. Puno ng dugo ang kanilang mga damit, kaya walang sinumang nagtangkang humipo sa kanila. 15Pinagsisigawan sila ng mga tao, “Lumayo kayo! Marumi kayo. Huwag nʼyo kaming hipuin.” Kaya lumayo silaʼt nagpalaboy-laboy sa ibang mga bansa pero walang tumanggap sa kanila. 16Ang Panginoon ang siyang nagpangalat sa kanila at hindi na niya sila pinapansin. Hindi na iginagalang ang mga pari at ang mga tagapamahala.
17Lumalabo na ang aming paningin sa kahihintay ng tulong ng aming mga kakamping bansa, pero hindi sila tumulong sa amin. Sa mga tore namin ay nagbantay kami at naghintay sa pagdating ng mga bansang ito na hindi rin makapagliligtas sa amin. 18Binabantayan ng mga kaaway ang mga kilos namin. Hindi na kami makalabas sa mga lansangan. Bilang na ang mga araw namin; malapit na ang aming katapusan. 19Ang mga kaaway na tumutugis sa amin ay mas mabilis pa kaysa sa agila. Tinutugis kami sa mga bundok at inaabangan kami sa disyerto para salakayin. 20Nahuli nila ang aming hari na hinirang ng Panginoon, ang inaasahan naming mangangalaga sa amin mula sa mga kaaway naming bansa.
21Magalak kayo ngayon, mga angkan ni Edom na nakatira sa lupain ng Uz. Dahil kayo man ay paiinumin din sa tasa ng parusa ng Panginoon. Malalasing din kayo at malalagay sa kahihiyan. 22Mga taga-Jerusalem, matatapos na ang parusa ninyo. Hindi magtatagal ay pauuwiin na kayo ng Panginoon mula sa lugar na ito na pinagdalhan sa inyo nang bihagin kayo. Pero kayong mga taga-Edom, parurusahan kayo ng Panginoon dahil sa inyong mga kasalanan at ibubunyag niya ang inyong kasamaan.
