审判巴比伦的预言
1论到迦勒底人居住的巴比伦，耶和华对耶利米先知说：
2“你要向列国宣告，
你要竖起旗帜毫不隐瞒地宣告，
‘巴比伦要沦陷了！
它的神明彼勒必蒙羞，
米罗达必惊慌；
巴比伦的神像都蒙羞，
偶像都必惊慌。
3因为有一个来自北方的国家要攻击它，
使它荒凉、人畜绝迹。’”
4耶和华说：“那时，以色列人要与犹大人一同哭着来寻求他们的上帝耶和华。 5他们必打听前往锡安的路，朝锡安走去。他们必凭不会被遗忘的永恒之约归附耶和华。 6我的子民成了一群迷路的羊，他们的牧人使他们步入歧途，在高山丘陵间流浪，忘了自己的安歇之处。 7敌人遇见他们，就吞噬他们，还说，‘我们没有错！这是因为他们冒犯了他们真正的安歇之处——耶和华，他们祖先的盼望——耶和华。’ 8我的子民啊，你们要逃离巴比伦，离开迦勒底人的土地，要像带领羊群的公山羊一样离开。 9看啊，我要使来自北方的列强联合起来攻打巴比伦，他们要列阵攻占它，他们的勇士箭术高超，百发百中。 10他们要在迦勒底肆意掳掠，直到心满意足。这是耶和华说的。
11“抢夺我产业的巴比伦人啊，
你们欢喜快乐，
像草场上欢跳的母牛犊，
又像嘶鸣的公马。
12生养你们的母亲巴比伦将羞愧难当，
蒙受耻辱，
排在列国之末，
沦为干旱的荒漠。
13由于耶和华的愤怒，
巴比伦必无人居住，
荒凉不堪。
她满目疮痍，
令路人惊惧、嗤笑。
14弓箭手啊，你们要列阵围攻巴比伦，
向她猛射，
不要吝啬箭枝，
因为她得罪了耶和华。
15你们要从四面向她吶喊，
她必投降，
她的堡垒将倾倒，
城墙将坍塌，
因为耶和华要报应她。
你们要向她复仇，
她怎样对待别人，
你们也要怎样对待她。
16你们要铲除在巴比伦撒种的和收割的。
为躲避敌人的刀剑，
人们各自逃到故土亲族那里。
17“以色列人是一群被狮子驱散的羊，先被亚述王吞噬，后被巴比伦王尼布甲尼撒咬碎骨头。” 18以色列的上帝——万军之耶和华说：“看啊，我要像惩罚亚述王一样惩罚巴比伦王和他的国家。 19我要带领以色列人返回他们的草场，让他们在迦密和巴珊吃草，在以法莲和基列的山上吃得饱足。 20那时，在以色列必找不到过犯，在犹大必找不到罪恶，因为我必赦免我保留下来的余民。这是耶和华说的。
21“你们要去攻打米拉大翁和比割的居民，
照我的命令彻底消灭他们。
这是耶和华说的。
22巴比伦境内传来战争和大毁灭的声音。
23威震天下的锤子巴比伦怎么被砍断、打碎了！
它的下场令列国震惊。
24巴比伦啊，我给你设下了陷阱，
你在懵然不知中被捉住，
因为你与耶和华为敌。
25耶和华已打开祂的军库，
取出倾泻祂愤怒的兵器。
因为主——万军之耶和华要惩罚迦勒底人。
26你们要从远方前来攻打巴比伦，
打开她的粮仓，
使她沦为一堆废墟，
彻底毁灭她，不留一物。
27你们要杀掉她所有的士兵，
把他们全部屠杀。
他们大祸临头了，
惩罚他们的日子到了。
28“从巴比伦逃出来的人在锡安述说我们的上帝耶和华如何报仇，为祂的圣殿报仇。
29“要召集所有的弓箭手来攻打巴比伦，在她四围扎营，不让一人漏网。要照她的所作所为报应她；她怎样对待别人，也要怎样对待她，因为她藐视耶和华——以色列的圣者。 30她的青年要倒毙街头，那时她所有的战士都要灭亡。”这是耶和华说的。
31“主——万军之耶和华说，
‘狂傲的人啊，我要与你为敌，
我惩罚你的时候到了。
32狂傲的人要踉踉跄跄，
跌倒在地，无人扶起。
我要焚烧她的城邑，
使她周围的一切化为灰烬。’”
33万军之耶和华说：“以色列人和犹大人要一同受压迫，掳走他们的人必控制他们，不肯释放他们。 34但他们的救赎主——万军之耶和华有伟大的能力，祂必为他们申冤，使他们的家园安宁，使巴比伦的居民不得安宁。”
35耶和华说：
“敌人要攻击巴比伦的居民及其首领和谋士；
36敌人要攻击巴比伦的假先知，
使他们显出愚昧；
敌人要攻击巴比伦的勇士，
使他们充满恐惧；
37敌人要攻击巴比伦人的战车战马和他们的盟军，
使他们柔弱得像妇女；
敌人要攻打他们的库房，
肆意抢夺他们的财宝。
38旱灾必临到巴比伦，
使那里的河流干涸，
因为那里偶像遍地，
人们都沉迷于祭拜神像。
39“因此，巴比伦必杳无人烟，永远荒凉，成为豺狼等野兽出没之地、鸵鸟的栖身之所。 40上帝要毁灭巴比伦，像毁灭所多玛、蛾摩拉及其周围的城邑一样，使那里人烟绝迹。这是耶和华说的。
41“看啊，大军要从北方而来，
一个强国及其盟军要从地极而来。
42巴比伦人啊，他们残忍无道，
手持弓箭和矛枪，
骑着战马，
列阵攻击你们，
声势如翻腾的大海。
43巴比伦王闻风丧胆，
四肢发软，
像分娩的妇人一样痛苦不堪。
44“看啊，我必在瞬间把巴比伦人赶离家园，如约旦河边丛林中跳出的狮子赶散草场的羊群。我要派我拣选的人统治这地方。谁能与我相比？谁能与我较量？哪位首领能抵抗我？”
45因此，你们要听听耶和华攻击巴比伦的策略，听听祂攻击迦勒底人的计划。他们的孩子要被拖走，他们的家园要被毁灭。 46巴比伦被毁灭的消息震动天下，呼喊声传到列国。
พระดำรัสเกี่ยวกับบาบิโลน
(ยรม.10:12-16)
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เกี่ยวกับบาบิโลนและดินแดนของชาวบาบิโลน50:1 หรือชาวเคลเดียเช่นเดียวกับข้อ 8,25,35 และ 45ความว่า
2“จงป่าวร้องและประกาศในหมู่ประชาชาติ
จงชูธงขึ้นประกาศออกไป
อย่าปิดบังเลย แต่จงกล่าวว่า
‘บาบิโลนจะถูกยึด
เบลจะอับอายขายหน้า
มาร์ดุคจะหวาดหวั่นขวัญผวา
เทวรูปของบาบิโลนจะอัปยศอดสู
และอกสั่นขวัญแขวน’
3ชนชาติหนึ่งจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลน
ทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง
ไม่มีใครอาศัยอยู่
ทั้งคนและสัตว์จะหนีเตลิดไปหมด”
4องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“ในเวลานั้น ชนอิสราเอลและยูดาห์
จะร่วมกันแสวงหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเขาด้วยน้ำตานองหน้า
5พวกเขาจะถามทาง
และมุ่งหน้ามายังศิโยน
พวกเขาจะเข้ามาผูกพันกับองค์พระผู้เป็นเจ้า
โดยพันธสัญญานิรันดร์
ซึ่งจะไม่ถูกลืมเลือน
6“ประชากรของเราเป็นแกะหลงทาง
คนเลี้ยงของพวกเขาได้พาพวกเขาให้หลงเตลิดไป
และเป็นเหตุให้พวกเขาร่อนเร่อยู่บนภูเขา
พวกเขาซัดเซพเนจรไปเหนือภูเขาและเนินเขา
และลืมถิ่นที่พำนักของตน
7ผู้ใดพบพวกเขาก็ขย้ำกิน
ศัตรูของพวกเขากล่าวว่า ‘เราไม่ผิด
เพราะพวกเขาทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นทุ่งหญ้าที่แท้จริงของพวกเขา
องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของพวกเขา’
8“จงหนีจากบาบิโลน
จงออกจากดินแดนของชาวบาบิโลนเถิด
และจงเป็นเหมือนแพะนำฝูง
9เพราะเราจะเร่งเร้ากองทัพพันธมิตรของชนชาติใหญ่ๆ จากทางเหนือ
มาสู้รบกับบาบิโลน
พวกเขาจะเข้าประจำที่ต่อสู้กับมัน
บาบิโลนจะถูกยึดโดยคนจากทางเหนือ
ลูกศรของพวกเขาเหมือนนักรบชำนาญศึก
ออกรบคราใดไม่เคยกลับไปมือเปล่า
10ดังนั้นบาบิโลนจะถูกปล้น
และโจรทุกคนได้ของมากมาย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
11“เพราะเจ้าผู้ปล้นกรรมสิทธิ์ของเรา
กระหยิ่มลิงโลด
เพราะเจ้าร่าเริงอย่างวัวสาวย่ำนวดเมล็ดข้าว
และส่งเสียงร้องอย่างม้าตัวผู้
12มารดาของเจ้าจะอับอายขายหน้ายิ่งนัก
ผู้ให้กำเนิดเจ้าจะอัปยศอดสู
กลายเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในหมู่ประชาชาติ
เป็นถิ่นกันดาร เป็นทะเลทรายอันแห้งผาก
13เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า
บาบิโลนจะกลายเป็นถิ่นร้างไม่มีคนอยู่อาศัย
ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตะลึงและเย้ยหยัน
เนื่องจากบาดแผลทั้งหมดของมัน
14“พวกเจ้าผู้โก่งธนู
จงเข้าประจำที่ล้อมรอบบาบิโลน
ระดมยิงมัน! ไม่ต้องออมลูกศร
เพราะมันได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
15จงโห่ร้องเข้าใส่บาบิโลนทุกด้าน!
มันยอมแพ้ หอคอยต่างๆ พังทลาย
กำแพงพังลง
เพราะนี่เป็นการแก้แค้นขององค์พระผู้เป็นเจ้า
จงแก้แค้นบาบิโลน
จงทำกับบาบิโลนเหมือนที่มันเคยทำแก่ชาติอื่นๆ
16จงตัดผู้หว่าน
และผู้เก็บเกี่ยวซึ่งถือเคียวออกจากบาบิโลน
ให้ทุกคนกลับไปหาพี่น้องร่วมชาติของตน
ให้ทุกคนหนีไปยังบ้านเกิดเมืองนอน
เพราะดาบของผู้กดขี่ข่มเหง
17“อิสราเอลเป็นฝูงแกะที่กระจัดกระจาย
ซึ่งสิงโตได้ไล่หนีกระเจิง
รายแรกที่ขย้ำเขา
คือกษัตริย์อัสซีเรีย
ล่าสุดผู้ที่บดขยี้กระดูกของเขา
คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน”
18ฉะนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า
“เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและดินแดนของเขา
เหมือนที่เราได้ลงโทษกษัตริย์อัสซีเรีย
19ส่วนอิสราเอล เราจะนำพวกเขากลับคืนสู่ทุ่งหญ้าของเขาเอง
พวกเขาจะกินหญ้าบนภูเขาคารเมลและบาชาน
พวกเขาจะอิ่มเอม
บนภูเขาเอฟราอิมและในกิเลอาด”
20องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“ในครั้งนั้น
จะมีการเสาะหาความผิดของอิสราเอล
แต่ไม่พบเลย
และจะมีการเสาะหาบาปทั้งหลายของยูดาห์
แต่ไม่พบเลย
เพราะเราจะอภัยโทษชนหยิบมือที่เหลือซึ่งเราไว้ชีวิต
21“จงโจมตีดินแดนเมราธาอิม
และผู้คนในเปโขด
ตามล่า ฆ่าทิ้ง และทำลายล้าง50:21 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 26ให้หมด”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“จงทำทุกสิ่งตามที่เราสั่งไว้
22มีเสียงโห่ร้องออกศึกในดินแดน
เสียงหายนะใหญ่หลวง!
23ค้อนซึ่งทุบโลกทั้งโลก
ก็แหลกลาญป่นปี้
บาบิโลนถูกทิ้งร้างอย่างสิ้นเชิง
ในหมู่ประชาชาติ!
24บาบิโลนเอ๋ย เราวางกับดักเจ้าไว้
และเจ้าก็ติดกับก่อนจะรู้ตัว
เจ้าถูกจับได้
เพราะเจ้าต่อสู้ขัดขืนองค์พระผู้เป็นเจ้า
25องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเปิดคลังสรรพาวุธของพระองค์
และนำอาวุธแห่งพระพิโรธออกมา
เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดทรงมีพระราชกิจที่จะกระทำ
ในดินแดนของชาวบาบิโลน
26จงยกกำลังต่อสู้บาบิโลนจากแดนไกล
จงทำลายยุ้งฉางของมันเสีย
จงกองมันไว้เหมือนกองเมล็ดข้าว
จงทำลายล้างมันอย่างสิ้นเชิง
และอย่าให้มีใครหลงเหลืออยู่
27จงฆ่าวัวหนุ่มของมันให้หมด
ต้อนพวกมันไปโรงเชือด!
วิบัติแก่พวกเขา! เพราะถึงเวลาของพวกเขาแล้ว
เวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
28จงฟังเสียงผู้ลี้ภัยและผู้อพยพจากบาบิโลน
ที่ป่าวร้องในศิโยน
ว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้ทรงแก้แค้นอย่างไร
ทรงแก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์อย่างไร
29“จงเรียกพลธนูมาต่อสู้กับบาบิโลน
บรรดาผู้โก่งคันศร
จงมาตั้งค่ายล้อมบาบิโลนไว้
อย่าให้มีใครหนีรอดไปได้
จงตอบแทนมันให้สาสม
จงทำกับมันเหมือนที่มันเคยทำไว้
เพราะบาบิโลนได้ลบหลู่พระยาห์เวห์
องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30ฉะนั้นชายหนุ่มของบาบิโลนจะล้มลงกลางถนน
และทหารทุกคนจะถูกทำให้เงียบเสียงในวันนั้น”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
31“ดูเถิด เราสู้กับเจ้า คนหยิ่งจองหองเอ๋ย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
“เพราะวันเวลาของเจ้านั้นได้มาถึงแล้ว
เวลาที่เจ้าจะถูกลงโทษ
32คนหยิ่งจองหองจะสะดุดล้มลง
และจะไม่มีใครช่วยพยุงเขาขึ้นมา
เราจะจุดไฟในเมืองต่างๆ ของบาบิโลน
ไฟนี้จะเผาผลาญทุกคนที่อยู่รอบเมือง”
33พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า
“ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหง
และชาวยูดาห์ก็เช่นกัน
บรรดาคนที่จับเขาไปเป็นเชลยก็กุมตัวเขาไว้แน่น
ไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป
34แต่พระผู้ไถ่ของพวกเขานั้นเข้มแข็ง
พระนามของพระองค์คือ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาอย่างแข็งขัน
เพื่อจะทรงนำการพักสงบมาสู่ดินแดนของพวกเขา
และนำความวุ่นวายมายังชาวบาบิโลน”
35องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
“ให้ดาบฟาดฟันชาวบาบิโลน
ฟาดฟันผู้คนในบาบิโลน
และให้ดาบฟาดฟันขุนนางและปราชญ์ของบาบิโลน!
36ให้ดาบฟาดฟันผู้เผยพระวจนะเท็จ!
พวกเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา
ให้ดาบฟาดฟันนักรบ!
พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
37ให้ดาบฟาดฟันเหล่าม้าและรถม้าศึก
และฟาดฟันคนต่างชาติทั้งปวงในกองทัพของเขา!
พวกเขาจะกลายเป็นเหมือนผู้หญิง
ให้ดาบฟาดฟันทรัพย์สมบัติของบาบิโลน!
สิ่งเหล่านั้นจะถูกปล้นชิง
38ให้ความแห้งแล้งมาเหนือ50:38 หรือให้ดาบฟาดฟันห้วงน้ำทั้งหลายของมัน!
พวกมันจะได้เหือดแห้ง
เพราะดินแดนนั้นเต็มไปด้วยรูปเคารพ
และผู้คนก็คลั่งไคล้ไปกับพระต่างๆ
39“สัตว์ทะเลทรายและสุนัขจิ้งจอกจะอาศัยอยู่ที่นั่น
และนกเค้าแมวจะอยู่ที่นั่น
จะไม่มีผู้คนอาศัยอยู่อีก
ตลอดทุกชั่วอายุ
40ดังที่พระเจ้าได้ล้มล้างเมืองโสโดมและโกโมราห์
พร้อมทั้งเมืองใกล้เคียง”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“ดังนั้นจะไม่มีใครอยู่ที่นั่น
จะไม่มีผู้ใดตั้งถิ่นฐานในเมืองนั้น
41“ดูเถิด กองทัพจะมาจากทางเหนือ
ชนชาติยิ่งใหญ่และกษัตริย์หลายองค์
กำลังถูกเร่งเร้าจากทุกมุมโลก
42พวกเขามีทั้งธนูและหอก
โหดเหี้ยมและไร้ความเมตตา
เสียงควบม้าของพวกเขา
เหมือนเสียงทะเลคำราม
พวกเขายกกระบวนทัพมาเพื่อโจมตีเจ้า
ธิดาแห่งบาบิโลน50:42 คือ ชาวบาบิโลนเอ๋ย
43กษัตริย์บาบิโลนได้ยินรายงานข่าว
พระหัตถ์ก็หมดแรง
ความทุกข์ร้าวรานจู่โจมจับพระทัย
เจ็บปวดรวดร้าวดั่งผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
44เราจะขับไล่บาบิโลนออกจากดินแดน
ในชั่วพริบตา
ดุจสิงโตออกมาจากพงไพรแห่งจอร์แดนสู่ทุ่งหญ้าอันอุดมสมบูรณ์
ใครคือผู้ที่เราเลือกสรรแต่งตั้งเพื่อการนี้?
ผู้ใดเสมอเหมือนเราและใครจะท้าทายเราได้?
คนเลี้ยงแกะหน้าไหนจะยืนต้านทานเราได้?”
45ฉะนั้นจงฟังแผนการที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะจัดการกับบาบิโลน
สิ่งที่พระองค์ทรงดำริไว้สำหรับดินแดนของชาวบาบิโลน
ลูกอ่อนในฝูงจะถูกลากไป
พระองค์จะทรงทำลายทุ่งหญ้าของพวกเขาจนหมดสิ้น เพราะตัวพวกเขาเอง
46ทั่วโลกจะสั่นสะท้าน เมื่อได้ยินเสียงบาบิโลนล่มสลาย
เสียงร้องของชาวบาบิโลนจะดังก้องในหมู่ประชาชาติ
