耶和华给流亡埃及之人的信息
1论到那些住在埃及境内的密夺、答比匿、挪弗和巴特罗地区的犹大人，耶和华的话传给了耶利米，说： 2“以色列的上帝——万军之耶和华说，‘你们已看见了我降在耶路撒冷和犹大各城的灾祸。如今它们一片荒凉，杳无人迹。 3这都是因为那里的居民犯罪作恶，向他们、你们和你们祖先都不认识的神明烧香祭拜，惹我发怒。 4我屡次差遣我的仆人——众先知警告他们不要再做令我深恶痛绝的事， 5他们却毫不理会，不肯改掉向假神烧香的恶行。 6因此，我的怒火在犹大的城邑和耶路撒冷的街上燃烧，使它们沦为废墟，正如今日一样。’ 7以色列的上帝——万军之上帝耶和华说，‘你们为什么自招大祸，使你们当中的男人、女人、孩童和婴儿都从犹大灭亡，无一幸免呢？ 8你们为什么在埃及向别的神明烧香，惹我发怒，自招毁灭，成为天下万国咒诅和羞辱的对象呢？ 9难道你们忘记了你们的祖先、犹大列王及其嫔妃，以及你们自己和妻子在犹大和耶路撒冷街上的恶行吗？ 10你们至今既不悔悟也不惧怕，不遵行我给你们和你们祖先设立的律法和诫命。
11“‘因此，看啊，我必严惩你们，毁灭整个犹大。这是以色列的上帝——万军之耶和华说的。 12我要毁灭那些执意去埃及住的犹大余民。他们必死于战争和饥荒，无论尊卑无一幸免。他们的下场将很可怕，成了被人责骂、咒诅和羞辱的对象。 13我要像惩罚耶路撒冷一样用战争、饥荒和瘟疫惩罚那些住在埃及的人。 14那些去埃及住的犹大余民没有几个能活着从埃及返回他们渴望的故乡。’”
15许多人知道自己的妻子曾向别的神明烧香。他们和他们的妻子以及住在埃及巴特罗地区的人对耶利米说： 16“我们不会听从你奉耶和华的名对我们说的话。 17但我们必照所许的愿向天后烧香奠酒，正如我们和我们的祖先、君王和官长在犹大各城和耶路撒冷街上所做的一样。那时，我们食物充足，生活幸福，无灾无祸。 18但自从我们停止向天后烧香奠酒后，我们便一无所有，不断有人死于战争和饥荒。” 19那些烧香的妇女说：“你以为我们的丈夫不知道我们向天后烧香奠酒、照着她的形象做祭饼吗？”
20于是，耶利米对在场所有答复他的男女说： 21“你们和你们的祖先、君王、官长及其他所有百姓在犹大各城和耶路撒冷的街上烧香，耶和华岂不记得，岂能遗忘？ 22你们的可憎恶行令耶和华忍无可忍，以致祂使你们的土地一片荒凉，无人居住，被人咒诅，正如今天的情形。 23你们遭遇今天的灾祸是因为你们向别的神明烧香得罪耶和华，不听从祂的话，不遵行祂的律法、诫命和教诲。”
24耶利米又对在场的男女说：“你们住在埃及的犹大人都要听耶和华的话。 25以色列的上帝——万军之耶和华说，‘你们和你们的妻子曾许愿向天后烧香奠酒，并且身体力行。你们继续还所许的愿吧！’ 26住在埃及的犹大人啊，你们都要听耶和华的话。耶和华说，‘看啊，我以自己伟大的名起誓，再没有一个住在埃及的犹大人会凭永活的主耶和华起誓。 27看啊，我一定要给你们降下灾祸而非祝福，使所有住在埃及的犹大人死于战争和饥荒。 28刀下余生、从埃及返回犹大的人必寥寥无几。那时，你们这些去埃及住的犹大人必知道谁的话会实现，是我的还是你们的。 29我必在这地方惩罚你们，我要给你们一个预兆，好叫你们知道我言出必行。这是耶和华说的。 30我必把埃及王法老何弗拉交在想杀他的仇敌手中，就像我把犹大王西底迦交在想杀他的仇敌巴比伦王尼布甲尼撒手中一样。这是耶和华说的。’”
Ang Mensahe ng Panginoon sa mga Israelita na nasa Egipto
1Sinabi ng Panginoon kay Jeremias ang tungkol sa lahat ng Judio na naninirahan sa gawing hilaga ng Egipto sa mga lungsod ng Migdol, Tapanhes, at Memfis pati ang mga naroon sa gawing timog ng Egipto. 2Ito ang sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, “Nakita ninyo ang kapahamakang pinaranas ko sa Jerusalem at sa lahat ng bayan ng Juda. Wasak na ito ngayon at wala nang naninirahan doon, 3dahil sa kasamaang ginawa ng mga mamamayan nila. Ginalit nila ako sa pagsusunog nila ng mga insenso at pagsamba sa mga dios-diosan na hindi nila kilala o ng mga ninuno nila. 4Palagi kong isinusugo ang mga lingkod ko na mga propeta para bigyan sila ng babala na huwag nilang gagawin ang bagay na iyon na kasuklam-suklam sa akin at kinapopootan ko, 5pero hindi sila nakinig o sumunod sa mga propeta. Hindi sila tumalikod sa kasamaan nila o tumigil sa pagsusunog nila ng mga insenso para sa mga dios-diosan. 6Kaya ibinuhos ko sa kanila ang tindi ng galit ko. Parang apoy ito na tumupok sa mga bayan ng Juda at Jerusalem, at naging malungkot ang mga lugar na ito at wasak hanggang ngayon.
7“Kaya ako, ang Panginoong Dios na Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay nagtatanong, ‘Bakit ninyo sinisira ang inyong sarili? Gusto ba ninyo na malipol ang mga tao sa Juda – ang mga lalaki, babae, bata at mga sanggol? 8Bakit ninyo ako ginagalit sa paggawa ninyo ng inyong mga dios? Nagsusunog pa kayo ng mga insenso para sa mga ito dito sa Egipto kung saan kayo ngayon naninirahan. Ipinapahamak ninyo ang sarili ninyo at ginagawa ninyong kasuklam-suklam at kahiya-hiya sa lahat ng bansa sa daigdig. 9Nakalimutan na ba ninyo ang mga kasamaang ginawa ng inyong mga ninuno, mga hari, mga reyna ng Juda, ang mga kasamaang ginawa ninyo at ng inyong mga asawa sa lupain ng Juda at Jerusalem? 10Hanggang ngayoʼy hindi pa rin kayo nagpapakumbaba o natatakot sa akin. Hindi rin kayo sumunod sa mga kautusan at mga tuntunin ko na ibinigay sa inyo at sa mga ninuno ninyo.’
11“Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay handa na para ipahamak kayo at lipulin ang buong Juda. 12Kayong mga natitirang buhay sa Juda na nagpumilit pumunta rito sa Egipto, mamamatay kayong lahat mula sa pinakaaba hanggang sa pinakadakila. Mamamatay kayo rito sa digmaan o sa gutom. Susumpain, kasusuklaman, mamasamain, at kukutyain kayo. 13Gagawin ko sa inyo rito sa Egipto ang ginawa ko sa Jerusalem. Parurusahan ko rin kayo sa pamamagitan ng digmaan, gutom at sakit. 14Mamamatay kayong lahat, kayong mga natirang buhay sa Juda at tumira rito sa Egipto. Hindi na kayo makakabalik sa Juda kahit gusto ninyong bumalik at manirahan doon. Walang makakabalik sa inyo maliban sa iilan na makakatakas.”
15Napakaraming Judio ang nagtipon at nakinig kay Jeremias. Nakatira sila sa hilaga at timog ng Egipto. Ang mga lalaking naroroon at nakakaalam na ang asawa nilaʼy nagsusunog ng mga insenso sa mga dios-diosan, at ang lahat ng babaeng nagtitipon doon ay nagsabi kay Jeremias, 16“Hindi kami maniniwala sa mga sinasabi mo sa amin sa pangalan ng Panginoon! 17Gagawin namin ang lahat ng nais naming gawin: Magsusunog kami ng mga insenso sa aming diosa na ‘Reyna ng Langit’! At maghahandog kami sa kanya ng mga handog na inumin gaya ng ginawa namin sa mga bayan ng Juda at lansangan ng Jerusalem. Ito rin ang ginawa ng aming mga ninuno at ng aming mga hari at mga pinuno. Mabuti ang kalagayan namin noon; marami kaming pagkain, at walang masamang nangyayari sa amin. 18Pero nang tumigil kami sa pagsusunog ng insenso sa Reyna ng Langit at hindi na kami nag-alay sa kanya ng mga handog na inumin, naghirap kami at marami ang namatay sa digmaan at gutom.”
19Sinabi rin ng mga babae, “Alam ng mga asawa namin kapag magsusunog kami ng mga insenso para sa Reyna ng Langit at mag-aalay ng mga handog na inumin, at magluluto ng tinapay na katulad ng larawan niya.”
20Kaya sinabi ni Jeremias ang ganito sa mga nangangatwiran sa kanya, 21“Akala ba ninyoʼy hindi alam ng Panginoon na kayo at ang inyong mga ninuno, ang inyong mga hari at mga pinuno, at ang lahat ng mamamayan ay nagsunog ng insenso sa mga dios-diosan sa mga bayan ng Juda at sa mga lansangan ng Jerusalem? 22At nang hindi na matiis ng Panginoon ang mga kasamaan at kasuklam-suklam ninyong gawa, winasak niya ang lupain ninyo at naging kasumpa-sumpa at malungkot dahil wala nang nakatira, katulad ng nangyari ngayon. 23Nangyari ang kapahamakang ito sa inyo dahil nagsunog kayo ng mga insenso sa mga dios-diosan at nagkasala sa Panginoon. Hindi kayo sumunod sa mga kautusan, mga tuntunin at mga katuruan niya.”
24Sinabi pa ni Jeremias sa mga tao, “Pakinggan ninyo ang mensahe ng Panginoon, kayong mga taga-Juda na nakatira rito sa Egipto. 25Ito ang sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, ‘Talagang sinunod ninyo at ng inyong mga asawa ang ipinangako ninyong pagsusunog ng insenso at pag-aalay ng handog na inumin sa Reyna ng Langit. Sige, ipagpatuloy ninyo ang inyong ginagawa. Tuparin ninyo ang inyong ipinangako. 26Pero makinig kayo sa sasabihin ko, kayong mga taga-Juda na nakatira sa Egipto. Isinusumpa ko sa sarili ko na mula ngayoʼy wala nang babanggit sa inyo ng pangalan ko. Hindi ko na papayagang gamitin ninyo ang pangalan ko sa inyong panunumpa katulad nito, “Sumusumpa ako sa pangalan ng buhay na Panginoong Dios.” 27Sapagkat sa halip na ingatan ko kayo para sa ikabubuti ninyo, ipapahamak ko kayo. Mamamatay kayo rito sa Egipto sa digmaan o gutom hanggang sa maubos kayong lahat. 28Kung mayroon mang matitira sa digmaan at makakabalik sa Juda ay kakaunti lamang. Dahil dito, malalaman ng mga natitira na naninirahan ngayon dito sa Egipto kung kaninong salita ang masusunod – ang sa kanila o ang sa akin. 29Ito ang tanda na parurusahan ko kayo sa lugar na ito para malaman ninyo na talagang matutupad ang kapahamakang sinabi ko laban sa inyo: 30Ibibigay ko si Faraon Hofra na hari ng Egipto sa mga kaaway niya na nais pumatay sa kanya katulad ng ginawa ko kay Zedekia ng Juda sa kaaway niyang si Haring Nebucadnezar ng Babilonia na nais ding pumatay sa kanya. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.’ ”
