以色列人必回归
1耶和华说：“那时，我要做以色列各宗族的上帝，他们必做我的子民。
2“逃脱刀兵之灾的以色列人必在旷野蒙恩，
找到安息之所。
这是耶和华说的。”
3从前，耶和华向以色列显现，说：
“我以永远不变的爱爱你，
我以慈爱吸引你到我身边。
4以色列人啊，
我要重建你们的家园，
你们要再次拿起铃鼓与欢乐的人一同跳舞。
5你们将在撒玛利亚的山上重新栽种葡萄园，
享受园中的果实。
6有一天，看守园子的人要在以法莲的山上呼喊，
‘我们上锡安朝见我们的上帝耶和华吧！’”
7耶和华说：
“你们要为雅各欢呼歌唱，
向列国之首喝采。
你们要传扬颂赞，说，
‘耶和华啊，
求你拯救以色列剩余的子民！’
8看啊，我要从北方，
从地极招聚他们，
其中有瞎子、跛子、孕妇和产妇，
他们要成群结队地回到这里。
9我必引领他们回来，
他们必一路含泪祷告。
我要使他们走在溪水边，
行在平坦的路上，
他们必不会跌倒，
因为我是以色列的父亲，
以法莲是我的长子。
10“列国啊，你们要听耶和华的话，
要在远方的海岛宣扬，
‘祂从前驱散以色列人，
如今必再聚集、保护他们，
好像牧人看守自己的羊群一样。’
11耶和华必拯救雅各的子孙，
从强敌手中救出他们。
12他们必来到锡安山上欢呼，
为耶和华所赐的五谷、新酒、
油、羔羊和牛犊而欢欣。
他们就像水源充足的田园，
一无所缺。
13那时，少女要欢然起舞，
老人和青年要一起快乐。
我要使他们转忧为喜，
我要安慰他们，使他们欢喜，
不再忧愁。
14我要使祭司有充足的供应，
使我的子民饱享美物。
这是耶和华说的。”
15耶和华说：
“在拉玛有痛哭哀号的声音，
是拉结在为儿女哀痛，
不肯接受安慰，
因为他们都死了。”
16耶和华说：
“不要哭泣，不要流泪，
因为你的劳苦必有回报，
你的儿女必从敌国回来。
这是耶和华说的。
17你将来必有盼望，
你的儿女必重返家园。
这是耶和华说的。
18我听见以法莲31:18 “以法莲”是北国以色列的主要支派，常用来代指北国以色列。在为自己悲叹，
‘我们就像未经驯服的牛犊，
你管教我们，使我们顺服，
求你使我们回到你身边，
重新复兴，
因为你是我们的上帝耶和华。
19我们曾经离开你，
但我们后悔了；
我们醒悟之后捶胸顿足，
痛悔不已，
因早年的所作所为而羞愧难当。’”
20耶和华说：“以法莲不是我的爱子吗？
他不是我喜悦的孩子吗？
我虽然常常责备他，
但仍然惦记着他。
我深深地想念他，
我必怜悯他。
21“以色列人啊，
你们要为自己设置路标，
竖起路牌，
牢记你们走过的大道。
以色列人啊，
回来吧！回到你们的城邑吧！
22不忠贞的子民啊！
你们四处流浪要到何时呢？
耶和华在地上行了一件新事——女子将要护卫男子。”
23以色列的上帝——万军之耶和华说：“我使被掳的犹大人回到故乡后，他们要在犹大各城邑再次呼喊，
“‘公义的居所啊，
圣山啊，愿耶和华赐福给你！’
24“农夫和牧人必住在犹大的各城邑。 25我要使疲乏的人振作起来，使苦闷的人快乐起来。”
26这时，我醒过来，觉得这一觉实在香甜。
27耶和华说：“看啊，时候将到，我要使以色列和犹大人丁兴旺，牲畜繁多。 28我曾决意铲除、拆毁、推翻、剿灭他们，降灾给他们，将来我必塑造、栽培他们。这是耶和华说的。 29那时，人再不会说，
“‘父亲吃酸葡萄，
儿子的牙酸倒了。’
30因为各人都要承担自己的罪，谁吃酸葡萄，谁的牙酸倒。” 31耶和华说：“看啊，时候将到，我要与以色列家和犹大家另立新约， 32这约不同于我与他们祖先所立的约，就是我牵着他们祖先的手领他们离开埃及时所立的。虽然我是他们的丈夫，他们却违背了我的约。这是耶和华说的。”
33耶和华说：“那些日子以后，我将与以色列家立这样的约，我要把我的律法放在他们脑中，写在他们心上。我要做他们的上帝，他们要做我的子民。 34谁都无需再教导他的邻居和弟兄，说，‘你要认识耶和华’，因为他们无论尊卑都必认识我。我要赦免他们的过犯，忘掉他们的罪恶。这是耶和华说的。”
35使阳光白天照耀、
星月晚上发光、
大海波涛汹涌的万军之耶和华说：
36“只要天地之律还在，
以色列邦国必永续不断。
这是耶和华说的。”
37耶和华说：
“正如无人能量度高天，
探测大地的根基，
同样我也决不会因以色列人的所作所为而弃绝他们。
这是耶和华说的。”
38耶和华说：“看啊，时候将到，从哈楠业楼直到角门，整个耶路撒冷城要重建起来归给耶和华。 39城界要向外延伸到迦立山，再转到歌亚。 40甚至抛尸、倒灰的整个山谷，以及从汲沦溪到东边马门拐角的所有田地都要归给耶和华作圣地，永不再被倾覆、毁灭。”
Ang Pagbabalik ng mga Israelita
1Sinabi pa ng Panginoon, “Sa araw na iyon, akoʼy magiging Dios ng buong Israel at magiging hinirang ko sila. 2Ako, ang Panginoon, ay nagsasabing aalagaan ko ang mga natitirang buhay sa kanila habang naglalakbay sila sa ilang. Magbabalik ako para bigyan ng kapahingahan ang Israel.”
3Noong una,31:3 Noong una: o, Mula sa malayo. ang Panginoon ay nagpakita sa mga Israelita at nagsabi, “Inibig ko kayo ng walang hanggang pag-ibig. Sa kagandahang-loob ko, pinalapit ko kayo sa akin. 4Muli ko kayong itatayo, kayong mga taga-Israel, na katulad ng isang birhen. Muli kayong sasayaw sa tuwa na tumutugtog ng inyong tamburin. 5Muli kayong magtatanim ng ubas sa mga burol ng Samaria at pakikinabangan nʼyo ang mga bunga nito. 6Darating ang araw na ang mga nagbabantay ng lungsod ay sisigaw doon sa kabundukan ng Efraim, ‘Halikayo, pumunta tayo sa Jerusalem31:6 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. para sumamba sa Panginoon na ating Dios.’ ”
7Sinabi ng Panginoon, “Umawit kayo at humiyaw para sa Israel,31:7 Israel: sa Hebreo, Jacob. ang bansang pinakadakila sa lahat ng bansa. Magpuri kayo at sumigaw, ‘O Panginoon, iligtas mo ang mga mamamayan mo, ang mga natitirang buhay sa mga taga-Israel.’ 8Makinig kayo! Ako ang kukuha sa kanila at titipunin ko sila mula sa hilaga at sa alin mang bahagi ng mundo. Pati ang mga bulag at mga lumpo ay kasama, ganoon din ang mga buntis at ang mga malapit nang manganak. Napakalaking grupo ang uuwi. 9Mag-iiyakan sila sa tuwa at mananalangin habang dinadala ko sila pauwi. Dadalhin ko sila sa mga bukal, dadaan sila sa magandang daan at hindi sila matitisod. Sapagkat ako ang ama ng Israel; at si Efraim31:9 Efraim: Ang pangunahing lahi sa hilagang kaharian ng Israel. Minsan ito ang kumakatawan sa kahariang ito. ang panganay kong anak.
10“Mga bansa, pakinggan nʼyo ang mensahe ko, at ibalita nʼyo ito sa malalayong lugar: ‘Pinangalat ko ang mga taga-Israel, pero muli ko silang titipunin at aalagaan ko sila katulad ng pag-aalaga ng pastol sa mga tupa niya.’ 11Ililigtas ko ang mga lahi ni Jacob sa kamay ng mga taong higit na makapangyarihan kaysa sa kanila. 12Pupunta sila sa Bundok ng Zion at sisigaw dahil sa kagalakan. Magsasaya sila dahil sa mga pagpapala ko sa kanila. Magiging sagana ang mga trigo, ang bagong katas ng ubas, langis at mga hayop nila. Matutulad sila sa halamanang palaging dinidiligan at hindi na sila muling magdadalamhati. 13Kung magkagayon, ang kanilang mga dalagaʼt binata pati ang matatanda ay sasayaw sa tuwa. Papalitan ko ng kagalakan ang pag-iiyakan nila. At sa halip na magdalamhati sila, bibigyan ko sila ng kaaliwan. 14Bibigyan ko ng maraming handog ang mga pari. Bubusugin ko ng masaganang pagpapala ang mga mamamayan ko. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
15Sinabi pa ng Panginoon, “May narinig na malakas iyakan at panaghoy sa Rama. Iniiyakan ni Raquel ang pagkamatay ng kanyang mga anak, at ayaw niyang magpaaliw dahil patay na ang mga ito.”
16Pero sinabi ng Panginoon, “Huwag ka nang umiyak dahil gagantimpalaan kita sa mga ginawa mo. Babalik ang mga anak mo galing sa lupain ng mga kaaway. 17Kaya may pag-asa ka sa hinaharap. Sapagkat talagang babalik ang mga anak mo sa sarili nilang lupain.”
18Narinig ko ang panaghoy ng mga taga-Efraim. Sinabi nila, “Panginoon, kami po ay parang mga guya na hindi pa sanay sa pamatok, pero tinuruan nʼyo po kaming sumunod sa inyo. Kayo ang Panginoon naming Dios, kaya ibalik nʼyo na po kami sa sarili naming lupain. 19Lumayo kami sa inyo noon, pero nagsisisi na po kami ngayon. Nang malaman po namin na nagkasala kami, dinagukan po namin ang aming mga dibdib sa pagsisisi. Nahihiya po kami sa mga ginawa namin noong aming kabataan.”
20Sumagot ang Panginoon, “Kayong mga mamamayan ng Efraim ay aking minamahal na mga anak. Kahit palagi akong nagsasalita laban sa inyo, nalulugod pa rin ako sa inyo. Nananabik ako at nahahabag sa inyo.
21“Maglagay kayo ng mga tanda at tulos na magiging gabay sa inyong daan. Tandaan ninyong mabuti ang inyong dinaanan dahil diyan din kayo dadaan pagbalik ninyo. 22Kailan pa kayo babalik sa akin, mga anak kong naliligaw? Gagawa ako ng bagong bagay sa mundo – ang babae na ang magtatanggol sa lalaki.”
Ang Darating na Kasaganaan ng Israel
23Sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, “Kapag naibalik ko na ang mga mamamayan ng Juda sa lupain nila mula sa pagkabihag,31:23 Tingnan ang “footnote” sa 29:14. muli nilang sasabihin, ‘Pagpalain nawa ng Panginoon ang banal na bundok ng Jerusalem na tinitirhan niya.’ 24Maninirahan ang mga tao sa Juda at sa mga bayan nito, pati na ang mga magbubukid at mga pastol ng mga hayop. 25Sapagkat pagpapahingahin ko ang mga napapagod at bubusugin ko ang mga nanghihina dahil sa gutom. Kaya sasabihin ng mga tao,31:25 Kaya sasabihin ng mga tao: o, Pagkatapos, sinabi ni Jeremias. 26‘Sa aking paggising naramdaman kong nakabuti sa akin ang aking pagtulog.’ ”
27Sinabi pa ng Panginoon, “Darating ang araw na pararamihin ko ang mga mamamayan ng Israel at Juda, pati ang mga hayop nila. 28Noong una ay winasak, giniba, at ibinuwal ko sila pero sa bandang huli, muli ko silang ibabangon at itatayo. 29Sa panahong iyoʼy hindi na sasabihin ng mga tao, ‘Kumain ng maasim na ubas ang mga magulang at ang asim ay nalasahan ng mga anak.’ 30Sa halip, kung sino ang kumain ng maasim na ubas, siya lang ang makakalasa ng asim nito. Ang taong nagkasala lang ang siyang mamamatay.”
31Sinabi pa ng Panginoon, “Darating ang panahon na gagawa ako ng bagong kasunduan sa mga taga-Israel at taga-Juda. 32At hindi ito katulad ng unang kasunduan na ginawa ko sa kanilang mga ninuno noong pinatnubayan ko sila sa paglabas sa Egipto. Kahit na akoʼy parang asawa nila, hindi nila tinupad ang una naming kasunduan.”
33Sinabi pa ng Panginoon, “Ito ang bagong kasunduan na gagawin ko sa mga mamamayan ng Israel pagdating ng araw na iyon: Itatanim ko sa isipan nila ang utos ko, at isusulat ko ito sa mga puso nila. 34Hindi na nila kailangan pang turuan ang mga kababayan o kapatid nila na kilalanin ang Panginoon. Sapagkat kikilalanin nila akong lahat, mula sa pinakamababa hanggang sa pinakadakila. Sapagkat patatawarin ko ang kasamaan nila at lilimutin ko na ang mga kasalanan nila.” 35Sinabi pa ng Panginoon, “Ako ang nag-utos sa para magbigay-liwanag sa maghapon, at sa buwan at mga bituin na magbigay-liwanag sa magdamag. At ako ang kumakalawkaw ng dagat hanggang sa umugong ang mga alon. Makapangyarihang Panginoon ang pangalan ko. 36Habang nananatili ang langit at ang mundo, mananatili rin ang bansang Israel magpakailanman. 37Kung paanong hindi masusukat ang langit at hindi malalaman ang pundasyon ng lupa, ganoon din naman, hindi ko maitatakwil ang lahat ng angkan ng Israel kahit na marami silang nagawang kasalanan. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”
38Patuloy na sinabi ng Panginoon, “Darating ang panahon na ang lungsod ng Jerusalem ay muling itatayo mula sa Tore ni Hananel hanggang sa Panulukang Pintuan. 39Mula sa mga lugar na iyon, magpapatuloy ang hangganan patungo sa burol ng Gareb at saka liliko sa Goa. 40Ang buong lambak na tinatapunan ng mga bangkay at mga basura ay nakatalaga sa akin pati ang lahat ng bukirin sa Lambak ng Kidron hanggang sa pintuan na tinatawag na Kabayo sa silangan. Ang lungsod na itoʼy hindi na mawawasak o muling magigiba.”
