1屡教不改、顽固不化者,
必突然灭亡,无可挽救。
2义人增多,万众欢腾;
恶人得势,万民叹息。
3爱慕智慧的使父亲欢欣,
结交妓女的必耗尽钱财。
4君王秉公行义,国家安定;
他若收受贿赂,国必倾倒。
5奉承邻舍,等于设网罗绊他。
6恶人被自己的罪缠住,
义人却常常欢喜歌唱。
7义人关心穷人的冤屈,
恶人对此漠不关心。
8狂徒煽动全城,
智者平息众怒。
9智者跟愚人对簿公堂,
愚人会怒骂嬉笑不止。
10嗜杀之徒憎恶纯全无过的人,
但正直的人保护他们29:10 “但正直的人保护他们”或译“索取正直人的性命”。。
11愚人尽发其怒,
智者忍气含怒。
12君王若听谗言,
臣仆必成奸徒。
13贫穷人和欺压者有共同点:
他们的眼睛都是耶和华所赐。
14君王若秉公审判穷人,
他的王位必永远坚立。
15管教之杖使孩子得智慧,
放纵的子女让母亲蒙羞。
16恶人当道,罪恶泛滥;
义人必得见他们败亡。
17好好管教儿子,
他会带给你平安和喜乐。
18百姓无神谕便任意妄为,
但遵守律法的人必蒙福。
19管教仆人不能单靠言语,
因为他虽明白却不服从。
20言语急躁的人,
还不如愚人有希望。
21主人若从小就娇惯仆人,
他终必成为主人的麻烦。
22愤怒的人挑起纷争,
暴躁的人多有过犯。
23骄傲的人必遭贬抑,
谦卑的人必得尊荣。
24与盗贼为伍是憎恶自己,
他即使发誓也不敢作证。
25惧怕人的必自陷网罗,
信靠耶和华的必安稳。
26许多人讨君王的欢心,
但正义伸张靠耶和华。
27为非作歹,义人厌恶;
行为正直,恶人憎恨。
1ผู้ที่ถูกตักเตือนบ่อยๆ แต่ยังทำคอแข็งไม่ฟัง
จะแหลกสลายเกินเยียวยาในชั่วพริบตา
2เมื่อคนชอบธรรมเจริญ ผู้คนก็ชื่นชมยินดี
เมื่อคนชั่วขึ้นปกครอง ผู้คนก็โอดครวญ
3ชายที่รักสติปัญญาทำให้พ่อสุขใจ
แต่คนที่คบหาสมาคมกับหญิงโสเภณีก็จะหมดเนื้อหมดตัว
4กษัตริย์สร้างความมั่นคงให้ชาติด้วยความยุติธรรม
แต่กษัตริย์ที่รับสินบน29:4 หรือให้สินบนก็ทำลายชาติ
5ผู้ที่ประจบสอพลอเพื่อนบ้านของตน
ก็กางข่ายไว้ดักเท้าของตน29:5 หรือของเขา
6คนเลวติดกับเพราะบาปของตน
แต่คนชอบธรรมโห่ร้องยินดี
7คนชอบธรรมใส่ใจในความยุติธรรมเพื่อผู้ยากไร้
แต่คนชั่วไม่แยแส
8คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองโกลาหล
แต่คนฉลาดทำให้ความโกลาหลสงบลง
9หากคนฉลาดต้องเผชิญหน้ากับคนโง่ในศาล
คนโง่ก็จะโกรธจนตัวสั่น หัวเราะเย้ยหยัน และไม่มีความสงบสุข
10คนกระหายเลือดเกลียดชังคนสุจริต
และหาทางกำจัดผู้ที่เที่ยงธรรม
11คนโง่เขลาระบายความโกรธเต็มที่
แต่คนฉลาดจะสงบนิ่งได้ในที่สุด
12ถ้าผู้ครอบครองฟังความเท็จ
ข้าราชการทุกคนของเขาจะกลายเป็นคนชั่วไปด้วย
13ผู้ยากไร้และผู้กดขี่ข่มเหงก็เหมือนกันอย่างหนึ่ง
คือองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานตาที่แลเห็นให้พวกเขาทั้งคู่
14หากกษัตริย์ให้ความเที่ยงธรรมแก่ผู้ยากไร้
ราชบัลลังก์ก็จะยืนยงเสมอ
15ไม้เรียวและการลงโทษจะให้ปัญญา
แต่เด็กที่ถูกปล่อยปละละเลยจะทำให้แม่อับอายขายหน้า
16เมื่อคนชั่วเจริญ บาปก็ทวีขึ้น
แต่คนชอบธรรมจะเห็นความล่มจมของเหล่าคนชั่ว
17จงอบรมสั่งสอนลูกของเจ้า แล้วเขาจะทำให้เจ้ามีสันติสุข
เขาจะทำให้เจ้าชื่นอกชื่นใจ
18ในที่ซึ่งไม่มีการเผยพระวจนะ สังคมก็โกลาหลวุ่นวาย
แต่ความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาบทบัญญัติ
19จะอบรมสั่งสอนคนรับใช้ด้วยคำพูดอย่างเดียวไม่ได้
แม้เขาเข้าใจ เขาก็ไม่ยอมทำตาม
20เจ้าเห็นคนที่พูดพล่อยๆ หรือไม่?
ยังมีความหวังสำหรับคนโง่มากกว่าเขา
21การประคบประหงมคนรับใช้ตั้งแต่เด็ก
เขาจะนำความทุกข์โศกมาให้29:21 หรือเขาจะกลายเป็นลูกหรือเขาจะกลายเป็นผู้รับมรดกในที่สุด
22คนขี้โมโหก่อการวิวาท
และคนเลือดร้อนทำบาปมากมาย
23ความหยิ่งผยองทำให้คนเราตกต่ำ
ส่วนผู้ที่จิตใจถ่อมสุภาพได้รับเกียรติ
24ผู้ที่สมคบกับขโมยก็เป็นศัตรูกับตัวเอง
ต้องสาบานในศาลแต่ไม่กล้าเป็นพยาน
25ความกลัวของคนเป็นเพียงกับดัก
แต่ผู้ที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าก็ปลอดภัย
26หลายคนวิ่งเต้นเข้าหาเจ้านาย
แต่คนเราได้รับความยุติธรรมจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
27คนอยุติธรรมชิงชังคนชอบธรรม
แต่คนเที่ยงตรงชิงชังคนชั่ว