呼吁公义和怜悯
1大流士王四年九月，即基斯流月四日，耶和华的话传给了撒迦利亚。 2那时，伯特利人差遣沙利色、利坚米勒及其随从去向耶和华求恩。 3他们问万军之耶和华殿里的祭司和先知：“我们还要照多年的惯例在五月哀伤、禁食吗？”
4万军之耶和华的话传给了我，说： 5“你要对境内的民众和祭司说，‘七十年来，你们在五月和七月禁食、哀伤，难道真的是为了我吗？ 6你们吃喝，难道不是为自己吃、为自己喝吗？ 7这些不是耶和华借从前的先知所宣告的吗？当时耶路撒冷和周围的城邑人口兴盛、繁荣，南地和丘陵都有人居住。’”
8耶和华的话又传给了撒迦利亚，说： 9“万军之耶和华曾对你们的祖先说，‘要秉公行义，彼此以慈爱和怜悯相待。 10不可欺压寡妇、孤儿、寄居者和穷人，不可设阴谋彼此相害。’ 11他们却不理会，背过身去，充耳不闻， 12心如铁石，不遵从律法，也不遵从万军之耶和华借着祂的灵指示从前的先知所说的话。因此，万军之耶和华非常愤怒。 13祂说，‘我曾呼唤他们，他们不听；将来他们呼求我，我也不听。 14我要用旋风把他们吹散到陌生的万国中，使他们的土地荒凉、杳无人迹，因为他们使美好的土地一片荒凉。’”
روزهٔ كاذب مردم
1در سال چهارم سلطنت داريوش پادشاه، در روز چهارم از ماه نهم يعنی ماه كيسلو، خداوند پيام ديگری به من داد.
2يهوديان شهر بيت‌ئيل، گروهی از مردان خود را به سرپرستی شراصر و رجم ملک به خانهٔ خدا فرستادند تا از خداوند طلب بركت نمايند 3و از كاهنان و انبيا بپرسند كه آيا به روزه و سوگواری خود در ماه پنجم ادامه بدهند، چنانكه در اين سالها اين كار را كرده‌اند، يا نه.
4خداوند قادر متعال به من فرمود كه اين جواب را به آنها بدهم: 5«به قوم و كاهنان بگوييد كه در اين هفتاد سالی كه در ماههای پنجم و هفتم روزه می‌گرفتند و سوگواری می‌كردند، برای خاطر من نبود. 6اكنون نيز هنگام برگزاری عيدهای مقدس، به فكر من نيستند، بلكه فقط به فكر خوردن و نوشيدن و سرگرمی خودشان هستند. 7همين هشدار را من سالها قبل وقتی هنوز اورشليم امن و آباد بود و شهرهای مجاور و جنوب آن نيز مسكونی بودند، توسط انبيا به گوش قوم رساندم.»
نتيجهٔ نافرمانی قوم از دستورات خدا
8-9سپس خداوند قادر متعال به زكريا فرمود كه اين پيام را به ايشان بدهد: «نسبت به يكديگر درستكار و با انصاف و رحيم و مهربان باشيد. 10از ظلم كردن به بيوه‌زنان و يتيمان و افراد غريب و فقير دست برداريد و برای يكديگر توطئه نچينيد. 11اجداد شما به اين پيام گوش ندادند. آنها سرپيچی نموده گوشهای خود را گرفتند تا صدايم را نشنوند. 12دلهای خود را مثل سنگ، سخت كردند و نخواستند دستوراتی را كه من با روح خود بوسيلهٔ انبیا گذشته به ايشان داده بودم بشنوند. به همين دليل بود كه خشم عظيم خود را از آسمان بر ايشان نازل كردم. 13من فرياد برآوردم ولی آنها صدايم را نشنيده گرفتند. من نيز وقتی آنها به سوی من فرياد برآوردند به دعای ايشان گوش ندادم. 14همچون گردباد آنها را در ميان قومهای دور پراكنده ساختم. دشمن سرزمين آبادشان را چنان ويران كرد كه حتی يک نفر نيز در آن باقی نماند.»
