亚希多弗计谋落空
1亚希多弗对押沙龙说：“让我挑选一万二千人，今夜启程追赶大卫， 2趁他疲惫无力的时候袭击他，使他惊慌失措，他的部下必逃命。我只把王一个人杀掉， 3把他的部下全都带来归顺你。你寻索的人既然死了，跟随他的人必然会归顺你。这样，大家就平安无事了。” 4押沙龙和以色列的长老都赞成这个提议。
5押沙龙说：“召亚基人户筛进来，我们也听听他的意见。” 6户筛来了，押沙龙就把亚希多弗的建议告诉他，问他：“我们应该照亚希多弗的提议去做吗？如果不可行，说说你的看法吧。” 7户筛答道：“亚希多弗这次的主意不好！ 8你知道你父亲和他的部下，他们都是勇士，现在他们就像丢了熊崽的母熊一样凶猛。况且你父亲是个身经百战的人，他一定不会跟部下睡在一处。 9他现在可能藏在山洞或某个地方。要是他袭击我们的人马，听见的人会说押沙龙的军队惨败了。 10那时候，你手下的人再胆量过人，也会胆战心惊。因为全以色列都知道你父亲是英雄，他的部下都是勇士。 11因此，我认为你应该把从但到别示巴的那多如海沙的以色列人都聚集起来，然后你亲自率领他们出征。 12这样不管在哪里找到大卫，我们就像露水一样铺天盖地袭击他，让他全军覆没。 13如果大卫退进一座城里，我们以色列全军就拿绳索把那城拉到河谷，连一块石头都不留。”
14押沙龙和以色列众人都说：“亚基人户筛的主意比亚希多弗的好！”其实是耶和华决定破坏亚希多弗的巧计，好把灾祸降在押沙龙身上。
15户筛把亚希多弗和自己为押沙龙及以色列长老所提的建议告诉祭司撒督和亚比亚他， 16并说：“你们现在快派人去通知大卫，告诉他今晚不可在旷野的渡口过夜，务必要渡过约旦河，免得他和部下全军覆没。”
17当时，约拿单和亚希玛斯躲在隐·罗结，不敢进城，怕被人看见。有一个婢女从城中出来给他们报信，他们便去通知大卫王。 18不料，有一个少年发现了他们，就去告诉押沙龙。他们二人急忙逃走，来到巴户琳的一户人家，藏到那家院子里的一口井内， 19那家的妇人用盖子盖上井口，然后在上面撒了一些麦子，没有人知道这件事。 20押沙龙的部下来到妇人家查问约拿单和亚希玛斯的下落，妇人说他们已经过河了。押沙龙的部下就去搜索，结果一无所获，就返回耶路撒冷。 21押沙龙的部下离开后，约拿单和亚希玛斯便从井里爬出来，去向大卫王报信，把亚希多弗的计谋告诉他，请他赶快渡过约旦河。 22大卫王和部下就动身过约旦河，在黎明之前，所有的人都过去了。
23亚希多弗见自己的提议不被接纳，便备上驴，启程回乡，安顿好家事以后，就自缢身亡了。他被安葬在他父亲的墓穴里。
24大卫来到玛哈念，押沙龙也率领以色列全军渡过了约旦河。 25押沙龙任命亚玛撒为元帅，代替约押的位置。亚玛撒是以实玛利人以特拉的儿子，母亲是拿辖的女儿亚比该。亚比该与约押的母亲洗鲁雅是姊妹。 26押沙龙和以色列人在基列地区安营。
27大卫来到玛哈念，受到亚扪族拉巴人拿辖的儿子朔比、罗·底巴人亚米利的儿子玛吉和基列的罗基琳人巴西莱的热情招待。 28他们带来被褥、碗盆、瓦器、小麦、大麦、面粉、炒麦、豆子、扁豆、 29蜂蜜、奶油、绵羊和奶酪，送给大卫和跟随他的人，因为他们想：“众人在旷野跋涉，一定饥渴疲乏了。”
1อาหิโธเฟลทูลอับซาโลมว่า “ข้าพระบาทขอเลือกกำลังพล 12,000 คน ออกเดินทางติดตามดาวิดในคืนวันนี้ 2และจะเข้าโจมตีขณะที่ทรงเหนื่อยล้าและอ่อนแอ ข้าพระบาทจะได้เขย่าขวัญกษัตริย์ดาวิด แล้วผู้คนทั้งหมดที่อยู่ด้วยจะหนีเตลิดไป ข้าพระบาทจะสังหารแต่กษัตริย์ 3ส่วนคนทั้งหมดที่อยู่ด้วยนั้นจะถูกคุมตัวมาเข้าเฝ้าฝ่าพระบาทโดยไม่ทำอันตรายเขา ความตายของชายที่ฝ่าพระบาทมุ่งเอาชีวิตจะทำให้เราได้คนทั้งปวงกลับคืนมาอย่างปลอดภัย” 4อับซาโลมและบรรดาผู้อาวุโสของอิสราเอลล้วนเห็นด้วยกับแผนการนี้
5แต่อับซาโลมกล่าวว่า “เรียกหุชัยชาวอารคีมาถามด้วยดีกว่า จะได้ฟังว่าเขาพูดว่าอย่างไร” 6เมื่อหุชัยมาถึง อับซาโลมก็กล่าวว่า “อาหิโธเฟลได้ให้คำแนะนำอย่างนี้ เราควรจะทำตามที่เขาพูดหรือไม่? ถ้าไม่ จงให้คำแนะนำแก่เรา”
7หุชัยทูลว่า “ครั้งนี้ข้าพระบาทคิดว่าคำแนะนำของอาหิโธเฟลไม่ดี 8ฝ่าพระบาททรงรู้จักราชบิดากับพวกดี แต่ละคนล้วนเป็นชายชาตินักสู้และดุร้ายเหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป นอกจากนี้ราชบิดายังเป็นนักรบเจนศึกและไม่ประทับแรมกลางหมู่ทหาร 9บางทีอาจจะซ่อนพระองค์อยู่ตามถ้ำหรือที่ไหนๆ และหากราชบิดาเป็นฝ่ายโจมตีก่อน17:9 หรือเมื่อบางคนล้มตายในการโจมตีครั้งแรก ใครต่อใครได้ยินเข้าก็จะกล่าวว่า ‘กองทหารของอับซาโลมถูกประหารหมู่’ 10คราวนี้แม้คนที่กล้าหาญที่สุด ต่อให้ใจสิงห์แค่ไหนก็จะต้องขวัญเสีย เพราะอิสราเอลทั้งปวงล้วนทราบว่าราชบิดาของฝ่าพระบาททรงเป็นนักสู้ และทหารที่อยู่ด้วยก็ล้วนห้าวหาญ
11“ข้าพระบาทขอถวายคำแนะนำให้ทรงระดมพลอิสราเอลทั้งหมดจากดานจดเบเออร์เชบาซึ่งมากมายดุจทรายที่ชายฝั่งทะเล โดยมีฝ่าพระบาทนำทัพไปเอง 12จากนั้นเมื่อเราพบราชบิดาที่ไหน เราก็จะกรูเข้าโจมตีเหมือนน้ำค้างกลบผืนดินไม่ให้เหลือรอดสักคนเดียว 13และหากดาวิดถอยร่นเข้าเมือง ชาวอิสราเอลทั้งสิ้นก็จะเอาเชือกล่ามเมือง ลากลงหุบเขาจนไม่เหลือกรวดสักก้อนให้เห็น”
14อับซาโลมและผู้นำอิสราเอลทั้งหมดกล่าวว่า “คำแนะนำของหุชัยชาวอารคีดีกว่าคำแนะนำของอาหิโธเฟล” เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งพระทัยที่จะขัดขวางคำแนะนำที่ดีของอาหิโธเฟล เพื่อนำความย่อยยับมาสู่อับซาโลม
15หุชัยรายงานต่อปุโรหิตศาโดกและปุโรหิตอาบียาธาร์ว่า “อาหิโธเฟลให้คำแนะนำแก่อับซาโลมกับบรรดาผู้อาวุโสของอิสราเอลให้ทำสิ่งเหล่านั้น แต่เราได้แนะนำให้เขาทำสิ่งเหล่านี้ 16บัดนี้ท่านจงรีบส่งข่าวไปทูลดาวิดว่า ‘อย่าพักแรมที่สันดอนตรงท่าข้ามแม่น้ำในถิ่นกันดาร แต่ให้ข้ามไปเสีย มิฉะนั้นทั้งกษัตริย์และคนที่ตามเสด็จจะถูกกลืนไปสิ้น’”
17โยนาธานกับอาหิมาอัสพักอยู่ที่เอนโรเกล เพื่อไม่ให้มีผู้พบเห็นตนเข้าออกเมืองนั้น สาวใช้คนหนึ่งนำเนื้อความที่จะกราบทูลกษัตริย์ดาวิดมาให้เขา 18แต่มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเห็นพวกเขาและไปทูลอับซาโลม ทั้งสองจึงหนีไปอย่างรวดเร็ว ไปยังบ้านของชายคนหนึ่งในบาฮูริม เขามีบ่อน้ำอยู่ที่ลานบ้าน ทั้งสองจึงปีนลงไปในบ่อ 19ภรรยาของชายผู้นั้นเอาผ้าปิดปากบ่อและเกลี่ยเมล็ดข้าวบนนั้น ไม่มีใครทราบเรื่องเลย
20เมื่อคนของอับซาโลมมาถึง และถามนางว่า “อาหิมาอัสกับโยนาธานอยู่ที่ไหน?”
นางก็ตอบว่า “พวกเขาข้ามลำห้วยไปแล้ว”17:20 หรือ“พวกเขาผ่านคอกแกะไปยังแหล่งน้ำแล้ว” พวกเขาค้นหาแต่ไม่พบใครจึงกลับมากรุงเยรูซาเล็ม
21หลังจากนั้นทั้งสองก็ปีนขึ้นจากบ่อไปทูลดาวิดว่า “โปรดเสด็จข้ามแม่น้ำทันที อาหิโธเฟลได้แนะนำให้อับซาโลมต่อสู้กับฝ่าพระบาท” 22ดาวิดกับคนทั้งหมดที่ตามเสด็จจึงเดินทางข้ามแม่น้ำจอร์แดน พอรุ่งสางก็ข้ามมาครบทุกคน
23ฝ่ายอาหิโธเฟลเห็นว่าไม่มีใครทำตามคำแนะนำของตน ก็ขึ้นลากลับไปยังบ้านเกิด สั่งเสียเรียบร้อยแล้วผูกคอตาย และถูกฝังไว้ในอุโมงค์ของบิดา
อับซาโลมสิ้นชีวิต
24ดาวิดเสด็จถึงมาหะนาอิม ส่วนอับซาโลมข้ามแม่น้ำจอร์แดนมากับทหารอิสราเอลทั้งปวง 25อับซาโลมได้แต่งตั้งอามาสาให้เป็นแม่ทัพแทนโยอาบ อามาสานั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายมารดาของโยอาบ บิดาของอามาสาคือ เยเธอร์17:25 ภาษาฮีบรูว่าอิธราเป็นอีกรูปหนึ่งของเยเธอร์ชาวอิสราเอล17:25 สำเนา LXX. บางฉบับว่าชาวอิชมาเอลหรือชาวยิสเรเอล(ดู1พศด.2:17)มารดาคืออาบีกายิล17:25 ภาษาฮีบรูว่าอาบีกาลเป็นอีกรูปหนึ่งของอาบีกายิล ธิดาของนาหาช อาบีกายิลเป็นพี่น้องกับนางเศรุยาห์มารดาของโยอาบ 26อับซาโลมและทัพอิสราเอลตั้งค่ายอยู่ที่กิเลอาด
27เมื่อดาวิดเสด็จมาถึงมาหะนาอิม โชบีบุตรนาหาชจากเมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน มาคีร์บุตรอัมมีเอลจากเมืองโลเดบาร์ และบารซิลลัยชาวกิเลอาดจากเมืองโรเกลิม 28นำเครื่องนอน หม้อหุงต้ม ถ้วยชาม แป้งสาลี แป้งบาร์เลย์ เมล็ดข้าวคั่ว ถั่ว 29น้ำผึ้ง นมข้น แกะ และเนยแข็งจากนมวัว มาถวายสำหรับดาวิดกับไพร่พล เพราะพวกเขาพูดว่า “คนทั้งหลายต้องหิวโหยอ่อนล้าและกระหายในถิ่นกันดาร”
