扫罗求问巫婆
1非利士人召集大军与以色列人交战。亚吉对大卫说：“你应该明白，你和部下要随我一起出战。” 2大卫答道：“仆人愿意效劳。”亚吉说：“很好！你就终生做我的护卫吧。” 3那时撒母耳已经死了，以色列举国都为他哀悼，把他葬在他的家乡拉玛。当时，扫罗把所有占卜和行巫术的都逐出了以色列。 4非利士人集合起来，在书念扎营，扫罗率领以色列军队在基利波扎营。 5扫罗看见非利士军队声势浩大，感到胆战心惊， 6就求问耶和华，但耶和华没有借着梦、乌陵或先知回答他。 7于是，扫罗命令臣仆找一个巫婆来，好求问她。臣仆在隐·多珥找到一个巫婆。
8扫罗乔装打扮，由两个人陪同乘夜赶到那妇人家里，说：“请你用法术把我要求问的亡灵招上来吧。” 9妇人对他说：“你知道扫罗铲除了国内占卜的和行巫术的，你为何来陷害我，置我于死地？” 10扫罗凭耶和华向妇人起誓，说：“我凭永活的耶和华起誓，你必不会因为此事而受到惩罚。” 11妇人问道：“你想让我招谁上来呢？”扫罗答道：“招撒母耳上来。” 12妇人看见了撒母耳，就惊叫起来，对扫罗说：“你是扫罗，你为什么骗我呢？” 13扫罗对她说：“不用害怕，你看见什么了？”妇人说：“我看见一个灵从地里上来。” 14扫罗说：“他是什么模样？”妇人说：“是个身披长袍的老人。”扫罗知道是撒母耳，便俯伏在地，向他下拜。 15撒母耳对扫罗说：“你为什么打扰我，招我上来呢？”扫罗答道：“我深陷困境，非利士人与我们交战，上帝也撇弃了我，不再借着先知或梦来回答我。因此，我只好招你上来，好告诉我该怎么办。” 16撒母耳说：“既然耶和华已经离弃了你，与你为敌，你为什么还来问我？ 17耶和华应验了祂借着我所说的预言，祂已把你的国权夺去，交给了你的同胞大卫。 18耶和华今天这样对待你，是因为你没有听从祂的吩咐，没有把祂憎恶的亚玛力人灭绝。 19耶和华必把你和以色列人交在非利士人手里，明天你和你的儿子们必跟我在一起了。耶和华必把以色列的军队交在非利士人手里。”
20扫罗听了撒母耳的话，顿时吓得浑身僵直，倒在地上，一天一夜没有进食，毫无力气。 21妇人到扫罗跟前，看见他惊恐万分，就对他说：“婢女冒着生命危险服从你的命令，照你的吩咐做了。 22现在，请你听婢女的话，让我给你一些食物吃，你好有体力赶路。” 23扫罗不肯，说：“我不吃。”他的随从和妇人再三劝告，他才同意了，从地上起来坐到床上。 24妇人连忙宰了家中一只小肥牛，又和面烤了无酵饼， 25摆在扫罗和他的随从面前，他们吃完后，当天晚上就离开了。
ซาอูลและคนทรงแห่งเอนโดร์
1ครั้งนั้นชาวฟีลิสเตียระดมกำลังมาสู้รบกับอิสราเอล อาคีชตรัสกับดาวิดว่า “เจ้ารู้ใช่ไหมว่าเจ้ากับพวกจะต้องไปร่วมรบกับเรา”
2ดาวิดทูลว่า “พระเจ้าข้า แล้วฝ่าพระบาทจะทรงเห็นว่าผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทสามารถทำสิ่งใดได้บ้าง”
อาคีชตอบว่า “ดีมาก เราจะให้เจ้าเป็นองครักษ์ของเราตลอดชีวิต”
3ฝ่ายซามูเอลสิ้นชีวิตไปแล้ว และคนอิสราเอลทั้งปวงพากันไว้อาลัยให้เขา เขาถูกฝังไว้ที่รามาห์ซึ่งเป็นบ้านเกิด ซาอูลได้ทรงกำจัดคนทรงและหมอดูทั้งหมดไปจากแผ่นดิน
4ชาวฟีลิสเตียรวมพลมาตั้งค่ายที่ชูเนม ส่วนซาอูลรวมพลอิสราเอลทั้งหมดและตั้งค่ายอยู่ที่กิลโบอา 5เมื่อซาอูลทอดพระเนตรเห็นกองทัพฟีลิสเตียก็ทรงหวาดกลัวยิ่งนัก 6และทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงตอบเลย ไม่ว่าทางความฝัน ทางอูริม หรือทางผู้เผยพระวจนะ 7ซาอูลจึงตรัสสั่งมหาดเล็กว่า “จงไปตามหาหญิงคนทรงเพื่อเราจะได้ไปถามนาง”
พวกเขากล่าวว่า “มีอยู่คนหนึ่งในเอนโดร์”
8ซาอูลจึงปลอมพระองค์โดยสวมเสื้อผ้าของผู้อื่นไปที่บ้านของหญิงคนทรงในเวลากลางคืน มีผู้ติดตามสองคน ซาอูลตรัสว่า “เราอยากจะพูดกับวิญญาณผู้ตายคนหนึ่ง จงเรียกเขามาตามที่เราเอ่ยชื่อ”
9แต่หญิงนั้นกล่าวว่า “ท่านย่อมทราบดีว่าซาอูลได้ทรงทำอะไร พระองค์ทรงกวาดล้างคนทรงกับหมอดูให้หมดแผ่นดิน ทำไมท่านจึงวางกับดักเพื่อฆ่าดิฉัน”
10ซาอูลสาบานแก่นางโดยอ้างองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด เจ้าจะไม่ถูกลงโทษเพราะเรื่องนี้ฉันนั้น”
11หญิงนั้นจึงถามว่า “จะให้เรียกใครขึ้นมา?”
ซาอูลตรัสว่า “ให้เรียกซามูเอลขึ้นมา”
12เมื่อหญิงนั้นเห็นซามูเอล ก็ร้องเสียงหลงและกล่าวกับซาอูลว่า “เหตุใดฝ่าพระบาทจึงทรงหลอกหม่อมฉัน? ฝ่าพระบาทคือซาอูล!”
13กษัตริย์ตรัสว่า “อย่ากลัวไปเลย เจ้าเห็นอะไรบ้าง?”
นางทูลว่า “หม่อมฉันเห็นวิญญาณดวงหนึ่ง28:13 หรือเห็นวิญญาณหลายดวงหรือเห็นพระต่างๆขึ้นมาจากแผ่นดิน”
14ซาอูลตรัสถามว่า “หน้าตาท่าทางเป็นยังไง?”
หญิงนั้นทูลว่า “ชายชราสวมเสื้อคลุมคนหนึ่งกำลังขึ้นมา”
ซาอูลจึงทรงทราบว่าเป็นซามูเอล และหมอบกราบซบพระพักตร์ลงกับพื้น
15ซามูเอลถามว่า “ทำไมท่านจึงมารบกวนและเรียกเรากลับมาอีก?”
ซาอูลตรัสตอบว่า “ข้าพเจ้ากำลังเดือดร้อนมาก ชาวฟีลิสเตียรบกับข้าพเจ้าอยู่ และพระเจ้าทรงละทิ้งข้าพเจ้า พระองค์ไม่ทรงตอบเลย ไม่ว่าทางผู้เผยพระวจนะหรือความฝัน ข้าพเจ้าจึงเรียกท่านมาเพื่อถามว่าควรทำอย่างไร”
16ซามูเอลกล่าวว่า “ทำไมจึงมาปรึกษาเรา ในเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหันพระพักตร์หนีและกลายเป็นศัตรูกับเจ้า? 17องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงกระทำตามที่ได้พยากรณ์ตรัสไว้ผ่านทางเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงริบอาณาจักรจากมือของเจ้าและมอบให้ดาวิดเพื่อนบ้านของเจ้า 18เนื่องจากเจ้าไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้าหรือสนองพระพิโรธของพระองค์ที่มีต่อชาวอามาเลข วันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกระทำกับเจ้าเช่นนี้ 19องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมอบทั้งเจ้าและอิสราเอลแก่ชาวฟีลิสเตีย พรุ่งนี้เจ้ากับลูกๆ จะมาอยู่กับเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมอบกองทัพอิสราเอลแก่ฟีลิสเตียด้วย”
20ซาอูลทรงล้มลงเหยียดยาวบนพื้นทันที รู้สึกตกพระทัยกลัวยิ่งนักเพราะถ้อยคำของซามูเอล ทั้งทรงหมดแรงเพราะความหิว เนื่องจากไม่ได้เสวยสิ่งใดเลยตลอดทั้งวันทั้งคืน
21เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าซาอูลหวาดวิตกยิ่งนัก จึงทูลว่า “ข้าแต่ฝ่าพระบาท หม่อมฉันหญิงรับใช้ได้ยอมเสี่ยงชีวิตทำตามพระดำรัส 22บัดนี้โปรดทำตามคำของหม่อมฉันบ้าง และทรงอนุญาตให้หม่อมฉันนำอาหารมาให้เสวย เพื่อจะทรงมีกำลังขึ้น แล้วเดินทางกลับไปได้”
23แต่พระองค์ปฏิเสธว่า “เราจะไม่กิน”
ผู้ติดตามทั้งสองคนจึงสนับสนุนคำของหญิงนั้น และคะยั้นคะยอจนในที่สุดซาอูลก็ยอมเสด็จขึ้นประทับบนเตียง
24หญิงนั้นมีลูกวัวขุนตัวหนึ่ง ก็ออกไปฆ่าเพื่อนำมาปรุงอาหาร และนวดแป้งอบขนมปังไม่ใส่เชื้อ 25นางนำอาหารมาถวายแด่กษัตริย์และให้แก่ผู้ติดตามรับประทาน ในคืนนั้นเองพวกเขาก็เดินทางจากไป
